1,938 matches
-
este precedat de prepoziție (de) și complementul simplu, sau analitic, realizat prin infinitiv: „Ei bine, s-o știi de la mine că nimeni nu caută aicea de-a fi aceea de ce trece.” (M.Eminescu) 35. Complementul comparativ este detașat din sfera circumstanțialului de mod, din interpretarea G.A., unde este confundat cu circumstanțialul de mod realizat prin procedeul comparației stilistice, de către I. Iordan și Vl. Robu, lucr. cit., p. 668 și Ecaterina Teodorescu, Comparația și complementul comparativ, LR, XXIX (1980), nr. 6
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
prin infinitiv: „Ei bine, s-o știi de la mine că nimeni nu caută aicea de-a fi aceea de ce trece.” (M.Eminescu) 35. Complementul comparativ este detașat din sfera circumstanțialului de mod, din interpretarea G.A., unde este confundat cu circumstanțialul de mod realizat prin procedeul comparației stilistice, de către I. Iordan și Vl. Robu, lucr. cit., p. 668 și Ecaterina Teodorescu, Comparația și complementul comparativ, LR, XXIX (1980), nr. 6, pp. 585-590. 36. Cf. Mioara Avram, Cu privire la definiția complementului de agent
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
p. 668 și Ecaterina Teodorescu, Comparația și complementul comparativ, LR, XXIX (1980), nr. 6, pp. 585-590. 36. Cf. Mioara Avram, Cu privire la definiția complementului de agent, LR, 1968, nr. 5. 37. Această situație a determinat-o pe Mioara Avram, Evoluția subordonării circumstanțiale cu elemente conjuncționale în limba română, București, Editura Academiei, 1960, p. 143, să numească aceste propoziții consecutive finale. 38. Motiv pentru care majoritatea lucrărilor de gramatică nu înregistrează în interiorul propoziției un circumstanțial consecutiv. G.A. îl discută ca o variantă
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
a determinat-o pe Mioara Avram, Evoluția subordonării circumstanțiale cu elemente conjuncționale în limba română, București, Editura Academiei, 1960, p. 143, să numească aceste propoziții consecutive finale. 38. Motiv pentru care majoritatea lucrărilor de gramatică nu înregistrează în interiorul propoziției un circumstanțial consecutiv. G.A. îl discută ca o variantă a circumstanțialului de mod. (vol.II, p.186) În noua ediție a Gramaticii Academiei, “în clasa de substituție a circumstanțialului consecutiv” se înregistrează și realizări infrapropoziționale: "realizări nominale" și „realizări prin forme
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
elemente conjuncționale în limba română, București, Editura Academiei, 1960, p. 143, să numească aceste propoziții consecutive finale. 38. Motiv pentru care majoritatea lucrărilor de gramatică nu înregistrează în interiorul propoziției un circumstanțial consecutiv. G.A. îl discută ca o variantă a circumstanțialului de mod. (vol.II, p.186) În noua ediție a Gramaticii Academiei, “în clasa de substituție a circumstanțialului consecutiv” se înregistrează și realizări infrapropoziționale: "realizări nominale" și „realizări prin forme verbale nepersonale” (infinitivul și gerunziul) (Cf.vol.II, p.573
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Motiv pentru care majoritatea lucrărilor de gramatică nu înregistrează în interiorul propoziției un circumstanțial consecutiv. G.A. îl discută ca o variantă a circumstanțialului de mod. (vol.II, p.186) În noua ediție a Gramaticii Academiei, “în clasa de substituție a circumstanțialului consecutiv” se înregistrează și realizări infrapropoziționale: "realizări nominale" și „realizări prin forme verbale nepersonale” (infinitivul și gerunziul) (Cf.vol.II, p.573) 39. În G.A., vol. II, pp. 203-204, precum și în alte lucrări de specialitate, cele două aspecte ale
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
cele două aspecte ale complementului de excepție sunt diferențiate pe baza formei, afirmativă sau negativă, a verbului-predicat și, de aceea, identitatea lor e inversată. 40. În G.A., II, p. 333, pe când și de unde sunt considerate elemente relaționale care introduc circumstanțiale de timp și, de loc, ceea ce ar determina situarea completivelor opoziționale, pe care le introduc, în categoria falselor temporale și, respectiv, locale. De fapt, devenind locuțiuni conjuncționale, adverbele pe când și de unde nu pot introduce decât completive opoziționale, marcându-le astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
a denumirii, profesiunii, poziției sociale etc., ca atribut substantival apozițional. Noua ediție a Gramaticii Academiei interpretează, însă, aceste structuri (profesorul Popescu, orașul București) ca „atribut substantival în nominativ”. (vol.II, p. 601) 44. Motiv pentru care G.A. situează atributivele circumstanțiale în categoria atributivelor explicative, în opoziție cu atributivele determinative în care se înscriu cele de calificare și de identificare (cf. vol.II, p. 277 ș.u.). 45. V. Hodiș, Elementul predicativ suplimentar. Contribuții, în LR, 1969, nr. 2, p. 139
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
cit., p. 146 ș.u.; I. Iordan și Vl. Robu, lucr. cit., p. 637 ș.u.), atribut predicativ (Gh.N. Dragomirescu, Atributul predicativ în limba română, LL, VI (1962), pp. 99-121), atributiv (G. Pană-Dindelegan, lucr. cit., p. 133 ș.u.), atribut circumstanțial (Mioara Avram, Corespondența..., în SG, I, p. 158), nume predicativ circumstanțial (M. Rădulescu, Numele predicativ circumstanțial, în SG, II, p. 121 ș.u.). 47. Cf. și D.D. Drașoveanu, Despre elementul predicativ suplimentar, în CL, 1967, nr. 2, pp. 241-242. RELAȚII
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
cit., p. 637 ș.u.), atribut predicativ (Gh.N. Dragomirescu, Atributul predicativ în limba română, LL, VI (1962), pp. 99-121), atributiv (G. Pană-Dindelegan, lucr. cit., p. 133 ș.u.), atribut circumstanțial (Mioara Avram, Corespondența..., în SG, I, p. 158), nume predicativ circumstanțial (M. Rădulescu, Numele predicativ circumstanțial, în SG, II, p. 121 ș.u.). 47. Cf. și D.D. Drașoveanu, Despre elementul predicativ suplimentar, în CL, 1967, nr. 2, pp. 241-242. RELAȚII DE COORDONARE 48. Când relația de coordonare ar implica numai doi
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
atribut predicativ (Gh.N. Dragomirescu, Atributul predicativ în limba română, LL, VI (1962), pp. 99-121), atributiv (G. Pană-Dindelegan, lucr. cit., p. 133 ș.u.), atribut circumstanțial (Mioara Avram, Corespondența..., în SG, I, p. 158), nume predicativ circumstanțial (M. Rădulescu, Numele predicativ circumstanțial, în SG, II, p. 121 ș.u.). 47. Cf. și D.D. Drașoveanu, Despre elementul predicativ suplimentar, în CL, 1967, nr. 2, pp. 241-242. RELAȚII DE COORDONARE 48. Când relația de coordonare ar implica numai doi termeni, absența unuia înseamnă absența
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
materia, forma, este folosită de gândire pentru a reprezenta Forța și Spiritul universal, atunci o facem numai prin simboluri. The Secret Doctrine 630 Toate religiile sunt adevărate. Cine este capabil să recunoască acest aspect tainic al adevărului și să separe circumstanțialul a învățat acest lucru 631. Dezvăluind-o pe Isis, într-o vastă istorie a umanității, Blavatsky pătrunde în adâncul preistoriei și chiar în starea Ființei de dinaintea materiei create de ea ca vehicul în ciclul inițiatic al umanității. Din cele șapte
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ales prin intermediul confruntării critice cu Schelling, problematica "nimicului" și a "negativității", alături de folosirea termenilor corespondenți, va cunoaște la Hegel o transformare demnă de luat în seamă. În ceea ce privește prezența ulterioară a conceptului în cadrul idealismului, pentru a da mărturie de caracterul deloc circumstanțial al folosirii sale, trebuie să spunem că acesta se regăsește și la alți exponenți minori ai mișcării, precum Karl Rosenkranz, Christian Weisse și Immanuel H. Fichte, uneori cu accente diferite. Dar pe măsură ce ne îndepărtăm mai mult de controversa originară cu privire la
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
a crea iluzia realității, mijloc folosit însă adesea" ca în Călătorule lui Gulliver, ca o momeală spre a-l atrage pe cititor într-o situație improbabilă sau incredibilă oare este fidelă realității" într-un sens mai profund decât sensul pur circumstanțial. Realismul și naturalismul, în dramă sau în roman, nu sânt altceva decât mișcări literare sau literar-filozofice, convenții, stiluri, cum sânt și romantismul sau suprarealismul. Deosebirea dintre ele nu corespunde celei dintre realitate și iluzie, ci deosebirii dintre diferitele concepții despre
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
șomaj, dezvoltare economică, furtul de autoturisme în anii ’90 era în Franța de 11,4 la mie, pe când în Germania doar de 3,2 la mie. Sunt în joc factori de legislație, valoarea și mecanismele asigurării, precum și unii factori foarte circumstanțiali și locali (Cohen și Kennedy, 2000). Diferențe mari de criminalitate sau de alte comportamente antisociale există însă și în interiorul unei țări sau culturi. Mulți analiști ai vieții sociale susțin că înmulțirea și creșterea în violență a infracțiunilor sunt strâns legate
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
exterior sub o anumită Înfățișare. Din aceste considerente, masca persoanei este una dintre dimensiunile identității acesteia, o trăsătură naturală a ei. Masca nu este numai expresia sufletească a individului, a stărilor sale afectiv-emoționale. Ea are și un caracter de mobilitate circumstanțială. În sensul acesta, deosebim mai multe tipuri de măști: aă Masca obișnuită, care corespunde tipului de personalitate, caracterului individului respectiv, cea mai comună formă de imagine a Eului său și În același timp cea mai sinceră dintre toate Înfățișările acestuia
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
acesta, deosebim mai multe tipuri de măști: aă Masca obișnuită, care corespunde tipului de personalitate, caracterului individului respectiv, cea mai comună formă de imagine a Eului său și În același timp cea mai sinceră dintre toate Înfățișările acestuia. bă Masca circumstanțială, care este imaginea pe care o adoptă un individ, din punct de vedere formal, În anumite circumstanțe ale vieții, pentru a fi În acord cu ceilalți și cu situația respectivă. Ea este o mască convențională, o imagine artificial-formală. că Masca
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
delimitează zona unui tabu corporal. El se dezvăluie numai Într-o situație de reciprocitate a intimității acceptate de două persoane. În cazul În care este „dezvelită public”, avem de-a face cu trei situații care implica fiecare semnificații psiho-morale și circumstanțiale diferite: aă examenul medical este o anulare a pudorii cu caracter de necesitate, dictată de observarea directă a corpului persoanei bolnave, dar care Își păstrează caracterul de discreție, Întărit și apărat de secretul profesional ce nu trebuie divulgat. În felul
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
expres de persoana mea. Pot ști dinainte cu cine mă voi Întâlni și În ce scop, sau pur și simplu pot fi pus În fața unui fapt Împlinit de a Întâlni o persoană oarecare, absolut necunoscută. Acestea sunt și rămân Întâlnirile circumstanțiale, exterioare, acte pure de relație și comunicare. Sunt Însă și situații În care doresc să mă Întâlnesc cu cineva anume, când vreau să cunosc o anumită persoană, să o văd, să o aud, să stau de vorbă cu ea, să
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
de Împlinire și pe care o putem considera un complex prometeic, de data aceasta cu aceeași semnificație pe care o are În formarea persoanei umane și complexul oedipian. Putem afirma, din acest moment, că preferința interpersonală depinde de factori externi, circumstanțiali, dar și de factori interni, reprezentați atât de complexul oedipian, cât și de complexul prometeic. Pe aceste considerente, Eu Îmi aleg partenerul, sau am anumite preferințe În sensul acesta, În raport cu modul de realizare al complexului prometeic personal. Ca și În
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
superficială, falsă, de circumstanță, se destramă rapid. Ea nu poate dura pentru că, de fapt, nu a fost o prietenie. În afară de prietenie și camaraderie, trebuie avută În vedere, În cazul formelor de cuplu, și asocierea. Asocierea este o relație reciproc consimțită, circumstanțială, care se bazează pe interese comune și urmărește realizarea unor scopuri pentru care cei doi conlucrează În avantajul lor. O dată scopul atins, cuplul se desface. Prietenia are Însă, prin interiorizarea reciprocă a celor doi, și o importantă și obligatorie dimensiune
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
va fi salvat prin sacrificiul i, iar tragedia acestui cuplu se Încheie cu sublimul mesaj: „Etern-femininul ne-nață-n țăriiii”. Prieteniile și iubirea care se desfac nu sunt de la Început motivate afectiv, ci construite pe interese. Din acest motiv, ele sunt exterioare, circumstanțiale, urmărind scopuri imediate, fără o proiecție În viitor. Nefiind experiențe sufletești și neavând un fundament reprezentat de valorile morale, ele nu pot să dureze. Asemenea cupluri sunt marcate de tensiuni interioare sau de conflicte exterioare, sfârșind prin a se dizolva
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
fapt, aceasta nici nu ar putea fi posibilă. Limitele dintre ele sunt greu de trasat. Între acord și dezacord pot intra numeroase forme intermediare: cedare, toleranță, transparență, reținere, Înțelegere etc. În plus, atât acordul, cât și dezacordul dintre persoane sunt circumstanțiale; ele pot dispărea la fel cum au apărut. Este Însă important ca individul să prevadă forma relațiilor sale cu celălalt, să-și aleagă interlocutorul, să conducă Întâlnirea cu abilitate, pentru a putea evita conflictele, cultivând acordul, Înțelegerea. Este, de fapt
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
o relație Întâmplător constituită, fie de o relație stabilă. Conflictul nu este numai un act de ruptură, de separație Între două persoane. Prin natura sa, el depășește cadrele stricte ale psihologiei și psihopatologiei, dobândind și o profundă semnificație morală. Conflictele circumstanțiale sunt, de regulă, conflicte de interese, ciocniri imediate, legate În special de frustrări. Cele mai importante conflicte care pun probleme psihologice și morale serioase sunt conflictele ce apar În cadrul unor cupluri stabil constituite În timp. Ele pot fi conflicte ale
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
vedere al Psihologiei Morale, În conflicte de Întâlnire și conflicte de intimitate. Conflictele de Întâlnire vizează relațiile interpersonale imediate și au un caracter subit, acut, neprevăzut, nepregătit anterior. Ele pot apărea Întâmplător Între două persoane, sau se raportează la situații circumstanțiale pe care fiecare dintre ele le dispută pentru sine, În contradicție cu celălalt. Acestea sunt conflicte de interese exterioare. Conflictele de intimitate sunt cel mai bine ilustrate În cazul cuplurilor maritale, a cuplurilor stabile nemaritale, a cuplurilor părinți/copii etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]