1,326 matches
-
-l esală * orice schimbare când e calificată cu numele de schimbare, inovație, ca și când orice lucru, înainte de-a se-nvechi, nu ar fi început prin a fi nou. Apoi vin sofismele acelea cari pretind că legile vechi sânt irevocabile și înlănțuiesc posteritatea pentru de-a pururea; apoi acelea care se razimă pe opinia numărului celui mare, ca peremptorie; acelea cari speculează asupra efectelor unei umilinți afectate sau a unei pretinse superiorități față cu adversarul lor sau cu măsura propusă. O a
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
după care chioșcul de suveniruri Îmi trimite animalele astea puto și zice că sînt de la polițistul cel drăguț, cu ochelari. Am fost la colegiu, pendejo. Nu crezi c-oi fi și eu În stare să-mi dau seama cum se Înlănțuiesc evenimentele astea? Ed arătă cu degetul spre Scooter: — Da, dar pe dumnealui nu l-ai aruncat. — El e special. — Îți plac personajele lui Dieterling? — Și ce dacă-mi plac? Întrebam și eu așa. Și pe Bud White unde Îl plasezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
înlănțuitoare" fiind subliniată în două rînduri: ființa este "nemișcată" în "limitele unor teribile legături" (B 8, 26) și "Necesitatea necruțătoare o ține în lanțurile limitei" (B 8, 30-31). Existența acestei "limite ultime" (peiras pymaton; B 8, 42), care înconjoară ființa înlănțuind-o, este o garanție a faptului că ea este împlinită (tetelesmenon; B 8, 42), isprăvită, și nu ateleuteton, "neisprăvită" (B 8, 31). Și întrucît este împlinită "asemenea masei unei sfere bine rotunjite" (B 8, 43), deci "în toate părțile ei
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
de vreme ce am un model ontologic care îl înfrînge pe cel al timpului devorator. Și, într-adevăr, toate formele de afirmare umană sânt revolta lui Zeus împotriva lui Cronos. În fiecare dintre noi se află un Zeus care vrea să-l înlănțuie pe Cronos. "În fiecare om un Zeus își face încercarea." Frumusețea mitului în general este că el e mai actual acum decât in illo tempore; Zeus e mai Zeus acum decât "atunci", pentru că timpul nostru a găsit, cu spațialitatea, ac
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
fapt nu aveam disciplina finitudinii. Eram plasat într-un raport greșit cu timpul și, deopotrivă, cu felul de a-mi înțelege libertatea. Era de fapt unul și același lucru: nu-mi plăcea însăși condiția mea de om, de ființă liberă înlănțuită în timp. Mă legănam în brațele unui "mai tîrziu" și a unui "altă dată", ca și cum în felul acesta aș fi încetat să mor. Căci "trebuie" și tot ce era iminent îmi vorbea dinăuntrul a ce era trecător. Imperativul oricărei fapte
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
și-au dat seama de nimic, din fericire. Atilio și Esteban, al doilea complet afon, comentau la nesfîrșit cu saltimbancii calitățile polcii. Orchestra se oprise din cîntat și perechile se odihneau frînte de oboseală pe scaunele lor. Se vedeau mîini Înlănțuite pe deasupra meselor, pe altele le puteai bănui Înlănțuite pe sub mese. Andy Latino și cei nouă profesori sorbeau Încet din paharele de bere pe care le adusese Abraham, În timp ce maestrul Lobo se așeza la orgă ca să le cînte din nou melodii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Atilio și Esteban, al doilea complet afon, comentau la nesfîrșit cu saltimbancii calitățile polcii. Orchestra se oprise din cîntat și perechile se odihneau frînte de oboseală pe scaunele lor. Se vedeau mîini Înlănțuite pe deasupra meselor, pe altele le puteai bănui Înlănțuite pe sub mese. Andy Latino și cei nouă profesori sorbeau Încet din paharele de bere pe care le adusese Abraham, În timp ce maestrul Lobo se așeza la orgă ca să le cînte din nou melodii line și fotografii profitară de ocazie ca să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
reciproc pe calea cea bună. Capcana născocită de făpturile cerești avide de sânge omenesc e astfel dejucată de cei care trebuiau să-i cadă victime : Zeii s-au încurcat în propria lor țesătură. Eu am ieșit din ochiurile care mă înlănțuiau (III 5). Antigona trebuie în cele din urmă să admită că s-a înșelat tot timpul în care a propovăduit supunerea față de zei : Slavă omului care a înfrânt puterile oarbe [...] Tată ! Se cuvine să îngenunchi la picioarele tale ! Am ținut
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
își acoperi fața cu mâinile, strigă: „Ah, Dumnezeule!“ și ieși în fugă din cameră, urmată de Rogojin, care se grăbea să-i deschidă zăvorul de la ușa care dădea în stradă. În urma ei se repezi și prințul, dar în prag îl înlănțuiră și îl opriră brațele cuiva. Chipul disperat, crispat al Nastasiei Filippovna îl privea țintă, iar buzele ei învinețite fremătau, întrebându-l: — După ea fugi? După ea? Căzu leșinată în brațele lui. El o ridică, o duse în cameră, o așeză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
propriei ruini. Destin înseamnă a lupta deasupra sau alături de viață, a-i face concurență în pasiune, răzvrătire și suferință. De nu simți că-n tine și-a rătăcit drama un Dumnezeu necunoscut, că forțe oarbe, crescute-n vraja îndurerării, se-nlănțuie pe flăcări tremurătoare, răsărite din atâtea focuri nevăzute - ce nume-ți poți tu da ca să nu fii toți? Ceea ce nu-i durere n-are nume. Fericirea este, dar nu există. Pe când în durere, ființa atinge un paroxism existențial - în afara firii
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
pare o repetiție la Judecata din Urmă și orice loc în lume, o margine a lumii. E ratat acel ce nu cunoaște ispita. Prin ea trăiești; prin ea te afli înlăuntrul vieții. Când ai isprăvit cu lumea, ispitele cerești te înlănțuie ca o probă a unei ultime rezerve de vitalitate. Cu Dumnezeu eșuăm ratarea înscrisă în excesul de mâhniri. Și când acestea ne usucă simțurile, o senzualitate a inimii înlocuiește cu văpăi subtile agitația oarbă a sângelui. Cerul e un ghimpe
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
te gândești tu și cei asemenea ție. Fulcinius roșește. Augustus nu-l bagă în seamă. — Prin ea germinează plăcerile senzuale, nu numai la ființele umane, ci și la animale... Se înfioară fără să vrea gândindu-se la îmbrățișarea brutală care înlănțuie ființele. Mormăie morocănos: — Îi transformă în sclavi pe cei pe care pune stăpânire. Cuvintele nu-l fac să se simtă mai bine, așa că privește acu zator către Trio Fulcinius. Din cauza lui îl îmboldesc acum astfel de dorințe. Rostește cu gravitate
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
direct pe piele, ca în vremurile de demult. Își trage apoi în picioare calceii. Un frison îl străbate pe neașteptate. Lygdus înțelege. Desface curelele de piele ale sandalelor și-i învelește picioarele de la gleznă până la genunchi cu fâșii de in. Înlănțuie apoi din nou șireturile în jurul gambei. Iese pe culoar, însoțit de Seianus și de Lygdus. Coboară în fugă scările. Odată ajunși la parter, întreabă: — S-au adunat mulți clienți? Seianus încuviințează în tăcere. — Aș vrea să te rog ceva, Nero
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
putem țipa, ci doar gândi, doar spera că el ar putea să ne simtă În vreun fel dorința. Asta și face. Își Înfige iar limba În capul nostru, dar acum ne-am ridicat brațele istovite să-l Îmbrățișăm. Mâinile noastre Înlănțuite În spatele lui sărbătorindu-ne uniunea, comuniunea, frăția. O strânsoare pe care nimic n-o poate rupe... e Carole... Of Carole o Îmbrățișăm și o mușcăm violent de limbă iar ea țipă și Încearcă să se smulgă de lângă noi, așa cum a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mai scapi de mine. - Să mergem, îl îndemnă gardianul. - Bine, să mergem, răspunse acesta. Făcu apoi câte un semn din cap către fiecare din cei prezenți. Porni apoi alene pe hol, urmat de zgomotul slab lăsat de cătușele care îi înlănțuiau picioarele. Avocatul său îl salută din cap pe procuror - doi adversari care se respectau, dar erau circumspecți unul față de celălalt - și părăsi la rândul său zona securizată. La câteva minute distanță, Grady, Bell și Sachs îl imitară. - Nu prea arată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
o faptă săvârșită cu premeditare; inculpatul declară deschis: ,,mă duc să fur cireșe” cu nonșalanța cu care ar spune: ,,mă duc să cumpăr cireșe”. Dar, acest fapt a atras după sine un altul, căci după cum bine veți observa, acestea se înlănțuiesc între ele. La pagina 63, citim: ,,până ce dăm cânepa toată palancă la pământ”. După eșecul furtului de cireșe, inculpatul pune la cale un alt furt: al pupezei din tei, furt iarăși premeditat, în scopul valorificării bunului respectiv. La pagina 70
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
picioarele și se lungi în pat... Îndată ce puse capul pe pernă, avu senzația că trupul i-a amorțit. În schimb, creierii porniră într-o goană sălbatică. Mii de frânturi de gânduri scânteiau în aceeași secundă, se ciocneau, se amestecau, se înlănțuiau. Și printre ele, ca un bondar roșu, bâzâia de ici-colo, când mai tare, când în șoaptă și mereu sub forme noi, obsesia că, în noaptea aceasta, trebuie să se sfârșească, negreșit. Îi era somn, râvnea să doarmă, dar cu cât
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
adânciți în amărăciunea noastră, iar eu încerc să îmi repet, așa cum fac șoptind în urechile fetelor din cămin, nu ești o victimă, ai întotdeauna posibilitatea de a alege, dar ce alegere mai poate fi făcută acum, când el m-a înlănțuit cu infirmitatea sa. Iar și iar îmi scufund fața în apa aproape fiartă, așa cum faci cu un vas de ceramică antic, de care s-a lipit pământul, pete mici de ulei negru, urât, tu nu mai poți alege, îmi spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mă întind calmă pe patul ei, urmărindu-i indiferentă eforturile, deodată reușisem și eu să mă moderez, nu mai sunt responsabilă pentru tot ceea ce se petrece aici, nu sunt decât una din trei, cât de fericiți fuseserăm în copilărie, ne înlănțuiam mâinile murdare, din trei se făcea unul. Mă mișc neliniștită pe salteaua ei, încerc să o îndrept, delușoare ciudate răsar din ea, ce se întâmplă cu salteaua aceasta, mă înfurii eu, este nouă și uite cum se îndoaie, mă așez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
să mă deranjeze, de unde să iau puterea de a o liniști, dar pacea renunțării se așterne deodată peste mine, poate că rolul meu nu este acela de a o liniști, ci de a fi pur și simplu alături de ea, îi înlănțui trupul cu brațele mele, plânsul meu se confundă cu plânsul ei și suspinăm împreună, ca două surori gemene rămase orfane în urma unei catastrofe. Dar avem mamă. Dimineața ne trezim în miros de cafea tare, salată proaspătă și omletă, și amândouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
bine. Se spune că Europa nu este doar un continent vechi, dar și un continent îmbătrânit, că locuitorii Europei sunt prea îmbătrâniți.“ Interviu cu Constantin Chiriac, directorul Teatrului Național „Radu Stanca" „Niciodată nu lucrăm pentru un singur festival. Totul este înlănțuit“ Veronica D. Niculescu Festivalul se va derula în acest an sub tema „Energii“. După tot ceea ce a însemnat 2007, e loc de mai bine? Am vrut ca ediția din acest an să fie cel puțin ca aceea de anul trecut
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
la punct niște colaborări. Va fi prezentă la Sibiu și directoarea de la Royal Shakespeare Company, e interesată să îl duc pe Zholdak să monteze acolo... Noi lucrăm pe mai mulți ani, niciodată nu lucrăm pentru un singur festival. Totul este înlănțuit... Vor fi prezente și Marina Davidova, și conducerea festivalului de la Napoli. Tot la Casa Sindicatelor vom avea Marele Balet din Israel, Opereta Imaginară, celălalt spectacol de Novarina. De asemenea, Urban Kiss, un spectacol făcut la Teatrul Național de Operetă, de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
un televizor mare cu plasmă și o măsuță mobilă confecționată din sticlă, a deschis pe un canal cu muzică și a început să-și facă exercițiile de înviorare. Era un întreg complex de mișcări preluate din mai multe tehnici, dar înlănțuite într-o anume ordine de el gândită și aplicată zilnic. În principal, complexul cuprindea mișcări specifice pentru relaxarea mușchilor membrelor superioare și inferioare, a gâtului și a mijlocului, apoi alergare pe loc, genuflexiuni, mișcări de trunchi, exerciții de respirație, relaxare
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
băiatule... Și ce frumos este așa! Iar ea este exact ceea ce mi-am dorit mereu. Este adorabilă!” Iuliana merse în bucătărie și se apucă de treabă. Se simțea fericită. Nu mai avea temeri de niciun fel. Era mulțumită că se înlănțuiseră momentele atât de bine, atât de frumos, încât îi dispăruse și acea jenă firească izvorâtă de atingerea lui și de gândurile la ceea ce știa că va urma. Nici nu terminase bine salata, că Eugen apăru în pragul ușii. Era încă
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
trupurilor. Se doreau dureros de mult și se ofereau reciproc din plin, fără rezerve, cu o plăcere pe care nu o cunoscuse, până atunci, niciunul. Gesturile erau încărcate de tandrețe, iar unirea trupurilor îi trecea într-o altă dimensiune. Pluteau înlănțuiți pe undele calde ale iubirii... După șase zile de spitalizare, Iustin își recăpătase în mare parte forțele și pofta de viață, ceea ce l-a încurajat să solicite externarea. Simțea că poate merge singur oricât și își poate relua modul de
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]