3,279 matches
-
șterg de pe afișaj. Anunțurile pot conține doar îmbunătățiri ale prețurilor de vânzarecumpărare active la momentul respectiv de timp. Această perioadă de negociere specific bursieră, când prin scăderea prețurilor de vânzare și creșterea prețurilor de cumpărare, determină apropierea prețurilor, urmând apoi coincidența acestora. Prima coincidență acționează, de regulă, ca o pârghie pentru centrarea celorlalte în vecinătatea sa. Perioada de închidere repetă procedura perioadei de deschidere. Sunt parcurse succesiv toate categoriile de mărfuri, poziție cu poziție (cele care nu au fost total adjudecate
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
Anunțurile pot conține doar îmbunătățiri ale prețurilor de vânzarecumpărare active la momentul respectiv de timp. Această perioadă de negociere specific bursieră, când prin scăderea prețurilor de vânzare și creșterea prețurilor de cumpărare, determină apropierea prețurilor, urmând apoi coincidența acestora. Prima coincidență acționează, de regulă, ca o pârghie pentru centrarea celorlalte în vecinătatea sa. Perioada de închidere repetă procedura perioadei de deschidere. Sunt parcurse succesiv toate categoriile de mărfuri, poziție cu poziție (cele care nu au fost total adjudecate), la prețurile la
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
nou ciclu. În general, realismul apare ca "o formă de maturitate îngrijorătoare în viața artelor". Într-adevăr, imaginea nu pornește de la un decalc al aparențelor (artele primitive cultivă abstracția ritmică); ajunge aici pe nesimțite și, dincolo de un anumit punct de coincidență, redarea iluzionistă precede epuizarea realistă, apoi căutarea unui nou început prin întoarcerea la o stilizare puternică. Totul se petrece ca și cum ciclul paleolitic s-ar "repeta", mai strălucitor și mai scurt, în ciclul greco-latin, pe care-l reia ciclul creștin, apoi
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
care poate hrăni, la câțiva novatori, visul unei contrateleviziuni. Cum s-ar putea concepe, în orice caz, "revenirea evenimentului" și această "uriașă promovare a imediatului" (Pierre Nora) la care asistăm, fără tranzistor, video sau legături prin satelit? Electronului îi datorăm coincidența, botezată "transmisie în direct", dintre eveniment, înregistrarea și perceperea lui. Fără îndoială, tiparul a inventat "actualitatea", această bizarerie care a luat avânt în secolul al XVIII-lea, provenită din gazetă, catalizată apoi, la sfârșitul secolului al XIX-lea, de alianța
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
scenă. Transmisia în timp real legitimează și mai mult trecerea de la "așa s-a întâmplat" la "exact așa s-a întâmplat". Faptul că vedem lucrurile în timp ce se petrec ne dă sentimentul de a citi lumea ca pe o carte deschisă. Coincidența faptului și a imaginii lui ne împinge să confundăm harta cu teritoriul. Aceasta ar fi halucinația-limită a erei vizuale: confundarea vederii cu cunoașterea, a sclipirii cu iluminarea. Inerența adevărului față de obiectul său, anulare a ocolișurilor răbdătoare prin abstract, este iluzia
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Biserică sumerană. Deși cererea mi-a fost aprobată, nimeni n-a știut să mă îndrume spre comunitatea căutată. Când mi-am exprimat îndoiala că există sumerani în Republica Umanistă Vandana, primarul din Brandul Mare, vechea mea cunoștință Marc Golazzo simplă coincidență de nume cu celebrul Marc Golazzo mi-a recomandat să nu mai emit asemenea supoziții: În felul acesta negi înaltul spirit umanist al vandanilor! Tu ai fost întotdeauna bine primit la noi, ce rost are să strici această impresie pozitivă?" N-
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
teoretice / 21 2.1. Numele ficționale sau despre remotivarea semnului lingvistic / 21 2.2. Din nou despre nume proprii: revizuiri, revalorizări / 31 2.3. Despre cratilism, mimologism și (re)motivarea numelui în context în studiile românești / 48 Capitolul 3. Atracția coincidenței contrariilor / 59 Capitolul 4. Numele ficționale eliadești / 79 4.1. Dreapta potrivire a numelui sau Nuntă în Cer / 79 4.2. Litomantul Eliade sau figura din covor / 86 4.3. Domnișoara Christina sau blestemul imitației / 94 4.4. Sub semnul
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
numelui lui Manuel, mântuire, precum și frecvența inițialei M din numele celor mai multe personaje din roman: Marta, Melania, Mauro, Manuel - și varianta italiană, Emanuele, situând pe terenul simbolisticii această "potrivire voluntară sau involuntară de nume": "M de la mântuire? Să fie o pură coincidență?"12. Despre numele Una din Întoarcerea din rai enumeră ca posibile surse o cantilenă a lui Dan Botta, opera lui Poe sau numele zeiței etrusce 13. În ceea ce-l privește pe Zaharia Fărâmă, observă fragilitatea și fragmentarismul pe care le
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
iar morfemele du și pont nu mai sunt funcționale în cuvânt), Hébert observă că, în context, se întâmplă uneori ca un morfem diacronic virtualizat să fie reactivat și să-și suprapună sensul celui al morfemului sincronic: de ex., în "Stranie coincidență, Dupont a sărit podul!" sau în "Acest domn Loyal are un aer foarte necinstit". Această formă de motivație, pe care o consideră una din formele posibile de omonimie și de paronimie - este susceptibilă, în semantica interpretativă, să afecteze conținutul aferent
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
acest sens sunt citați Reichenbach, Lejewski, Kenny, Marcus). Remarcând incompatibilitatea dintre teza referinței directe și lingvistică (atât de evidentă că niciun lingvist nu va acorda credit unor logicieni russelieni care afirmă că sensul numelui propriu este cel care îl poartă), coincidența referentului cu semnificatul (Meschonic), faptul că autori ca Frege analizează un limbaj perfect în care fiecare lucru ar corespunde unui nume unic, unei iluzii pe care o poate da numele propriu, cercetătorul afirmă că acceptarea omniprezenței ontologiei are consecință excluderea
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
unității sau numărul de unități designatoare în text; absența nominală) și expresivitatea sonoră (valoarea acustică a numelui; "inexpresivitatea" sonoră). Cea de a cincea trăsătură, semnificația, rămâne sub semnul întrebării, deoarece este mai greu perceptibilă decât expresivitatea sonoră. Capitolul 3 Atracția coincidenței contrariilor "[...] problema coincidentia oppositorum mă va fascina până la sfârșitul vieții". (Mircea Eliade, Jurnal) Mulți cred că imaginația poetică, creativitatea literară nu se împacă cu cercetările științifice "obiective". (Clișeul este moștenit din epoca pozitivistă, dar încă nu și-a pierdut prestigiul
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
că interacțiunea dintre literatura științifică și literatura de ficțiune, inițial respinsă și ulterior acceptată de către Eliade se datorează faptului că "hermeneutul din sfera istoriei religiilor nu se poate dedubla în așa chip încât, scriind în prozele fantastice despre simboluri și coincidențele oximoronice, să uite de știința lui"56; la fel, Ștefan Borbély se declară sceptic cu privire la afirmațiile lui Eliade despre faptul că narațiunea Șarpele ar fi produsul pur al imaginației și că n-ar fi folosit nimic din simbolismul sau mitologia
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
al șarpelui care a fost inițial om, iar după păcatul originar s-a transformat în șarpe, pierzându-și aripile; transformarea sa în balaur aduce după sine redobândirea aripilor. Paratextul are rolul de a limita semnificațiile simbolului: șarpele ca simbol al coincidenței contrariilor (epifanie lunară și solară, demon și zeu), căutarea perechii și refacerea androginului 173. Andronic este "epifania unei ființe eterne"174 ("eu simt că am trăit aici încontinuu, de la începuturile mânăstirii"), care își caută perechea, pe Arghira, "frumoasa din lapte
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
naște din incoerența dintre mesaj și raționalitatea hermeneutului, care nu vrea să admită posibilitatea incoerenței"524. În nuvelă, Adrian este "poetul bolnav" cu un discurs de un "idealism naiv", iar plutocratul Orlando, "sănătos", rațional, este cel care nu crede în coincidențe, ci caută "mesajul ascuns" al discursului lui Adrian. Leana este mesagerul care transmite ("împrăștie") cântecele zeului, ale lui Dionis; unul dintre numeroasele avataruri ale artistului eliadesc, artist care ispășește o vină tragică ("pentru păcatele mele mi-a fost dat să
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
ca act mimetic și purificator, reprezintă o inițiere, ci și receptarea ei în intimitatea unui loc sacru, fără conștiința funcției sale sacramentale"594. Finalul nuvelei este reiterarea uniunii mistice Dionysos-Persephona, "cuplu mitic care vestește unitatea ființei și a universului, prin coincidența contrariilor", complexul mitic al androginiei umane (Leana și Adrian), fiind o replică a androginiei divine 595. Numele vechi din prima parte a nuvelei "mimează" funcția de identificare a persoanei, deoarece ele se aseamănă substantivelor comune, având un sens general, abstract
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
comunicări apocrife. În acest sens, etimologia cuvântului (fr. pèlerine, veșmânt purtat de un pelerin) care indică o dezvăluire (scopul călătoriei întreprinse de pelerin), și apartenența la uniforma militară (care indică un rang, făcându-l recognoscibil pe purtător) sunt în spiritul coincidenței simbolice, ascunderii-dezvăluirii, relației sacru-profan724. Matei Călinescu face apropierea de Mantaua lui Gogol, și sesizează posibilitatea unei semnificații religioase oblice, secrete, pe care o are respectiva haină atât într-o proză, cât și în cealaltă. De asemenea, numind această proză a
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
Mi-o tot repeta mereu. Pe atunci, mi se părea umilitoare, și nu înțelegeam de ce mi-o spune. De ce tocmai mie?..."738. Pantelimon, tânărul inventator, este "purtătorul de mituri într-o lume puternic desacralizată și ideologizată", "victima unei serii de coincidențe mutual contradictorii"739. Reacțiile sale amintesc de "naivul" Farâmă: "A reacționat cum nu se putea mai bine... Ori nu știe nimic, și atunci, vorba lui, e prost; ori își ascunde atât de bine jocul încât, tot vorba lui, ar putea
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
15 Toma Pavel, în op. cit, pp. 54 și 61. ------------------------------------------------------------------------- PROZA LUI A. SOLJENIȚÎN Relațiile interpersonale 2 1 MITOLOGII NOMINALE ÎN PROZA LUI MIRCEA ELIADE 2 3 Prefață Mențiuni preliminare Numele proprii eliadești în discursul criticii literare Numele ficționale Atracția coincidenței contrariilor Numele ficționale eliadești Considerații finale Bibliografie Abstract Résumé
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
cele mai diverse în jurul unor personaje ce degajă trăsături legendare, fondatori de dinastii și eroi naționali. Determinante nu sunt analogiile de detaliu, ci identitatea secvențelor întregi ale temei organizate și utilizate paralel, în cadrul mitului celor trei zei-regi ai lumii. Aceste coincidențe nu ar fi fortuite și faptul că cele mai multe dintre ele se întâlnesc în miturile antice grecești și în tradițiile indo-iraniene nu mai puțin antice exclude orice șansă de împrumut în timpurile istorice” - cf. Stig Wikander, op. cit., p. 17. 5. Arne
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Habis” sau „Ancient Epics and Ancient Mythology”. Foarte probabil, și această tentativă se înscrie în seria proiectelor abandonate de Wikander din motive dificil de precizat. LXVItc "LXVI" 1. În aceași zi, Eliade primise numărul din Prodromos dedicat lui Nae Ionescu, coincidență pe care o recunoaște cu surprindere - cu 80 de ani în urmă se născuse Nae Ionescu, la 16 iunie 1890: „Primesc Prodromos, numărul dedicat lui Nae Ionescu. Surprins să descopăr că Profesorul s-a născut exact în aceeași zi, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Floroaia, Lupoaia, Snagov, Milcov, Acsău, Beregsău, Baltă, Bujoru, Obaba, Albota, Laloșu. La nivelul ansamblului toponimic general (toponimia romînească) sau oricum foarte extins (pe provincii, regiuni, zone largi, care depășesc orizontul comunităților locale de vorbitori), omonimele au rezultat, de regulă, prin coincidența modelului formativ care a determinat toponimizarea, precum și a formanților incluși în această formulă. Evident, pot fi și alte filiere, uneori foarte diferite între ele, care au evoluat spre același rezultat formal. Cazurile sunt surprin zător de numeroase. De exemplu, numai
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
propus de unii ca etimon (probabil prin mijlocirea unei porecle) nu are logică denominativă topică într-un areal atît de larg și cu referire mai ales la vîrfuri de munte, de deal și de movile din cîmpie, fiind numai o coincidență de formă (deși S. Pușcariu crede că ar putea sta la baza unora dintre toponimele omonime). Existența în dialectul aromîn a unui apelativ tămpă, „vîrf, pisc“ oferă o bază mult mai plauzibilă geografic în primul rînd pentru ridicăturile de teren
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
prin trecerea sa în lume, ci apare o forță nouă, care n-a mai existat"172. Până să se ajungă însă la această concluzie, concepțiile despre creația lumii au cunoscut o amplă nuanțare, în centrul cărora se aflau atât simpla coincidență a existenței acesteia, conformă doctrinei epicureicilor 173, cât și perspectivele religioase ale tradiției iudeo-creștine, care își exprima crezul hotărât în existența concretă a lui Dumnezeu, ca Ființă supremă, creatoare. Berdiaev sublinia cu tărie că, dacă tot ceea ce există nu ar
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
a doua fiind reprezentată de o mutație somatică. Pentru ca o celulă să ia calea transformării maligne, al doilea eveniment mutațional trebuie să se fi produs în oricare celulă care a moștenit mutația germinală de la un părinte (gena de susceptibilitate). Necesitatea coincidenței acestor două „lovituri” mutaționale este un patent al naturii întru salvarea vieții, altfel frecvența neoplaziilor ar fi fost mult mai mare și ar fi pus în pericol existența unui număr mult mai mare de indivizi și prin aceasta, a speciei
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
ce pot fi utilizați în analize cariotipice obișnuite. Aceștia pot deveni ținte preferate în activitățile celulare care conduc la instalarea stării de transformare malignă, întrucât protooncogenele sunt localizate în vecinătatea unor asemenea situsuri fragile (fig. 23.5). Se poate remarca coincidența unor asemenea localizări în cromozomul 1 (fig. 23.6), unul dintre cei mai frecvent angajați în formarea cromozomilor marker din neoplaziile umane. În anul 1978, Hittellman și Rao au utilizat tehnica condensării cromozomale premature (PCC) pentru a demonstra diferențele în
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]