1,636 matches
-
nu-i putea garanta că performanța e valabilă estetic. Pentru nevoi de contact social, găsise un Protector, o Călăuză. Poetul era însă străbătut și de alte impulsuri, nu întotdeauna străvezii, sigure. îl ispitea călătoria în necunoscut, în zone de taină, cutreierate de îngeri fără sex, de ființe androgine, de strigoi, unde guverna somnul, nocturnul alunga transparența. Pentru aceste expediții, criticul solemn, distant, nu poseda busola necesară, nici nu era dispus să iasă din perimetrul ordonat, pe care îl reprezenta cu strălucire
Anul Schiller ,Să sfidăm letargia!" by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/11594_a_12919]
-
fiica mai mică din prima mea căsnicie! - Dintr-o curiozitate tipic... literară (motivată de faptul că nu demult am finalizat o lucrare despre opera bănulesciană) vă întreb: Cum era Ștefan Bănulescu? Ați debutat editorial în același an: dumneavoastră cu Vântul cutreieră apele, el - cu reportajele din Drum în câmpie. Ați fost colegi la revista Luceafărul... - Ștefan Bănulescu rămâne în viața mea una din prezențele nobile, necontenit binevoitoare. Ca om, era o ființă "zăvorâtă" (cum ar fi spus Mateiu Caragiale), fără ostilitate
Ilie Constantin "Sunt egalul celor mai buni" by Ioana Revnic () [Corola-journal/Journalistic/7457_a_8782]
-
un oraș foarte interesant prin caracterul său pronunțat internațional. Berlinul, unde m-am stabilit după plecarea din România, are și el o anumită internaționalitate, una europeană... Amsterdam este însă internațional în- tr-un mod extra-european. Mă simțeam acolo ca și cum aș fi cutreierat lumea din Indonezia pînă în Caraibe. Pe atunci, înaintea experiențelor pe care le-am făcut în ultima vreme, am perceput foarte naiv această multiculturalitate, era ceva "pozitiv". Totuși acest prim contact favorabil pe care l-am avut cu fenomenul multiculturalității
Richard Wagner - Vămuiala unui ,geamantan literar" by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/10380_a_11705]
-
în tentativele mele de a cunoaște femei străine. Străbătând orașul cu mâinile la spate, ca un patinator, eram încredințat că un connaisseur, un inițiat avea să recunoască în mine numaidecât un adept al lui amour fou. După ce săptămâni în șir cutreierasem orașul fără vreun rezultat, într-o după-amiază am stabilit, în sfârșit, un contact într-un salon de înghețată. Două tinere m-au întrebat dacă pot să le fac o poză. Nu încăpea nici o îndoială: erau turiste străine. Am intrat ușor
Arnon Grunberg Istoria calviției mele by Gheorghe Nicolaescu () [Corola-journal/Journalistic/9218_a_10543]
-
Ilie Constantin La 70 de ani (începuți), îmi răsfoiesc cât pot mai obiectiv prima culegere, editată de ESPLA, în colecția "Luceafărul" ce se deschidea, în poezie, cu Nichita Stănescu (Sensul iubirii), Cezar Baltag (Comuna de aur) și cu mine (Vântul cutreieră apele), cărți apărute aproape concomitent în toamna anului 1960. Al. Philippide m-a onorat scriind prefața plachetei mele, dar bucuria mea era contrariată de niște inhibante "mătănii ideologice" ale academicianului: "Poezia noastră se dezvoltă astăzi în spiritul realismului socialist, Având
O relectură autocritică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8340_a_9665]
-
adesea, la maturitate: poezia este un DAR sau, cum spune Cezar Baltag în postfața la antologia sa Ochii tăcerii (BPT, 1996): "un miracol. Sensul pentru noi, poeții, nu se autoinstituie, el survine, ca și cum ar fi trimis." Prima poezie din Vântul cutreieră apele (precedată de un desen cu schele pe fondul stelar, cu un zid și o mare mistrie, plus un buchet de flori înclinat spre baza zidirii...) întitulată ulterior "16 februarie 1959", după ziua când am scris-o, la împlinirea vârstei
O relectură autocritică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8340_a_9665]
-
cu atât mai mult un volum. Titlul poemei secunde din culegerea mea, "Început de șantier", îl scutește parcă pe cititorul de azi s-o citească; îl asigur că versurile sunt la fel de fals entuziaste pe cât bănuiește. Global, chiar dacă elimin din Vântul cutreieră apele unele cuvinte-cheie precum: comunism, Partid, Comună, revoluție - care, în pagini de reviste și volume, urâțeau și mai tare tristele originale, fondul rigid al canonului ideologic rămâne de neșters... Mai supărător (dar în limitele normalității) îmi pare faptul că mi
O relectură autocritică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8340_a_9665]
-
aprins politică, se dau pronosticuri, au loc anchete, urmăriri, se consumă drame, se mănîncă vîrtos și se vînd (cumpără) fete de măritat: o lume cu viața ascunsă, dar atît de exemplară pentru acel timp. Copleșit, vara, de vipie și, iarna, cutreierat de viscol, departe de "lumea dezlănțuită" a Capitalei și încă departe de vacarmul comercial al Brăilei, Huzurei nu este un loc tocmai liniștit pentru că, iată, aici se petrec, într-un scurt interval de timp, două crime dintre cele mai misterioase
Țăndărei by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/8743_a_10068]
-
Un stâlp a țâșnit și s-a frânt, cu sunet ascuțit, zburând departe-n întuneric. Apoi se-așternu tăcerea. Am rămas pe loc, în ham, privind cum cineva înfrunta viscolul să vadă ce-a mai rămas din mine. II Am cutreierat îndelung câmpiile înghețate din Östergötland. Nu se zărea urmă de om. În alte colțuri de lume e învălmășeală continuă de oameni care se nasc, trăiesc și mor. Să fii vizibil tot timpul - să trăiești într-un roi de ochi - asta
Singurătate () [Corola-journal/Journalistic/5008_a_6333]
-
unui colț de liniște, în țara închipuită unde, de fapt, e tot război. Altminteri, "în Rusia lui Serghei Esenin/ Amurgu-i ca o baltă de venin,/ Pe după dealuri încrustate'n piatră,/ Cățeaua morții schelăie și latră." (Amurg în Rusia). Realitatea stepelor cutreierate de moarte șterge orice familiaritate literară cu peisajul pe care alți poeți, în lumi mai bune, îl vor fi iubit. Rusia războiului nu mai e Rusia lor. Recuperarea, fără posibilități, a acelei țări din cărți, țara foștilor oameni și-a
Campania din Rusia by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7029_a_8354]
-
în contextul povestirii lui Tournier). Își face apariția într-o trăsurică viu colorată Arlechin, care e zugrav de meserie. Îi zugrăvește Colombinei spălătoria. "O convertește la culoare", scrie Tournier. Colombina îl părăsește pe Pierrot pentru Arlechin și se face boiangioaică, cutreierând lumea pe unde o cheamă noua ei meserie. Venind iarna, i se acrește de drumuri și se întoarce la brutarul ei, care o primește cu brațele deschise. Tournier dă acestor întâmplări, după propria mărturisire, un sens filosofic, spinozist: Pierrot e
Greierele și furnica by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/6706_a_8031]
-
în Dilema veche de unde am preluat tulburătoarea informație, când se vor apleca și asupra lor Înaltele Fețe Bisericești de la Institutul Biblic și vor menționa într-o ediție viitoare a Moliftelnicului și sfeștania pentru pietoni. Vedem deja în fața ochilor preoțimea ortodoxă cutreierând străzile cu pămătuful și găletușa și stropind, cu apă sfințită, pe trotuare și pe zebre, Prea Plecatele Noastre Fețe. Așa să ne ajute Dumnezeu! De unde provin înjurăturile... ... cu Christoși și Dumnezei, se întreabă Ovidiu Șimonca în OBSERVATOR CULTURAL nr.427
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3364_a_4689]
-
Goya la realitățile românești anterevoluționare: "Sudoarea picura din nasuri și bărbii, topindu-se-n aburi. Se scutura mătreața pe sub batice albe fugite pe cefe, învârtoșând brânza degresată, dreasă cu saramură, hipnotizată de zeci de respirații gâfâite, precipitate de foame. El cutreiera prin ceața încinsă, fript de foame." (p. 299). Iar demolările făcute în ultimii ani ai ceaușismului sunt prinse, de asemenea, în pagini excepționale, animate de frenezia distrugerii: de la Așezămintele Brâncovenești și până la Morga cu aerul ei "despletindu-se în efluvii
Viață de câine (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9518_a_10843]
-
muncesc nuuuu... Să mai zic - să nu mai zic? Desigur, atunci era treaz-trezuț, cum zice ardeleanul, față de imaginea domniei sale dintr-o secvență de la o ședință a Senatului surprins în fotoliul senatorial cu ochii închiși și cu fața liniștită a omului cutreierat de vise frumoase. (la Jurnalele tv din seara zilei de 19. 02.) Dar poate că fusese defect aparatul de filmat, poate că domnul Iliescu tocmai gândea o propoziție potrivită pentru introducerea în Codul Penal a ,infracțiunii de a fi membru
Țara lu' piepți de pui și a pensiilor de lux... by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10856_a_12181]
-
-mi torn un pahar de vin. Povestea mea cu Ada nu s-a terminat încă. N-am cum să mi-o scot din memorie. Vibrează în organele mele obosite. Se expandează în firele de păr, îmi colorează unghiile și epiderma, cutreieră împreună cu mine străduțele vechi, cenușii, lustruite cu grijă, pe care pot vedea din cînd în cînd oameni singuri și eleganți. Ies la plimbare și fantasma Adei îmi invadează memoria. Parfumul ei, pielea ei, carnea ei satinată de vrăjitoare cu buze
Femei albastre by Gheorghe Crăciun () [Corola-journal/Journalistic/4336_a_5661]
-
pe demnitate, pe solidaritate, pe fraternitate virilă. Rezerva însă actului de eliberare un tâlc mai curând metafizic: era o descătușare din servitute, din sufocarea gregară. Drieu s-a apropiat de cercurile fasciste, după ce a parcurs o suită de experiențe extreme, cutreierând straturile de jos, permeabil la alcool și droguri. Totuși separarea în idei, în modul de viețuire, nu a produs o ruptură: cei doi ba se căutau, ba se abandonau în discuții pătimașe, ba jurau să nu aibă secrete unul față de
Dincolo de baricade by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/8849_a_10174]
-
Blixen pentru extraordinara sa experiență umană, dublată de cea scriitoricească, "din inima Africii"? Graba instalată la acest sfîrșit de secol ne face să alergăm spre mii de orizonturi reale sau virtuale, modificînd în noi tipul de observație, de analiză. Am cutreierat lumea și ca turist, și ca invitat la congrese, festivaluri, turnee, ca observator și comentator teatral. În această calitate tinzi să transformi totul într-un spectacol, să cauți dimensiunile ludicului în orice. Și mai este ceva: ai vrea să strîngi
Din inima Australiei by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17147_a_18472]
-
de inimă rea -, hoinarul de odinioară vinde casa părintească și, după plecarea nemților, ia drumul Bucureștilor. Deși nu figurează oficial printre eroii cărților lui de căpătâi, Julien Sorel pare să-i facă deja cu ochiul: „Atunci crunte ambiții mi-au cutreierat creierul și inima; am început să învăț cu furie și am știut așa de bine la examenul pentru clasa a V-a, că am obținut media cea mai mare.” Răsplata eforturilor îl așteaptă, în mod simbolic, la răspântie de drumuri
Haimanaua, dulcineea și maestrul by Corina Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/5166_a_6491]
-
azil la Nisa... Am fost invitat, prin acel fără de noimă fir al întâmplării, să particip la această evocare a lui Minulescu în casa sa. Un cadru apropiat unei întruniri de rubedenii la pomenirea celor de mult plecați, dar cu duhurile cutreierând încă odăi, suflete. O pomenire fără colivă, fără discursuri, fără oficialități, fără diplome sau suculente onorarii. Doar cu câteva lacrimi ale doamnei Nina Stănculescu. După tipic, ar trebui să închei aceste însemnări cu câteva stihuri din Minulescu. Nu pot. Constat
Minulesciană by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Imaginative/12870_a_14195]
-
Scindări nocturne Gândul doare lipsit de cuvinte noaptea hoții de umbre cutreieră parcul urâtul cuprinde întreg peisajul cu maluri zdrobite de frig de la o vreme și pasărea tace spre zori poposește la geam cerșindu-mi un blid de lumină mâine îi strig dar vorbele nu se aud muțenia neagră le înghite - mi-
Mariana Filimon by Mariana Filimon () [Corola-journal/Imaginative/10554_a_11879]
-
Deva, la părinți, sau chiar pe la Timișoara și Cluj-Napoca, unde merge să-și revadă prietenii și profesorii. Rezultatele cercetării, aparatura electronică medicală fabricată de firma la care lucrează, trebuie popularizate, spune tatăl său, dl. Petru Pănescu, asfel că Dorin a cutreierat până acuma întreaga lume. În scopul de a prezenta diferite lucrări științifice, el a fost prezent în unele orașe americane sau europene chiar de mai multe ori. Prin urmare, nu o dată a ajuns, la câte-un sfârșit de săptămână, și
Agenda2003-2-03-c () [Corola-journal/Journalistic/280577_a_281906]
-
spune Pavel Törek la cei 81 de ani ai săi. Și cine îl poate învinui, după ce o mare parte din viață și-a petrecut-o explorând, descoperind, cartografiind, tăind poteci prin te miri ce suișuri către guri de peșteri. A cutreierat aproa- pe toți munții României, lucru nu tocmai răspândit și la-ndemâna unui orășean. Cercetaș regal Pavel Törek locuiește în-tr-un apartament din Calea Lipovei. Are un ceas mare, de care e foarte mândru, căci „cântă la fiecare oră fixă o
Agenda2004-51-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283170_a_284499]
-
a realizat că dacă vrea libertate, ei bine, trebuie să și-o caute. Și a găsit-o! În munți. Nu ca refugiat sau răzvrătit împotriva regimului, ci ca iubitor de natură. S-a specializat în orientare turistică, devenind arbitru. A cutreierat munții de fiecare dată când a avut prilejul să fugă de la oraș. Proaspăt întors dintr-un serviciu militar lung și dificil, tânărul Pavel Törek s-a angajat pe șantier, ca salahor. Era o perioadă frământată de schimbări sociale, de restructurare
Agenda2004-51-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283170_a_284499]
-
umblat sau a visat că străbate aceste meleaguri va înțelege drumul într-o altă lumină. Dar cele mai izbutite mi se par personajele adevă rate, zărite în fugă, creionate într-o singură trăsătură; unchiul Andreas, dând definiția lordului („unul care cutreieră toată lumea și apoi se împușcă”), un restaurator de icoane, o călăuza beduină, o fetiță ducând grâu la sfințit, o gazdă primitoare. „Scara trosni, se zgudui casa, se deschiseră ușile, și în cămașa ei de noapte, înaltă, foarte grasă, ținând felinarul
Orient și Occident la Nikos Kazantzakis by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3020_a_4345]
-
plăcea să ne descompunem instantaneu în elementele din care suntem făcuți, atunci când ne vine timpul... Irinel nu a ajuns nici doctor, nici filozof. După studii de psihosociologie și un masterat la Universitatea York din Toronto, s-a dedicat refugiaților și cutreieră lumea încercând să-i ajute. Muncește mult și nu are timp să mai scrie. Se teme chiar că n-o va mai face niciodată, dar eu sunt convinsă că atunci când va veni timpul „celei de a doua întâlniri” de care
Cum l-am cunoscut pe Constantin Noica by Elena Brădișteanu () [Corola-journal/Journalistic/5958_a_7283]