5,121 matches
-
politischen Zustande von Europa vor und nach der Französischen Revolution" ambele publicate în 1801). Analiza arată că, contrar impresiei generale create de istorici, chiar în perioada revoluției franceze, nu întreaga intelectualitate din Europa avea o atitudine antimonarhică, ci existau numeroși gânditori de valoare care considerau că revoluția sângeroasă din Franța nu era soluția pentru rezolvarea problemelor societății de la sfârșitul secolului al XVII-lea. În continuare, Fărcășanu se ocupă de scrierile din secolul al XIX-lea, oprindu-se asupra lucrărilor lui Lorenz
Mihail Fărcășanu () [Corola-website/Science/311166_a_312495]
-
citească, uitându-se în altă parte."" Scriitorul nu pierde din vedere, nicio clipă, că eroii săi sunt tineri intelectuali. Pe de o parte naratorul dovedește că are o cultură deosebită, diferitele comentarii ale sale făcând comparația cu idei exprimate de gânditori cunoscuți. Pe de altă parte, eroii romanului sunt preocupați să se țină la curent cu operele literare care erau la modă în anii 1930, a căror cunoaștere era un "sine qua non" al unor tineri intelectuali, schimbând idei asupra lor
Mihail Fărcășanu () [Corola-website/Science/311166_a_312495]
-
Pământ. Mai mult, era subliniat faptul că fosilele dovedesc o evoluție continuă a speciilor de animale, ajungând până la cele recente și la om. Ideile privind transmutația speciilor erau asociate cu materialismul radical al Iluminismului și au fost vehement combătute de gânditorii conservatori. Georges Cuvier atacă ideile lui Lamarck și Geoffroy Saint-Hilaire susținând concepția lui Aristotel, conform căreia speciile sunt imutabile. Cuvier consideră că dispariția acelor specii, a căror mărturie se regăsește fosilizată, este rezultatul unor catastrofe, urmate de repopulări masive. Ca
Istoria gândirii evoluționiste () [Corola-website/Science/314483_a_315812]
-
clase) sunt încărcate de dogme, nu corespund realității istorice și au în consecință un caracter pseudoștiințific. Teoria conform căreia mersul istoriei ar fi determinat de legi proprii independente de intervențiile oamenilor, mers care poate fi însă prevăzut de un mare gânditor în posesia cunoașterii acestor legi, este supusă istorismului și are un caracter teleologic. Teleologia este în istoria societății tot atât de falsă, ca și ambiția cunoașterii unui adevăr absolut în științele naturii. Definirea unui ideal social, către care tinde evoluția istoriei, are
Raționalism critic () [Corola-website/Science/314546_a_315875]
-
propriei noastre ființe și a destinului acesteia se realizează pe două căi: mediat, pe cale oraculară, prin metode mantice, divinatorii; directă, prin cunoașterea de sine, care invită la contemplarea interioară, la introspecție, acțiune posibilă datorată intervenției daimonului. Socrate a fost primul gânditor care a luat ca obiect al meditației sale ființa umană. Începând cu Socrate, omul devine în mod exclusiv o problemă pentru el însuși. "Persoana ta este sufletul tău" spunea Socrate (Platon, Alcibiade, 138e). În secolul IV î.Hr., Platon, filosof de la
Filozofia greacă clasică () [Corola-website/Science/319414_a_320743]
-
menționat explicit de către editorul postum al operelor lui Aristotel, Andronicus din Rhodos. Cuvântul „metafizică” însuși este compus. Meta (după) + physika (cele fizice) ("Meta ta physika") însemnând în accepțiunea lui Andronicus din Rhodos, după operele antume (originale sau inițiale) ale marelui gânditor grec, Aristotel. În accepțiunea sa mult mai aproape de noi în timp (să zicem Fred Sommers și Bertrand Russell), metafizica este un domeniu al filozofiei ce conține atât ontologia cât și cosmologia. Ba mai mult, conform lui C. I. Lewis metafizica
Metafizică () [Corola-website/Science/298223_a_299552]
-
vieții sale. Tratatul a fost redactat în franceză și dedicat prințesei palatine Elisabeta de Boemia. În această lucrare, Descartes se concentrează asupra chestiunii pasiunilor. Prin urmare, este vorba de un tratat de filosofie morală, ultimul domeniu al filosofiei abordat de gânditorul francez. Prin această contribuție, Descartes se înscrie în lunga tradiție a reflecției filosofice despre pasiuni, propunând în același timp o perspectivă novatoare asupra subiectului, pe care îl tratează dintr-un punct de vedere fiziologic, precursor al neurofiziologiei moderne. Tratatul reprezintă
Pasiunile sufletului () [Corola-website/Science/331678_a_333007]
-
pentru a-i dresa și a-i îndruma” (art. L). Organizarea tratatului lui Descartes este semnificativă pentru filosofia autorului. Aplicându-și faimoasa metodă la filosofia morală, Descartes descompune problema pasiunilor sufletului în părțile sale cele mai simple, cele mai elementare. Gânditorul francez identifică, din această perspectivă, șase pasiuni fundamentale clare și distincte: „Putem observa cu ușurință că nu există decât șase asemenea pasiuni [simple și primitive] și anume mirarea ("admiration"), iubirea, ura, dorința, bucuria și tristețea, toate celelalte fiind compuse din
Pasiunile sufletului () [Corola-website/Science/331678_a_333007]
-
a unui moment atins. Unul din sensurile "existenței" este de "a o epuiza conștient și glorios, de a o împlini continuu..." (în "Soliloquii") În ""Existența tragică"" face procesul cunoașterii științifice și metafizice, ajunge la un agnosticism total și la pesimism. Gânditorul alege eseul și aforismul ca forme privilegiate de exprimare a ideilor sale. Condamnați la o singularitate contingentă, "singuri pe lume", cu sufletul tânjind intuitiv după absolut, luciditatea noastră ne livrează pe "culmile disperării". Soluția nu este investigația (""mă miră faptul
Existențialism () [Corola-website/Science/298018_a_299347]
-
energia solară, ci pe cea biochimică bacteriană. Litoralul a fost locuit din cele mai vechi timpuri. Cercetările arheologice au evidențiat existența obiectelor din eneolitic din cultura Gumelnița și dezvoltarea în neolitic a culturii Hamangia (cunoscută în special datorită statuii numită „Gânditorul de la Hamangia”). Prin gurile Dunării, coasta azi românească leagă Europa centrală și Țările Române de Marea Neagră, iar prin porturile sale, de Marea Mediterană, drept care rând pe rând s-au perindat aici nenumărate flote și armate : ale grecilor care în secolele VI
Litoralul românesc () [Corola-website/Science/313374_a_314703]
-
latină, ladino, astfel contribuind la dezvoltarea ulterioară a filozofiei europene. Alte personalități importante au fost: Moise Maimonide, cel mai de seamă înțelept al iudaismului din această perioadă, Al-Jahiz: un adevărat pionier al evoluționismului, Ibn Tufayl, unul dintre cei mai mari gânditori andaluzi, Al-Ghazali, care l-a influențat pe Maimonides și chiar filozofi medievali ca Toma de Aquino și mai târziu pe René Descartes care în al său "Discurs asupra metodei" continuă aceste idei. Conform preceptelor Coranului, artiștilor le era interzisă utilizarea
Epoca de aur a islamului () [Corola-website/Science/317215_a_318544]
-
Zhuangi Guangxi, a făcut următoarea caracterizare: "Profesorul Huang a fost un om modest, dar un mare caracter: un bursier bun și integru; un istoric care a strălucit prin cultură, hărnicie și onestitate stiințifică. A fost un profesor ilustru și un gânditor neostenit, cu inteligență sclipitoare și cu excepțională putere de analiză: a fost un om agreabil, înzestrat cu curaj moral și optimism robust, generat de luciditate și echilibru spiritual. A iubit adevărul și țara." Huang Xianfan a fondat prima școala din
Huang Xianfan () [Corola-website/Science/316047_a_317376]
-
cărui ascendență franceză a jucat, după cum se știe, un rol însemnat, mai cu seamă în împrejurările ascensiunii sale la tron - avea o străbunică cu numele "d'Astorg"4, pe linia bunicii sale paterne născute Murat. D.Drăghicescu a fost un gânditor redescoperit în ultimele două decenii: de la editarea volumului Ontologia umană, care cuprinde scrierile sale filozofice apărute în franceză la Paris, înaintea Primului Război Mondial și până la Din psihologia poporului român, a cărei republicare la Editura Historia se află astăzi în librării. Revenirea
O epistolă a lui I.G. Duca către Dumitru Drăghicescu by Mihai Sorin Rădulescu () [Corola-journal/Memoirs/8292_a_9617]
-
care cuprinde scrierile sale filozofice apărute în franceză la Paris, înaintea Primului Război Mondial și până la Din psihologia poporului român, a cărei republicare la Editura Historia se află astăzi în librării. Revenirea lui în actualitate se datorează actualității chestiunilor atinse de acest gânditor plurivalent, pentru care etnopsihologia românilor era mai degrabă obiect de reflecție istorico- culturală decât vreun fel de "pat procustian", cu pretenții de știință exactă. Lucrările lui apărute în Franța - Le probleme du déterminisme social (Paris, Editions de la Grande France, 1903
O epistolă a lui I.G. Duca către Dumitru Drăghicescu by Mihai Sorin Rădulescu () [Corola-journal/Memoirs/8292_a_9617]
-
Vuia, președintele Comitetului național al românilor din Transilvania și Bucovina. Recompensa pentru strădania lui D.Drăghicescu avea să fie candidatura la Senat, propusă de I.G.Duca, unul dintre fruntașii Partidului Național Liberal din a cărui aripă radicală făcea parte și gânditorul. Bucurân-du-se de încrederea lui Nicolae Titulescu, el avea să fie acreditat la Liga Națiunilor, iar apoi, vreme de aproape doi ani, avea să ocupe funcția de ministru plenipotențiar în Mexic. Urmele trecerii sale prin spațiul latino-american, pentru care olteanul D.
O epistolă a lui I.G. Duca către Dumitru Drăghicescu by Mihai Sorin Rădulescu () [Corola-journal/Memoirs/8292_a_9617]
-
precum și psihiatrul Viktor Frankl. Școala austriacă de economie, cunoscută ca fiind una dintre principalele direcții competitive ale teoriei economice, se leagă de economiștii austrieci Joseph Schumpeter, Eugen von Böhm-Bawerk, Ludwig von Mises și Friedrich Hayek. În diaspora austriacă, sunt cunoscuți gânditorul Peter Drucker din domeniul managementului, sociologul Paul Felix Lazarsfeld și omul de știință Sir Gustav Nossal. Pe lângă statutul său de țară a artiștilor și oamenilor de știință, Austria a avut și mari poeți, scriitori și romancieri. Aici au trăit romancierii
Austria () [Corola-website/Science/296788_a_298117]
-
științelor religioase i s-au adăugat credințele și practicile astrologice, toate acestea fiind instrumentate în cadrul unui sistem filosofic menit să reconcilieze o serie de principii divergente - sincretism ce se datorează deopotrivă influenței tradiției și filosofiei grecești asimilate și continuate de către gânditorii arabi. Conform revelației coranice, Universul este „rânduit în șapte tării” (2:29) deasupra cărora este așezat Tronul cel Mare ("‘arș"): "Spune: Cine este Domnul celor șapte ceruri? Domnul Tronului cel Mare?" (23:86) "Dumnezeu este Cel care a creat șapte
Cosmologia islamică () [Corola-website/Science/336301_a_337630]
-
considerare posibilitatea existenței unor universuri multiple. În felul acesta, el invocă drept argument următorul verset coranic: "Mărire lui Dumnezeu, Domnul cerurior, Domnul pământului, Domnul tuturor lumilor!"(45:36) Prin intermediul traducerilor din limba greacă, modelul ptolemeic pătrunde în mediile științifice ale gânditorilor islamici, acesta fiind inițial adoptat întocmai și constituind astfel baza interpretărilor și cercetărilor astronomice. O primă inițiativă de reformă a sistemului astronomic a fost susținută de califul abbasid Al-Ma’mūn (m.833) printr-un program bazat pe observații astronomice
Cosmologia islamică () [Corola-website/Science/336301_a_337630]
-
Revoluției franceze. Talmon a folosit expresia democrație totalitara pentru poziția exprimată de Jean-Jacques Rousseau față de democrație, adică "o filosofie în care libertatea este realizată numai în cadrul urmăririi și atingerii unui scop absolut colectiv". Talmon a fost caracterizat uneori că un "gânditor liberal al Războiului Rece", din cauza atitudinii negative pe care a avut-o față de marxism. Viziunea să liberală se apropie de gândirea politică a lui Isaiah Berlin, Friedrich August von Hayek și a lui Karl Popper. Considerat de unii colegi de
Yaakov Talmon () [Corola-website/Science/319971_a_321300]
-
în ansamblu. Trăsătura comună a presocraticilor este că au încercat să găsească în natură un element care să explice universul. Critica la care i-a supus Socrate a dat filosofiei un nou punct de plecare și explică faptul că toți gânditorii s-au situat în istorie prin raportarea la Socrate. Mediul în care se găseau primii presocratici le oferea atât tihna cât și stimulul pentru cercetarea intelectuală. i marchează începutul gândirii raționale europene. Procesul de trecere de la epoca preștiințifică, de la soluțiile
Presocratici () [Corola-website/Science/301484_a_302813]
-
punea în încurcătură mintea umană și o împiedică să explice complet și corect, proveniența și însușirile celui mai mărunt obiect sau proces natural. Pentru a ieși din această regresie la infinit a justificării unei existențe prin alta și tot astfel, gânditorii trecutului au presupus existența unei cauze prime, a unui agent creativ de eveniment care nu provine din altul anterior. Filozoful grec Platon a sugerat existența unui demiurg, a unui creator al universului, care le face pe toate conform unei concepții
Argument cosmologic () [Corola-website/Science/308814_a_310143]
-
a dezvoltat sub semnul umanismului. Una din personalitățile însemnate ale vieții culturale din Veneția în a doua jumătate a secolului al XV-lea a fost Ermolao Barbaro il Giovane (1453-1493), diplomat și traducător al lui Aristotel. În jurul anului 1530, poeți, gânditori umaniști și artiști se întâlneau în salonul literar întreținut de Irene da Spilimbergo, unde se discuta despre literatura antică și cea contemporană. Cardinalul Domenico Grimani avea o bibliotecă cu peste opt mii de volume și manuscrise prețioase, pe care - la
Renașterea venețiană () [Corola-website/Science/306716_a_308045]
-
(întâlnit scris și ca Occam) (cca. 1285 - 1349, München) a fost un filozof, moralist și scriitor politic de formație franciscană, considerat printre cei mai influenți gânditori din întreg secolul XIV. El a promovat prin teoriile sale o concepție nominalistă, care respingea ideea existenței universaliilor (esențelor supraindividuale). Argumentarea sa era bazată pe concepția conform căreia universaliile sunt produsele gândirii umane abstracte și deci nu au o existență
William Ockham () [Corola-website/Science/299422_a_300751]
-
contemporani, pentru prietenul său D.H. Lawrence. Autor prolific, Huxley a publicat de-a lungul vieții peste patruzeci de volume, cele mai semnificative scrise în deceniile al treilea și al patrulea ale secolului XX. Fiind deja un autor satiric și un gânditor politic redutabil, în timpul primului război mondial Huxley a locuit la Garsington Manor, reședință doamnei Ottoline Morrell. Mai tarziu, în românul "Galben crom" (1921) a caricaturizat modul de viață al celor de la Garsington, dar a rămas prieten al familiei Morrells. S-
Aldous Huxley () [Corola-website/Science/299132_a_300461]
-
cercul lui Swami Prabhavananda, și îl introduce și pe Christopher Isherwood în acest cerc. Imediat după această experiență scrie cartea să fundamentală în materie de idei și valori spirituale, "The Perennial Philosophy" (Filozofia perena), în care analizează scrierile unor mari gânditori mistici. În 1939 Huxley primește James Tait Black Memorial Prize pentru românul After Many a Summer Dies the Swan. Vederea să a fost slabă în ciuda scurtei perioade de refacere care i-a permis, totuși, să studieze la Oxford. În 1939
Aldous Huxley () [Corola-website/Science/299132_a_300461]