2,052 matches
-
mine, stăteam minute în șir, ostentativ, cu batista în mână, frecând de zor locul contaminat. Intram în panică dacă vânzătoarea de pâine de la colț vroia să-mi dea restul în palmă, în loc să-l lase pe tejghea. Iar când mă pomeneam exilat cu familia în câte-o vizită, inventam fel de fel de pretexte ca să scap de strângerile în brațe și de groaznicele pupături: ba mă simțeam rău, ba aveam nevoie la toaletă, ba îmi uitasem o carte fictivă prin grădină. Simulam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
oricând: Rahan, stăpânul cavernelor; Dr. Justice, medicul brunet cu talente de judokan; Corto Maltese, marinarul care-i întâlnea în călătoriile sale pe Țarul Nikolai și pe Rasputin; Ragnar, vikingul cu spadă aurită și coif înaripat sau Loup-Noir, indianul fără trib, exilat în Far-West-ul ticsit cu șerpi, coioți și albi răi. Pe-ăștia îi citeam pe sărite, mi se păreau mari și vulnerabili, o lovitură de bâtă i-ar fi doborât, un glonț le-ar fi putut sfârteca țeasta, împrăștiind cerneală și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mesajul ajungea la ocnă sau vizita salinele. Bălcescu, de exemplu.“ „Mare boier, mare caracter. Și-a scris memoriile din pușcărie.“ „Un pa-patriot!“, l-a completat Cezar. „N-am înțeles niciodată cum puteau ăștia să-și scoată operele, dacă tot erau exilați!?“ N-am mai apucat să-i răspund. În aceeași clipă, a reapărut ospătărița, blondă și indispusă. „Mai serviți ceva?“ Se uita direct la Cezar. Cezar râdea ca prostul, fata continua să se uite. Când s-a aplecat să ia farfuriile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
scurtcircuitului, se întrezăreau toate alterările produse, neuronii deteriorați și sinapsele înlocuite, ca niște siguranțe defecte. Fracturile păreau iremediabile, deplasarea plăcilor era examinată și-apoi evaluată. „Acasă“ nu mai exista, confortul dispăruse, odată cu gesturile și obiceiurile care îl asigurau; mă simțeam exilat într-o avansare perpetuă, nesigură, fără repere și puncte de sosire. Trăiam la interfață, legănați de viteza tranziției. Nimic din ce pierdusem nu mai putea fi recuperat, decât pe calea tranzacțiilor; nu știai nici ce dai, nici ce primești. Oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Candiano după propria sa opinie? Oedipus, fără s-o știe, omorâse pe părintele său propriu. Devenind rege, țara lui e bântuită de ciumă, iar oracolul din Delphi, întrebat, răspunse că țara nu va scăpa de rău dacă el nu va exila pe ucigaș. Oedipus, fără să cunoască pe ucigaș, [î]l condamnă astfel: Exilat să fie din această țară, nimeni să nu-l primească și să nu-i dea ziua bună nici să-l îngăduie să ia parte la jertfele zeilor
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
bună a orașului (soții blonde și plictisite de "internaționali", adică lucrători în organizațiile internaționale din Geneva) pentru un passe-temps agreabil, împreună cu copii, câini și pisici de rasă. Și mai are doamna un soț extrem de bogat (ca majoritatea iranienilor de aici exilați după căderea Șahului), ce pare a fi bancher, bijutier sau comersant de covoare de lux sau toate la un loc. Se bea ceai, se discută în engleză și se ascultă muzică clasică. Se pictează vase deja fabricate, după gustul pe
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
El nu a întemeiat o Academie, ci a fondat o Biserică" un anumit Mons. Spalding, episcop american. 30 noiembrie 2002 Trei cărți am cumpărat astăzi la Marché aux Puces. Le-am găsit în niște lăzi care au aparținut unui român exilat la Geneva în anii '50. Posibil fost legionar. Dormea în lăzile acelea toată literatura exilului românesc: P. Dumitriu, Goma, C. Virgil Gheorghiu, Sanda Stolojan etc. Plus inconfundabilele albume de artă (pictori români) de la editura Meridiane, grele ca niște cărămizi de
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
sunt așezat la un calculator, lângă ele. Pregătesc un subiect de seminar. Gender studies. Paginile pe care le cercetează de zor sunt dedicate unui subiect-cheie: "dominația masculină". Încă odată, nu mai înțeleg nimic din lumea aceasta postmodernă în care sunt exilat. 15 ianuarie 2004 Astăzi am lucrat ca profesor suplinitor (remplaçant, în limbajul curent) într-un colegiu din Geneva. Am ținut ore de matematică și istorie. Amplasat într-un cartier bogat, frecventat de copii bogați, imbecili și fără cea mai mică
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
vor (sau nu pot) să scrie un rând. Ceea ce m-a frapat, de când am intrat în camera sa deprimant de aseptică, este faptul că a început să semene din ce în ce mai mult cu Primo Levi. Trist într-o tristețe generală. Bătrâni elvețieni exilați la marginea orașului, deșeuri umane de care nimeni nu mai are nevoie, dopați simultan și cu vitamine și cu tranchilizante. Personalul de îngrijire este compus în imensa sa majoritate din africani și portughezi, care-i privesc pe sâcâitorii pacienți doar
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
guvernul nu o poate controla și În care inițiativa este de partea claselor populare pătimașe, nestăpânite și pline de resentimente politice”. Dacă, după cum susțin mulți, Comuna din Paris din 1871 a fost Într-o oarecare măsură o Încercare a celor exilați la periferie de către Haussmann de a recuceri orașul („la reconquête de la Ville par la Ville”), atunci originea geografică a acestei acțiuni trebuie să fi fost Belleville. Comunarzii, În defensivă militară la sfârșitul lui mai 1871, s-au retras spre nord-est
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
internațională. Astfel supusul (cetățeanul) are dreptul de emigrare, statul neputând să-l rețină ca pe proprietatea sa. Pe de altă parte, suveranul are dreptul să-i protejeze pe străinii care imigrează și-și creează așezări. Tot el are dreptul să exileze, În una din provinciile din străinătate pe supusul său, care a comis un delict ce afectează Întreaga comunitate sau statul. Această exilare este, de altfel, deportare, deoarece În locul exilării, supusul nu se poate bucura de nici un drept civil. În virtutea retragerii
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
mai vârstnic al lui Giorgio del Vecchio a scris o lucrare profundă, asupra dinamicii politico-juridice a Statului și Individului, tentând să apere valorile civilizației și libertății. Lucrarea a apărut În anul 1946 (postum, căci filosoful german, de origine israelită, se exilase În S.U.A., unde a murit În 1945). După analize pertinente și de detaliu, asupra funcției mitului În viața socială a omului, asupra lui Platon, gândirii medievale, asupra lui Machiavelli și machiavelismului, Iluminismului și romantismului filosofic, asupra lui Carlyle și Hegel
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
ROMÂNĂ, revistă apărută la Paris în mai-iunie 1851, editată de studenții români membri ai societății Junimea română. Textele din cele două numere ale revistei sunt nesemnate, din redacție deconspirându-se doar Dimitrie G. Florescu, fost comisar de propagandă la 1848, exilat la Paris. Se știe că la J.r. au scris G. Crețeanu, A.I. Odobescu, D. Berindei și G. Lecca, paternitatea colaborărilor fiind stabilită ulterior. Articolul-program, Scopul nostru, redactat probabil de G. Crețeanu, vorbea despre datoria tinerilor români, „soldați necunoscuți, dar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287684_a_289013]
-
Opuindu-se la încheierea armistițiului și la intrarea creștinilor într-un eventual corp legiuitor, au găsit un mâneri puternic pentru mișcarea și fanatizarea maselor musulmane, pe când adevăratul lor scop era răsturnarea guvernului de astăzi și a curentului reformator. Capii au fost exilați, dezbrăcați de toate demnitățile lor publice și hotărâți incapabili de-a mai ocupa funcțiuni de-ale statului. Se zice că sultanul ar fi primit necondiționatul armistițiu de șase săptămâni și că după încheierea acestuia ambasadorii puterilor în Constantinopole se vor
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
urmează să moară. Dar asta pentru că deja ne îndepărtasem de casă, pe când Mama nu avea aceeași perspectivă. Bunica reprezentase pentru Mama sursa cea mai importantă de putere, stăpâna, mâna de fier, regina mamă, împărăteasa, și nici chiar faptul că-l exilase pe George și nici chiar scandalurile de bucătărie ce arătau că dă semne de senilitate nu reușeau să clatine respectul și sentimentul de loialitate feudală pe care-l simțise de atâta vreme. Mama plângea în fața mea și a lui George
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
curat și proaspăt bărbierit, cu pantofi mari și negri strălucitori, purtându-se cu galanteria lui deprimată, pe care o exersa până și pe mine, nemailipsindu-i decât un guler de dantelă și o sabie ca să fie un demn urmaș al regilor exilați din familia Stuart - acea dramă greoaie a plictiselii sale. Dar blănița electrică și zbârlită a părului copilăros de pe ceafă și lucirea umedă a albului ochilor și acel hă-hă-hă! al lui spuneau cu totul altă poveste despre el. Eu unul mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
acuma și tăceți! Este târziu și am o veste, prea-cinstiților: Îi mănânc limba crudă, ăluia care vorbește! Pe jumătate ezitant, pe jumătate rușinat, cu mintea-sită, Sile pune un genunchi în pământ, în fața Arhanghelului și așteaptă, simțindu-se total intimidat și exilat în ridicol, sub impactul căutăturilor compătimitor-ironice, pe care i le aruncau zâmbind, ciracii săi. Repetă după mine: Doamne Dumnezeul meu, Tată Ceresc, iartă-mi mie păcatele cele de până acum, gândurile și faptele cele netrebnice, săvârșite cu știință sau fără
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Berté obloanele sunt Închise și lumina e stinsă. Pe rafturile magazinului sunt jucării complicate, ca niște machete de preț. Toate cadourile pe care nu le-am făcut copiilor - toate acele gânduri pe care nu le-am avut. Emma m-a exilat fizic din creșterea lor. Nu am văzut când Kevin a Învățat să-și scrie numele. Nu eram acolo când Valentina a devenit femeie. Dar mai este timp. Copiii sunt cu mine. Îi voi răsplăti pentru pierderea pe care au suferit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
plac. Orice fel de atracție sexuală care nu se poate regăsi într-o ilustrată de vacanță cade la testul sănătății, după părerea acestor oameni. Orice legătură sexuală care există în afara coridorului îngust format de ziarele pro-familie și valorile lor e exilat într-o paranteză imensă, sinistră, a perversiunilor „cu iz antic“. Jurnaliștii sunt oameni cu școală, nu? Absolvenți de facultate, unii dintre ei. Cum de ajung să aibă niște minți așa de înguste? Ei n-au dorit niciodată pe cineva care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Începuseră să se certe pentru toate prostiile, spunea ea. Asta era ceva iritant, pentru că ea și Richard se mândriseră întotdeauna cu armonia din familia lor. Părinții Shebei fuseseră niște certăreți feroce. Ea și Eddie își petrecuseră mare parte din copilărie exilați în grădină, pentru ca părinții lor să poată urla unul la altul în disperare. Câteodată uitau de noi și rămâneam blocați afară ore în șir. Când în sfârșit eram chemați înapoi, de obicei tata deja plecase de acasă, iar mama trântea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
loc, dar tu nu ai ce să cauți Înăuntru acum, stai pe culoar, pînă cînd se schimbă balerinele pentru primul act... spre deosebire de Cristina, fata Getei, care are voie să intre și să-și piardă vremea Înăuntru. Pe tine te-au exilat din cabină cînd și-au dat seama că fereastra spre care te puneau să stai cu fața cît se schimbau ele funcționează ca o oglindă plină cu geometrii rotunde și curburi vîrÎte iute În sutiene de scenă și tutuuri și
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
noastră de atunci nu mai urma să se repete vreodată, căci timpul avea să sufle peste toți și toate: dacă puneai urechea îl auzeai încremenind, stingând locuri, oameni, zvonuri, întâmplări. Pomul de Crăciun se afla în camera de la față, parcă exilat în ipocrizia oficială a relațiilor, cu oamenii puterii locale, pomul se numea Pom de Iarnă, pe care și ei, aproape toți, îl aveau împodobit în seara asta, dar nimeni din ei nu rostea cuvântul Crăciun, se transmitea astfel continuarea unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
ar fi caprele, distrug iremediabil vegetația arborescentă în dezvoltare și împiedică regenerarea pădurilor. În savană, turmele de elefanți distrug culturi și copaci, favorizând extinderea deșertului. Cu toate acestea, responsabilitatea nu apasă pe umerii faunei, ci revine tot omului, care a exilat această specie, prin diminuarea suprafețelor sale de pășunat, ca o consecință a agriculturii extensive. Metodele chimice de combatere au condus, pe lângă o eficiență sporită în protecția plantelor și la poluarea solului și a recoltelor. Practic, din substanța pesticidă, numai 1-3
Managementul calității by Roșca Petru, Nan Costică, Gribincea Alexandru, Stroe Cosmin () [Corola-publishinghouse/Science/1648_a_3158]
-
smoalei îți pătrunde în plămâni ca o inhalație de gudron și amoniac [...]. Ajung în Cișmigiu și cotesc pe o alee singuratică, acolo unde un baldachin împletit din frunze cedează locul unei liziere dese de castani. Pe un bolovan, un student exilat de urgia proprietăresei purică citatele dintr-un curs de drept roman și privește apoi cerul, ca și cum ar aștepta o confirmare divină scrisă pe bolta străvezie. În chioșcul din aleea trandafirilor, un grup de tineri intelectuali minori îmbină utilul cu plăcutul
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
dar situația este comună tuturor didacticilor speciale, așa cum mi-au confirmat colegii omologi) între celelalte discipline academice universitare. însuși acest termen de știință nu este folosit prea des cu referire la didactică, didactica limbii și literaturii române fiind o disciplină, exilată între disciplinele facultative, din modulul psihopedagogic și atașată, în funcție de politica universităților, fie la catedrele de specialitate, unde toți fiind profesori - adică automat pedagogi - o predau alternativ, în funcție de necesitățile de normare din statele de funcții ale catedrelor, fie în departamentele de
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]