2,750 matches
-
ca preot paroh părintele Ion Tărcuță. În ceea ce privește locașurile de cult ale Parohiei Ucea de Jos, menționăm că în veacurile XVII-XIX existau două biserici, ambele ortodoxe, una fiind doar a boierilor. Una dintre acestea a dăinuit până în 1926, când a fost demolată și în locul ei a fost construită alta prin străduința preotului Ilie Mânecuță. Biserica nouă, construită în stil bizantin adaptat (plan cruciform și cu trei turle) a fost sfințită în 10 iunie 1928 de Mitropolitul Ardealului, Nicolae Bălan, atribuindu-i-se
Ucea de Jos, Brașov () [Corola-website/Science/300976_a_302305]
-
a furnizat o mare parte a conținutului romanului lui Gibson "Pattern Recognition". O soartă similară a avut colaborarea lui Gibson cu regizorul japonez Sogo Ishii în 1991, filmul pe care-l plănuiau trebuia filmat în Kowloon, oraș care a fost demolat în 1993. Propunerile de adaptare a lucrărilor lui de ficțiune au fost frecvente, dar au avut un succes limitat. Două dintre povestirile lui Gibson, ambele din universul Sprawl, au fost adaptate pentru film: "Johnny Mnemonic" (1995) cu scenariul scris de
William Gibson () [Corola-website/Science/322931_a_324260]
-
se numărase printre hanurile de frunte ale Bucureștilor, datorită deselor ocupații străine, cutremurelor și incendiilor, dar și nepăsării unor epitropi mai puțin gospodari Hanul Colței începe, încet-încet a se ruina, până când, la exact 100 de ani de la construirea sa este demolat. Biserica și spitalul au fost afectate de un incendiu în 1739 dar au fost refăcute. Cutremurul din 1802, dar și nepăsarea unor epitropi mai puțin gospodari au dus la ruinarea fostului spital, care avea să fie reconstruit în anul 1836
Spitalul Clinic Colțea () [Corola-website/Science/314905_a_316234]
-
arhitecți ai vremii. În 1938 s-a anunțat începerea demolărilor în vederea deschiderii acestui ax. A venit al Doilea Război Mondial și lucrurile au rămas doar pe hârtie până în 1983, când a început construirea Palatului Parlamentului. În acest scop au fost demolate foarte multe clădiri din cartierul Uranus, inclusiv cu valoare istorică, între care 22 de biserici și , deși acesta nu se afla pe axa prevăzută pentru Bulevardul Victoria Socialismului. În 1984, într-o vineri, Ceauseșcu a hotărât să demoleze Spitalul Brâncovenesc
Spitalul Brâncovenesc () [Corola-website/Science/326472_a_327801]
-
au fost demolate foarte multe clădiri din cartierul Uranus, inclusiv cu valoare istorică, între care 22 de biserici și , deși acesta nu se afla pe axa prevăzută pentru Bulevardul Victoria Socialismului. În 1984, într-o vineri, Ceauseșcu a hotărât să demoleze Spitalul Brâncovenesc și luni 29 martie 1984 a început demolarea. Spitalul era proaspăt renovat, monument istoric, sălile de operație erau de marmură, dar n-a contat. Personalul medical a fost împrăștiat la celelalte spitale din Capitală.
Spitalul Brâncovenesc () [Corola-website/Science/326472_a_327801]
-
avea o incintă fortificată sub formă dreptunghiulară. Incinta era întărită de către două turnuri de apărare, unul în partea estică și celălalt în partea sud-vestică a ei. Fortificația s-a prăbușit parțial în anul 1877, urmând ca, ulterior, ea să fie demolată de către localnici în 1924 și mai apoi între anii 1953 - 1954. În prezent, incinta fortificată este inexistentă, urme slab vizibile a unor amprente de ziduri mai putând fi observate în vestul bisericii.
Biserica fortificată din Vărd () [Corola-website/Science/327397_a_328726]
-
dărâmarea caselor nu au fost suficient de organizate. Marți noaptea viteza vântului a scăzut și miercuri focul s-a mai domolit. Joi incendiul a fost stins, dar spre seară flăcările au izbucnit din nou la Templu. Unele case au fost demolate în explozii controlate și astfel focul a fost în sfârșit stăpânit. „Monumentul marelui incendiu din Londra” a fost construit pentru a comemora incendiul: pentru mai bine de un secol și jumătate a purtat o inscripție care atribuia catastrofa unei "„frenezii
Istoria Londrei () [Corola-website/Science/320692_a_322021]
-
și direct legate de Cupă Mondială. Solicităm: oferirea de locuințe celor care au fost evacuați; dacă alți oameni sunt evacuați, cerem că evacuarea să se facă ”cheie la cheie” - în momentul în care persoana preda cheia casei care va fi demolată, să primească în schimb cheia noii locuințe. Iar această nouă locuința trebuie să se afle în același perimetru cu cea veche, pentru că acești oameni au o viață în aceste cartiere, unii trăiesc acolo de peste 20 de ani, deci nu poți
„74 de comunități urmează să fie evacuate din cauza Cupei Mondiale” () [Corola-website/Science/295764_a_297093]
-
nu este nou, sunt zone strategice care pot deveni foarte valoroase în viitor, în care statul construiește șosele, se construiesc centre comerciale etc. Dar stadionul este acum un pretext foarte bun pentru stat să dea afară oamenii săraci și să demoleze favelele accelerând procesul de gentrificare. Micii comercianți din zona deja se plâng că în perioada de construcție a stadionului vânzările au scăzut foarte mult, din cauza lucrărilor, si, pe lângă asta, guvernul a construit un centru comercial chiar în interiorul stadionului. Oamenii pierd
„74 de comunități urmează să fie evacuate din cauza Cupei Mondiale” () [Corola-website/Science/295764_a_297093]
-
catastrofă”, iar Adolf Hitler a cerut să fie apărat cu orice preț. La 1 august 1944, Kaunas a fost capturat de Armata Roșie. Structurile rămase din cetate au fost utilizate în scopuri militare, mai multe din structurile mai vechi fiind demolate sau reconstruite. Numărul morților din cetate din timpul celui de al Doilea Război Mondial diferă de la sursă la sursă; dă descrieri detaliate ale morții a circa 18.500 de victime ale Holocaustului. alte surse menționează 30.000 de evrei morți
Cetatea Kaunas () [Corola-website/Science/333842_a_335171]
-
motorizată germană. Perioada comunistă aduce schimbări majore urbei: se naționalizeză o serie de clădiri, viile trec în proprietatea statului, se produce o puternică industrializare (Fabrica de jenți, Fabrica de încălțăminte de înlocuitori de piele). Centrul vechi este aproape în întregime demolat de cutremurul din anul 1977 (inclusiv Palatul Comunal - Primăria, simbolul interbelic al orașului). În locul acestora se construiesc o serie de clădiri edilitare noi, blocuri de locuințe, cele din centrul orașului la partere cu diverse magazine și unități de alimentație publică
Drăgășani () [Corola-website/Science/297003_a_298332]
-
Adormirii (1327), cu Capela Sf. Petru (1329), Biserica Sf. Ioan Climacus (1329), Biserica Mănâstirii Schimbării la față a Mântuitorului (1330) și Catedrala Arhanghelului (1333). Dintre aceste biserici, doar Catedrala Mântuitorului, reconstruită, a rămas până în secolul al XX-lea: a fost demolată în 1933 din ordinul lui Stalin. Reconstrucția Kremlinului a fost inițiativa marelui prinț Ivan al III-lea, care a invitat din Italia renascentistă un numar de arhitecți versați, între care Pietro Antonio Solari și Marco Ruffo. În timpul domniei lui Ivan
Kremlinul din Moscova () [Corola-website/Science/298387_a_299716]
-
și a necesitat demolarea unor biserici și palate, precum și a unei părți din zidul Kremlinului. După încheierea fazei pregătitoare, lucrările de construcție au fost amânate din cauza lipsei de fonduri. Câțiva ani mai târziu, arhitectul Matvei Kazakov a condus reconstrucția secțiunilor demolate din zid și a unor părți ale Mănăstirii Ciudov și a construit spațiosul și luxosul birou al Senatului, care a devenit sediul principal al președinților Rusiei. În timpul invaziei lui Napoleon, armata franceză a ținut Kremlinul sub ocupație între 2 Septembrie
Kremlinul din Moscova () [Corola-website/Science/298387_a_299716]
-
fost transformat în zidul necropolei Kremlinului. Mănăstirea Ciudov și Mănăstirea Înălțării Domnului, cu minunatele catedrale ale secolul al XVI-lea au fost dezafectate pentru a face loc Școlii Militare și Palatului Congresului. Palatul Micului Nicolae și Catedrala Mântuitorului au fost demolate. Accesul publicului în reședința guvernului sovietic a fost barat până în 1955. Muzeele Kremlinului au fost înființate în 1961, iar complexul a fost printre primele părți de patrimoniu sovietic incluse în patrimoniul mondial (1990). Directoarea Muzeelor Kremlinului, Elena Gagarina (fiica lui
Kremlinul din Moscova () [Corola-website/Science/298387_a_299716]
-
urmare a Decretului de grațiere și amnistiere nr. 115 din anul 1977, penitenciarul rămâne aproape gol iar prin Decretul Consiliului de Stat nr. 225, acesta este desființat. În 1983 este repus în funcțiune iar în 1984, locul de deținere este demolat, reconstruindu-se o clădire cu două nivele. În prezent Penitenciarul din Drobeta Turnu Severin este modernizat,mai are o secție exterioară modernă în Comuna Vinjuleț la 32 Km distanță față de sediu,investiția nefiind terminată la Secția exterioară Vînjuleț și dispune
Penitenciarul Drobeta-Turnu Severin () [Corola-website/Science/313066_a_314395]
-
purtat inițial titlul „Brigada mărunțișuri”. Filmările au avut loc în perioada mai - octombrie 1970. Cheltuielile de producție s-au ridicat la 2.400.000 lei. O parte din scene au fost filmate în diferite locuri din București care au fost demolate în anii '80 ai secolului al XX-lea, din dispoziția lui Nicolae Ceaușescu. Scenele din detenție au fost filmate la închisoarea Văcărești. Scenele din Restaurantul Odobești, unde Ștefan Bănică a cântat, sub numele de scenă Ion Bănică, câteva cântece compuse
Brigada Diverse intră în acțiune () [Corola-website/Science/319974_a_321303]
-
din Restaurantul Odobești, unde Ștefan Bănică a cântat, sub numele de scenă Ion Bănică, câteva cântece compuse de Ion Cristinoiu pe versurile lui Mihai Dumbravă, au fost filmate într-un restaurant de pe strada Galați (azi Vasile Lascăr), care a fost demolat ulterior. Printre cântecele interpretate de Bănică a devenit cunoscut un cântec care începe cu următoarele versuri: „Eu sunt Fane-ncurcă-lume/ Mi-am făcut în târg renume/ De te uiți în ochii mei/ N-ai să știi cât ai să bei!”. În
Brigada Diverse intră în acțiune () [Corola-website/Science/319974_a_321303]
-
o dată necunoscută, a beneficiat spre sfârșitul secolului al XIX-lea de lucrări ample de renovare, lucrări ce au determinat ca unele documente să precizeze acest moment ca dată a edificării bisericii. Datorită stării deplorabile în care a ajuns, biserica fost demolată în primăvara anului 2002. Situația apărută după dispariția bisericii a fost una mai delicată, reprezentanți ai Episcopiei greco-catolică din Cluj afirmând că această biserică a fost demolată abuziv, scopul fiind acela de a împiedica retrocedarea bisericii. Cei care au participat
Biserica de lemn din Solona, Sălaj () [Corola-website/Science/319013_a_320342]
-
dată a edificării bisericii. Datorită stării deplorabile în care a ajuns, biserica fost demolată în primăvara anului 2002. Situația apărută după dispariția bisericii a fost una mai delicată, reprezentanți ai Episcopiei greco-catolică din Cluj afirmând că această biserică a fost demolată abuziv, scopul fiind acela de a împiedica retrocedarea bisericii. Cei care au participat la demolarea și arderea lemnelor au invocat ""stadiul avansat de degradare, ce putea duce, la un moment dat, la prăbușirea acestei vechi construcții"", în schimb, soarta acestei
Biserica de lemn din Solona, Sălaj () [Corola-website/Science/319013_a_320342]
-
care șematismele bisericii greco-catolice o amintesc a fi construită în anul 1894, deși conform sătenilor, la acel moment doar o renovare capitală a avut loc, a ajuns să se deterioreze. Astfel, în luna martie a anului 2002 biserica a fost demolată, lemnele din care a fost construită biserica au fost grupate în patru stive, la depărtare de aproximativ 5 metri de la locul pe care era construită biserica, ulterior acestea fiind arse. S-a recurs la această soluție pentru că deja comunitatea avea
Biserica de lemn din Solona, Sălaj () [Corola-website/Science/319013_a_320342]
-
26 de țigani, după limba maternă declarată fiind 115 români, 1701 maghiari și 2 germani. După religia avută înscriși sunt 19 ortodocși, 89 greco-catolici, 16 romano-catolici, 1699 reformați. În 1938-1939, populația românească a construit o biserică nouă, care a fost demolată în 1941. Recensământul din 1966 prezintă pentru românii din Pănet cea mai dezastruoasă situație, în marea lor parte fiind asimilați de populația maghiară. Din cei 2214 locuitori înregistrați , românii sunt în număr de 70, pe când maghiarii sunt în număr de
Biserica de lemn din Pănet () [Corola-website/Science/313828_a_315157]
-
îngropau încă morții în cimitirul de lângă biserică. După ocuparea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic (1775) se observă o atitudine potrivnică a autorităților austriece cu privire la conservarea bisericii. În anul 1792, dr. Gutter W. cere și primește de la comisarul orașului, Georgievici, aprobarea să demoleze biserica, pentru a avea piatră cu care să-și construiască o casă în Suceava. În cererea sa, el argumentează că în oraș sunt patru biserici în stare bună și două biserici părăsite și aproape ruinate și că populația din Suceava
Biserica Mirăuți () [Corola-website/Science/316888_a_318217]
-
comunitatea luterană din oraș. În anul 1815, etnicii germani de confesiune evanghelică au solicitat cedarea Bisericii Mirăuți pentru a-și ține acolo slujbele religioase. Ei argumentau că înainte de anul 1775 au existat în Suceava două biserici luterane care au fost demolate, pe locul lor aflându-și locuințele Fidelis Wilhelm și Iordache Popovici. Într-un raport din 25 februarie 1815 înaintat către Administrația K.K. a Bucovinei se făcea un scurt istoric al edificiului ortodox și se prezenta situația fostelor proprietăți care au
Biserica Mirăuți () [Corola-website/Science/316888_a_318217]
-
Nu s-a mai păstrat decât planul treflat al bisericilor moldovenești și zidurile”". Acustica deosebită a bisericii Mirăuți nu se datorează unui calcul al rezonanțelor unghiulare, ci unei tehnici cu totul aparte. În timpul restaurărilor efectuate între 1897-1898, când s-au demolat boltiturile ruinei, s-au descoperit în ele niște oale de lut, care, fiind zidite în perete, produceau rezonanțe, ca și porumbeii de la Curtea de Argeș. Biserica Mirăuți a rămas închisă până la începutul anului 1919. În acel an, parohul Bisericii „Sf. Dumitru“ din
Biserica Mirăuți () [Corola-website/Science/316888_a_318217]
-
tăietură dreaptă și cu dinte ascuns. Spre răsărit este adaus un transept îngust, evidențiat de două abside pătrate laterale, și un altar poligonal. Absidele sunt ridicte în cea mai mare parte din lemne scurte, refolosite din vechiul iconostas și altar, demolate la extinderea bisericii în 1864. Altarul este ridicat din lemne mai noi de stejar, încheiate în cheotori în coadă de rândunică, „nemțești”. Acest plan cu abside laterale își are inspirația în biserica de lemn din Călinești Susani, ridicată în 1784
Biserica de lemn din Breb () [Corola-website/Science/320301_a_321630]