1,083 matches
-
cele mai recente urme de pe alee. N-a mai intrat nici o mașină de poliție de când am venit eu. Hilary păru pe moment convinsă. — L-ai văzut pe polițist. L-au văzut și Mark și Dorothy. Spui deci că era un impostor? — Cred că era însuși Mortimer. L-am văzut pe tatăl tău o singură dată, deci nu pot fi sigur. Desigur, ei nu-l văzuseră de ani de zile. Dar asta se întâmplă în film. Omul despre care se crede că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
violentă? De altfel, sînt de părere că Machiavelli îl alătură destul de nepotrivit pe Moise lui Romulus, Cirus și Tezeu. Ori Moise era inspirat, ori nu era. Dacă nu era (ceea ce nu putem presupune), n-ar putea fi privit decît ca impostor, care s-ar servi de Dumnezeu aproape la fel ca poeții care se folosesc de zei cînd le lipsește un deznodămînt. Moise era, de altfel, atît de puțin abil (omenește judecînd), încît a condus poporul evreu, timp de 40 de
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
a strecurat În buzunarul de la haină un bilețel Împăturit În opt, albastru, pe care scria: „Obuz Din el se fac pendule și călimări. Suflul obuzului te orbește”. Taximetristul de la zece mi-a trîntit-o drept În față: „Artiști SÎnt cu toții niște impostori. Trebuie să le lauzi dezinteresul (formulă Învechită). Să te miri că sînt Îmbrăcați ca și ceilalți oameni (formulă Învechită). SÎnt deseori invitați la petreceri. Ceea ce fac ei nu se poate numi muncă”. Coafeza de la șapte m-a pîndit cînd coboram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
știința anterioară sau care încerca să se dezvolte simultan, pentru ca zeci de generații să nu știe cîte epistole sînt în noua scriere? Era vizibil încurcat... Clar, nici el nu știa unele răspunsuri! Am pufnit: - Fericiți și mulți! Două miliarde de impostori!... A dat-o la-ntors cum că astea sînt presupuneri diavolești! Mult mai important era că legile morale, sacrosancte, fuseseră inculcate și că viața în univers avea aceeași sursă, provenea din același germene... - ...Sigur avem strămoși comuni! - Noi ?! am zburat de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85073_a_85860]
-
Cioran. Sebastian nu-l înghițea pe Camil, ca să nu mai vorbim de Cezar Petrescu; nici pe Cioran. Goga nu-l suporta pe Rebreanu. Rebreanu îl trecea pe lista de demolări pe Blaga (ales la Academie înaintea lui). MRP îl considera impostor pe Arghezi și "fără nici o valoare" pe Tonegaru. Pentru Ion Caraion, Rebreanu era "un fost agent Gestapo", "trădător" și "slugă de doi lei". Pentru Petre Pandrea, Ralea a fost totdeauna IMORALEA. Jebe îl ura pe Blaga pe viața și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
pînă cînd Dej a făcut recurs la ideea națională, la sentimentul național și s-a putut profita. Călinescu se eschiva. Se pronunța aluziv, să nu-l înțeleagă "mafia de dobitoci". Tăiau și spînzurau cultura. Făceau vid, ca să-i impună pe impostori. Urmarea? Criticul nostru de excepție plătește pentru că a bătut palma cu regimul roșu. Păi a bătut-o! Bine, a bătut-o, dar cine-l culpabilizează? Nimeni altul decît micul tiran care-i denunța "lacunele". El, Croh, a fost "ideologul proletcultului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
obiectivul nostru e mî-tratatul. Pe bază de cifre și date, trebuie să reducem din mî-cheltuieli". Mai inflexibil s-a arătat în particular. "N-am cum să-ți justific prezența în mî-colectiv, după ce ne-ai făcut de mî-rușine. Ce sîntem noi? Impostori? La noi se mî-plagiază?" Mi-a povestit Rusalin că a văzut la Haga un muzeu ciudat, al instrumentelor de tortură. Pe pereți stăteau înșirate săbii ascuțite de oțel și săbii din lemn. De ce din lemn? Pentru că, uneori, suveranul grația în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
e un alt pamflet ce stigmatizează o stare de fapt ce a apărut după revoluție - pentru că „Bișnițarului” i-a priit revoluția, că pe baza carnetului de revoluționar a cerut drepturi și a ajuns în Parlamentul României, în care mulți dintre impostori, hoți și tâlhari își dau mâna și fac legi, că a adunat mari sume de euro, case și vile, hectare de pământ scump... Iar după nopți petrecute în muncă grea, a doua zi merge la Parlament să poată dormi cu
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
viața cu pedeapsa lui Sisif? Fac, cumva, un exces metaforic? Pun în pagină un portret literar bine cosmeticizat, de dragul prieteniei și a colaborării noastre din timpurile faste și nefaste? Cititorul să mă judece! Și să mă judece ca pe un impostor creator de zeități pământene, chiar dacă eu le-ași numi excepții de la regula credibilității. La urma urmei, chiar și Sisif, cred, că a fost o creație-parabolă a inteligenței grecești, pentru a ilustra cât mai plastic zădărnicia eforturilor sau, dimpotrivă, forța umană
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93061]
-
credeau că Hitler va rămîne prizonierul alianțelor pe care le încheiase, că își va lepăda discursurile împotriva evreilor, a socialiștilor etc în sertarul cu accesorii necesare în lupta pentru dobîndirea puterii și că va sfîrși prin a fi denunțat ca impostor în fața maselor populare. Numai că încăpățînarea și credința lui în aceste idei nefaste au dejucat toate calculele și i-au descumpănit pe toți. Autorii intrigilor savante au fost măturați de mașina simplă pe care ei înșiși o puseseră în funcțiune
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
70... și: eram june și aveam o iubită în acel oraș. De aceea, mergeam des acolo. Cînd ea era ocupată (avea spectacole ori repetiții), porneam să-mi beau cafeaua la un restaurant plăcut, lîngă teatru. Într-o dimineață, intră acest impostor, Vancea, și mă caută din priviri. Din păcate, mă reperează iute. Comandă și el o cafea. Mă-ntreabă ce beau și ce fumez. Îi răspund, mîndru, că m-am lăsat. Da de gagiti nu te lătași, fi-ai al dacu
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
ne spune că nu au avut un urcuș ușor; dacă ar fi să ne gîndim numai la V.I. Popa și Liviu Ciulei. Dar focul sacru te împiedică să abandonezi lupta, oricît ar fi de grea... Și cu cît sarcasm portretizează impostorii, contestabilii, psihopații și șmecherii care încurcau / încurcă lumea onestă a acestei frumoase arte C. Dinischiotu, Andriy Zholdak, Zoltan Schapira (care a transformat personajul Pristanda, în... doamna Pristanda!); cît de drept judecă greșelile de atitudine, diferite, pe care le sesizează în
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
și nici francezii: este vorba de religie. De pildă, se pare că a fost atestat, fra' Tommaso, că tu ești autorul lucrării De tribus impostoribus. Pe Mahomed, Moise și Cristos îi pui pe același plan și faci din ei niște impostori ai omenirii. Mintea ta trebuie că e bolnavă, inima ta întunecată de o ură inexplicabilă față de cel ce s-a jertfit pentru a-ți ierta păcatul originar. Nu, asta depășea orice limită. Micul tratat circula prin toată Europa de decenii
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
românesc interbelic, fundat pe modelul european haretian, substituindu-l cu un surogat sovietic. Mutilarea se produce într-o perioadă ce a debutat cu îndepărtarea, și nu de puține ori, cu întemnițarea sau exilarea adevăraților savanți, profesori și înlocuirea lor cu impostori de toate spețele (bravi propagatori ai dogmatismului sovietic, direct de la sursă), la care s-a asociat masacrarea bibliotecilor de tot ce provenea din geniu românesc și desființarea editurilor, pentru ca apoi să urmeze, așa cum a început, prin interzicerea libertății de gândire
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
l-a umplut de spaimă, căci a socotit că este steaua lui Marte care i-a apărut în semn de amenințare. Între timp, palatul său a devenit curând un centru de adunătură a magilor, scamatorilor, falșilor profeți, haruspiciilor și a impostorilor de orice fel: făcea astfel concurență tuturor negustorilor de arte magice de pe pământ. Din persecuțiile predecesorilor săi, mai ales din cea dioclețiană, a înțeles că vărsarea sângelui creștinilor nu-i aduce nici o satisfacție personală, pentru că sângele martirilor este sămânța creștinilor
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
oameni ar putea fi așa de apropiați Încât cărțile lor interioare să ajungă, cel puțin pentru o vreme, să coincidă? Următorul nostru caz alegoric va introduce În arenă un risc de o altă natură decît acela de a trece drept impostor În fața autorului cărții: acela de a nu putea seduce persoana după care ți s-au aprins călcâiele dacă nu ai citit cărțile pe care le preferă. E un truism să zici că relațiile noastre sentimentale sunt În profunzime marcate de
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
în trei timpi: I. Dezangajîndu-se în viață (prin arsenalul prejudecăților și al locurilor comune, al oportunismului veleitar, al muncii mecanice și bigote) personajul e deviat pe linia moartă a vidului interior; la prima ciocnire cu obstacolul real (șeful-lepră, șleahta de "impostori și de farsori"), lipsit de sprijinul convingerilor morale, cade prompt în groapa comună a dezechilibrelor, îndoielilor, incertitudinilor și disperărilor, pradă "angoasei". II. Reacția compensatorie pe fundalul nici unui adevăr moral (decît calculul oportunist) și pe axul nici unei certitudini (și îndoiala "o
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
a salvat. M-a prăbușit. Și odată cu mine s-au prăbușit si convingerile mele. Ștefan: Ia mai las-o cu tragediile astea. Că nu dau o lacrimă pe ele. Ei asta-i! Te-ai lăsat lucrat de o gașcă de impostori și de farsori, și dacă le-a ieșit lor jocul, ți-ai pierdut convingerile. Apoi, frățioare, dacă un nenorocit îți spulber convingerile, înseamnă că nu le-ai avut. Ei, ce faci, unde te gîndești? Ilie: Vrei să știi? Ei, află
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
se formulează unele pornind de la altele conform proiectului arhitectural al autorului. Totuși, otrava ideologiei poate să fie doar medicament: lucrurile capătă un anume sens numai În urma interpretării, ele devin, ca să vorbesc pe heideggeriană deși contextul mă transformă automat Într-un impostor, „ustensil”, numai după ce sînt oferite la Îndemînă. Literatura devine, În cartea lui Jacques Rancière, un astfel de ustensil. Ea nu e o succesiune de texte, nu e un tezaur, ci mai degrabă răspunsul unor Întrebări sugerate de subtitlu: „eseu despre
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
decizia de a deveni prost. Le citește „profesiunea lui de credință”, În fapt teza cărții, care este aceea a inutilității tezelor. Concluzia ar fi că inteligența este mai degrabă o boală, pentru că s-a dovedit că instituțiile inteligenței adăpostesc mulți impostori și că, Într-o epocă a impostiurii generalizate, inteligența nu are mai multă valoare decît oricare pretenție. În plus, inteligența n-are umor, pentru că nu se Îndoiește niciodată de ea - În momentul În care ar face-o n-am mai
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
sa nemărginită de a parveni, de a ajunge în fruntea județului: "vreau ce mi se cuvine după o luptă de atâta vreme, vreau ceea ce merit în orașul ăsta de gogomani unde sunt cel dintâi ... între fruntașii politici". Parvenit, șantajist, grosolan, impostor, are ca deviză "scopul scuză mijloacele", pusă însă, din pricina inculturii, pe seama nemuritorului Gambeta, confundându-1 cu celebrul Machiavelli. Este înfumurat și impertinent atunci când stăpânește arma șantajului, dar devine umil, slugarnic și lingușitor atunci când pierde scrisoarea: "în sănătatea iubitului nostru prefect! Să
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
cu ceilalți. Așa stînd lucrurile, a rupe legătura cu cei necalificați moral pentru poezie, a nu-i urma, devine, la un moment dat, un imperativ. Poezia „vană” e poezia falsei sensibilități, exaltată, delirantă sau, în anumite împrejurări, agitatorică. Poezie de impostori și oportuniști, pe care Bacovia, evident, nu-i agreează. în epocă, el aparține, ca să folosesc o expresie de-a lui S. Mehedinți, „genului rece”, al celor dezabuzați, care se sustrag curentului majoritar, iritați de notele declamatorii din retorica unor contemporani
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
mimând o cavalcadă din fotoliu" întâlnim spre exemplu în Liniștea vânatului (Editura Junimea, Iași, 2005). Acordorul de semne (Editura Junimea, Iași, 2006) se simte pierdut ca Hänsel și Gretel, țese ciorapi "cu firul Ariadnei" și îl interoghează, dezinhibat, pe Enkidu, impostorul, deși ar vrea să înoate în Lethe sau, mai general, în Styx etc. Observând, apoi, apetența poetului pentru structurile ritmate și rimate ieșite direct din matca simboliștilor (dintre cei mai rafinați), a moderniștilor (dintre cei artizani) sau a cerchiștilor (dintre
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
funcție, un ins se comportă ca un satrap, consătenii ajungând să se teamă de el. În jurul micului despot s-a aciuat o clică de profitori, care reprimă orice tendință de respingere a situației existente. Drept exponenți ai „noului” trec niște impostori, tarați moral, activiști de partid „exemplari”, care îi terorizează nu doar pe țărani, ci și pe comuniștii naivi, stăpâniți încă de credința într-o idee. Frescă socială sui-generis, Vânătoarea regală este și o meditație asupra adevărului și demnității. Romanul rezistă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
Ș., Rediu, jud. Neamț, 68 ani). Reacția destul de fermă a europeanului occidental din secolul XIX împotriva magicienilor, ghicitorilor sau vracilor este justificată de legile care transpuneau în fapt politici de apărare socială. Acestea își propuneau să protejeze astfel populația împotriva impostorilor, a șarlatanilor de orice natură și să păstreze ordinea publică. Interesante, din acest punct de vedere, sunt și dezbaterile parlamentare ale vremii pe marginea codului penal cu privire la persoanele care practicau divinația. În Belgia, articolul 563 din 186745 suna astfel: "vor
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]