1,814 matches
-
numește Vatoped, unde este hramul Inălțare Domnului nostru Isus Hristos.” - Iaca și un nou nume dat mănăstirii Golia; „Vatoped”. Cred însă că numele nu l-a dat „cneaghina Ana”, ci călugării greci, care erau stăpânii acestei mănăstiri. - Dacă tot vorbim de danii, hai s-o spunem și pe cea făcută de Stefan Tomșa al II-lea voievod la 20 aprilie 1622 (7130): „Noi Stefan Tomșa voievod...facem știre cu acest hrisov al nostru tuturor...că domniia mea...am dat și am întărit
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
locuri de mori...și cu loc de prisăci ca să fie mai sus numitelor sfintelor mănăstiri cu toate veniturile lui.” Aici vodă scrie așa cum de fapt ședeau lucrurile. Mănăstirea Golia era metoh al mănăstirii Vatoped. Văd aici, mărite Spirit, o nouă danie. Cea a lui Ionașco Cujbă, fost mare vornic din 12 martie 1639 (7147). El dăruiește Goliei o falce de vie în Dealul cel Bătrân de la Sorogari. - Voievozii au mai dăruit mănăstirii Golia câte 100 de lei pe an din vama
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
vad de moară de la gura Bahluiului, unde cade în gura râului Dzijia, și pentru un loc de prisacă ce este în hotarul satului Piperești, spunând rugătorii noștri, călugării de la Agapia, că acea moară și acel loc de prisacă le sânt danie și miluire...de la Aron voievod și de la alți domni bătrâni foști înaintea noastră, precum au arătat ei...multe drese de danie și de miluire și alt ispisoc de pâră...de la Vasilie voievod (Lupu), schimbătură cu rugătorii noștri, călugării de la Agapia
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
hotarul satului Piperești, spunând rugătorii noștri, călugării de la Agapia, că acea moară și acel loc de prisacă le sânt danie și miluire...de la Aron voievod și de la alți domni bătrâni foști înaintea noastră, precum au arătat ei...multe drese de danie și de miluire și alt ispisoc de pâră...de la Vasilie voievod (Lupu), schimbătură cu rugătorii noștri, călugării de la Agapia, și le-a dat alt loc de moară (celor de la Agapia) și cu loc de prisacă în capătul de sus al
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Gheorghieș vornic de poartă „a merge la Vacota, ce iaste pe Ciric, în sus, care iaste loc domnesc...și să socotească și să arate și să dreptedză hotarul acelui loc...Căci acel loc m-am milostivit...și l-am dat danie și miluiri Svintei mănăstiri lui Danco din târgu din Iași.” - Apoi daniile către proaspăta mănăstire au început să vină și de la muritorii de rând. Printre aceștia se numără „Sandul Crupenschi fost medelnicer mare”, care, împreună cu Anița, soția lui, au dăruit
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
în sus, care iaste loc domnesc...și să socotească și să arate și să dreptedză hotarul acelui loc...Căci acel loc m-am milostivit...și l-am dat danie și miluiri Svintei mănăstiri lui Danco din târgu din Iași.” - Apoi daniile către proaspăta mănăstire au început să vină și de la muritorii de rând. Printre aceștia se numără „Sandul Crupenschi fost medelnicer mare”, care, împreună cu Anița, soția lui, au dăruit mănăstirii un loc de casă. - Către „svânta mănăstire” a început să pice
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Tătar.” - Cred că ai băgat de seamă, dragule, că acest zapis este întocmit în anul refacerii bisericii de către Constantin Duca voievod (1702). Si abia a trecut un an - adică la 26 martie 1703 (7211) - și același voievod face o nouă danie mare mănăstirii Sfântul Atanasie: „Io Constantin Duca voievod...socotit-a domniia mea și pentru svânta mănăstire Copoului, care este din sus de târgu, de Iași, între vii...fiindu de câtăva vreme pustiită și răsipită din vremile răscoalelor și nepacea și
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
bucată de loc de giur împregiur, precum scrie mai sus, cu pomeți și cu păragină de vii, și cu loc de grădină și cu pădure și cu tot venitul.” Dragule, până aici am întâlnit zapise de întărire a stăpânirii asupra daniilor făcute în decursul timpului, dar am aici unul din 23 iulie 1619 (7127), care spune: „Io Gașpar (Grațiani) voievod...Scriem domnia mea șoltuzului și pârgarilor din târgul Iași și tuturor celorlalte slugi ale noastre...Dacă veți vedea carte a domniei
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Zlataust: „Au vinit înaintea noastră Ananiia egumenul și cu tot săborul de la svânta beserică care s-au chemat întâi beserica lui Stefan vodă Tomșii...și acum o au zidit...domnul nostru, Duca vodă...și ne-au arătat un zapis de danie și de miluire de la măriia sa Stefan Radul vodă...așe scriind cum măriia sa...au dat toată partea de ocină ce-au avut strămoșul mării sale Stefan vodă Tomșii aice, în târgu în Iași, svintei biserici acestiia.” - Până aici am
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
sfetii Ioan Zlataust din Iași cu o bucată de loc domnescu din locul târgului nostru al Iașilor, din țarina târgului de peste Ciric, care loc se hotărăște despre răsărit tij (de asemeni) cu locul lui Sfetii Ioan Zlataust ce iaste de danie și de miluire de la ctitorul ei Constantin Duca vodă”. Ei, ce părere ai, mărite Spirit, de așa încurcătură? - Ai dreptate, dar noi trebuie să luăm în seamă ceea ce scrie pe peretele de la amiază al bisericii. Si să nu-l uităm
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
vremuri pădurea era a țării și Vodă cu Sfatul Domnesc vegheau cu strășnicie la păstrarea ei. De altfel, am întâlnit destule porunci domnești care împuterniceau egumenii mănăstirilor mărginașe să apere cu strășnicie pădurea din jur. - Am în față zapisul de danie scris de Axinia „spătăroaia”, soția răposatului Darie spătar. Spătăroaia, împreună cu feciorii ei - cinci la număr - au „dat danie Poiana lui Tigan svintei mănăstiri la svetii Ioan” la 17 mai 1693 (7201).Uite aici, om bun, că și un „săponar” bătrân
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
am întâlnit destule porunci domnești care împuterniceau egumenii mănăstirilor mărginașe să apere cu strășnicie pădurea din jur. - Am în față zapisul de danie scris de Axinia „spătăroaia”, soția răposatului Darie spătar. Spătăroaia, împreună cu feciorii ei - cinci la număr - au „dat danie Poiana lui Tigan svintei mănăstiri la svetii Ioan” la 17 mai 1693 (7201).Uite aici, om bun, că și un „săponar” bătrân, împreună cu cei doi feciori ai săi, au dat mănăstirii „Sfetii Ioan de Gios” o livadă tânără. „Si-n
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
E o întreagă tărășenie. De această dată, Sfinția sa mitropolitul Nechifor judecă pricina cu gândul ca aceasta să nu ajungă la Divanul Domnesc și la vodă (Grigorie Ghica voievod). Gâlceava a pornit-o Paisie, egumenul Zlataustului. El spune că Prisăcile sunt danie mai veche de la Duca vodă bătrânul și că mănăstirea Aron Vodă stăpânește locul pe baza unui ispisoc de danie mai nou al lui Mihai Racoviță voievod, din domnia a doua. Anthim, egumenul mănăstirii Aron Vodă, susține că Duca vodă bătrânul
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
la Divanul Domnesc și la vodă (Grigorie Ghica voievod). Gâlceava a pornit-o Paisie, egumenul Zlataustului. El spune că Prisăcile sunt danie mai veche de la Duca vodă bătrânul și că mănăstirea Aron Vodă stăpânește locul pe baza unui ispisoc de danie mai nou al lui Mihai Racoviță voievod, din domnia a doua. Anthim, egumenul mănăstirii Aron Vodă, susține că Duca vodă bătrânul a dat Zlataustului un loc cuprins „între Vale lui Pătrașco până în drumul Zăgărancii mănăstirii Clatii, ce-au fostu făcută
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
vodă Cantacuzino și de la Constantin Duca vodă și de la alți domni.” Incurcătura pornește de la vătaful hotarnic Ionașco. Acesta, fiind trimis să „stâlpească” locul dăruit Păunului de vodă Duca cel bătrân, a cuprins și Prisăcile. Vodă însă a dat întăritură de danie fără Prisăci. „Dară călugării de la Sventâi Ioan când au luat întăritură pe locul mănăstirii Clatii (Păun) n-au arătat ce cuprinde în ispisocul Ducăi vodă ce-au arătat hotarul...mărturie lui Ionașco vătaful în care cuprinde și Prisăcile...” - Ale cui
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
au arătat ce cuprinde în ispisocul Ducăi vodă ce-au arătat hotarul...mărturie lui Ionașco vătaful în care cuprinde și Prisăcile...” - Ale cui erau de fapt Prisăcile, dragule? - Mărite Spirit, Prisăcile erau ale mănăstirii Aron Vodă, care a jăluit „că danie ce-au avut de la măriia sa le-au luat-o călugării de la Sventâi Ioan cu asupreală.” Și „Călugării de Sventâi Ioan tăgăduia ispisocul Ducăi vodă și nu vrea să-l areate...Si ei îmblând să cuprindă acel loc cu meșterșug
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
departe N.A.Bogdan: „...pe o icoană de argint foarte veche a S-tului Spiridon, ce este pusă pe unul din stâlpii interiori, s-ar ceti veleatul 1704.” Apoi, la 24 iunie 1758 (7260), Scarlat Grigorie Ghica voievod a confirmat hrisovul de danie și scutiri dat de Constandin Mihail Cehan Racoviță voievod (20 aug. 1749 - martie 1753 și martie 1756 - martie 1757) pentru spitalul din curtea mănăstirii Sfântul Spiridon. I se acordase spitalului: „moșiia domnească tot hotarul târgului Ocnii, și cu tot dealul
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Constantinopol Samoil, printr-un decret, ridică mănăstirea Sfântul Spiridon la rangul de Stavropighie - mănăstire de sine stătătoare, cu drept de a avea în fruntea ei un arhiereu. - Cum stă bine unei mănăstiri, și mănăstirea Sfântul Spiridon a început să primească danii. La 21 ian. 1757 (7265) Constandin Mihail Cehan Racoviță voievod a dăruit mănăstirii din venitul cântarului Târgului Făinii câte un leu pentru fiecare sac cântărit. Vine apoi Ioan Theodor Calimah la „vălet 7269” ( 1761) și dăruiește mănăstirii Sfântul Spiridon, pentru
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
și a obștii.” De aici „fiind apă de prisosință s-au rânduit și la altă ceșme la răspintiile Uliții Strâmbe...deosebitu de matca apelor a Sfântului Spiridon s-au adus prin oalele apelor monastirei până în haznale.” - Să știi, dragule, că daniile către Spiridonie, cum era cunoscut așezământul, nu s-au sfârșit, ci au continuat. Atât din partea voievozilor, cât și a muritorilor de rând. La 5 sept.1766,Grigorie Alexandru Ghica voievod dăruiește Spiridoniei din taxele vamale venitul de pe... peștele trecut(e
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
tuturor boierilor noștri mari și mici. Iar după viața noastră, cine va fi domn al țării noastre, Moldova, din copiii sau frații noștri sau din neamul nostru, oricine, pe cine îl va alege Dumnezeu să fie, acela să nu neclintească dania noastră, ci să o întărească pentru că leam dat pentru credincioasa lor slujbă. Iar pentru mai mare întărire a tuturor celor de mai sus, am poruncit slugii noastre credincioase , pan Oancea logofăt, să atârne pecetea noastră la această carte a noastră
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
și cinstiți, așa ca voi, ca să știm că ne veți înmormânta creștinește și veți face toate prăznuirile și pomenirile așa cum cere datina noastră strămoșească. Ei, și de aceea ne-am gândit și eu și mamă-ta Ruxanda să vă facem danie, ție Marie, casa asta cu grădina și livada iar lui Costache, am să pun pe numele tău cele treizeci de prăjini din luncă, cele douăzeci și opt de la Poarta Lipovei și se înțelege că și ogorul mare de șaptezeci de prăjini de la
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
să nu se molipsească de tot felul de boli”, rosti cu oarecare ironie în glas Ruxanda. Costache și Maria ascultaseră vorbele bătrânilor, bucuroși că aceștia îi răsplăteau pentru grija cu care îi înconjurau dar, temându-se în sinea lor că dania părintească va stârni și mai puternic ura și invidia celor două surori. Maria, cu vocea ei sfioasă, le mulțumi cu recunoștință că s-au gândit și la ea, făcându-i parte, și-i trecu prin minte cum se vor strofoca
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
ai venit în casa noastră, ca noră, cu câtă dragoste ai avut grijă de noi, mai mult decât fetele noastre. Ceea ce v-am dat noi este doar o mică parte din ce ați fi meritat așa că primește din toată inima dania noastră și nu te mai gândi la ce au să spună Marița și Ileana. Noi știm ce merită fiecare. Ai copii buni și poate că ai să mai ai. Lasă ciorile să croncăne, să nuți pese deloc de ele, așa cum
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
Iași>>, în amintirea faptului că aici domnul <<împreună cu boierii săi și cu tot poporul>> a întâmpinat moaștele Sfântului Ioan cel Nou care au fost duse apoi la Suceava. Deși rezumatul nu indică data acestui fapt este de la sine înțeles că dania nu se putea face decât imediat după aducerea moaștelor, care a avut loc în 1402”. Cred că ești de acord cu mine, dragă prietene, că de aici înainte trebuie s-o luăm încet și pe bucățele. Întâi, să vorbim despre
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
și la acel timp a dăruit acel loc cu toate hotarele sale, ca și o vie sfintei biserici mitropolitane...din Suceava. După aceia însă, sub stăpânirea altor domni ce i-au urmat lui Alexandru, toate au fost nimicite, ruinate și dania sa ținută de nimic și fiecare lua cu sila pământul, după cum voia. După ce, în schimb Dumnezeu cel Atotputernic ne-a onorat cu domnia acestei țări, apoi ne-am dus acolo cu mitropolitul Anastasie și cu toți boierii noștri,mari și
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]