2,321 matches
-
din ce în ce mai palpitantă, având un anume aer polițist, în descrierea călătoriei pe Dunăre. Prințul Carol, însoțit de nepotul lui Bălăceanu, Philippe de Linche, se ferea să-și dezvăluie identitatea față de autoritățile austriece, ostile Prusiei, era, cum s-ar zice, un călător clandestin. Ajuns la Baziaș, îl apucă o groaznică durere de dinți, e nevoit să caute un doctor și deci să întârzie. Iarăși întâmplarea face ( repet, să fi fost chiar o întâmplare?) să se întâlnească pe puntea vaporului care-i duce la
Un memorialist necunoscut: Ion Bălăceanu by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Memoirs/13712_a_15037]
-
februarie 1975 la lungmetrajul de ficțiune, realizând filmul "Zidul", ce prezenta „un adevărat ritual al claustrării, cu consecințe - psihice, moral-volitive, fizice” al unui tânăr (Gabriel Oseciuc) care a tipărit singur, izolat timp de câteva luni într-o încăpere zidită, ziarul clandestin "România liberă". Au urmat filmele "Buzduganul cu trei peceți" (1977), o versiune politizată a evenimentelor ce au condus în 1600 la unirea celor trei țări române, cu Victor Rebengiuc în rolul lui Mihai Viteazul, "Vacanța tragică" (1979), inspirat din romanul
Constantin Vaeni () [Corola-website/Science/306159_a_307488]
-
crearea celebrului catalog în zece volume, "Roman Imperial Coinage", încheiat în anul 1994. A doua jumătate a secolului al XX-lea vede diversificându-se cercetările numismatice: multiplicarea șantierelor arheologice, folosirea detectoarelor de metale în timpul săpăturilor oficiale și, din nefericire, și clandestine, îmbogățesc masa descoperirilor. Studiul se lărgește cu domenii uneori neglijate, precum sunt numeroasele și diversele emisiuni monetare locale ori fabricarea monedelor din cupru. Informatica oferă puternice mijloace de inventariere, în timp ce tehnicile spectrografice permit o analiză fină a aliajelor. Spre anul
Monedă romană () [Corola-website/Science/322356_a_323685]
-
el avea să-mi desăvậrșească pasiunea aproape bolnăvicioasă pentru ochii aceia unici, de fiecare dată unici, în vorbe sau în fapte. Ochii lui m-au fascinat, iar el și-a adậncit la rậndul lui privirile, creậnd o comuniune caldă, dar “clandestină”. Ne priveam fix, fermecat unul de celălalt, stăpậniți de același fluid suprafiresc de dulce. Era de o inteligență sclipitoare, fulgerậnd dintro singură privire zările necunoscutului. Ochii lui mă atrăgeau, cutremurători și în același timp enigmatici, împăciuiți de eternitate, răspậndind în
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
După ce despicaseră masoneria În două cu ajutorul lui Ramsay, iezuiții o reuneau din nou pentru o ataca frontal. Cartea lui Barruel avusese oarece efect, astfel Încât din Arhivele Naționale franceze rezultau cel puțin două rapoarte de poliție cerute de Napoleon despre sectele clandestine. Aceste rapoarte le așterne pe hârtie un anume Charles de Berkheim, care - așa cum fac toate serviciile secrete, ce se duc să caute știri exclusive acolo unde deja au fost publicate - nu găsește altceva de făcut decât să copieze rând cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
chestiuni. — Nu poți s-o iei pe Rosa, a explodat ea. N-ai nici un drept legal să faci asta. Tribunalul... —Drept legal? Tribunal? a întrerupt-o Jake surâzând glacial. Cine are nevoie de drepturi legale? Cu rețeaua mea de eco-cunoștințe clandestine, pot să dispar uite-așa, a spus el pocnind din degete. Sunetul ascuțit a răsunat în urechile lui Alice. În primul rând, la tabăra nemțească de gândaci. — Gândaci...? E un grup din Germania care a construit un întreg sistem de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
prescrisese doctorul Harry. Băuse din ea cu Înghițituri mici, Încercând să nu dea afară, și apoi se culcase pe spate, iar la Îndemnurile Roxannei de a se relaxa, se lăsase să cadă din sombre rêverie În somn profund. Și cățelușa clandestină a lui Esmé căzuse În reverie. Cuțu-Cuțu stătea Întinsă pe spate, Întinzându-și picioarele de plăcere de fiecare dată când Esmé o scărpina pe burtă. Marlena era emoționată să-și vadă fetița atât de fericită. Îi amintea de un episod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
care și l-au asumat cei unsprezece americani. Nu mi-aș dori să fiu În pielea lor. Fiori reci le-au străbătut spinările prietenilor mei. Prezentatorul se aplecă În față. — Crezi că americanii s-au alăturat tribului Karen de rebeli clandestini? Nu, șopti Heidi. Nu am făcut așa ceva. Bărbatul Își strânse buzele, ca și cum ar fi ezitat să răspundă. Ca să fiu sincer, știți ce cred eu? Ei bine, sper din tot, din tot sufletul că nu au făcut-o. Prietenii mei simțiră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
de moralitate pseudo-puritană, lichidarea caselor de toleranță din țară. Însă această măsură draconică, aplicată în aparență cu strictețe, nu și-a atins scopul declarat. Dimpotrivă, ea n-a făcut decât să scumpească prețul serviciilor vândute fără supraveghere medicală în case clandestine, ale căror adrese se aflau cu discreție, dar și cu ușurință. * * * Mutarea noastră la Oradea nu m-a vindecat de pasiunea jocului de fotbal și nu m-a înstrăinat definitiv de terenul unde mi-am trăit primele clipe de "glorie
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
după ploaie, apărută în limba ebraică, Editura Carmel, Ierusalim, 2010. 37 Viața în primejdie (ebr.). 38 Emigrare în Israel (ebr.). 39 Abba Eban, Noua diplomație, ediție în limba ebraică, Editura Edanim/Yedioth Aharonot, Tel Aviv, 1985, p. 290. 40 Armata clandestină a evreilor din Eretz Israel. 41 Organizația pentru Eliberarea Palestinei. 42 François Mitterrand, Politika, Sifriat Hapoalim, Tel Aviv, 1983, pp. 173-174. 43 Idem., p. 187. 44 Jacques Attali, Verbatim I (1981-1986), Editura Fayard, Paris, 1993, pp. 37-38. 45 Idem., pp.
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
Așa se câștigă puncte într-un cuplu. „Varianta unu: mirosul îmi joacă o festă. Mi s-a părut, Luchian n-a intrat niciodată în contact cu calomelul. Tabloul e OK, ca oricare altul. Varianta doi: Luchian și-a procurat substanța clandestin și, probabil, chiar ilegal. Tabloul e pictat cu calomel, în ’43. Varianta trei: în toată viața lui, Luchian n-a avut nimic de-a face cu calomelul. N-a pictat un colț cu vopsea toxică. Tabloul nu e al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
câte-o șuviță neascultătoare, rotind-o între degete. Altele se-așezau într-o doară pe masa de lângă geam, fremătând pe carourile de faianță rece. Asistentele de la Policlinică habar n-aveau de gesturile lor, ce valoare optică purtau pe piața privirilor clandestine. Când năvăleau în pantaloni, se schimba treaba. Splendorile medicinei de întreținere se transformau în niște hoteliere amorfe și plictisitoare, îmbrăcate aseptic, în craci tubulari, albi, de dispensar. Iarna, făceau zig-zaguri prin cameră în ciorapi flaușați, trași peste dresurile groase de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
familiare, prelungite în capot, trening sau pijama și dornice să te pupe și să socializeze. Fiecare simțea nevoia să spună ceva. Blocul nu mai era bloc, ci o haină imensă, încăpătoare, pe care-o purtau toți locatarii (mai puțin cerșetorul clandestin din pod, care se ferea să apară), cu mândrie și zgomot. Din cutele ei de piatră ieșeau pensionari dezlănțuiți și mămăi pietrificate, bărbați cu parpalace de piele jupuită și gospodine uleioase, unii cu scăunele de lemn, alții cu patul pliant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
au înțeles prea bine niciodată. Harnici, dar vicleni, primii furau ziua la cântar și căutau noaptea să-și tragă deoparte cât mai multe căruțe de prune pentru țuică. Treaba a mers așa ani buni, cu pânde pe deal și transporturi clandestine de saci pe malul gârlei. Când erau prinși, Leordenii îi chemau în ajutor pe Vrăbieni, un neam de bătăuși care intervenea cu furci și bâte, ca pungașii din Gangs of New York. Robanii veneau și ei cu jandarmii, se urca dealul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
însă, de la un anumit moment încolo, lucrurile au început să se schimbe. Pe la sfârșitul anilor ’20, când bunicu’ Vitalian saluta din avion tunurile capturate din Budapesta și trecute peste munți cu Regimentul 30 Cavalerie, atât moșia Robanilor, cât și distileriile clandestine ale Leoteștilor au fost călcate de hoți. Povestea pare ușor neclară: unii l-ar fi observat pe Vitalian într-un Fokker, alții în sat, în poarta casei părintești. Niște bărbați urâți și îndesați, cu fulare groase pe față, au năvălit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
scurt timp după ce nea’ Nicu a interzis avorturile. Ai mei nu mi-au explicat chiar așa lucrurile (mai târziu aveam să aflu că viața mea se agățase de-un fir, scăpând doar printr-o întâmplare de andrea și de baia clandestină cu oțet și apă fiartă), povestea suna altfel, ceva cu-o vizită la florărie și-un ghiveci prost ales, din cauză că se-oprise curentul. Taică-meu și maică-mea plecaseră acasă, chipurile fără să știe ce-i în sacoșă; din ghiveci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
poate munci, s-au încuibat deasupra poporului nostru și-l stoarce până la sânge. Și ce plebe? Comună, mult mai puțin inteligentă decât poporul nostru, fizic decrepită, moralicește putrezită. Nu xenocrație prin cucerire, ci xenocrație prin furișare, prin introducere în mod clandestin, prin înveninare. De aceea nu e de mirare că toate instituțiile noastre s-au discompus de acest venin cadavaric. Biserica nu mai e biserică, căsătoria nu mai e căsătorie, școala nu mai e școală; nimic nu e acătării. Dar unde
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
de elemente străine improductive nu există decât un mijloc temeinic: organizarea economică și socială a poporului românesc însuși. Ramurile noastre de muncă trebuie să se organizeze în corpuri autonome ca să reziste una câte una și toate la un loc introducerii clandestine, năvălirii elementelor esploatatoare și improductive. Cu "jalnica tragodie " a fratelui Rosenthal nu se face treabă. S-ar mai putea afla încă o sută de Rosenthali bine intenționați, și nici nu ne îndoim că se vor fi aflând, fără ca activitatea lor
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
sunt niște prădatori ignobili, animalele ne sunt superioare etc. Inutil să o contrazic. Cartierul Paquis din Geneva. Strâmtorat între gara orașului, lacul Léman și organizațiile internaționale, este singurul cartier cu adevarat "multicultural" al acestui oras, plin de viață, baruri vesele, clandestini, sex-shop-uri cu lumină violetă și kitsch, restaurante arăbești și chinezești. De remarcat lipsa de "igienă" a străzii, raportată la standardul helvet. În timpul week-end-ului, multă lume "bine" pe străzile înguste ale acestui cartier colorat. Încă nu pot să-mi dau prea
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
frecventelor accidente tragice. Europa cârnaților cu usturoi mâncați cu poftă nebună la ore mici din noapte, a vinului ieftin băut direct din sticla de plastic, ca și cum ar spune adio țării pe care tocmai ai părăsit-o. Europa grupurilor de imigranți clandestini ținuți în genunchi, cu mâinile ridicate deasupra capului în lumina crudă, de sală de autopsie, a posturilor de frontieră la ora două din noapte. Europa micilor afaceri, a micului bacșiș (Bă, copii, dacă nu dați câte 5 euro de căciulă
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
pentru că este mai mult decât atât, este o religie și o stare de spirit. Aș putea să scriu zeci de pagini despre curentul "bio" și despre cei care îl promovează. Aceiași bio-bio sprijină discret sau pe față asociații pentru protecția clandestinilor, fără a ști de fapt că aceștia, clandestinii și dezmoșteniții soartei aterizați în această lume bogată în care sunt obligați să-i aspire gunoiele, la propriu și la figurat, îi detestă. 12 iulie 2005 Astăzi m-am întâlnit cu bancherul
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
religie și o stare de spirit. Aș putea să scriu zeci de pagini despre curentul "bio" și despre cei care îl promovează. Aceiași bio-bio sprijină discret sau pe față asociații pentru protecția clandestinilor, fără a ști de fapt că aceștia, clandestinii și dezmoșteniții soartei aterizați în această lume bogată în care sunt obligați să-i aspire gunoiele, la propriu și la figurat, îi detestă. 12 iulie 2005 Astăzi m-am întâlnit cu bancherul și avocatul Philippe G., cel care m-a
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
apărut postum, în 1983. Colaborările sporadice la presa românească a exilului - „Orizonturi”, „Stindardul” ș.a. - pun în evidență preocupările literare (poezii și eseuri) ale lui C. După dispariția sa prematură, au fost publicate postum, prin grija familiei, un volum de Versuri clandestine (1997), Chestiunea Transilvaniei (1997), probabil cea mai importantă lucrare de sinteză a lui C., consacrată problemelor istorice românești, precum și Jurnal. 1947-1958 (1998). Perspectiva gândirii politice eminesciene (în „Orizonturi”, 1950), reprezintă primul studiu amplu cu tematică literară încredințat de C. tiparului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286372_a_287701]
-
de altfel, că ori de câte ori „chestiunea” Transilvaniei a intrat în atenția presei europene sau de pe alte meridiane, C. a intervenit în mod constant, cu întreaga sa autoritate științifică și morală în restabilirea și cunoașterea integrală a adevărului. Volumul postum de Versuri clandestine (1997) pune în lumină o anume sensibilitate lirică, dar nu un poet de autentică valoare. În ciuda numeroaselor stângăcii de exprimare și a unei căutate poze melancolice, se strecoară uneori printre ariditățile versului accentele veritabile ale durerii nedisimulate. „Stingher, pribeag și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286372_a_287701]
-
inedite, de la cele despre oameni ca Nicolae Rădescu, Grigore Gafencu, Constatin Vișoianu, Brutus Coste (fără a mai aminti celebritățile politice europene ale epocii) până la cele despre scriitori ca Mircea Eliade, N.I. Herescu, Emil Cioran, Mihail Fărcășanu (Mihai Villara). SCRIERI: Versuri clandestine, București, 1997; Chestiunea Transilvaniei, tr. Sanda Diaconescu, Dimitrie Stamatiadi, pref. Ștefan Issărescu, București, 1997; Jurnal (1947-1958), îngr. Zoe Constantinescu, pref. Nicolae Florescu, București, 1998. Repere bibliografice: Mihai Cismărescu, Leontin Jean Constantinescu, „Limite” (Paris), 1982, 36-37; Ștefan Issărescu, Angajat în construcția
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286372_a_287701]