1,860 matches
-
Tocmai de aceea consideră că problema basarabeană devine piatra de încercare pentru existența poporului român". E ideea pe care se axează întregul comentariu polemic al cărții lui Theodor Codreanu. Publicistica lui Eminescu pe această temă se revelează ca un suport ideatic și ideologic vizionar. Cartea lui Theodor Codreanu, este, în fapt, din punctul de vedere al eminescologiei, o demonstrație asupra vizionarismului lucid pe care îl oferea în epocă, pentru viitorime, Eminescu, acesta înfățișându-se ca un temeinic cunoscător al istoriei naționale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
II, 181 18 Cuprins UN CUVÂNT ÎNAINTE 3 BIOGRAFIA. CONTRIBUȚII DOCUMENTARE 3 PERIOADA BERLINEZĂ (Ilina Gregori) 3 OMUL DIN SCRISORI (Dan C. Mihăilescu) 3 ROMANUL MITULUI EMINESCU (Florina Ilis) 3 CRONOLOGIA VIEȚII ȘI A OPEREI (Săluc Horvat) 3 OPERA. COORDONATE IDEATICE 3 FILOSOFIA CULTURII (Geta Deleanu) 3 ENIGME MAI MULT SAU MAI PUȚIN (Ștefan Ion Ghilimescu) 3 TEXTUL ÎN OGLINDĂ (Călin Teutișan) 3 CENTRUL ȘI CALEA SPRE EL (Cornel Ungureanu) 3 RECEPTAREA CRITICĂ PANĂ LA 1930 (Ioana Vasiloiu) 3 UN DOSAR
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
inteligibilul, a încercat să instituie o reflecție bazată pe „noi înșine”, menită să integreze toate ființele în interiorul Ființei. Filosoful a considerat că un astfel de proiect se realizează cel mai bine sub forma unui „jurnal metafizic”, care permite o înaintare ideatică mai personală. Jurnalul metafizic conține două părți distincte, care sunt separate temporal de război. Prima parte conține însemnări dintre ianuarie și martie 1914, din lunile de dinaintea izbucnirii primului război mondial. Poziția lui Marcel este remarcabilă în mai multe privințe. Marcel
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Alin Negomireanu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2276]
-
plină și strălucitoare expansiune. Iată ce spune prefațatorul: Arghezi, Bacovia, Barbu, Blaga, Pillat, la care se adaugă Fundoianu, Maniu, Philippide, Vinea și Voiculescu, au acoperit spațiul poeziei dintre cele două războaie mondiale, în tot ce avea acesta reprezentativ ca orientare ideatică, și ca viziune asupra lirismului, exceptând avangardismul post-simbolist, în speță suprarealismul, care, deși foarte activ și bogat în partizani, nu a dat, la noi, nici un mare poet. Artele lor poetice, așa de deosebite în expresie lirică, au comun impulsul psihologic
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
1909 ajungea în cabinetul britanic, fapt care s-a dovedit deosebit de important pentru aplicarea proiectului sionist în Palestina. Când Lloyd George a devenit primministru și Balfour ministru de externe în guvernul său, „speranțele sioniștilor au trecut dintr-o dată de pe planul ideatic la cel al politicii concrete”. Acești politicieni au adoptat o linie de angajare clară și publică a Marii Britanii, pentru că au înțeles drumul de urmat pentru „cel mai exploatat și mai neînțeles popor”. Angajarea britanică în susținerea planului Paul Johnson. Chaim
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
Vasile Pârvan, Cezar Petrescu, Liviu Rebreanu, Tudor Arghezi, Tudor Vianu ș.a. Panorama de la littérature roumaine contemporaine, un adevărat ghid universal, prezintă pentru prima dată scrisul literar contemporan din România prin valori certe, de talie europeană, văzut din perspectiva noutății sale ideatice, de construcție și de viziune, printr-o raportare permanentă la fenomenul european. Nevoia de a sistematiza efortul creator românesc, de a-i stabili liniile directoare, liniile de evoluție se îmbină în cazul său cu vocația sintezei, a clasificărilor memorabile. Scriitorii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288285_a_289614]
-
contemplativitate“ (remarcată încă de E. Lovinescu), cu o propensiune filosofică accentuată, creațiile critice ale lui I. Negoițescu uimesc și farmecă tocmai de aceea prin frăgezimea și savoarea lor senzuală. La fel de pregnant transpare înclinația ludică a spiritului său speculativ, iar străfulgerările ideatice intră uneori într-o țesătură dilatată parcă de un suflu stihial, iar alteori se comprimă, primind relieful de cristal al unor aforisme sau conturul grațios al unor mici poeme. După cum comparatismul său imprevizibil, de sorginte artistică, aparține unui intelectual rafinat
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
lucrurilor și spiritului. Au fost... Acum cețurile se îngroașă și orașul de pe coline nu se mai vede clar, nici calm, nici boem și așezat, nici cu oamenii lui de altădată. "DE LA EFECTE SPRE CAUZE" Experiența lumii, văzută pe un fundal ideatic, ar intra într-o istorie pe care am dori-o adevărată, istoria aceea care se citește printre rânduri. Ipostazele cele mai elocvente ale istoriei ar putea fi cele care vin din viitor "de la efecte spre cauze", cum inspirat o afirmă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
colocviu era consonantă cu acest mod de abordare: Probleme ale Conferinței pentru Cooperare și Securitate în Europa. În fine, cel de-al treilea colocviu (București, 15-17 iunie 1971), beneficiind de acumulările calitative prilejuite de precedentele două reuniuni, precum și de zestrea ideatică rezultată din dezbaterile altor foruri științifice internaționale, a avut în vedere explorarea de o manieră aplicată a temei spre care tindeau de o manieră convergentă năzuințele popoarelor și strădaniile guvernelor europene. Respectiv: Conferința pentru Securitate și Cooperare în Europa etape
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
nu crede în iubirea eternă, motivând că nu este poet; pentru el „om“ se scrie cu „o“ mic, nu cu majusculă, tocmai pentru că omul nu are nicio importanță în calea Timpului, „totul moare“. Astfel, vorbește despre un copil la modul ideatic; dacă va avea o fată, o va face regină „a spațiilor geometrice dificile“, iar dacă va fi băiat, „acesta va fi Muzicant, Matematician, sau metafizician “, toate fiind „meserii“ a căror problemă va timpul exact, acela lipsit de eroare. Aceeași concepție
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
ipotezele critice anterioare, cântărind justețea sau erorile acestora și propunând puncte de vedere noi și pertinente, lucrarea este un studiu impresionant și aproape exhaustiv, în care documentarea atentă și minuțioasă se îmbină fericit cu parantezele digresive și comentariul eseistic. Coordonatele ideatice fundamentale ale operei mateine sunt, în opinia lui C., „patima morții”, mitul „semeței seminții”, „demonismul”, „dandismul”, mitul „vârstei de aur” și nu în ultimul rând „violența pamfletară”, care trimite direct la opera ilustrului părinte al lui Mateiu. Una dintre concluziile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286452_a_287781]
-
vremea dictaturii când apartamentul meu din strada Luterană, În lunile când mă aflam În țară, era fericit invadat de prieteni, visând vremuri mai bune și Încurajându-ne reciproc, reușind nu rareori să ne extragem din prezentul sufocant În ample controverse ideatice și analize literare -, cei doi, cum spuneam, după ce mi-au pus condiția să „asigur” fiecărui număr un editorial amplu, de probleme, și-au adus cronicile, Împreună cu amicul lor Cistelecan, vreo patru numere, o lună. Apoi... au dispărut! Fără nici o explicație
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
un hectar și jumătate de pământ și nici proprietarilor de case care pretindeau mai mult de un singur imobil. Era, În esență, contra ideii și a principiului proprietății, iar argumentele sale erau cele ale unui socialist extrem, trădând nuclee vechi, ideatice, de comunism, deghizate acum În forme de socialism de tip suedez - limitarea proprietăților, impozite pe venit până la 80%, preluarea de către stat a celor În nevoie, de la copii până la bătrâni și handicapați etc. etc. (Ce ignoră, În acest caz, dl Iliescu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
națională și umană față de abuzurile politicienilor Înfeudați Moscovei și propriilor lor ambiții și certuri, dar au constituit și nuclee de luptă care au dus la răsturnarea sistemului comunist, În frunte cu arhiepiscopul Cracoviei, Karol Wojtila, ajuns Papă și pol suprem, ideatic și moral, al lumii libere! Iată, deci, că nu am puține reproșuri de făcut politicianului care a condus În două rânduri, dintr-un post-suprem, națiunea - am enumerat doar câteva, principiale! - și, cu toate acestea, repet, demonizarea lui până la caricatură, făcută
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
În Humanitas - un eseu amplu, scris la Paris În „anii negri”, ’88 -’89, Spiritul românesc În fața unei dictaturi, o Încercare de specific național cu accentul pus mai ales pe cultură; Doinaș, după ani și ani de prietenie strânsă și complicitate ideatică și umană, și-a arătat fața-i glacială și, În primul minut al Întâlnirii la vechiul sediu și actual al U. Scriitorilor din Calea Victoriei, după ce ne-am Îmbrățișat, la Întrebarea mea - ce mie mi se părea superfluă! - dacă Fondul Literar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
și, mai ales, o creație care să treacă și dincolo de formele mai naive, primare, ale unei literaturi care ambiționează să cânte În amplul și orgoliosul „concert” al literaturii Apusului - adică dincolo de poezia intimistă! Prin genurile care cer substanță și așezare ideatică, culturală, informație largă și organ și aptitudine pentru concept, pentru abstract, pentru construcție, cum sunt romanul - de idei, de viziune! -, eseul, sociologia, psihologia, filosofia și istoria... printre altele! Capacitatea de sinteză În toate aceste domenii, care, vai, lipsește la noi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
nici pe solul cultural românesc nimic nu m-a ajutat să-l descopăr pe Nietzsche, În sensul adânc al acestei noțiuni - o descoperire cu valoare de revelație și de ghid cultural absolut, de legitimare a propriilor pulsiuni și presimțiri obsesive ideatice!Ă Interesantă, nu-i așa, această speculație existențială, pe care, sunt convins, nu sunt singurul care o face: ce am fi fost, ce am fi devenit În alte, esențial alte condiții, dacă nu climaterice, oricum sociale, culturale, istorice...?! Dar, Încă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
spune Da! existenței, și nu de partea lui Pascal sau a atâtor fermecători și Înțelepți sceptici care domină, trebuie s-o recunosc, În cultură, filosofie, dar și În opinia curentă. Un anume vitalism e vinovat, probabil, un fel de instinctualitate ideatică, tiranică aproape, de această pulsiune spre pozitiv, spre poziția mereu, insistent, dyscolos cum o numește Aristotel, a celui ce vede „sticla mereu pe jumătate plină”, deși ea nu este nici una, nici alta! Sau... și una, și alta! Doar că eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
este, cum o constatam mai sus, duplice, profund și tiranic duplice, ambiguu, ceea ce Îi conferă „misterul”, dar și vigoarea seculară, supraumană. Nu, noi putem fi doar „stăpânii propriei noastre firi”, adică consecvenți și lucizi de propria noastră structură temperamentală și ideatică, urmând sfatul vechi al vicleanului și curteanului Înțelept care a fost Polonius: - Rămâi credincios ție Însuți și așa cum ziua urmează nopții, nu vei Înșela, dezamăgi, pe nimeni și nici pe tine Însuți! Iată, de la „bătrânețe” am trecut la „prietenie” și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
cazul de care ne ocupăm, socialismul aplicat, real, are expresia, dacă nu forma, unuia dintre marile și vechile idealuri ale omului - omul visător, utopic, se’nțelege, și nu cel care se „mulțumește” cu ce a găsit pe masa comunitară și ideatică atunci când s-a născut. Or, dacă ne aflăm Într-o perioadă de „trecere”, de criză, cum se spune - și România, cea mai puțin pregătită pentru această benefică „surpare socială”, o trăiește cel mai dramatic, mai convulsiv! -, atunci Înseamnă că mentalitățile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
a acestui pronume „lor”, dar, o spun cu toată fermitatea și candoarea, nu toate formele de existență se potrivesc oricui. Eu am ales-o de la Început pe aceasta, ne-adaptarea sau, episodic, falsa-adaptare, caracterul, temperamentul și tipul meu de reflexe ideatice și umorale se potrivesc acestui „război etern, cu toată lumea”! Pentru a ilustra cu amuzament această „poziție”, eu dau uneori, În colocviile pe care le am cu unii tineri care mai au răbdarea sau curiozitatea să stea la un taifas cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
care scriem În limba În care ne-am născut: adică de capacitatea noastră, a condeierilor români, clasici, moderni sau contemporani, de a crea valori cu adevărat universale capabile nu numai de a „reflecta” sau „picta” moravurile, istoria sau reflexele noastre ideatice, dar și capabile, Într-adevăr, la modul obiectiv, de a „reflecta” sufletul și reflexele ființei de oriunde, așa cum au făcut-o acei scriitori, mai ales apuseni, la care ne Închinăm și de la care am Învățat să gândim și să scriem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
nu ne-am fi scuturat de multe scorii și false idei dacă Matei, mereu calm și sagace, ironic și extrem de european, nu ne-ar fi ajutat să ne situăm ideile, să avem o clară, realistă, critică reprezentare asupra fondului nostru ideatic și asupra primelor noastre scrieri. Tipică pentru el a fost relația cu mine: În primii trei ani, Între ’58 și ’61, deși asaltat de prietenul comun, Nichita, să se apropie efectiv de mine, ardeleanul-bănățean care indispunea pe nu puține „spirite
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
universală! Că avem tot dreptul de a aborda nu numai teme naționale, ci și marile motive și obsesii ale literaturii romantice și moderne franțuzești și germane, iar Matei, citindu-ne din Poe și Dylan Thomas, ne convingea că aerul acestora ideatic ne este comun și abordabil. Nichita citea cu glas tare din Ion Barbu și postumele lui Eminescu, eu din Nietzsche și Rilke, „apărându-l” intens și „excesiv” pe Dostoievski; ne convingeam pe noi Înșine și ne „produceam” nouă Înșine, În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
invenție”, de distribuire pe orizontală a unor alte și alte motive și nuclee creatoare! Vrând-nevrând, trist sau vesel, aclamat sau injuriat, calomniat cu fervoare, eu mă Înfășor mereu, obstinat și rigid, Într-un fel, În faldurile acelorași motive, acelorași obsesii ideatice cărora Încerc să le dau diversitate stlistică doar prin strategii epice cât de cât diferite. Dar... Înțeleg că azi În România literelor „lumea” nu are timpul sau „răbdarea” să se ocupe de astfel de probleme oțioase care țin de criteriile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]