3,260 matches
-
douăzeci de ani? Atunci eu voi fi soțul devotat al unei Adine cu fire de păr pe-obraz și glezne umflate, posesorul victorios al unui trofeu ofilit. Vom avea doi copi și-un motan. Colegii ne vor aduce flori, bomboane, cravate, cărți de joc. La facultate, vom ține cursuri despre drepturile femeii și ale roboților. Acasă ne vom povesti cum era-n Olanda, Italia, America. Vom petrece niște nopți grozave. Peste încă douăzeci de ani, vom fi scrum. Semnătura: ss indescifrabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
rămâneam dator. Îmi modulam înfățișarea în funcție de public și de locul unde trebuia să ajungem. Nu purtam curea vișinie la pantaloni bleumarin, și nici șosete negre la pantofi maro. Nici măcar nu foloseam cămășile alea bleu-oficial, de birou, peste care funcționarii trânteau cravate galbene sau roz; primisem vreo trei și zăceau toate în dulap. Duminica mă îmbrăcam frumos, de sărbătoare, cu perechea bună de blugi. Explicațiile veneau din altă parte. Rămăsesem blocat într-o vârstă care nu-mi mai aparținea, dar pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
stație.“ Cezar a început să râdă sau a continuat, nici eu nu-mi dădeam seama. Ne asculta sau doar se uita la o emisiune pe televizor, „Week-end-ul criminalilor“. Un fel de talk-show cu borfași în studio, îmbrăcați la costum și cravată, să nu sperie publicul. „Totul pare OK.“, a continuat Mihnea, „Te crezi în Ghica. Dar ceva nu e-n ordine.“ „Ce?“, m-am interesat. „Scrisoarea V, ultima. E datată 29.02.1999.“ „Și ce-i cu asta?“ „Pune mâna pe-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
din priviri, o fracțiune de secundă. Apoi am fugit spre Universitate, unul după celălalt, prin beznă. Ne-am oprit abia după fântână, între Cazino și restaurantul pescăresc. Suflam greu, trecusem de prima tinerețe. De vizavi, Caragiale ne privea milostiv, cu cravata lui de sectorist. Mihnea a scos capul pe lângă zid și m-a liniștit: „Nu vine nimeni.“ Mă simțeam viu, culpabil, cu prietenul meu cel mai bun alături. I-aș fi mulțumit, nu știu de ce. L-aș fi sărutat și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
trebuie să-ți vină perfect și să fie curățat recent. * Cămăși: neapărat de calitate bună. Sunt de preferat cele albe, clasice, cu guler sau care se închid până la ultimul nasture. Asigură-te întotdeauna că porți o cămașă foarte bine călcată. * Cravate: din mătase 100% sau în amestecuri de bună calitate, cu dungi sau motive conservatoare, asortate cu costumul. Vârful cravatei trebuie să se oprească aproape de centrul cataramei de la curea. * Pantofi: Pantofi cu șireturi, de culoare neagră sau maro, perfect lustruiți. Șosete
Cum să-ţi faci publicitate : ghid practic testat by Dan Ştefanov [Corola-publishinghouse/Administrative/938_a_2446]
-
albe, clasice, cu guler sau care se închid până la ultimul nasture. Asigură-te întotdeauna că porți o cămașă foarte bine călcată. * Cravate: din mătase 100% sau în amestecuri de bună calitate, cu dungi sau motive conservatoare, asortate cu costumul. Vârful cravatei trebuie să se oprească aproape de centrul cataramei de la curea. * Pantofi: Pantofi cu șireturi, de culoare neagră sau maro, perfect lustruiți. Șosete de culoare închisă. * Părul de pe față: barbă și mustața ar putea face o impresie proastă. Dacă nu te poți
Cum să-ţi faci publicitate : ghid practic testat by Dan Ştefanov [Corola-publishinghouse/Administrative/938_a_2446]
-
atribuia unei colice hemoroidale. Un medic fu însărcinat să declare într-un proces verbal că Petru avea un polip în burtă. Indiciele morții violente erau evidente, mai ales la gât, unde nu s-au putut ascunde decât prin ajutorul unei cravate de o mărime extraordinară. În noaptea de 18 spre 19 iulie cadavrul fu transportat la mănăstirea Sf. Alexandru Newski, unde oricine era admis să-l vadă a doua zi. Bătrânul mareșal Trubetzkoi nu s-a putut opri să nu strige
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
noaptea de 18 spre 19 iulie cadavrul fu transportat la mănăstirea Sf. Alexandru Newski, unde oricine era admis să-l vadă a doua zi. Bătrânul mareșal Trubetzkoi nu s-a putut opri să nu strige: "Vai, Petre Fedorovici, ce mare cravată ți-au pus! " Și era p-aci s-o desfacă dacă nu-l împiedecau garzii. La 21 iulie, cadavrul, a cărui față devenise cu totul neagră, s-a depus în groapa sepulcrală de cătră patru lachei de curte. S-a
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
contactat inițial refuză să-mi dea 1200 franci și spune, după ce face calcule cu creionul în mână, că mi se cuvin doar 800 franci. Româna nu este o limbă rară și pentru el. Încerc să-i explic cum stau lucrurile, cravata Armani de la capătul celălalt al biroului de cristal refuză să negocieze. Mă ridic și plec furios. La ieșirea din bancă mă așteaptă "omul meu" (cum oare a ajuns înaintea mea, au tuneluri secrete, ca în Evul Mediu?), însoțit de un
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
un coș plin de frunze de arțar, văd intrând pe poarta grădinii un Mercedes imens, argintiu, un S-Klasse ce rula atât de lin încât nici nu l-am auzit venind. Din el se dă jos un domn elegant, cu costum, cravată, ochelari cu ramă de aur etc; genul bancher sau funcționar internațional de rang înalt. Într-o franceză cu un puternic accent german, îmi spune că este interzis să fac focul în aer liber, iar fumul degajat este dăunător pentru copiii
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Pe coperta unei celebre reviste de "gulere albe" (să fie vorba de Times? sau The Economist? ceva de genul acesta) se lăfăie un tânăr bancher îmbrăcat impecabil, genul costum de 1000 de euro, pantofi de 500, cămașa de 100 și cravată de 50. Până aici, nimic deosebit, numai că omul nostru pozează cu o cască de oțel cu plasă de camuflaj pe cap. Nu, nu s-a declanșat încă nici un război direct între armatele bancherilor sau, mai bine spus, nu încă
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
trei milioane" (totul tras cu vopsea neagră și o caligrafie chinuită) fusese lipit un afiș electoral. Un afiș mic, din cele ce se lipesc repede și cu fereală la lumina farurilor. Un broscoi electoral îmbrăcat în verde, sugrumat cu o cravată cu motive geometrice roșii și galbene promitea "fapte, nu vorbe". Pe fundal se vedea un alt panou strâmb pe care era desenată o săgeată, urmată de inscripția "Spre groapa de gunoi". Acesta din urmă scăpase neatins de furia electorală. Văzută
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Senegal, adus aici pe nu știu ce criterii de profesorii canadineni care ne sunt șefi și distribuitori de fonduri de cercetare. Apare de regulă duminica seara, în jurul orei 19.00. De când l-am cunoscut poartă mereu același costum, aceeași cămașă galbenă și cravata bleu. Mediul meu profesional, imaginea fidelă a unei lumi năucite și date peste cap de nebunia ambiantă. La seule manière d'être digne de Dieu, c'est de Le respecter dans les pauvres gens qui souvent comprennent tout de travers
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Am intrat într-o încăpere largă, spațioasă, elegantă, cu o mochetă vișinie. La biroul din mijlocul încăperii ședea Panaiotache, "omul negru", îmbrăcat într-un costum de tergal, de culoarea vișinei putrede, cu o cămașă albă ca spuma laptelui și o cravată cu nodul mic, cu niște dungulițe subțiri, aurii, pe un fond alb. În fața biroului, pe scaunul din stânga se afla rectorul meu, Vasile Ploeșteanu. În partea dinspre geamul încăperii era o masă cu vreo 12 scaune pentru ședințele de lucru, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
cu turlele înalte, statui din piatră sau metal și copaci seculari. Și toate zidurile orașului, cele de demult ca și cele mai recente, sănătoase, îngrijite, fără coșcoveli, zgârieturi sau mâzgăleli. Pe străzi, oameni puțini, de toate vârstele, îmbrăcați modest, fără cravate și fără pantaloni la dungă impecabilă; cei mai mulți sunt în blugi și jerseuri colorate și descheiate la gât, tăcuți și reci. Mașini puține, chiar foarte puține, la această oră de duminică și nici una care să staționeze pe carosabil ori pe trotuar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
timpul trecea, căsătoria scârțâia. Corina se plictisea. Vedea în el, așa cum se întâmplă de obicei în mai toate casele, doar un om obișnuit. Da, încă avea destule metehne. Se rădea la două-trei zile. Se îmbrăca neglijent. Nici măcar nu-și punea cravată la gât în fiecare zi. Papucii, pantofii și-i văcsuia rar, când îi amintea ea. Haina-i strălucea în coate. Și când ea îi făcea observații, el râdea și-i răspundea: Nu plec la recepții! Merg pe șantier. Asta mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
12 ani a avut! Aicea am văzut Într-adevăr... Te-o impresionat până unde o putut să ducă ura, reaua-voință, domne, distrugerea, practic, a unui om... Ce-ai avut, pentru Dumnezeu, cu copilul ăla de 12 ani!? Să-i pui cravata de pioner la gât, să i-o strângi, să-l gâtui, să-l omori... În sfârșit, profesorului i-o fost teamă de Gheorghe: „Ce-ai căutat tu acolo? Păi, io am crezut că se judecă lotul Sighetului, unde am un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Înjurat și eu. Am zis: „Bă, să nu mă-njuri!”. Căpitan el, căpitan io. Domne, au venit Încă vreo trei-patru ofițeri, am aflat numele lor la urmă: locotenentul-major Dan, locotenentul-major Mircea și locotenentul Burlacu. Au venit ăștia, mi-au luat cravata de la gât, șireturile de la pantofi, mi-a pus cătușele la mâini și m-au coborât pe nește scări... Dar când v-au trecut În rezervă și v-au arestat ce motiv au invocat? Ăăă..., păi, numai din anchetă am aflat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
cu toții, s-au pupat. Mama era neschimbată, poate puțin mai trasă și mai arsă la față. Mirosea a străinătate. Radu i-a cărat bagajele. Nu erau chiar așa grele. Acasă a împărțit cadourile. Bătrînului i-a dat o cămașă, o cravată și spumă de ras. Lui Radu i-a adus o geacă din piele, ciorapi și dulciuri. Nu prea-i interesantă treaba cu cadourile. Dar o merita. A zis nu știu și-a dat din umeri cînd l-a întrebat ce-
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
din tinerețea lui de inginer prospector al terenurilor aurifere din Africa (Congo Belge). Se pregătea minuțios pentru descinderea foarte periculoasă. Vedeam toate lucrurile lui, inclusiv cărțile de studiu, bibliile în toate limbile pe care le cunoaște, hainele, vestele de catifea, cravatele de pastor, tot, tot! Mă miram, dar nu vroiam să-l supăr spunându-i că trebuie să coboare cu un bagaj ușor. M-am trezit brusc, cu melancolie - nu-mi aminteam dacă l-am îmbrățișat sau nu. Mai târziu, după
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
prea iubitor, în schimb, era ahtiat după ideile în vogă. Avea deja un grup de colegi cam ciudați la Universitate, cu care mergea prin cluburi, bând gin tonic și nenumărate cafele. Se îmbrăca la întruniri întotdeauna în costume elegante cu cravate asortate. Discutau cu toții despre existență, despre neant, despre profesie, considerându-se cu toții niște “existențialiști”, grație comportamentului lor inconsecvent de cele mai multe ori. Poate că erau de fapt niște firi capricioase numai, sau niște egoiști pur și simplu. Ceea ce înțelegeau cu siguranță
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
Se dăruia cu toată ființa ei, pentru ca mai apoi să caște plictisită parcă. În rest, îi plăcea să facă tot felul de lucruri prin casă, dar mai ales să citească romane polițiste. Într-o zi mi-a făcut cadou o cravată destul de scumpă. -Nu trebuia, i-am zis. -Nu-ți fă probleme, am șterpelit-o dintr- un mall. -Cum adică, ai furat-o? -Da. N-ai băgat de seamă că sunt cam furăcioasă? -Nu. -Nu fur tot timpul, dar prefer magazinele
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
îndrumă. 22 septembrie 2011 Amintiri am venit pe lume cu nesomnul sub pleoape semăn cu mama îmi legăna țipetele pe picioare apoi pleca la apaca așa s-a croit destinul meu între două rochii și o fustă tata purta întotdeauna cravată se trezea cu noaptea în cap până la vulcan mânca o pâine era șofer ducea cu raba tone de vise le deșerta într-o groapă de la marginea orașului îmi aduc aminte parcă ar fi fost ieri alături de el am mâncat cel
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
unei sensibilități sporite datorate geniului și succesului înșelătoriei pe care o puneam în aplicare și a întrebării pe ce să cheltuim banii. Jimmy a cheltuit o groază pe cadouri - conduri eleganți și papuci cu pampon pentru toți, jachete de seară, cravate extravagante, cuverturi din petice și aluminiu Weareaver. Eu I-am luat Mamei un halat de baie, bătrânei o broșă-camee, lui Georgie ciorapi în carouri iar lui Simon o cămașă. Le-am dat cadouri și doamnei Klein și lui Eleanor, ba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
după tipicul lor, ca să fie luat drept cineva ce avea legătură cu periculosul Druccis sau cu Marele Hayes Hubacek: o pălărie de tip care învârtește milioane, costum strâns pe corp, cămașă în stil andaluz, închisă până la gât și purtată fără cravată, pantofi de șmecher, cu vârful ascuțit, cum poartă codoșii, lustruiți cum sunt pantofii unui dansator de tango; se proptea cu putere pe tocurile lor de piele. Părul lui Dingbat era violent, strălucitor, negru, dat cu balsam, în valuri. Ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]