1,149 matches
-
era considerat cel mai cult om din comună. Darea de seamă o citea bibliotecara, recunoscută pentru debitul ei verbal, chiar dacă pronunța rău. Oricum, lumea nu era atentă. Ca la liturghie, navea importanță că ce se spune nu e inteligibil. O dată cititoarea întîlni, despărțită în silabe, expresia „lipsă de scrupule”. Pronunțînd „lipsă de scru-”, bibliotecara întoarse foaia. Se fîstîci, reveni, citi iar „lipsă de scru-” și întoarse din nou foaia. Roșie ca macul, reveni încă o dată, citi și întoarse iar foaia cu
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
comunice cu alți membri ai familiei sau să-și exprime dorința de a-i primi în vizită. Mintea ei (sau cele câteva jalnice rămășițe ale ei) continua să fie preocupată neabătut de împrejurările morții fratelui ei și a devenit o cititoare obsesivă de cărți, ziare și periodice care se refereau la desfășurarea războiului, la istoria Forțelor Aeriere Regale și la tot ce avea vreo legătură cât de vagă cu aviația. (În această perioadă, de exemplu, numele ei apărea pe listele abonaților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
soțul tău! Dar nu vreau să-mi trădez cititorii. Sunt atât de loiali și toți au fost atât de drăguți, mi-au trimis felicitări și așa mai departe. Asta îți redă încrederea în oameni. Trebuie să recunosc că, fiind o cititoare pasionată a rubricii tale, mă suprinde oarecum să nu găsesc constructorii aici! Știu - am de gând să continui amenajările. Dar am avut multe de făcut în ultimul timp. Sera aceasta este nouă, de exemplu, ca și toată aripa cu piscina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
oraș poluat din zona temperată, iarna după anul nou, se poate ivi. Exact la același ceas cineva de la scara C privește și ea pe fereastră soarele coborând spre apus și vălul roz din urma lui. Apoi - coincidență - amândouă privitoarele și cititoarele - altă coincidență - își îndreaptă atenția - a treia coincidență - către același articol de la pagina opt din ultimul număr al Magazinului internațional: Luna, femeile și timpul Din cele mai vechi timpuri, oamenii au cunoscut legătura ocultă dintre palidul satelit al Terrei, reprezentantele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
pe ochi și pe gură de acest „amorez” albit de timpuriu (cum ține să sublinieze el însuși), și care, singur cu tânăra femeie, devine posesiv, „dă în clocot”!... „- Ei, hai să nu exagerăm!” - ar spune oricare cititor mai „realist”. (O cititoare - cu atât mai mult!). Dar eu înclin să-i dau o șansă eroului din povestirea lui P.H.L. Și asta nu din simplă generozitate! Este, mai curând, o solidaritate a vârstei. Nici mie nu mi-ar fi prea „la îndemână” dacă
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
lucru pe care, parcă, nu îl cred nici astăzi. Iată, însă, că în decembrie 2007, în revista de largă audiență, „Formula As” (nr.799), în pagina în care cititorii își exprimă nădejdea de a fi ajutați de publicul larg, o cititoare, pensionară din învățământ, doamna Hamza Camelia din Tuțcani-Mălușteni-Vaslui scrie negru pe alb: „ne dorim foarte mult să avem o bibliotecă în sat.” Strigătul ei pentru mine spune foarte mult iar comentariile în plus mi se par de prisos. Cei cu
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
lăsat barbă, m-am ras În cap, am băut cu determinare, ca la carte, n-am mai băut, mi-am cumpărat ceas cu alarme folclorice, greier, pupăză, cuc, cameră video, aspirator, casetofon electric, descriu toate acestea pentru a Înțelege și cititoarele mele tulburările prin care am trecut ca un erou al muncii pînă mi s-a părut c-am găsit drumul. Mi-am propus din start să nu-mi pierd vremea cu aranjamente florale, lucruri secundare, trăiri minore, să nu scriu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
mici și dese prin care trec ca porumbelul păcii. Dublu clic, săgeată, pun nori pe fundal și-o muzică simfonică de deschidere exuberantă a programului, Requiemul lui Verdi. Sau Pavana pentru o infantă defunctă. La pian. Enter. E timpul, iubită cititoare, să scriu acum despre oameni și să recunosc că nu-ți Înțeleg prea bine semenii, că ai mei nu sînt. Pentru viața mea de la balcon și pentru personaje am nevoie doar de cîteva segmente prelevate de la făpturi reale niciodată nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și numai să-ți cumperi cafea, dacă sună telefonul, dacă soția-ți spune un cuvînt lipsit de balans, ca să n-o mai lungim, cînd scrii, lucrurile nu mai depind decît de un echilibru extrem de precar, să ne imaginăm acum, neasemuite cititoare, ce se-ntîmplă cu acest echilibru dacă ești silit de Împrejurări nevrednice să te duci la muncă. Neuitînd faptul că și Aristotel se declara Împotriva muncii. SÎnt de acord și cu separarea lumii În stăpîni și sclavi. Este bine pentru mersul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
puțin prezent cînd primesc Încurajări telefonice, pe scară, literare, plus jeturi de scrisori din care cad violete și alte porcării presate de irevocabile scriitoare pline de har pînă În ovule. N-aș vrea să se-nțeleagă de-aici, prea frumoase cititoare, că la Universitas ne pipăiam ori mai știu eu ce. Ne pipăiam textele. Pe care acum nu le mai citesc decît părinții noștri, dacă mai trăiesc. Și chiar dacă nu. Așadar atmosfera era febrilă, se aruncau de zor cărbuni În cazanele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cu banderolă să reia relația, de la Începutul lui și-al acestor introduceri, cu Izvorul Nou, cu monumentele, atunci se liniștește, se alienează, tace, numără petale, scrie postfețe. Memorii din cenacluri. Am scris despre Universitas ca să Înțelegeți În profunzime, prea sfioase cititoare, ce reprezintă rujul, absolutul, umilința, numărul 69, telenovela, clonarea, surdina, Îmbrăcatul În fața oglinzii, goana printre rînduri, mașini, nori de Coca Cola, sifonați, stele Întunecate de eșapamentul mitologic, anacolutul, Împăierea, jurnalul unui cinefil 4x4, iubirea pură, cititul orei pe cadranul ceasului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
așteptam cu Înfrigurare prin reviste, năpîrlirea, rostul vieții. Greu de spus dac-am căutat o noimă acestei lumi pentru a mă salva, cred că n-am făcut decît s-o descriu ca să-ncerc să mă salvez. Știți cum e, fragile cititoare, abia aștepți să-ți povestești coșmarul a doua zi, la micul dejun, te eliberezi, te simți din ce-n ce mai bine, În special dacă-l povestești cu mîna pe genunchiul fierbinte al iubitei, are douăzeci de ani, e-atît de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
gîndești la isteria cu care se vorbește la noi În mileniul trei despre televizor și realitate și informație și moartea culturii, de parcă s-ar descoperi cine știe ce continent spiritual, arcul voltaic, America. Uite de cîte ori a fost descoperită, dragile mele cititoare, pînă și de americani. Destul de Întristător străvechiul fenomen actual pe care sîntem obligați să-l inventăm și să-l trăim, care ne arată ca un ecou, ca picătura chinezească, de argint, În creștet, că experiența n-are nici cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de pe trotuarul meu. Printre țipete de admirație. Am traversat, am intrat În agenție, am ochit În neg, femeia nici nu și-a ridicat privirea spre mine, citea un roman. Moartea romanului. Pe urmă lucrurile s-au Încîlcit. PRELUDIU Prea delicate cititoare, povestea aceasta a morții romanului cu care m-ați Înnebunit este atît de veche, Încît pare cu neputință să mai fie-n viață. Sigură fiind doar moartea sintagmei, chinuită de patruzeci de ani. Din ’60, vezi prefață la Abatorul cinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
a făcut Însă decît să mascheze lipsa șocantă de adevăr, de profunzime. Lipsa marilor teme. Hollywood-ul ultimelor două decenii a reușit marea performanță de a distruge aproape complet o artă nouă. Ultima apărută pe listă. Zic performanță, pentru că priviți, neasemuite cititoare, cît au rezistat toate celelalte, În ciuda meteoriților, intemperiilor, popoarelor migratoare, cometelor și lipsei de cultură, cum au Îmbătrînit ele frumos În ultimele două, trei mii de ani, de fapt chiar mult mai mult, priviți picturile de la Lascaux. Pe 8 septembrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
fost tipărite În România literară și Cuvîntul (serie nouă) prin 2005, cronichetele literare („Cartea de noapte”) și chestionarele s-au Înghesuit În Dilemateca Începînd cu 2006, interviul a apărut În Ziua literară, Bunicii s-au pozat În Dilema. Acum, șăgalnice cititoare, am ajuns cu toții la capătul puterilor și al acestor introduceri. Ninge. Serios, cînd mi-am ridicat privirea pe fereastră Înainte de-a scrie ninge, am văzut că ningea. Vă rog să fiți Îngăduitoare, dar simt nevoia, Îmi cer iertare, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
să credem (expresia profesorului Ioan Ștefan). În rest, nici o mișcare. Ca să-i trezesc, am smuls din colecție ziarul Azi și l-am citit pe tot. N-au spus nici pîs, nici măcar atunci cînd le-am citit ce-a scris o cititoare, ce-și exprima dragostea față de președintele Iliescu: „Dac-aș putea i-aș oferi 20 de ani din viața mea să-l văd fericit și zîmbind Întruna”. Era un cor de sforăieli În birou, ca la film. Adormisem și eu, cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
elisabetană. Știe și legenda păsăricii Phoenix, carbonizată la microunda mitică. „Se zice că pasărea Phoenix a reînviat din propria-i cenușă... Vom renaște cu siguranță, mai puternici, mai liberi, mai demni.” Și chiar așa s-a Întîmplat. O f.f. pasionată cititoare (39 de ani) a României Mari din Slobozia trimite o f. umedă scrisoare decalibratului șef al partidului cu același prenume. Dorul, fumul par de neostoit de la distanță. „Cum ați ajuns la perfecțiune și dincolo de ea ?” se minunează făptura. Dincolo de perfecțiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
-mi Într-un fel care-mi dădea de Înțeles că vroia să intre-n vorbă cu mine”. Pauză, suspans. „Era un muncitor.” Și așa a căzut stabilopodul În mare. În bună măsură și din cauza lui Păunescu, care, supărat pe-o cititoare ce l-a numit pe Emil Constantinescu țap, se apucă, deodată, să Înalțe un fel de odă țapului. „...țapul, dacă e adevărat, are o bogăție Înverșunată, nu se lasă manevrat și nu are nimic convențional În el”. Mi-a plăcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
rînd, „pentru că sîntem convinși că este o revistă cerută”. Iar În al doilea rînd, pentru că „acum tirajul a scăzut dezastruos”. Dacă tirajul unei reviste atît de cerute scade, atunci crește altceva la Ministerul Culturii. Și nu ce trebuie, ce vor cititoarele. Într-un alt număr din RL, sîntem Încîntați de o frază fulgurantă a lui Benedict Ionescu. „SÎntem garanția că Revoluția n-a fost confiscată.” Adică garanția că n-a confiscat-o poporu’. În toiul Înțelepciunii electorale românești, care votează stînga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
plăcut printr-un articol unde se recomandă femeilor să se așeze goale În fața oglinzii și să se mîngîie pe buze. PÎnă aici, nimic neobișnuit. Însă, În timpul exercițiului trebuie „să folosiți sunete specifice extazului sexual. De genul Ommmmm! Ahdî! Ommm!” O cititoare susține În continuare că „sînt mulți gușteri aligatori care vor să vîndă țara”. Ommm! Nu, doamnă, gușterii aligatori nu vor acest lucru. Ei se hrănesc cu insecte și stau În apă. O aflăm din „Colțul onanistului”, tot mai neîncăpătoarea rubrică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
țină fruntea sus și „să nu se aplece la nici o omidă tîrÎtoare plătită din afară cu dolari, care vrea să roadă rădăcina partidului”. Uite că-ncep să apară și alte animale, Îmi creează un sentiment reconfortant, de variațiune, iar o cititoare care disprețuiește și ea omizile tîrÎtoare, mamele fluturilor, Îl imploră pe același om să țină sus altceva. „Steagul.” Trec imediat pe Bordel, pentru armonie: „Grație revistei noastre, pentru prima dată cuvintele anus și vulvă Își pierd caracterul malefic și devin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
plină de mînie. Și că mama e de vină pentru toate. Iar pentru asta, plus descrierea detaliată a tuturor pozițiilor, actelor de iubire și fanteziilor pe care le știe orice țăran, trebuie să citești 550 de pagini. Numai așa, neprețuite cititoare, puteți afla de la Drake cum e jocul buci-buci, că masturbarea este o cale spre independență, că Don a aflat la 27 de ani că fetițele au și ele organe sexuale, că Penrod nu a reușit Încă să-și dreseze cîinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cu desăvîrșire. Am deschis fereastra, ca să constat că era frig. Frigul venea în valuri: de afară, dar și dinăuntru; de la teancul de cărți necitite, de la maldărul de corecturi necorectate al antologiei, de la garoafele antipatice (trei și roz) cadorisite de-o cititoare bine intenționată (" Știți, cartea dumneavoastră, Efect de real, m-a făcut să trec mai ușor peste moartea soțului meu. Vă mulțumesc"). Băiatul a mai sunat o dată, convins că mesajul a ajuns la cine trebuia. Și ierunca e surdă cînd iubește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
descris la Înfățișare, dar nu ne mai pierdem vremea, trecem peste acest procedeu atât de fumat) și se Îndreaptă spre masă cu pași deciși („ce va comite?“ se Întreabă cititorul tradițional; „aoleu, acum o omoară!“, se va Înfiora cu răsfăț cititoarea tradițională); se apleacă puțin, atât cât să ne intrige pe toți, Întinde mâna În care se află țigara de foi și scutură fumul cu o distincție calculată În scrumiera de Limoges, destul de comună, aflată În partea dinspre el a mesei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]