2,054 matches
-
este programat genetic pentru a media fie funcții reglatoare pozitive, amplificatoare, fie funcții negative, supresoare ale răspunsului imun. Limfocitele TH sunt radiorezistente și pot funcționa „în vitro” fără activare prealabilă, spre deosebire de limfocitele TS care sunt radiosensibile și necesită stimulare antigenică. Limfocitele TS previn reacțiile imune excesive, asigură protecția față de reacțiile autoimune și în unele situații, mențin toleranța imunologică. ■ Secreția de anticorpi - semnalul reprezentat de antigen, declanșează etapele ce duc la diferențierea limfocitelor „B”, obținânduse pe de o parte plasmocite, iar pe
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
limfocitele TS care sunt radiosensibile și necesită stimulare antigenică. Limfocitele TS previn reacțiile imune excesive, asigură protecția față de reacțiile autoimune și în unele situații, mențin toleranța imunologică. ■ Secreția de anticorpi - semnalul reprezentat de antigen, declanșează etapele ce duc la diferențierea limfocitelor „B”, obținânduse pe de o parte plasmocite, iar pe de alta, limfocite „B” de memorie imună. Capacitatea de a răspunde la o gamă largă de antigene este posibilă, prin transmiterea informației genetice, de la celulele precursoare la plasmocit. Modificări numerice și
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
pe de o parte plasmocite, iar pe de alta, limfocite „B” de memorie imună. Capacitatea de a răspunde la o gamă largă de antigene este posibilă, prin transmiterea informației genetice, de la celulele precursoare la plasmocit. Modificări numerice și structurale ale limfocitelor și plasmocitelor Limfocitoze reactive accentuate - se întâlnesc în infecții virale ca: tusea convulsivă, limfocitoza infecțioasă acută, în care limfocitoza este asociată cu plasmocite și monocite. Limfofocitopeniile (sub 1500/ml sânge) pot avea trei mecanisme de producere: 1) producția scăzută, care
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
virale ca: tusea convulsivă, limfocitoza infecțioasă acută, în care limfocitoza este asociată cu plasmocite și monocite. Limfofocitopeniile (sub 1500/ml sânge) pot avea trei mecanisme de producere: 1) producția scăzută, care poate fi: dobândită și congenitală; 2) modificări în circulația limfocitelor, tranzitorii (24-48 ore) întâlnite în situații de stres, mediate de creșterea glucosteroizilor endogeni ,care scad repede numărul limfocitelor „B” și „T” din circulație; 3) distrucții crescute sau pierderi, distrucții care se datorează unor inspecții virale (rujeolă, varicelă, zona-zoster) sau unui
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
1500/ml sânge) pot avea trei mecanisme de producere: 1) producția scăzută, care poate fi: dobândită și congenitală; 2) modificări în circulația limfocitelor, tranzitorii (24-48 ore) întâlnite în situații de stres, mediate de creșterea glucosteroizilor endogeni ,care scad repede numărul limfocitelor „B” și „T” din circulație; 3) distrucții crescute sau pierderi, distrucții care se datorează unor inspecții virale (rujeolă, varicelă, zona-zoster) sau unui mecanism imun mediat de anticorpi antilimfocitari. Plasmocitoza reprezintă apariția de plasmocite în sângele periferic, plasmocitoza fiind asociată cu
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
antilimfocitari. Plasmocitoza reprezintă apariția de plasmocite în sângele periferic, plasmocitoza fiind asociată cu unele afecțiuni cum ar fi: boala serului, leucemia cu plasmocite; iar în infecțiile cronice plasmocitele apar și în unele sedii ale hematopoiezei (măduvă osoasă). Modificări structurale ale limfocitelor - cuprinde limfocite cu incizuri nucleare unice sau multiple. Se întâlnesc în tusea convulsivă, leucemia limfatică cronică. În leucemiile limfatice cronice se pot întâlni forme celulare dezgolite de citoplasmă sau limfocite cu granulații azurofile exagerate. Poliploidia (celule cu un număr de
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
denumiți anticorpi antiidiotip. Anticorpii dirijați față de un determinant antigenic oarecare pot aparține la doi izotopi diferiți (exemplu imunoglobulina M și imunoglobulina G), dar poate avea același idiotip, dacă provin dintr-un singur individ. S-a dovedit recent că, pentru neutralizarea limfocitelor izolate de la pacienți cu leucemie limfatică cronică, se găsesc atât receptori imunoglobulinici M și imunoglobulinici D, ei prezentând aceeași specificitate idiotipică. 1.4 Descrierea claselor de imunoglobuline Imunoglobulinele sunt proteine heterogene, în special în raport cu greutatea moleculară. Aceasta se datorează atât
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
M, apar predominant în cursul răspunsului imun primar, rata sintezei lor fiind controlabilă prin nivelul imunoglobulinelor G. 1.4.4 Imunoglobulina „D” (Ig D) - este prezentă în ser în concentrații mici, din care peste 50% sunt atașate de suprafața membranei limfocitului „β” ca receptor pentru antigen. Imunoglobulinele D libere provin fie din desfacerea celor aderente la suprafața celulară, fie prin sinteza unui număr redus de plasmocite. Se consideră că, receptorii imunoglobulinelor D de pe limfocit facilitează stimularea limfocitelor pentru diviziune și diferențiere
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
peste 50% sunt atașate de suprafața membranei limfocitului „β” ca receptor pentru antigen. Imunoglobulinele D libere provin fie din desfacerea celor aderente la suprafața celulară, fie prin sinteza unui număr redus de plasmocite. Se consideră că, receptorii imunoglobulinelor D de pe limfocit facilitează stimularea limfocitelor pentru diviziune și diferențiere. Imunoglobulina D serică prezintă o activitate de anticorp. În serul gravidelor s-a înregistrat o creștere semnificativă a nivelului de imunoglobuline D, dar numai în timpul travaliului, valoarea sa anter și postspartum fiind normală
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
atașate de suprafața membranei limfocitului „β” ca receptor pentru antigen. Imunoglobulinele D libere provin fie din desfacerea celor aderente la suprafața celulară, fie prin sinteza unui număr redus de plasmocite. Se consideră că, receptorii imunoglobulinelor D de pe limfocit facilitează stimularea limfocitelor pentru diviziune și diferențiere. Imunoglobulina D serică prezintă o activitate de anticorp. În serul gravidelor s-a înregistrat o creștere semnificativă a nivelului de imunoglobuline D, dar numai în timpul travaliului, valoarea sa anter și postspartum fiind normală. 1.4.5
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
hematogenă în măduva osoasă, cu formarea plasmocitomului difuz; c) localizările extramedulare metastatice. Descărcarea leucozică a plasmocitelor poate avea loc atât în faza „b” cât și „c”. - raportul dintre seria mielocitară și eritrocitară: normal 3/1; - raportul dintre seria mielocitară și limfocitele medulare: normal 10/1; - raportul dintre seria mielocitară și elementele reticulohistiocitare:normal 10/0,5-1. Explorarea măduvei roșii a oaselor, ocupă un loc important în metodele de investigație hematologică .Datele obținute, aduc precizări pe care nu le poate oferi totdeauna
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
sau patologice (inflamații, infecții); dacă creșterea leucocitelor este de peste 20 000 pe mmc poate fi vorba de leucemie. Rareori o leucocitoză evoluează cu păstrarea formulei leucocitare; de obicei creșterea este marcată pentru un tip leucocitar; de exemplu în viroze cresc limfocitele iar în infecții bacteriene polimorfonuclearele neutrofilele. Scăderea numărului de leucocite circulante poartă numele de leucopenie. Leucopenia poate avea multiple cauze: epuizarea măduvei hematogene produsă de infecții cronice sau carențe nutritive, acțiunea unor agenți etiologici fizici, chimici, infecțioși. Cu toate că exercițiile fizice
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
sau carențe nutritive, acțiunea unor agenți etiologici fizici, chimici, infecțioși. Cu toate că exercițiile fizice de intensitate moderată aduc beneficii sănătății efortul intens și de scurtă durată are un efect invers, de deteriorare a imunității prin inducerea apoptozei leucocitelor, mai ales a limfocitelor și polimorfonuclearelor neutrofile (ca efect al exercițiilor intense și de scurtă durată potențialul transmembranar mitocondrial, un marker funcțional al energiei și viabilității leucocitelor din sângele periferic, scade imediat și rămâne astffel 24 de ore) [19]. Modificările fiziopatologice ale trombocitelor pot
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
multitudine de efecte rapide, inexplicabile prin activarea mecanismelor transcripționale, au sugerat existența unor receptori androgenici membranari. Observații experimentale recente au evidențiat capacitatea de legare a testosteronului impermeabil prin membrana plasmatică (prin conjugare cu albumină serică bovină) la membrana plasmatică a limfocitelor T sau macrofagelor [31, 32]. În urma cuplării cu acest presupus receptor, testosteronul activează influxul de calciu în celulele T [33], acest proces fiind asociat cu internalizarea complexului hormonreceptor și nefiind influențat de antagoniștii receptorului intracelular convențional. Mai mult, studiile farmacologice
Particularități ale bolilor cardiovasculare la femei by Florin Mițu, Dana Pop, Dumitru Zdrenghea () [Corola-publishinghouse/Science/435_a_1449]
-
grupele HLA A, B și C iar în clasa II grupele DP, DR și DQ. Produșii codificați de genele HLA clasa I se exprimă pe suprafața tuturor celulelor nucleate iar cei codificați de HLA clasa II pe suprafața monocitelor, macrofagelor, limfocitelor T activate, etc. Rolul lor este de a prezenta antigenele (self sau străine) către limfocitele T citotoxice - CD8 (HLA clasa I) sau helper - CD4 (HLA clasa II), având astfel un rol central în răspunsul imun. Primele alele HLA identificate ca
Tratat de diabet Paulescu by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92231_a_92726]
-
Produșii codificați de genele HLA clasa I se exprimă pe suprafața tuturor celulelor nucleate iar cei codificați de HLA clasa II pe suprafața monocitelor, macrofagelor, limfocitelor T activate, etc. Rolul lor este de a prezenta antigenele (self sau străine) către limfocitele T citotoxice - CD8 (HLA clasa I) sau helper - CD4 (HLA clasa II), având astfel un rol central în răspunsul imun. Primele alele HLA identificate ca fiind asociate cu susceptibilitatea pentru T1DM au fost HLA de clasa I A1, B8, B18
Tratat de diabet Paulescu by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92231_a_92726]
-
se leagă de moleculele HLA-DR3. Mai mult chiar, cele două proteine, după legarea de molecula HLA, par să ocupe aceeaiași poziție în punga de legare a antigenului [82] ceea ce este o condiție importantă pentru posibilitatea declanșării unei reactivități încrucișate a limfocitelor T. Aceste date susțin ipoteza mimetismului molecular ca un mecanism implicat în apariția autoimunității anti GAD și implicit anti beta celulare pancreatice. Dintre toate celelalte virusuri enumerate în Tabelul 3, argumente mai puternice privind asocierea cu T1DM avem doar despre
Tratat de diabet Paulescu by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92231_a_92726]
-
important de scavanger al radicalilor liberi, implicați și în procesul de insulită - și un efect direct al zincului asupra sistemului imun. 4. Autoantigene țintă și autoanticorpi anti beta celulari Determinarea antigenelor ? celulare pancreatice responsabile de atacul autoimun mediat de limfocitele T și care duce în final la apariția T1DM a constituit unul din subiectele majore de cercetare în domeniul etiopatogeniei T1DM în ultimele decenii. ICA (Islet Cell Antibodies) au fost primii autoanticorpi descriși ca fiind asociați T1DM. Se știe că
Tratat de diabet Paulescu by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92231_a_92726]
-
evaluarea expresiei citokinelor la nivelul zonelor de insulită și corelația acestora cu apariția T1DM clinic manifest. În urma acestor studii, s-a cristalizat ipoteza că leziunile de insulită distructivă apar când citokinele de tip 1 (IL-2, IL-12, IFN?, TNF?) produse de către limfocitele din infiltratul inflamator insular domină asupra citokinelor de tip 2 (IL-4, IL6 și IL-10). Alte citokine a căror expresie este crescută la nivelul leziunilor de insulită distructivă sunt citokinele proinflamatorii produse de către macrofage: IL-1?, IL-1? și TNF? [15]. Prin contrast
Tratat de diabet Paulescu by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92231_a_92726]
-
de evoluție a bolii metabolice, controlul metabolic, inicdența complicațiilor, etc. - Răspunsul imun de apărare nespecifică este de regulă deprimat în condițiile unei hiperglicemii de peste 250 mg\dl și a cetoacidozei, prin scăderea imunității umorale, a funcției leucocitelor polimorfonucleare și a limfocitelor; activitatea acestora tinde să revină la parametrii normali după normalizarea pH-ului sangvin și a glucozei serice (16). - Neuropatia diabetica, prezentă și la nivelul tegumentului este cea care scade sensibilitatea cutanată, favorizând astfel apariția și evoluția unor leziuni ce rămân
Tratat de diabet Paulescu by Eduard Catrina, Iulian Brezean, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92219_a_92714]
-
anticorpilor și complementului și prin secreția unor citokine, de exemplu gama-interferon. 2.4 Apărarea specifică Apărarea specifică umorală (imunitatea umorală) Apărarea specifică umorală este asigurată de anticorpi solubili sau fixați pe suprafața celulară. Anticorpii sunt secretați de către plasmocite, diferențiate din limfocitele B. Anticorpii, numiți și imunoglobuline (Ig), sunt componente ale sistemului imun de tip glicoproteic. Fiecare unitate monomerică de imunoglobulină este formată din patru polipetide, unite între ele prin punți disulfhidrice. Lanțurile polipeptidice sunt constituite din secvențe de aminoacizi specifice, grupate
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
agenți monotipici din punct de vedere antigenic (de exemplu, virusurile rujeolei, rubeolei, varicelei, oreionului). În cazul infecțiilor cu agenți care au mai multe tipuri antigenice, imunitatea este legată de subtip (poliomielita). Apărarea specifică celulară Apărarea specifică celulară este asigurată de limfocitele T (derivate din timus), prezente în sânge, limfă, măduva osoasă, corticala ganglionară și splină. Limfocitele T recunosc antigenele MHC (complexului major de histocompatibilitate), situate la nivelul celulelor gazdei. Limfocitele T constituie o populație celulară eterogenă: Limfocite Th (“helper”) Limfocite Ts
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
cazul infecțiilor cu agenți care au mai multe tipuri antigenice, imunitatea este legată de subtip (poliomielita). Apărarea specifică celulară Apărarea specifică celulară este asigurată de limfocitele T (derivate din timus), prezente în sânge, limfă, măduva osoasă, corticala ganglionară și splină. Limfocitele T recunosc antigenele MHC (complexului major de histocompatibilitate), situate la nivelul celulelor gazdei. Limfocitele T constituie o populație celulară eterogenă: Limfocite Th (“helper”) Limfocite Ts (“supressor”) Limfocite Tc (citotoxice) Limfocite Tm (cu memorie) Limfocitele Th prezintă pe suprafață receptori CD4
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
subtip (poliomielita). Apărarea specifică celulară Apărarea specifică celulară este asigurată de limfocitele T (derivate din timus), prezente în sânge, limfă, măduva osoasă, corticala ganglionară și splină. Limfocitele T recunosc antigenele MHC (complexului major de histocompatibilitate), situate la nivelul celulelor gazdei. Limfocitele T constituie o populație celulară eterogenă: Limfocite Th (“helper”) Limfocite Ts (“supressor”) Limfocite Tc (citotoxice) Limfocite Tm (cu memorie) Limfocitele Th prezintă pe suprafață receptori CD4, având rol de stimulare a proliferării limfocitelor B și secreția de imunoglobuline. Limfocitele Th
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
măduva osoasă, corticala ganglionară și splină. Limfocitele T recunosc antigenele MHC (complexului major de histocompatibilitate), situate la nivelul celulelor gazdei. Limfocitele T constituie o populație celulară eterogenă: Limfocite Th (“helper”) Limfocite Ts (“supressor”) Limfocite Tc (citotoxice) Limfocite Tm (cu memorie) Limfocitele Th prezintă pe suprafață receptori CD4, având rol de stimulare a proliferării limfocitelor B și secreția de imunoglobuline. Limfocitele Th se grupează în două subseturi, diferențiate după tipul de limfokine secretate: LTh1: IL2, γIf, TNF LTh2: IL4, IL5, IL10. Limfocitele
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]