2,740 matches
-
seniorial. Te-nchin-acelui spirit ce zace-n animal, Nu-i floare ca naturii suflet să nu-i ofere, Misterul unei dragosti în fier zace din ere; Da, totul simte, totul stăpân îți e, total! Nu-i murul orb, te teme că-ntruna te privește: Materia, chiar ea, c-o vorbă s-a străpuns... N-o înjosi la cazne, punând-o neghiobește! Ades, în ins umbra-ți cu-n zeu șade ascuns; Și ca un pui de ochi sub pleoape ca sub vetre
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mă-ndreaptă. Pân- la tine nicio piatră nu mai vrea să-mi fie treaptă. Pietre sunt și iarăși pietre. Pe poteca mea de dor, greu se lasă, greu se lasă Dumnezeul pietrelor. Lung e drumul, ceasul lung. Rogu-mă, mă rog întruna, noaptea să-mi ajute luna pân- la tine să ajung 1193. Stau uluit în fața fotografiilor digitale care surprind imagini ale unor sfere perfecte plutind în interiorul unei case sau biserici și reflectă blitzul. E suflet sau spirit? Câtă confuzie [...] Mandala sanscrită înseamnă
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
completa niște chestionare. Lucrând fiecare într-o cameră separată, la un moment dat au auzit cum pe coridor are loc o încăierare între un bărbat și o femeie (erau de fapt studenți de la teatru, complici de-ai experimentatorului). Femeia striga întruna: „lasă-mă în pace, ia mâna de pe mine”. Dar, într-o condiție experimentală (de căsătoriți), ea adăuga: „nici nu știu de ce m-am măritat cu tine”, pe când în cealaltă condiție (de necunoscuți), replica suplimentară la „lasă-mă în pace...” era
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
ca să pară mai albă, mai trandafirie, ea își forțează atitudinea ca să dea impresia unei rezistențe pe punctul de a ceda; ochii ei au luciri provocatoare, îmbrăcămintea sa descoperă mai multe decât ascunde și, asemenea unui animal de pradă, ea aruncă întruna priviri roată-mprejur. Iată cam care-s personajele, actorii care intră în scenă. Rolurile, acum: Fericirea și Virtutea dau cu ochii de Heracle în același timp, dar cea dintâi grăbește pasul ca să ajungă prima lângă prada ei. A doua păstrează
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
pentru a o realiza e nevoie de o severă mașinărie birocratică și represivă. Comunismul așează individul sub stat, statul fiind considerat de la Aristotel, ca un organism pentru care mădularele aproape nici nu contează decât în măsura în care servesc organismul. Egalitatea cetățenilor înseamnă, întruna din etapele comunismului românesc, mizeria tuturor neprivilegiaților. Miliția, securitatea și partidul sunt instrumente ale menținerii puterii cu forța. Karl Jaspers analizase și conchisese ferm că o putere nelegitimă cum e cea nedemocratică, totalitară, nu se poate menține decât cu forța
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
ani, grup școlar). Cred că sunt 2-3 persoane în clasă care nu fumează, de obicei la aceste acțiuni merg cei care nu fumează sau, și noi, ca să mai chiulim de la câte o oră. Ascultăm 30 de minute persoane care vorbesc întruna despre lucruri pe care le știm, nu am întâlnit nici un profesor care să ne facă observații, nici gardianul. Mai degrabă ne anunță când vine directorul: stingeți țigările! (elev, 17 ani, liceu teoretic). Nu este un viciu, este un hobby, consum
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
Femeia aceea care stătea cu picioarele desfăcute, la o răspântie, ochii aceia decolorați care te străpungeau fără să te vadă, buzele alea fericite, care spuneau că „o să înfigă trei săbii sub fiecare fereastră de la fiecare izbă“, mâinile acelea care amestecau întruna, într-o cută a rochiei, grămăjoara de cioburi de sticlă, de pietricele, de monede uzate... Se scutură, nelăsându-se atras spre acea nebunie zâmbitoare. Și văzu gestul Annei. Îi întindea un pliculeț cenușiu. Îl luă, ghici că nu trebuia să
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
devreme și-l găsi pe soțul ei înțepenit pe canapea. Murise în timpul nopții. Hotărî să o sune pe sora ei Elisabeth. Se ridică, se uită din locuința ei cu două camere de la etajul întîi la copacii ale căror crengi bătuseră întruna în geamuri în timpul unei furtuni și își luă o țigară. Apoi formă numărul Elisabethei ... Cea de-a doua contribuție importantă a lui Stanzel din Teoria narațiunii are legătură cu modul reflector, dar se referă la categoria persoană, respectiv la folosirea
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
convențional. Un exemplu revelator este romanul Herzog al lui Bellow, în care predomină o situație narativă personală: Telefonul sună, de cinci, opt, zece ori. Herzog se uită la ceas. Rămase uluit. Era aproape șase. Ce făcuse toată ziua Telefonul sună întruna, spărgîndu-i urechile. Nu voia să răspundă. Dar avea doi copii, la urma urmei [...] era tată și trebuia să răspundă. Ridică receptorul, așadar, și o auzi pe Ramona, glasul vesel al Ramonei chemîndu-l, prin firele telefonice ale New Yorkului, la o
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
acest gen nu este, de asemenea, neobișnuit în opera lui Mansfield: Săptămîna ce-a urmat a fost săptămîna cea mai încărcată de griji din viața lor. Chiar cînd se duceau la culcare, numai trupul li se odihnea; dar mintea mergea întruna, urzind planuri, întorcînd lucrurile pe toate fețele, punînd întrebări, luînd hotărîri, încercînd să-și amintească unde...382. La urma urmei, vremea era minunată. S-o fi comandat și tot n-ar fi putut avea o zi atît de frumoasă pentru
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
vina celor de la putere, a celor pe care Casalegno îi apără cu atâta zel. Celălalt sindrom infamant căruia Casalegno nu a fost capabil să-i opună nici o apărare demnă este mania ce i-a cuprins pe italieni să se numească întruna fasciști unii pe alții. Probabil că este un mare adevăr. Dar, în speță, de la caz la caz, o asemenea acuzație este criminală. După cum am spus, ea stabilește automat răspunderea solidară pentru acte criminale și de-a dreptul pentru masacre. Iată
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
de a spori impactul asupra receptorului sau pentru a-i reține acestuia atenția într-o manieră expresivă. Exagerarea poate viza accentuarea unor evaluări pozitive (este un înger de fată, un munte de bărbat), dar poate construi și reversul negativ (vorbește întruna, viața mea e un infern etc.). Hiperbola, ca și opusul acesteia, litota, caracterizează atît comunicarea orală, cît și comunicarea scrisă, în maniere diferite, pe care a n a l i z a d i s c u r s u
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
Univers Enciclopedic, București, pp. 132-133. footnote>. Personificări ale creației elementelor naturii se întâlnesc în povestiri și practici ale popoarelor. În Elveția, în comunitatea romanșă, un tăietor de lemne „se apropia de copac, îi dădea roată de mai multe ori, cercetând întruna, pipăind trunchiul de bază, bătându-l ușurel, mângâietor..., vorbea cu copacul înainte de a-l pune la pământ cu un glas blând și amăgitor, ca pentru a-i încânta sufletul înainte de a-l răpune...” <footnote *** (1992), Omul de la fereastră - proză romanșă
Abordarea entropică a valorificării resurselor naturale De la principii la strategie by Florina Bran; Carmen Valentina Rădulescu; Gheorghe Manea; Ildikó Ioan () [Corola-publishinghouse/Science/212_a_182]
-
nou ca mobil declanșator blestemul. A fost o fată de Împărat, și, de frumoasă ce era o țineau Închisă; dar ea tot s a amorezat de un argat. Părinții l-au alungat pe Cucul, așa se numea el, dar fata Întruna plângea și-l chema: Cucu, Cucu! Auzind-o tatăl ei, a blăstămat-o că tot așa să cucăiască, cât va trăi, și s-a făcut din ea pasere: cuc. În universul culturii populare, cucul se bucură de un prestigiu deosebit. Este
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
să fie a lui, că numai așa Îi va da cămașa, ea răspunde afirmativ. Într-o altă zi, fata iar a venit la scăldat, iar el i-a zis că duminică Îi va trimite pețitori: nu uita și te du Întruna la biserică. Duminică i-au venit pețitorii: o broască mare și un balaur strașnic, și Ioniță În chip de basma albă pe un cal sur. Fata acceptă cererea, se fixează nunta duminică, iar mirele nu cere o altă pregătire pentru
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
șovăi pasăre-mprejur sau goarnă", "Temniță e sau cîntecul de fum e", „Aproape sau departe-aceeași lume"... Gestul deschiderii rămîne, poate, cel mai semnificativ În această ipostază Îndeajuns de nelămurită, cu disponibilități multiple, lăsate sub veghea iubirii: "Cum anotimpuri pleacă, vin Întruna / Fereastră, sângele deschis Îl las / Tu-l luminezi acum și-ntotdeauna". Ultima piesă a ciclului nu face decît să adauge cîteva elemente sugestive pentru o aceeași stare de așteptare În penumbră a deplinei expresii de sine, fără mari speranțe dar
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
sunt pietrele pe care le aruncă aheii asupra troienilor, de pe zidul de apărare al taberei lor. Numai că, la fel ca de atâtea alte ori, imaginea se desprinde de pura analogie și se mărește nemăsurat, cuprinzând mult mai mult: ninge întruna și greu într-o zi fără vânt și, așternându-se, zăpada năpădește munții înalți și câmpii, porturi și maluri; vrea să se aștearnă până și peste marea înspumată, o stăvilesc doar valurile care se izbesc de țărm. Însă, nestăviliți, troienii
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
petrecută la sol. Înălțându-se, Carpații au determinat, treptat, restrângerea, în regiune, a oceanului primordial, ajuns în timp la dimensiunile unei mări (Marea Sarmatică). Umplută cu sedimente, această mare a fost nevoită să se retragă făcând loc uscatului care creștea întruna. Dar odată cu ridicarea deasupra apei, munții au fost nevoiți să îndure efectul eroziunii. Astfel, vorbind despre orogeneza Carpaților, s-ar putea spune că procesul se simplifică la evoluția unei alternanțe între cutare, înălțare și eroziune. Mai târziu, acest proces avea
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
actuale, un refuz constant al noutății, acceptată doar prin imitație, și nu prin creativitate. Au plonjat în meditații în locul acțiunii menite a rezolva situații de blocaj în fața cărora istoria le-a pus deseori. Dileme existențiale le-au frământat ființa, sădind întruna sămânța incertitudinii în gândurile lor. Au ajuns să fie prea șovăielnice, încurcându-se în multitudinea de variante pe care le-au conceput. Prea multă chibzuială chiar și pentru probleme care impuneau rezolvări relativ simple. Au tărăgănat, știind că poate pe
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
și jubilează, ca triumf al pretinsei sale evoluții, orice reușită se impune a fi măsurată cantitativ. Are nevoie de ceva tangibil, iar banii nu pot fi decât unica valoare anvizajată atunci când se raportează la societatea din care face parte. Alergând întruna pentru a-i face, a ajuns o ființă extrem de grăbită. Trist, este că, din cauza egoismului și orgoliului, nici măcar copiii nu își mai găsesc loc în viața omului. Își consumă existența, acoperindu-se de deșertăciune, fără a lăsa nimic în urma lui
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
rămân însă, din punct de vedere epic și arhitectural, neesențiale. Dincolo de indiciul gramatical, narațiunea se desfășoară la persoana I, substanța personajului, comportamentul și limbajul său indică fără dubii cine se află în spatele conului Fănică. Nu este lipsit de semnificație că întruna dintre evocări, I. D. Gherea dezvăluie posibilul punct de plecare al nuvelei: ,,Era pe atunci în dosul Cișmigiului o cârciumă, cu o crâșmăriță grozav de frumoasă, coana Marghioala. Ne țineam de ea și îi făceam curte, eu și alți băieți. O
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
Luciano Nicastro va scrie un articol despre mine în 'Ambrosiano'. Apoi Natoli îmi spune că Bocelli se va ocupa de mine în 'Educazione fascista'. Se pare că destul de multă lume a ajuns la maturitate și începe să se trezească. Primesc întruna laude pentru fiecare poezie publicată. Mulți spun că Preghiera alla pioggia este perfectă. Și lui Vittorini îi plac mult ultimele lucruri scrise de mine. Din epistola din 24 februarie 1932 aflăm că sicilianul a ajuns etalonul noii poezii: Sâmbătă viitoare
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
că îl scapi la pămînt pe cel mare și greu. Pentru asta și cumpărătorul îl scarpină boscorodindu-i ,,sălaacu, sălaacu “ (săraacu, săraacu). îl mîngîie, îl netezește cu palma de-a lungul spinării și de năzărite gunoaie îl curăță, curăță și întruna îl tot netezește. La urmă se scoală cu dînsul în brațe și întraripîndu-și gîndirea din vraja cuvintelor de ,,să trăiască“ zvîrlite cu inima plină de cel care i l-a vîndut, o pornește grăbit cătră casă. Lanțug mititel dacă are
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
scindarea eului între real și imaginar, între profan și etern, între banal și ideal, e ceea ce pare să caracterizeze creatorul care iese din sine pentru a cunoaște ("Rămân între voi, cei din jur, dar sunt plecat;/ Cineva din mine e întruna plecat/ Și nu se va mai întoarce./ Ochii prăfuiți au rămas cu voi/ Dar ochii adevărați au fugit", Cetățile albe). Privirea este cea care cercetează, prin care cunoaștem și ne însușim lumea, ochii lipsiți de viață se închid, simbolul oglindirii
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
refuz de a găsi o cale de salvare a eului creator sau a lumii ("sufletul meu nu mai are haine și umblă-n pielea goală ca femeile", Clișeu, "fetele gem noaptea lângă șanțuri/ cu inelul pântecului gol", "după hanuri mucede, întruna/ sânurile se pupă, șoldurile țipă.", Mahalale) și imaginile sacralității sunt mutilate, nu există ideal sau idealizare ("Maica Domnului sluțită avea ochi de castane", Corespondență pe un arbore, "când Maica Domnului, cu glezna rotundă,/ iese din șanțuri și intră în cetate
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]