2,055 matches
-
notar“ părea să concentreze în jurul lui ceva din nebunia spuselor ei. Așadar, acum trebuia să avem de-a face cu notari! Îmi dădeam seama cât de mult l-ar putea impresiona așa ceva pe Ben. În același timp, cu viteza gândului, făuream planuri realiste. De bună seamă, încă mai speram că, pusă în fața realităților, Hartley va hotărî să rămână cu mine, acum, în noaptea asta. Oricum exista însă și posibilitatea să refuze sau, chiar dacă s-ar hotărî, s-ar putea ca mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
în direcția hotelului Raven. Îi cerusem lui Titus să stea în bucătărie, dar când ne aflam la jumătatea drumului pe dig, a deschis ușa din față. Mintea mea fusese atât de absorbită de detaliile mecanice ale planului pe care-l făurisem, încât nu reflectasem nici un moment la aspectele acestei întâlniri. Intențiile mele se avântau mult mai departe, iar speranțele se închegau în mozaicul unui viitor mult mai puțin neplăcut. Acum însă eram proiectat brusc în prezent, și năpădit de simțul confuz
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
de voință, un factor favorabil, dar acum, nu știu de ce, începuse să mă sperie. Iar tăcerea lui Ben îmi toca nervii. Ce să fi însemnat? Hotărâse oare, după o matură chibzuință, că n-o mai vrea înapoi pe Hartley? Își făurise o plăcută existență de holtei, împreună cu câinele? Să fi avut vreo legătură secretă cu o femeie, și acum, ușurat, să se fi refugiat în tovărășia ei? Sau punea la cale niște planuri elaborate, fie de a o salva, fie de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
la ambiguitatea relațiilor noastre, care-l frapase și pe Gilbert. Era posibil ca Gilbert, cu glumele lui grosolane, să-i fi vârât cine știe ce năzbâtii în cap. Nu-mi pusesem întrebarea ce-ar putea gândi Titus, în bună măsură pentru că-i făurisem în mintea mea un nimb de inocență, generat de suferințele lui Hartley. — Nu mă înțelege greșit, i-am spus. Gura umedă, bosumflată a lui Titus zvâcni iar, într-un soi de zâmbet sau de rânjet. Am continuat: — Vreau să-ți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
intenției și ale fanteziei. Și totuși, nu eram îndeajuns de lucid ca să pot întrerupe mișcarea aceasta mecanică sau măcar să doresc a o întrerupe. Voiam să-l ucid pe Ben. Când spun că doream să-l ucid, nu înseamnă că-mi făurisem un plan concret, sau un proiect cu o anumită dată. Asta avea să vină, și va veni curând, din momentul în care mă voi afla singur. Inevitabila perioadă de pură cugetare îndurerată trecuse, și simțeam că în curând voi fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
multă vreme toate scrisorile, pentru ca după aceea, dându-mi seama că vederea lor mă mâhnea prea adânc (sau poate că mă exaspera), să le distrug sub imperiul unui impuls, pe care apoi, bineînțeles, l-am regretat. Firește, în mintea mea făurisem zeci de versiuni ale scrisorii conținute în acest plic. Charles, adio, nu te mai pot vedea niciodată. Sau: Ben m-a părăsit, ce să mă fac? Sau: Iubitule, vin la tine, pregătește o mașină pentru mâine. Mă și asigurasem de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
să crezi când ai să vezi cu ochii tăi opera din Sydney, care zâmbește ca o scoică imensă pe alba albastră, o asigură Ben. Dacă urmau să plece în cinci-șase săptămâni, însemna că planul emigrării în Australia nu putuse fi făurit în răstimpul de când nu o mai văzusem eu pe Hartley. De ce nu-mi spusese nimic? Ce lucru extraordinar, să nu-mi sufle o vorbă! Pe urmă am gândit că poate nici ea nu crezuse că o să se întâmple cu adevărat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
religioși sunt indivizi foarte slabi care venerează ceva puternic. — Așa gândesc ei. Cel ce venerează, conferă obiectului venerat putere, o putere reală, nu una imaginară, acesta este sensul dovezii ontologice, una dintre ideile cele mai ambigue pe care le-a făurit vreodată inteligența omenească. Dar această putere este înfiorătoare. Dorințele și atașamentele noastre ne creează zeii. Și în momentul în care te eliberezi de un atașament, vine un altul și îi ia locul în chip de consolare. Niciodată nu renunțăm total
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
de atâta ură câtă supurează articolele sale? Sau considera că jocurile sunt oricum făcute și încerca să obțină o oarecare imunitate? Chiar era Călinescu, cunoscătorul profund al culturii occidentale, convins că doar de la Moscova trebuie împrumutate modelele? Că acolo se făurește o cultură atât de mare precum cea a antichității? Că acolo e o adevărată Schlarafenland, o Paese di Cuccagna? Că utopia era posibilă? Fericirea colectivă, libertatea de gândire de acolo, explozia artelor, chiar și consistența flamandă a meniului sovietic conturau
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
Înainte vreme ei trebuiau să servească claselor bogate, deoarece altă ieșire nu aveau. Acuma ei trebuie să servească poporului, deoarece nu mai există clasa exploatatoare". Și Lăzăreanu vine iar cu exemple: "vedem cum un muncitor ca Gheorghiu-Dej, care și-a făurit cultura în fundul temnițelor, vedem cum un țăran ca prietenul Zăroni 31 rezolvă problemele complicate ale unor funcții ministeriale cu o limpezime și o hotărâre ce stârnesc admirația vechilor intelectuali". Aceste fragmente explică ceea ce se va întâmpla în anii următori, în
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
ne despărți iarăși, când veneau noii cotropitori. Istoria, domnule, cum ți-am spus, formează popoarele !”, si tamponându-și cu batista sudoarea de pe frunte, mai adăugă: Să ne amintim, domnule, ce spunea Vergiliu, cu aproape douăzeci de veacuri în urmă... „Ne făurim destinul în felul în care ne alegem zeii”. Asta-i domnule ! Ce alegi aceea ai. În Piață, uralele nu mai conteneau... mulțimea urla ca scoasă din minți. Ochii senatorului străluciră ciudat... murmurând în barbă.. „Când Jupiter vrea să piardă pe
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
lui cu sinceritate copilărească în sistemul statului polițienesc și dictatorial comunist. Nu au lipsit nici mari teoreticeni ca Paul Sartre care îndemnau tineretul la anarhie, la nesupunere față de orice autoritate, fie ea școală, familie sau legalitatea statală. Așa s-a făurit omul nou de tip comunist, așa s-a creat societatea românească a epocii de aur comuniste în care vrând dar mai ales nevrând, am trăit și eu ca milioane de români din țară, sacrificarea celor mai frumoși ani ai tinereții
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
a țării și de posibilitățile de mișcare extrem de reduse ale populației. M-a învățat salutul tradițional indian, cu palmele apropiate ținute vertical în fața figurii, precum și salutul verbal „Namaste” sau „Sat siriacal” în Pangiabi. Astea completau imaginea pe care mi-am făurit-o citind cartea Maitreyi scrisă de Mircea Eliade. Și toate astea m-au ajutat mai târziu să obțin bunăvoința și chiar prietenia unor străini aici în Grmania. O familie venită din Rusia, oameni veseli și comunicativi dar purtând nostalgia patriei
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
mai erau câteva case, dar au dispărut și ele. Și unde era așezat? Păi, chiar aici în marginea pădurii și ne indică cu cârja locul spre nord-vest, la nici un km distanță. O altă confuzie a fost cu satul Făuroane (sau Făurești, Fărăoane) într-un act din anul 1502, semnat de domnitorul Ștefan cel Mare, în care se certifică faptul "că sluga noastră Mircea Ezereanu... a vândut ocina sa ... din satul de pe Tutova, anume Făurești, unde a fost Stanco ... de la gura gârlei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
confuzie a fost cu satul Făuroane (sau Făurești, Fărăoane) într-un act din anul 1502, semnat de domnitorul Ștefan cel Mare, în care se certifică faptul "că sluga noastră Mircea Ezereanu... a vândut ocina sa ... din satul de pe Tutova, anume Făurești, unde a fost Stanco ... de la gura gârlei (n.p. se referă la pârâul Iezer, unde mai târziu a apărut satul Gura Iezerului) ... la movila lui Puiu" (n.p.de unde vine și numele satului, și, mai târziu, târgului Puiești). Deci este clar că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
a fost Stanco ... de la gura gârlei (n.p. se referă la pârâul Iezer, unde mai târziu a apărut satul Gura Iezerului) ... la movila lui Puiu" (n.p.de unde vine și numele satului, și, mai târziu, târgului Puiești). Deci este clar că satul Făurești sau Făuroane "unde a fost Stanco" era situat pe valea Tutovei, mai jos de Puieștii actuali, în apropierea gurii Ezerului, și deci nici o legătură cu Stâncășenii, situat la 15 km distanță spre nord. Chiar și istoricul I.Bogdan face o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
fost Stanco" era situat pe valea Tutovei, mai jos de Puieștii actuali, în apropierea gurii Ezerului, și deci nici o legătură cu Stâncășenii, situat la 15 km distanță spre nord. Chiar și istoricul I.Bogdan face o confunzie când spune că "Făurești este denumirea străveche a satului Stâncășeni". Totodată, renumitul documentarist M.Costăchescu afirmă, într-un comentariu la un act din 1510, că neamul Ezereanul a fost proprietar al satului Făurești și că lui Petre Ezereanul (comis, tatăl lui Mircea Ezereanul) i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
Chiar și istoricul I.Bogdan face o confunzie când spune că "Făurești este denumirea străveche a satului Stâncășeni". Totodată, renumitul documentarist M.Costăchescu afirmă, într-un comentariu la un act din 1510, că neamul Ezereanul a fost proprietar al satului Făurești și că lui Petre Ezereanul (comis, tatăl lui Mircea Ezereanul) i s-a întărit întâia oară în 1454, sub Petru voievod, apoi în 1455 "mai multe sate la Tutova, Grădești (=Gârdești?) unde este casa lui, mai jos Fărăoanea, Stănigești ... și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
1455 "mai multe sate la Tutova, Grădești (=Gârdești?) unde este casa lui, mai jos Fărăoanea, Stănigești ... și Padina lui de la Gâtea (=Gâlțești), cum se vede în uricul de la Ștefan cel Mare din 7010 (1502) martie 14". Așadar, nici Fărăoane (Făuroane, Făurești), nici Stănigeni (Stănigești) de la Tutova nu pot fi confundate cu Stâncășenii. Pe același concept de poziționare geografică și de formare a cuvintelor nu trebuie să ne grăbim a pune semnul de egalitate între Grădești, sat denumit după un Gradea (cunoscut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
toate amănuntele. Tunurile au amuțit. Prin văile frontului se văd acum căsuțele reclădite cu trudă, iar pe alocuri, plugul Își deapănă truda lui de veacuri. C. Sandu Aldea a imortalizat această nobilă misiune a plugului „Multe și felurite instrumente a făurit omul. Oamenii se perindă. Cetățile și orașele dispar. Dar plugul rămâne de-a lungul veacurilor simbol al luptei omului pentru o viață mai bună, mai pașnică”. Alături de turnul păzit de doi negri care au luptat aici pe front, este marele
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
să fie meschin,egoist, tulburat de mici necazuri, temător de ceea ce i-ar putea rezerva soarta. Omul capabil de magnanimitate va deschide larg ferestrele minții sale, lăsând să pătrundă în ea vânturile venite din toate părțile universului. El își va făuri despre sine, despre viață și despre lume o imagine cât mai adevărată în limita puterilor noastre omenești; înțelegând scurtimea și precaritatea vieții omenești, el va înțelege totodată că în mințile individuale este concentrat tot ce reprezintă valoare în întregul univers
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
superficial sau chiar lipsit de respect. Că variabilitatea banilor este rezultatul acțiunii umane, este un fapt constatat și de către Irving Fisher "care încă de la 1928 a afirmat că variabilitatea extremă a banilor (adică a puterii de cumpărare) este în principal făurită de oameni, prin intermediul finanțelor guvernamentale, în special din cauza finanțării războaielor, precum și prin intermediul politicilor și al legislației bancare"1004. Prin inflație, cel care o provoacă își recunoaște intenția de a fura. Nu ar fi o exagerare să spunem că inflația reprezintă
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
nu-i va da în lături pe cei care se îndreaptă azi doar într-o parte sau alta, nu va fi leac scump, Glaucon pentru state, nici gândesc pentru speța omenească și niciodată acel stat desăvârșit al cărui plan îl făurim împreună nu se va putea naște, nu va vedea lumina zilei". Apud Anton Dumitriu, Culturi eleate și culturi heracleitice, Editura Cartea Românească, București, 1987, p. 164. 781 Walter Block, În apărarea indezirabililor, www.mises.ro, pp. 108-110. 782 Ibidem, p.
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
fața pământului pe omul pe care l-am făcut! De la om până la dobitoc și de la târâtoare până la păsările cerului, tot voi pierde, căci îmi pare rău că le-am făcut. (Facerea 6:7) "Vai, fraților, Dumnezeul acesta ce l-am făurit era opera săvârșită de mâna omenească și o nebunie așa cum sunt toți zeii." (Friedrich Nietzsche) "...aveam nevoie de Dumnezeu... Din cauză că n-a prins rădăcini în inima mea, a vegetat câtva timp în mine, apoi a murit...Eu nu cred în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
Marele povestitor reînvie o epocă cu oameni și întâmplări verosimile, o lume a tradițiilor, un sat arhetipal cu o aureola inconfundabila, evocata de afectivitatea scriitorului. Scriind, Creangă se construiește pe sine și de la acest grad de identificare începe să se făurească, tipologic, un fundal complex, un spectacol ce poartă pecetea autenticității. Universul operei lui Creangă, cuprinde povești ( Soacra cu trei nurori, Capră cu trei iezi, Punguța cu doi bani etc.) , povestiri (Moș Ion Roată, Moș Ion Roată și Vodă Cuza, Popa
CREANGĂ ŞI COPIII by POPA M. RODICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/631_a_1267]