1,265 matches
-
desprinse de pe bancurile de nisip, chiar dacă erau pline cu apă. Jim stătea pe vine pe scărița de metal, urmărind apa care se izbea de zăbrelele dintre picioarele lui. Din buzunarele hainei scoase una din ultimele două bomboane de ciocolată cu lichior. Studie ambalajele de nedescifrat, ca semnele zodiacului, și le cîntări cu grijă. Păstrînd-o pe cea mai mare, o vîrÎ În gură pe cea mai mică. Alcoolul tare Îl Înțepă la limbă, dar supse ciocolata neagră și dulce. Apa maronie se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
-i-se de parcă nu erau sigure În ce direcție să o Îndrepte În ziua aceea. Cu grijă, Jim turnă puțină apă dintr-o palmă În alta, apoi bău repede, pentru ca germenii să nu aibă timp să-l infecteze. Ciocolata cu lichior și ritmul legănat al valurilor Îl făcură să se simtă din nou amețit și se sprijini de un șampan plin de apă care se lovi de debarcader. Uitîndu-se la cargoul În descompunere, Jim păși fără să se gîndească pe puntea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
o să vrei să ai Încredere În mine. Îmi Închipui că părinții lui Jim au fost ridicați ca toți ceilalți britanici și acum Jim Îi caută. Așa-i, Jim? Jim clătină afirmativ din cap și scoase ultima bomboană de ciocolată cu lichior din buzunarul hainei. Desfăcu folia argintie și mușcă din sticluța de ciocolată În miniatură. Apoi, amintindu-și ce-l Învățase Vera În cap despre obligația de a fi politicos, Îi dădu jumătate din ciocolată lui Basie. — Curaçao... Ei bine, lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
că era mare veselie. — Basie, bineînțeles că era mare veselie. Jim Își aminti orele pe care le petrecuse singur Încercînd să scoată de pe fundul piscinei moneda strălucitoare care semăna cu unul din dinții lui Basie. MÎncau bomboane de ciocolată cu lichior, era un pian alb, whiskey cu sifon. Și vrăjitori. — Vrăjitori, Jim? Cred că erau vrăjitori... Ești obosit, Jim, zise Basie, punîndu-și un braț În jurul umerilor lui Ai gîndit prea mult, și toate cuvintele astea noi... Mi-am terminat toate cuvintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
huruitoare prin valul de trăsurici și ricșe care mergeau roată lîngă roată. Jim Încercă să-i Îndrume spre suburbiile rezidențiale din vestul Shanghai-ului, vorbindu-le despre casele frumoase, pline cu mese de billiard, whiskey și bomboane de ciocolată cu lichior. Dar Își dădu seama că Basie și Frank așteptam să se lase Întunericul. Curînd după ora șase, lumina se risipi de pe fațadele clădirilor de apartamente din Concesiunea Franceză. Cei doi marinari Își ridicară geamurile. Frank ieși de pe Bubbling Well Road
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
să uite? - manierele valetului, tonul și expresivitatea gesturilor, folosirea inteligentă și provocatoare a pauzelor pe fondul banal, cu totul convențional al conversației. Avertizată de o ușoară clătinare a draperiei, femeia deveni conștientă că era observată. Își turnă un strop de lichior într-un pahar, gustă o picătură și, dacă în alte condiții s-ar fi gândit la o livadă cu pomi încărcați de cireșe mici și negre, sub o grindină ușoară dintr-o zi de vară, acum aroma dulce-amară îi reaminti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
arată casa și acareturile marelui boier! De fapt ar trebui să vorbesc la timpul trecut, pentru că toate i-au fost luate într-o singură clipă, madame... Se opri la timp. Femeia îi ceruse să nu-i pronunțe niciodată numele. Turnă lichiorul de cireșe amare în două pahare, reveni la canapea, îi oferi femeii unul, apoi se așeză confortabil, cu o mână pe speteaza canapelei. ― Înțeleg că surghiunirea boierului a fost o pierdere destul de serioasă. ― Ooo, puțin spus! A fost o catastrofă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
glas de înger, cântece despre iubiri vinovate și doruri rătăcite. Consulul era... neconsolat mai ales pentru această pierdere, întrebându-se adeseori pe ce mâini încăpuse acel prince charmant. ― Daaa! oftă Ledoulx, revenind cu greu din trecut și clătinând restul de lichior din paharul său. Am fost de multe ori în casele boierului Filipescu și m-am bucurat de distinsa lui prietenie. Era un om fin, un om de lume, un rafinat cunoscător de oameni și de istorie. Un adevărat senior, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
intenționase. ― Așa a fost colaboratorul nostru, madame! zise și imediat realiză că, prin folosirea neinspirată a trecutului, își îngropase deja prietenul. Sigur, reluă el cu o mare amărăciune pe limbă, provenind, într-o oarecare măsură, și din ultimele picături de lichior, distinsul meu prieten mai trăiește, dar este ca și mort. Păstră un moment de reculegere, cu paharul gol pe inimă. Pe deplin mulțumit de coincidență, consulul reveni la ideea inițială privind în jos, la femeia care îl asculta cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
din preajma sobelor svelte, cu teracota albă modelată în ghirlande și scene pastorale. Fete și flăcăi, îmbrăcați în costume naționale sau în veșminte de eunuci, de baiadere sau brizeide, aveau grijă de dorințele tuturor, aducând mereu fel de fel de tării, lichioruri, pișcoturi, dulcețuri sau ceaiuri fierbinți, în buna tradiție a casei, de pe vremea Luminăției Sale, Poetul. În jurul prințului se discuta despre înaintarea lui Kutuzov către Constantinopol. Tocmai aflaseră că acesta trecuse podul de gheață de pe Dunăre și încă nu întâmpinase nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
nu țineam să fim neapărat văzuți în toate cele... Și tânărul boier, un fel de prinț al cărui nume l-am uitat de asemenea, m-a îndopat cu pastrama și ghiudem, cu mititei și fleici udate cu rachiuri, vinuri și lichioruri picurate printre înghețături și șerbeturi din petale de trandafiri și, bineînțeles, printre înfocatele noastre manifestări, de nemărturisit într-o scrisoare. Îmi strecura nestemate, brățări, lanțuri și inele, podoabe pentru fiecare deget, gleznă sau încheietură, tot atâtea prilejuri fermecătoare și delicate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
McRae, agentul Watson, Norman Chalmers și inspectorul Insch. Inspectorul nu scosese nici un cuvânt de când venise, mulțumindu-se să stea mai În spate, sprijinit de perete și făcându-și de lucru cu o pungă mare cu bomboane de tot felul cu lichior. Transpirând. Domnul Chalmers se decisese să nu ajute poliția cu cercetările. — V-am zis că n-o să scot o vorbă până nu Îmi aduceți avocatul aici. Logan oftă. Discutaseră despre asta de atâtea ori. — Nu o să primești nici un avocat până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
În încăpere mirosea a lapte fiert... “Ce-o fi în paner?” Împins de curiozitate, am ridicat șervetul. Din fundul coșului mă priveau două străchini pline cu tăieți cu lapte aburind - așa cum îmi făcea mama acasă... Nu lipsea nici sticluța cu lichior de zmeură “descântat” de bătrân. Îl bănuiam după culoare. Când m-am întors, bătrânul mă aștepta așezat pe iarbă. I-am prezentat panerul cu gesturi rituale. Zâmbindu-mi, a așezat totul pe șervetul întins... --Ia să gustăm noi întâi din
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
s-au întors în bucătărie. Într-o clipită, au reapărut ca două vestale ce săvârșeau un ritual. Fata ducând la sân o garafă, iar țiganca purtând un ulcior cu vin. Chipul bătrânului radia de bucurie... Fata a umplut paharele cu lichior, și țiganca a așezat ulciorul cu vin pe colțul mesei, între cele patru ulcele care, după felul cum erau așezate, închipuiau o cruce. Când totul a fost gata, fata și țiganca au trecut fiecare pe o latură a mesei și
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
starea locului... Când m-am întors, am constatat că totul era pus într-o ordine desăvârșită. Până și rucsacul cu bastonul erau lângă ușă... O legăturică cu plăcinte poale-n brâu se afla pe colțul mesei, alături de o sticluță cu lichior și câteva mere rumene. “Asta-i mâna Zânei sau a Sevastiței... După ce am mulțumit Celui de sus pentru tot ce mi-a dat în această zi, m-am întins în crivat... Am tras cerga peste mine. Ceva însă a foșnit
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
evadarea revoluționarilor. în scrierea sa Légendes démocratiques du Nord (Paris, 1854), Jules Michelet consemnează acest episod, fără să amintească însă numele narcoticului : Doamna Rosetti, care le-o luase înainte, pregătise un ospăț pe cinste, cu vin din belșug, cafele și lichioruri. Turcii, și așa năuciți de cât băuseră toată ziua, își leapădă acolo orice urmă de judecată. Fumează, pică de somn. [...] Prizonierii, urcați în care, o porniseră voios pe câmp (203). Ion Heliade-Rădulescu nu cunoaște episodul narcotic al întâm- plării, astfel
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
și cu hornuri de ambră” (209). Vorbind în 1821 despre comerțul dintre Turcia și Țara Româ- nească, F.G. Laurençon, profesor de franceză stabilit la București, constată faptul că, printre multe alte mărfuri, se importau de la Istanbul cafea, vinuri de Cipru, lichioruri, leacuri medicinale, dar și ciubuce și tutun : „Imamelele din chihlimbar galben nu sunt un obiect neînsemnat de negoț ca și frumoasele ciubuce din lemn de cireș și tutunul de fumat” (Nouvelles observations sur la Valachie, 1821) (227, p. 25). În
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
maniere rafinate, În jur de cincizeci și cinci-șaizeci de ani. Uneori stătea la masa lui obișnuită din cafenea Împreună cu două sau trei dintre ele. Le comanda ștrudel și cafea espresso, iar În fața sa se afla de obicei un păhărel cu lichior fin și un platou cu fructe de sezon. Taxiul se Îndepărtă, iar bătrânul Își flutură pălăria, după obiceiul său. Fiind o persoană sentimentală și emotivă, fiecare despărțire era În ochii săi finală. Fima coborî să-l Întâmpine. Încă de la distanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
său, miros pe care și-l amintea Încă din pruncie, pe care putea să-l recunoască chiar și Într-o Încăpere plină cu străini: miros de cameră neaerisită, mobilă veche, rasol de pește și morcovi fierți, pilote de puf și lichior dulceag. Când tatăl și fiul schimbară o Îmbrățișare rapidă, această aromă est-europeană trezi În Fima dezgust și rușine de dezgustul său, precum și dorința dintotdeauna de a-l irita puțin pe tatăl său, de a-i călca În picioare vreunul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
trebuit să spun asta. Scuză-mă. Hai să continuăm să vorbim În timp de ne plimbăm. Mai târziu, seara, plin de regret și de rușine că nu schimbase așternutul transpirat și jenat că În afară de o omletă, o roșie moale și lichiorul pe care i-l adusese tatăl său nu avea nimic să-i ofere, Fima Îi scoase cu degete atente și delicate Îmbrăcămintea de deasupra. Ca un tată care Își pregătește fetița bolnavă pentru somn. Îi Întinse o pijama de flanelă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
că era un idiot. Se liniști Însă și se Împăcă imediat cu gândul că trebuie să ierte și să uite. Se dădu jos din pat, o Înveli pe Annette și o Întrebă cu blândețe dacă mai voia un strop de lichior. Sau poate să-i pregătească un ceai? Ea se ridică dintr-o mișcare, strângând la piept cearșaful lui nespălat, căută o țigară, o aprinse furioasă și spuse: Ce nemernic ești! Fima, care se străduia să se Îmbrace În timp ce se acoperea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
se infiltrase mirosul caracteristic al tatălui său: un fel de cocteil est-european În care se Îmbinau un miros vag de colonie, un iz ușor de pilotă neaerisită, un damf de mâncare de pește fiert cu morcovi și o undă de lichior dulceag. Se simți cuprins de un fel de greață, de care i se făcu rușine, dar și de impulsul dintotdeauna de a-l irita pe tatăl său, de a-l provoca În tot ce Îi era mai sfânt, până când reușea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
imediat și se strădui să-i elibereze brațele din mânecile paltonului roșu. În dimineața asta i se părea frumoasă, inteligentă, plină de tact și atrăgătoare. Fugi În bucătărie să pună apă la fiert și să verifice dacă mai rămăsese puțin lichior În sticla pe care o primise În dar de la tatăl său. Întorcându-se În living, spuse: —Te-am visat noaptea trecută. Erai Încântătoare și plină de bucurie, pentru că soțul tău se Întorsese și tu Îi iertasei totul. Iar acum ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Înapoiază-mi, te rog, cercelul pe care l-am câștigat prin muncă cinstită de la tine. Te sun diseară. O să mergem la film. La Orion rulează o comedie minunată cu Jean Gabin. Fima intră În bucătărie și Îi turnă restul de lichior. În ultimul moment salvă ceainicul care clocotea și din care aproape toată apa se evaporase. Dar cu toate eforturile sale, nu reuși să-și amintească unde pusese cercelul. Drept pentru care jură că va Întoarce casa pe dos și Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
repeta acum. Cu el mă mai Întîlnisem de cîteva ori după ce plecasem din Rătești spre toate orașele pămîntului. Mă căutase la Satu Mare, luîndu-mă la o cîrciumă de-i plăcea lui ca să radem cîte un kevert, un amestec de votcă și lichior triplu sec. Se puneau de regulă două treimi de votcă și o treime de triplu. Numai povești vesele Îmi turuise atunci, pățanii năzdrăvane din armată și de pe fel de fel de șantiere, spre deosebire de ce-i relatam eu umflînd isprăvile, ca să
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]