1,196 matches
-
carne de vită și fructe uscate, apoi puneau monedele primite în casete agățate de cureaua puștii. Alți jandarmi erau arondați câte unul la fiecare grup de țărani, ca să le verifice ecusoanele. Am virat din strada principală pe o străduță plină bordeluri și am zărit doi copoi care băteau cu cruzime un om cu patul armei. Aveau puști automate cu țeava tăiată. Mi-am zis că ar fi mai bine să mă prezint la poliție înainte să-i iau la întrebări pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
mexicani lângă graniță la scurt timp după plecarea lui din L.A. și tipii ăia și-ar fi putut aminti de el. M-am luat după o caravană de mașini de poliție fabricate prin anii ’30, care trecea pe străduța cu bordeluri apoi am intrat pe o stradă paralelă cu plaja și iată-mă în fața secției de poliție. Cândva fusese biserică. Ferestrele aveau gratii, iar pe fațada albă din chirpici, împodobită cu scene religioase, scria cu vopsea neagră POLICÍA. Pe gazonul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Am luat fotografia. — Chestie de nepotism, domnule căpitan. Tata este comandant adjunct, iar fratele meu lucrează la consulatul din Mexico City. Noapte bună. — Și... noroc, Bleichert. Am închiriat o cameră la un hotel situat la doi pași de strada cu bordeluri / cluburi de noapte. Am dat doi dolari pe o cămăruță amărâtă de la parter, cu vedere spre ocean, un pat cu o saltea subțire ca foaia de hârtie, o chiuvetă și o cheie de la W.C.-ul public pentru bărbați de afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
ușa, până ce am auzit, înlăuntru, pași; atunci am fugit și m-am ascuns sub scară, așteptând să se închidă ușa ca să revin. Nu făceam asta ca s-o răzbun pe mama. Din partea mea, tata putea să transforme toată casa în bordel. Dar am intuit că hărțuindu-l în asemenea împrejurări câștigam o biruință importantă. Și n-am greșit. L-am auzit scrâșnind: „Trebuie să fie ticălosul de Daniel”. Dar Luchi l-a oprit să mă bată, iar a doua zi tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Și, ca să fiu sincer, nici astăzi nu știu prea bine ce anume a determinat-o pe Marta să iasă după mine. Bănuiesc că surpriza. Se pregătea să se apere împotriva unui străin care intrase în casa ei ca într-un bordel, pentru ca să-l audă împleticindu-se în scuze și făcându-se singur nătărău. Merita, își va fi zis, să vadă cum arăta la mutră individul. S-a oprit în lumina violentă, privindu-mă curioasă, fără să spună nimic. Nu mai era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
mine, să vă inițiez. Tu, Dominic, ai fi beneficiat și de uniformă... Adică nu, am glumit. (Când Dominic înghițea în sec era semn de primejdie.) Ce, nu mai știi de glumă?” Trecutul lui Dominic era aproape legendar. Crescuse într-un bordel unde prostituatele se întreceau să-i dea bunătăți sărmanului copil găsit sau născut pe ascuns de una din ele. Cu timpul se obișnuise să stea în salon unde veneau clienții și să caște gura la ce auzea. Uneori se juca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Nu eram poate destul de liber ca să pot trăi liber. Uneori chiar mă enerva că nu era deloc geloasă. Încercam s-o provoc, nu veneam o săptămână sau căutam s-o jignesc, sculându-mă imediat după ce ne iubeam, plecând ca de la bordel. Degeaba. Ea era mereu calmă și răbdătoare. Îmi tolera toate hachițele și câteodată asta mă înfuria la fel de tare ca sentimentul de sclav pe care mi l-au dat alte femei. Libertatea este, poate, pentru unii la fel de greu de suportat ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
și l-a dat la o parte, zicându-i: «Hai, ține-o tu de picioare, că se zbate ca o iapă. Lasă-mă pe mine». Dar nici el n-a fost mai breaz. Ce credea, că dacă a trăit prin bordeluri asta îl ajută până la moarte? Stătea ca un păianjen uriaș pe trupul bietei fete și pentru că se făcea de rușine în fața celorlalți s-a înfuriat, a devenit violent și a lovit-o. Era ceva foarte scârbos, jur, domnule sculptor. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
el a trebuit să-și înghită antipatia pe care mi-o purta, după ce i-am înmuiat inima lui Filip spunându-i că tot umblând prin bălării mă lovise dragostea pentru păsări și i-am stârnit lui Dominic amintirile de prin bordeluri istorisindu-i câteva întâmplări deocheate. Lui Siminel a fost de ajuns să-i vorbesc încă o dată despre deșerturi, iar pe Anton l-am flatat mințindu-l că-l visasem judecând un mare proces. Într-o zi, le-am povestit iarăși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
În cele din urmă, probabil presiunea constantă a activității sexuale și obsesiile sexuale din literatura franceză Îl Îndepărtară de Paris și Îl convinseră să se stabilească În Anglia. Flaubert, Maupassant, Daudet și ceilalți - toți aveau aventuri și amante și frecventau bordelurile, distrugându-și În felul acesta sănătatea și Împingând tot mai departe limitele decenței În scrierile lor. Când Înțelegeau că nu avea nici un interes carnal față de femei, uneori trăgeau concluzia că Îi plac bărbații sau băieții, ceea ce lui Henry i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
lui Conrad) cam lăsau de dorit - Wells trăise cu Jane o vreme, așteptând hotărârea de divorț, pe seama relației dintre Hueffer și cumnata sa circulau bârfe, și se vorbea despre Cora că, Înainte de a-l cunoaște pe Crane, fusese madamă de bordel În Vestul Îndepărtat. Era foarte doritor să Își facă o reputație de cetățean absolut respectabil printre locuitorii profund conservatori din Rye; dar, atâta timp cât avea grijă să nu se amestece personal În aceste scandaluri, totul nu era decât apă la moara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Erau violate servitoarele. Se zdrobeau, de lutul mustind de scuipați, acrobații pe frânghie. Clienții ce aveau inimă în ei plăteau cîte-un galben pentru a fi sloboziți în niște încăperi strâmte, de uluci spoite, putîndu-se foarte bine nimeri a fi ori bordeluri, ori lepozerie. Iar pehlivanii turci își jucau GIAMALA. O momâie uriașă, alcătuită, pe dedesubt, din cercuri din tablă. Împodobită cu panglici colorate, țoale fistichii, oglinjoare și săculeți cu farmece. Care, dacă te plesnea peste fălci cu niște lănțișoare descântate, până în
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
de Vultur-în-Zbor. Era într-o stare perfectă, ceea ce o distingea de restul. Pereții i se înălțau drepți și bine potriviți și străluceau albi în întunericul de un albastru cețos, ca o santinelă impecabilă, ca un paznic al orașului. Era un bordel. Casa Fiului Răsare a lui madame Iocasta, anunța discret o plăcuță de lemn de lângă ușă. Iar lângă plăcuță cineva scrijelise o frază de neînțeles. Mâine, fără îndoială, un strat nou de văruială o va acoperi, dar în seara asta era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
centimetri lungime și, din pricina distrugerilor provocate de demonul beției, rareori și-l putea întări cât să ajungă la o lungime dublă. Astfel de amănunte oferă o justificare a comportamentului său.) Atunci când Iocasta îi luase locul lui Liv ca madame a bordelului din oraș, Virgil Jones sugerase jocul ironic de cuvinte care acum îi dădea numele. Dar deși ea se străduia să mențină casa impecabil de curată, ea nu avea nimic din eleganța somptuoasă, cu ornamente împletite și fier forjat, a orașului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
ea însăși se pricepea foarte bine să fie o persoana polivalentă, un om bun la toate, și simțise întotdeauna o nemulțumire sâcâitoare față de sine. Așa că le-a dat tuturor angajaților ei nume noi în aceeași zi în care a redenumit bordelul și, odată cu numele cele noi, au apărut și funcții sexuale extrem de precise. Acum era de părere că schimbarea dăduse roade. Oamenii spuneau că, una peste alta, Casa Fiului Răsare era un loc mai luminos, mai deschis, mai puțin stânjenitor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
rosti îmbunat domnul Gribb. — Cerule! exclamă Elfrida. Dacă luăm într-adevăr cina cu Cerkasovii, atunci trebuie să fug să mă îmbrac. TREIZECI ȘI ȘAPTE Un bărbat plin de vânătăi, într-un costum rupt, bate de șapte ori la ușa unui bordel. Exact la cea de-a șaptea bătaie ușa se dă în lături. Un zgomot spart atunci când omul se lovește de peretele înnegrit. Lumina unei lumânări. O femeie într-o cămașă de noapte lungă, din dantelă, cu părul căzându-i în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Vorbele sunt prea mici să-l cuprindă, Râsul dispare - pentru mulți epitaf, Nu cutezați a urca, o, voi, Inaccesibilul munte numit Kâf. Cândva, mai apoi, toți îl vom urca, mai apoi. Când se trezește, omul cere adăpost și, fiindcă un bordel este un loc de refugiu, i se oferă adăpost. Și mâncare. Și haine noi. Cel de-un nume cu tine, Chanakya, i-a șoptit Kamala Sutra lui Virgil Jones, își putea așeza mâna dreaptă pe cărbuni încinși și cea dreaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
fața ascunsă-n umbră. A strigat la ea: — Virgil Jones e înăuntru? Femeia a ieșit în stradă! — Vino, frățioare, a spus ea. Vino și prinde-mă. Și a luat-o la sănătoasa mai repede decât o făcuse vreodată, gonind pe lângă bordel și trecând de măgarul priponit. Pe Vultur-în-Zbor surpriza l-a țintuit locului un moment și apoi a luat-o și el la fugă pe urmele ei. Dar ea dispărea după un colț până ca el să ajungă la colțul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
răspicat și a întrebat-o: — Ești din Casă? — Da, într-un fel, a spus vocea, părând de-acum amuzată. — Atunci spune-mi, te rog, dacă Virgil Jones e aici. Silueta a încuviințat ușor din cap, continuând să fixeze cu privirea bordelul, așa cum făcuse în tot acest răstimp. — Unde altundeva? a rostit ea pe un ton egal. — Bine, a zis scurt Vultur-în-Zbor și a pornit către ușă. — Vultur-în-Zbor, a zis silueta. — Ce-i? Bărbatul s-a oprit în ușă și s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
te întreb de multe ori de ce, dar așteptam să fii gata. Acum se pare că mi-am ratat șansa. Tu ești distrus, iar eu m-am așezat. Ești mai mult decât distrus... ești pe cale să fii îmbălsămat aici. Cu un bordel drept piramidă. Cu... Madame Iocasta zise: — Taci. Vultur-în-Zbor, în care se dezlănțuiseră toate frustrările și vinovăția înăbușite până acum, se opri bâlbâindu-se, și rămase așa, prostit, în camera cu parfum de mosc, în timp ce Virgil chicotea, Gilles Priape se uita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
întâmplat, cap sec cum e. Irina a deschis ușa. în acel moment, în Casa Fiului Răsare, Lee Kok Fook îi lingea lobul urechii lui Aleksandr Cerkasov. Știa asta, bineînțeles. De fapt se aștepta ca el să-și petreacă nopțile la bordel. După ce-l gonise din patul ei, ar fi fost o naivitate să creadă altceva. în plus, un cretin satisfăcut era de preferat unui soț frustrat, care-și cere drepturile. Dar în seara asta o durea. în seara asta, când voise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Probabil că nu i-a plăcut fața ta, a spus enigmatică Elfrida. — N-am ce-i face, i-a răspuns Vultur-în-Zbor. Trebuie să vorbesc din nou cu Virgil. Și, într-un fel, cred că acolo nu vor veni după noi. — Bordelul, a murmurat Elfrida. De ce nu, de ce nuă El purta hainele sale vechi și rupte, de călătorie. Ignatius Gribb, care, ca și Elfrida, fusese un om ordonat până la ultima lui izbucnire de furie, îi păstrase până și basmaua de pe cap, cu tot cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
îndepărtă iarăși. A treia oară o lovi și și-o zdrobi pe față. Apoi mătură cadavrul insectei de pe el. în ciuda urâțeniei sculpturilor, în ciuda prezenței Elfridei Gribb, în ciuda lipsei oricărui simț al direcției, aici Vultur-în-Zbor se simțea în siguranță. Aerul din bordel era încărcat cu mireasma consolării. Dar adăpostul nu i se potrivea - sau, în orice caz, nu pentru mult timp. Cum eșuase în încercarea lui de a obține stabilitate - adică nu reușișe să se integreze traiului din K -, va trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
-i chipul, chipul care-i schimbase viața, chipul cu grumaz ferm, cu o umbră de barbă, cu ochii închiși și cu gene lungi, începu să se gândească la prostii. Poate din cauză că era în camera lui Liv - Liv, cea care părăsise bordelul și siguranța lui de dragul unui bărbat îgreu de crezut acum că acel bărbat fusese Virgil Jones), Liv, care se așezase pe sine și dorințele ei mai presus de îndatoririle sale, și-a trăit clipa - dar Mediei, în timp ce scruta fața aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
pe care-o avea ca să-l țină prins în mreje pe Piatră, primul ei bărbat de o eternitate, suficient de mult timp pentru ca Vultur-în-Zbor să-și poată duce la bun sfârșit evadarea plănuită încet și minuțios. Virgil Jones a părăsit bordelul chiar înainte de ivirea zorilor, cu melonul pe cap, cu lanțul fără ceas în jurul taliei și fredonând nevinovat. Gloata se împrăștiase în cea mai mare parte la culcare, dar nemilosul Peckenpaw stătea ca un urs în pragul ușii. L-a privit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]