2,425 matches
-
interesant șde știutț dacă acești doi poeți au folosit aceeași poveste a acestei idei universale... Da, știu că trebuie să luptăm spiritual, mă întreb totuși dacă vom putea regăsi vreodată câmpiile pe care au galopat caii lui Attila. - Alăturat, o caricatură pe care toată lumea o înțelege fără explicație. Este supărător că v-ați găsit o locuință atât de rea. Dar, dacă nu mă înșel, acum sunteți aproape de Musée de l’homme și de biblioteca sa. Prezentați omagiile mele dnei Dumézil, îi
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Pe de altă parte, portretele membrilor unei familii, adunându-se în galeria de portrete, înfățișează oameni ce se aseamănă între ei, au „un aer de familie”, deși au și multe deosebiri, multe particularități. De demult a apărut în arta portretului caricatura, care subliniază specificul individului, caracterizându-l pregnant. Există însă o altă mare tradiție a portretisticii figurative care încearcă să surprindă „caracteristicile caracteriale” ale unei persoane pe baza virtualei asemănări a acestuia cu animalele. Se consideră că animalele au un specific
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
al omului. Dacă Biserica n-ar exista, demonii n-ar avea împotriva cui să lucreze și nici inteligența demonizată. Iisus Hristos a adus „sabia” în această lume. Prezența lui enervează și înverșunează spiritul demonic. Afirmația lui îndârjește negația și stârnește caricatura. În tendința de caricatură a culturii moderne trebuie să citim incapacitatea funciară a spiritului demonic în fața puterii lui Iisus Hristos. Creatura nu poate distruge pe Dumnezeu și revolta ei neputincioasă se manifestă în tendința de a-i caricaturiza opera. Dintre
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
n-ar exista, demonii n-ar avea împotriva cui să lucreze și nici inteligența demonizată. Iisus Hristos a adus „sabia” în această lume. Prezența lui enervează și înverșunează spiritul demonic. Afirmația lui îndârjește negația și stârnește caricatura. În tendința de caricatură a culturii moderne trebuie să citim incapacitatea funciară a spiritului demonic în fața puterii lui Iisus Hristos. Creatura nu poate distruge pe Dumnezeu și revolta ei neputincioasă se manifestă în tendința de a-i caricaturiza opera. Dintre toate multiplele încercări ale
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
necesitatea revelației, singura explicație desăvârșită ce se poate da spiritului omenesc, chinuit să afle originea lumii și a sa proprie. Pornite să nege total adevărul revelat, ipotezele în chestiune, demascate apoi și respinse de știința exactă, nu rămân mai puțin caricaturile diabolice ale afirmației biblice. Căci în toată cultura modernă nu este altă caricaturizare mai demonică decât aceea de a prezenta pe om, din făptură a lui Dumnezeu, fiu natural al maimuței, pentru a justifica toate formele ateismului și ale decadenței
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
pervertire a spiritului omenesc, abătându-l din elanul său către Dumnezeu și invocându-i evlavia către acest amalgam de fetișism și de marasm, născut din creierul bolnav al celebrului filosof. Negație neizbutită, el a rămas în istoria filosofici ca o caricatură ridicolă a cultului divin, organizat în Biserică. Rămânând în sfera teoretică, aceste forme ale negativismului din cultura modernă reprezintă o putere de vătămare numai întrucât derutează sufletele slabe și neavertizate de adevărul religios. Ele capătă însă proporții de catastrofe epocale
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
cultura modernă. Sistemul l-a inventat marea Revoluție franceză, pentru a-l imita în vremea noastră bolșevismul rus și cel spaniol și nu mai puțin sângerosul călău antireligios, care a fost Kemal Ataturk. Revoluția franceză a creat un tipic al caricaturii ateiste, care se începe cu schimbarea calendarului „pentru a suprima Duminica”, se continuă cu negarea vieții de dincolo prin inscripții cum era cea pusă la poarta cimitirelor franceze: Moartea e un somn veșnic!; cu suprimarea noțiunii de sfințenie prin devastarea
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
ritual caricaturizat după ritualul ortodox. E aceeași încovoiere silnică a elanului religios, abătut din direcția lui firească pentru a-l fixa în fetișismul acesta derizoriu, cum îl preconiza Auguste Comte pentru cultul Umanității. Cunoscutul ceremonial francmasonic este el însuși sinistră caricatură a Sfintei Liturghii. Cum se înfățișează oare cultura cea nouă, care și a găsit centrul de gravitate în sanctuarul divinului faraon al bieților felahi bolșevizati ? Să lăsăm pe același autor rus să ne răspundă: „Reflexul înăbușitor se vede în literatură
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
întinde această paragină peste care domină ca o culme a demonicului spirit caricatural! sanctuarul unui ateu divinizat. Negativismul modern, trecut din faza teoretică în faza violenței de stat, atinge o limită extremă dincolo de care nu se mai poate înainta. Monstruoasa caricatură a religiei și culturii se menține în Rusia cu totul artificial, prin teroare polițienească. Istoria stă mărturie că o încercare de stat ateu nu există pe lume decât atât cât durează teroarea, care îl menține forțat. În momentul prăbușirii ci
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
e nevoită să creeze simulacre pentru a le substitui concepției și formelor vieții religioase. Negativismul se rezolvă astfel în caricaturism. Spiritul caricatural e de natură demonică. Întâiul lui efect e degradarea lui Adam din demnitatea paradisiacă. Adam cel căzut e caricatura lui Adam. Spiritul caricatural lucrează în lume la desfigurarea creației lui Dumnezeu, înjosindu-i noblețea și abătând-o de la destinația fericirii, a armoniei și frumuseții. El lucrează deopotrivă în negația filosofică, în negația științifică și în negația politică. Dar e
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
și nu mai sunt din viață. Modul ascuns în care se îmbină firele a două planuri de existență se topește într-un echivoc de omenesc și neomenesc, de omenesc și supraomenesc. Pe dunga limitei extreme, capetele apar sau strâmbate în caricatură de rânjetul demonic, sau nimbate de lumina sfințeniei. Zborul viziunii lui stârnește cu o aripă flăcările iadului și cu cealaltă boarea paradisului. Până să fie dincolo de moarte, iadul e aici pe pământ; e balaurul păcatului care devastează cosmosul nostru sufletesc
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
logică, dacă e vorba de un concept filosofic, sau un simbol, dacă e vorba de o plăsmuire artistică. Această idee de o puritate absolută nu trebuie confundată cu hermafroditul, care e un accident monstruos al biologiei, un fel de stranie caricatură fizică a androginului. Hermafroditul e o enigmă peiorativă a naturii, o defecțiune în care cele două principii ale vieții se anulează unul pe altul și care pare o fioroasă ispășire a cine știe căror păcate. Androginul e conceput ca o
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
ceea ce-i vitregește. Această speranță silnică este la toți de esență religioasă. Merită să ne oprim asupra ei. Voi analiza aici, și doar spre a exemplifica, numai câteva teme specifice lui Șestov și Kierkegaard. Dar Jaspers ne va oferi, până la caricatură, un exemplu tipic pentru această atitudine. Tot restul va deveni astfel mai limpede. Îl lăsăm neputincios să realizeze transcendentul, incapabil să sondeze adâncimea experienței și conștient de acest univers zdruncinat de eșec. Oare va merge mai departe sau măcar va
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
victorii ale Germaniei naziste etc.). Fiecare număr are un editorial care imaginează o emisiune a postului de radio Moscova, redactată într-o originală limbă „româno-rusă” și având următorul final: „Păcală balșoi pezevengski gazetă. Niet credevaite șto citaite./ Desfundanie!”. Desenele și caricaturile sunt semnate de Nicol, Aurel Petrescu, George Voinescu ș.a. I.R.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288600_a_289929]
-
în ceea ce privește mesajul antitotalitar. Fostul aderent la ideile stângii radiografiază în spațiul ficțiunii o lume ce nu mai are nimic în comun cu principiul egalității oamenilor, făcând să prolifereze halucinant minciuna și lașitatea, impostura și nedreptatea. Radiografia este dublată frecvent de caricatură, de portretul îngroșat și vitriolant: personajele negative (frații Tutilă, Osmanescu, Ilderim, Caftangiu și ceilalți) sunt deformate plastic, memorabil, de mâna prozatorului. Dar ceea ce sugerează și întărește scriitorul este răul sistemic al acestei lumi, care apare ca perfect articulată și coerentă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289705_a_291034]
-
bunul Dumnezeu, îngr. Ion Vartic, Cluj-Napoca, 1998; Râs-cu-plânsul nostru valah, îngr. și postfață Dumitru Velea, cu un eseu de Lelia Nicolescu, Petroșani, 1999; Ce mai taci, Gary? 12 scrisori exemplare, îngr. Mihai Barbu, Petroșani, 2002; Tratat de rienologie - 2 (literatură & caricatură de sertar) (în colaborare cu Ion Barbu), Petroșani, 2002. Repere bibliografice: Cocora, Privitor, I, 182-185, 245-246, II, 23-26; Cubleșan, Teatrul, 218-221; Brădățeanu, Istoria, III, 243-246; Diaconescu, Dramaturgi, 190-194; Ghițulescu, O panoramă, 79-82; Regman, De la imperfect, 41-52; Tuchilă, Privirea, 238-243; Regman
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289705_a_291034]
-
Liman, Dan Petrașincu, Pericle Martinescu, Ieronim Șerbu, Hortensia Papadat-Bengescu (cu o recenzie la G. Călinescu, Viața lui Mihai Eminescu). Poezia e mai puțin însemnată: Ștefan Corin, Aurel Chirescu, N.R. Iulian, Dan Petrașincu - în limitele unui academism întârziat. Revista, cu bune caricaturi, are vioiciune. V.T.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285772_a_287101]
-
decalaje se numără absența marxismului ca paradigmă a sociologiei românești contemporane, absența revendicării de la curente sociologice radicale precum feminismul, mișcările contra discriminării etnice, rasiale sau sexuale. Putem remarca absența curentelor de idei de stânga, iar explicația stă în deformarea până la caricatură a acestora în perioada comunistă prin acțiuni ideologice și politice. O lucrare de istoria gândirii cere un travaliu imens. Recunoscând aceste dificultăți - din propriile mele experiențe - aș face unele observații. De pildă, este menționat N. Bagdasar cu Istoria filozofiei moderne
[Corola-publishinghouse/Science/2358_a_3683]
-
de artă, cinematografia, S. constituindu-și o redutabilă echipă de critici de specialitate: Ilie Balea, Doina Modola, Mircea Ghițulescu, Valentin Tașcu, Negoiță Lăptoiu, Adriana Topârceanu, Livia Drăgoi ș.a. Ca divertisment, sunt prezentate rubrici de sport, modă (Lia Tanciu), șah, rebus, caricatură (în special seria „fără cuvinte” a lui Octavian Bour). Neîndoielnic, S. a fost concepută și realizată ca o revistă enciclopedică, din specia publicațiilor de bibliotecă, preocupată în mod esențial de prestigiu. Ea se alătură în spațiul istoriei presei românești unor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289896_a_291225]
-
depășite de către „cei care au Închipuit specia daimonilor, intermediari Între zei și oameni, pentru a sluji drept punct de joncțiune sau drept legătură În raporturile noastre cu divinitatea” (415 a, 1-3). Credem că personajul Cleombrotos, departe de a fi o „caricatură”, Întrupează, În afara unor idei aparținând fie lui Plutarh Însuși, fie altor curente filosofice, ceea ce am putea numi un „spirit al vremii sale”. El aparține unui tip de spiritualitate care va fi specific pentru cel de al doilea secol d.Hr
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
amenințare pentru echilibrul narcisiac datorită acestei fragilități potențiale. Adolescentul oscilează fără întrerupere între o dorință devorantă de obiecte și o nevoie protectoare de a-și afirma totala sa autonomie și absența trebuinței. Imaginile anorexiei mentale sau ale bulimiei nervoase reprezintă caricaturi ale acestor tendințe. Blos vorbea despre „foamea de obiecte” din perioada adolescenței: adolescentul are într-adevăr nevoie să absoarbă obiecte, adică să găsească identificări, să stabilească relații de dorință, să interiorizeze investiții multiple. Atunci când identificările primare au oferit narcisismului un
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
de beton cu uscare lentă...! Omul îi este omului teren de construcție, care înseamnă lupărie ce înghite cu încetinitorul. − E drept că-mi vine să te mănânc de dragă ce-mi ești, Scufițo! își arătă și Trees colții într-o caricatură de ferocitate. − Aaa, dar chiar te rog să te servești! De tine nu mi-e frică; Ian însă avea ceva de acvariu insondabil, de vas comunicant capabil să dea o rezonanță stranie liniștii doar aparent conținute. Dar să revin: ca să
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
și pofta de viață - miza cu valoare supremă. Dincolo de ideea chefului de trai gândul nomazilor nu se aventura mai niciodată. Un domn blazat și apatic, cu apetituri în agonie și trac de slujbaș public, le părea a fi doar o caricatură de suveran - un tigru de hârtie creponată, de care făceau ei cu grămada înainte de bâlciurile de pe la țară, și care se vindeau trei la leu. Ca să fii domn trebuie să ai mușchi adevărați, căliți în încăierări reale, din care legea să
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
Dumitrescu, Șerban Voinea, Al. Terziman, P. P. Stănescu, Bogdan Varvară, Constantin Titel Petrescu, Al. Octavian, M. Levin, Emil Feder, Octav Halunga, V. Ionescu-Brad, I. G. Străjeru, Ioan I. Mirescu, Nicolae Fekete, I. Ludo, R. E. Morel, Ioana Negura. Desenele și caricaturile sunt asigurate de Ion Anestin. M. V.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289472_a_290801]
-
reportaje, note și însemnări, memorialistică, documente, literatură propriu-zisă, cronici literare, de film, de teatru și muzicale, articole pe teme sociale, științifice, rubrici de sport, de umor și divertisment, horoscopul și programul TV, ba chiar și o rubrică de sexologie, plus caricaturi și fotografii mai puțin sobre, în acord cu atmosfera relaxată a primilor ani postrevoluționari și cu stilul unui supliment de weekend, în general. Primii redactori ai suplimentului (Mihai Caranfil, Constantin Stănescu și Victor Vântu) l-au „împărțit”, de fapt, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285187_a_286516]