4,151 matches
-
cu aromă rară, Te voi încălzi cu ceai fierbinte, Cozonac și vin cu scorțișoară. La sania iubirii pune zurgălăi, Patina să lunece ca un arcuș In desagă să ai calde sărutări Topind și gheața de pe derdeluș. Când zăpada sclipește de ger Și-n sobă ard vreascuri uscate, La tine mă gândesc și te aștept Cu sărutari și doruri nesecate. Referință Bibliografică: Iarnă / Elena Negulescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1518, Anul V, 26 februarie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015
IARNĂ de ELENA NEGULESCU în ediţia nr. 1518 din 26 februarie 2015 by http://confluente.ro/elena_negulescu_1424963447.html [Corola-blog/BlogPost/377242_a_378571]
-
Legendele Dochiei ne introduc în atmosferă specifică unui sat românesc unde ocupația de bază este păstoritul. Una din legende spune că Babă Dochia, femeie puternică, dar aprigă și rea, care nu se teme de nimic, „N-are frică de vreun ger/ Nu-i e frică nici de cer”, dornică să-și ducă oile la munte, la păscut, o trimite pe nora ei, pe o vreme câineasca, să-i aducă frăguțe. Pe drum, nora se întâlnește cu un moșneag care o sfătuiește
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/zilele-babei-dochia/ [Corola-blog/BlogPost/93652_a_94944]
-
prea din timp cu turmă la munte. Totuși, prevăzătoare, Babă îmbracă nouă cojoace, pe care, în drum, le aruncă pentru că, pe masura ce urca muntele, vremea se încălzea. Dar, în a nouă zi, odată ajunsă în vârf de munte, se lasă un ger năprasnic și Babă Dochia, împreună cu oile sale, îngheață, devenind stane de piatră. Cele nouă zilele ale urcușului, egale cu numarul cojoacelor, reprezintă durată ciclului de schimbare a vremii, iar moartea Dochiei, în ziua de 9 martie, este considerată hotar între
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/zilele-babei-dochia/ [Corola-blog/BlogPost/93652_a_94944]
-
Stan Virgil Publicat în: Ediția nr. 1743 din 09 octombrie 2015 Toate Articolele Autorului Din volumul PUNTI PESTE VREMURI Afară, vântul turbat al Dobrogei sufla puternic, spulberând zăpada așezată peste întregul oraș, în cele trei zile de ninsoare continuă. Un ger năprasnic, cum nu a mai fost pe litoral din 2006, a început să înghețe marea la mal. Stolul de lebede stătea la adăpostul digului din zona hotelului „Mangalia”, plutind pe apa puțin adâncă. Erau toate cele 36 lebede adunate în
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
feri de urgia iernii. Niciodată nu a mai fost o asemenea vreme, de când aceste lebede s-au aclimatizat și nu au mai părăsit litoralul, pentru a însoți stolurile de păsări migratoare. Doar acum trei ani a mai fost un asemenea ger cumplit, când marea a înghețat la mal cum spuneam, peste două sute de metri spre larg. Atunci la Constanța localnicii transformase zona înghețată bocnă, într-un adevărat patinoar. Noaptea se apropia de întâmpinarea zorilor. Era o noapte întunecoasă, fără de stele și
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
lebedele se puteau adăposti împotriva vitregiei vremii și aveau ca hrană peștișorii amorțiți în apa înghețată. Întregul cârd ateriză pe luciul lacului, grupându-se apoi spre mal. Apoi, începu pescuitul, afundându-și ciocurile în mâl și căutând moluște sau peștișori. Gerul strângea tare și vântul sufla cu putere șuierând printre stufuri. Sesizând pericolul înghețării apei, gânsacul dominant ieși pe un plaur din turbă și stuf, cu întregul cârd de lebede după el. Doar un pui nevolnic și neexperimentat mai rămăsese să
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
Sesizând pericolul înghețării apei, gânsacul dominant ieși pe un plaur din turbă și stuf, cu întregul cârd de lebede după el. Doar un pui nevolnic și neexperimentat mai rămăsese să caute de mâncare, ignorând pericolul de-a rămâne prizonierul gheții. Gerul își intensifică tăria, vântul suflă tot mai tare. Întreaga suprafață de apă se cristaliză instantaneu, prinzând puiul de lebădă în ghearele necruțătoare ale gheții. Văzând că nu mai poate înota spre plaur, puiul începu să strige după ajutor. Tot grupul
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
Păsările cu experiență, au început să spargă cu ciocurile gheața subțire de la mal, încercând să ajungă la pui, pentru a-l salva. Se agitau cu aripile, învârtindu-se mereu în porțiunile sparte, ca apa să nu înghețe la loc, însă gerul era prea puternic, iar puiul prea departe. Deja, exista riscul ca întregul stol să rămână prizonierul gheții nemiloase. Doar la câțiva metri de grupul de păsări, puiul plângea după ajutor, văzând cum ele pornesc spre plaur, abandonându-l. Plângea puiul
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
-l. Plângea puiul, plângeau și lebedele, scoțând sunete de jale. Erau neputincioase. Nu aveau cum să-l ajute pe nesăbuitul pui. Într-un târziu, s-au retras toate pe plaur, pentru a nu pieri întregul stol în capcana gheții. Afară, gerul deveni din ce în ce mai tăios. Peste drum, a început să înghețe la mal și marea. Stabilopozii și bolovanii de piatră erau deja albi și acoperiți cu țurțuri de gheață. Doar puiul de lebădă mai era captiv în apa lacului „Saturn” și plângea
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
ADRAS, auzi țipătul de disperare al puiului de lebădă și alergă repede la malul apei. Apoi făcu imediat calea întoarsă și lătră la ușa paznicului, râcâind tocul ușii cu ghearele, pentru a-i atrage atenția acestuia să iasă afară, pe gerul care crăpa pietrele. Moș Ghiță zis „Mami” pentru că el așa le spunea tuturor când se adresa cuiva, și care păzea de ani de zile această clădire, moțăia la căldura unui calorifer electric. Era cald și bine în cameră. La un
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
cățelușa. Dinspre lac nu putea să vină niciun pericol, care să amenințe siguranța clădirii aflată în paza sa. Totuși, enervat de insistențele cățelușei și intrigat de cursele acesteia peste șosea, spre malul lacului, își învinse repulsia de a ieși în ger și vânt și porni pe urmele Moldei, luându-și pe umeri șuba sa călduroasă. Ajungând împreună cu cățelușa pe malul apei înghețate și văzând puiul de lebădă, prins în strânsoarea nemiloasă a gheții, cum dădea din aripi din ce în ce mai slab, își dădu
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
absurde ale Stăpânei, rămasă fără oaste și fără muniție. Furia ei se revarsă peste țărmurile încremenite sub suflarea-i geroasă, construind fantasme din undele îndrăznețe. Marea se răzvrătește în depărtare, mușcând furioasă din podul de gheață, ce-i îngrădește libertatea. Gerul câștigă lupta, dar nu războiul, astfel că țărmurile cotropite de gheață rămân pentru o vreme, sub ocupație. Cuptoarele adâncului intră în funcțiune la capacitate maximă, alimentate cu focul ascuns în inima Terrei. Fuioare gigantice de aburi fierbinți se ridică tăcute
REVANȘĂ PIERDUTĂ de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2210 din 18 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1484695469.html [Corola-blog/BlogPost/374330_a_375659]
-
noastră veche atît ne-om aminti: Că n-a fost niciodată, formal, vreo despărțire. Am să-ți trimit adresa la gîtul unui jder ‒ Un suflet ce te-așteaptă și el cu nerăbdare, E simplu: e-o pădure, troiene și e ger, Dacă te-ncurci, îți fluier a șansă și-a iertare. Va fi îmbrățișarea adîncă, parcă vrînd Să ne recupereze de peste timpuri ființa, Și-apoi, sătui, ninsoarea o vom privi tăcînd Și cugetînd că-i una iubirea și credința. Referință Bibliografică
ACELEAŞI, VECHI ZĂPEZI de DRAGOȘ NICULESCU în ediţia nr. 2241 din 18 februarie 2017 by http://confluente.ro/dragos_niculescu_1487454719.html [Corola-blog/BlogPost/377348_a_378677]
-
lucrează mai mult ca ideea: Se-ngroapă, iubito, dreptatea-n polen Balcoane cu nuduri în golfuri dispar Silabe de rugă migrează adânc În nervii romanței cu plopii impari Serafic pagode de crini în amor Nutresc-și explozii de cupe în ger Acoper țărâna cu cu mov de parfum Și harfe-n orbită de lună ne cer Bolnavul meu aer divinul țesut Destramă sub coaste și-n văi de cristal Ținutul cu iarbă în veșted balans Cu preșuri de aur ne-așteaptă
HORIA ZILIERU- UN „ORFEU ÎNDRGOSTIT” DE MAREA POEZIE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 793 din 03 martie 2013 by http://confluente.ro/Horia_zihoria_zilieru_un_o_ion_ionescu_bucovu_1362316189.html [Corola-blog/BlogPost/359689_a_361018]
-
Autor: Camelia Ardelean Publicat în: Ediția nr. 1527 din 07 martie 2015 Toate Articolele Autorului Azi fericirea nu mă mai vrea, Sunt o scânteie pe-o mică stea Sau strop de rouă sub colț de cer, Îmbrățișată-n aripi de ger. Mă-ndrept spre-un spațiu nedefinit, Păstrând, candidă, capul smerit. Încovoiată de frig și ploi, Mă cern prin sita cu vechi nevoi. Din viață nu pot să evadez! Pe țărmul morții să eșuez Nu-s pregătită! M-agăț frivol De
ȚĂRMUL MORȚII de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 1527 din 07 martie 2015 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1425752691.html [Corola-blog/BlogPost/350053_a_351382]
-
primăvăratic, malul în dezgheț, Ciripit stingher, fâlfâit călduț, Lan de crâng visează cu mugur plinuț, Se-așterne zâmbind al său chip cu soare, Privește-n străluce pe-ntinse covoare, Că-i destulă iarnă în suflet stingher, Muntele oftează de atâta ger, O melancolie încă mai e tristă, Viață-i zâmbitoare, dar și pesimista, Cu largi cugetări, umilit de iarnă, Mai am scrum pe tâmple, amintire toarnă, Parcă monumente țipă și respiră, Cu un gest firesc mă întorc la milă, Se schimbă
A VENIT IAR MARTE de AUREL AURAȘ în ediţia nr. 1890 din 04 martie 2016 by http://confluente.ro/aurel_auras_1457076579.html [Corola-blog/BlogPost/377719_a_379048]
-
soarele și iubesc luna, Iubesc cu patimă toată natură, Iubesc copii ce sug de la mama, Iubesc tineri inteligenți și rebeli, Iubesc primăvară cu farmecul ei, Iubesc vară cu florile ei, Iubesc toamnă cu roadele ei, Iubesc iarnă cu viscolul și gerul ei, Iubesc zăpadă ce-mi îngheață năsucul, Iubesc tot ce există aici pe pământ, Iubesc oamenii cu zâmbet frumos, Iubesc oamenii cei blânzi și curați, Iubesc oamenii de la care pot învăța, Iubesc oamenii care știu să se joace, Iubesc oamenii
IUBESC... DE NELUTA STAICUT de NELUȚA STĂICUȚ în ediţia nr. 1951 din 04 mai 2016 by http://confluente.ro/neluta_staicut_1462384012.html [Corola-blog/BlogPost/376430_a_377759]
-
pământesc unde cei ce mor - trăiesc, lângă Cinul îngeresc. Inima - un fulg de nea A născut în cer o stea Iar această stea de vis A născut în Paradis, Dalbe flori de lerui ler, Flori de ler și flori de ger, Flori de taină și mister Dintr-un unic colier -suflet risicat la cer - 14 DECEMBRIE 2013 Referință Bibliografica: COLIND PENTRU NICHITA (Cezarină Adamescu) / Cezarină Adamescu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1079, Anul III, 14 decembrie 2013. Drepturi de Autor
COLIND PENTRU NICHITA (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1079 din 14 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Colind_pentru_nichita_cezarin_cezarina_adamescu_1387023157.html [Corola-blog/BlogPost/363499_a_364828]
-
pentru Părinții Andrei Scrima, Gheorghe Calciu-Dumitreasa și Mina Dobzeu și pentru capra neagră, floarea de colț și cocoșul de munte, pentru mitropoliții Andrei Șaguna, Antim Ivireanu, Dosoftei și Varlaam, episcopul Ioan Inocențiu Micu Klein, diaconul Coresi și Vasile Goldiș, pentru gerul aspru al Harghitei și pentru cuptorul de lut ars al țăranului, pentru Stela și Arșinel, Jean și Dem, pentru Dacia lui Burebista și Dacia Pitești, pentru Peleș, Bran și Castelul Huniazilor, pentru surâsul surorii mele și râsetele prietenilor mei din
RUGĂCIUNE DE MULŢUMIRE de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 1903 din 17 martie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1458218419.html [Corola-blog/BlogPost/368464_a_369793]
-
și îi ajunge pe umeri. Ea simte șuvițele. Reci. Fără textura, ca și cum ar fi moarte, nu i-ar mai aparține. Palmele! Ascunse în mănuși că de opereta, palmele Mărținei ard că în flăcări. Atunci, de ce trupul ei tremura că sub ger teribil? I s-a făcut piele de găină pe brațe, pe gât, pe coapse... Nu mai este sigură pe șine. Și... psoriazisul acela tâmpit, maladia care, poate încearcă s-o învețe smerenia. Rănile dintre degete, de pe dosul palmelor albe, s-
VARA LEOAICEI, FRAGMENT DIN ROMANUL IN LUCRU de MELANIA CUC în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Vara_leoaicei_fragment_din_romanul_in_lucru.html [Corola-blog/BlogPost/370852_a_372181]
-
Galbenu, Brăila, învățător la Galați, cu câteva volume de autor, este un fel de “osândit la singurătate” care “așteaptă lumina cea nouă /în adâncul adâncurilor/ unde simte că se agită marea.” În poezia lui natura cântă trist, salcâmul “ îmbătrânit de ger/ și de singurătate,/ își privește/ nedumerit/ frunzișul,/ își numără / întărâtat/ inelele... Ploile de toamnă sunt ” o amărăciune”, în “Autoportret” autorul e”fiul unei duminici de mai” care dialoghează cu Timpul. 2.Gheorghe Antohi, născut în comuna Slobozia Conachi, județul Galați
O ANTOLOGIE DE POEZIE IZVORÂTĂ DIN LIVADA ÎNFLORITĂ A IUBIRII de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1456 din 26 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1419592896.html [Corola-blog/BlogPost/357627_a_358956]
-
născut în comuna Slobozia Conachi, județul Galați, profesor pensionar, având mai multe volume de versuri pentru copii, are în suflet patima zborului: “vreau să zbor/ către tine, ușor,/ Dar aripile-mi sunt/ Sfâșiate de vânt/ Brumate/ Și înghețate/ De năpraznicul ger”. Are o poezie ruptă din folclor: “Dor îmi e de dorul bun/ Dor îmi e de dor nerbun/ Și de dragostea curată/ Buze dulci și sâni de fată”. În poezia “Mi-e dor de albastru”, dorul capătă forme diferite, albastrul
O ANTOLOGIE DE POEZIE IZVORÂTĂ DIN LIVADA ÎNFLORITĂ A IUBIRII de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1456 din 26 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1419592896.html [Corola-blog/BlogPost/357627_a_358956]
-
Destinul meu”: “Destinul meu nu-i este dat oricui./ Măcar să nu-i mai bateți niciun cui.” Are trupul “lipit de cruce” iar moarte-i pare mai dulce “decât o viață pământească”. Versuri precum: “Pudră albă de cenușă/ Risipită peste plai,/ Gerul strecurat sub ușă,/ Vântul șuierând prin nai”- sunt o bijuterie plină de farmec. În poezia “ Gânduri” se întreabă:” De unde atâtea sălbatice gânduri/ Îți tulbură mintea cu suflet cu tot?!”... Pune print re rânduri ” lacrimi,/Zâmbet/ Și lună și soare/ Și
O ANTOLOGIE DE POEZIE IZVORÂTĂ DIN LIVADA ÎNFLORITĂ A IUBIRII de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1456 din 26 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1419592896.html [Corola-blog/BlogPost/357627_a_358956]
-
Autor: Marian Malciu Publicat în: Ediția nr. 2171 din 10 decembrie 2016 Toate Articolele Autorului Eu gust sosirea ta, frumoasă iarnă, Cuprins de dor curat și vis de taină, Cum și păduri pe munți și-așteaptă haină, Iar câmp sub ger, hlamidă să se-aștearnă. Copii la săniuș, urcând colină, Se-ntrec la coborâș și se răstoarnă, Iar larma lor din văi, cu ton de goarnă, Acoperă claxonul de mașină! Prin scorburi vânt zăpada o ascunde, În loc deschis nămeți-i zdrențuiește
SONET DE IARNĂ de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 2171 din 10 decembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_malciu_1481391328.html [Corola-blog/BlogPost/342765_a_344094]
-
Autorului Hai să vâslim femeie înapoi Spre timpurile care ne-au învins, Să rupem umbra care s-a prelins, Înstrăinându-ne pe amândoi. Acolo a rămas ceva din noi, Mă-ntorc flămând la marele mister, De ce s-a instalat atâta ger? Nu mai citim pe frunze de trifoi... Altarele din noi se sting ușor, Stârnind în inimi zbateri inutile, Vorba poetului: e în zadar, copile, Ca soarele să-nvie după nor. Femeie dragă, nu mai are rost, Noi mirosim a îngeri
SONET de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 685 din 15 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Sonet_ion_ionescu_bucovu_1352970183.html [Corola-blog/BlogPost/344765_a_346094]