1,140 matches
-
trunchiul enorm al unui arbore de capoc, indianul yubani rămase încremenit, privind înspăimântat puternicul monstru galben ce dobora tot ce întâlnea în cale. — Nu te teme, îl liniști el. Nu-ți poate face rău. Selva te apără. — Doboară selva... Luă macabrul pachet învelit în frunze de bananier și porni, scârbit, către luminiș. Când ajunse în fața tractorului, mecanicul tresări speriat, puse marșarierul și începu să dea îndărăt cu graba pe care i-o permiteau copacii. Merse în urma lui până ajunse la primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
o „viață de apoi“ autonomă, vie. Cântările magice anunțau odinioară care dintre strămoși a trecut în care dintre cei șapte mari pești ai viselor, însă acum se crede că acestea sunt trunchiate sau pierdute. Din fericire, această practică deviantă și macabră nu mai există. În timp ce mintea îmi vâjâia, mâinile mele întoarseră cartea despre pești a lui Helstrom și o așezară deoparte, cu paginile despre Ludovician în jos. Am întins mâna spre cutia de pantofi și am scos ultimul obiect înfășurat. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
lunii ce se reflecta pe cazmalele lor. E cineva de care-ai uitat, Îi spuse domnul Prentice. Unul pe care nu l-am pus la socoteală. El Însuși urmărea cu neliniște fiecare lovitură de cazma, temîndu-se parcă de o apariție macabră. — De unde știți În ce loc să săpați? — Au lăsat urme. Niște amatori nenorociți... Cred că tocmai de-aia s-au speriat cînd i-a surprins Stone. Deodată se auzi scrîșnetul unei cazmale izbindu-se de ceva dur. Atenție! exclamă domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
discutat vreodată așa ceva. Cu ăsta... nu se pune chestiunea. Căsătoriți de vreun an. Prea bătrână. Nici nu cred să fi vrut vreodată copii. — Mie mi-au plăcut decorurile, revine tărăgănat, de undeva din întuneric, regizorul. Simple, stilizate, de bun-gust. Provocatoare, macabre, ca la carnavalurile din Renaștere. Maniera florentinilor... — Ține seamă că aproape nu mai vede, după câte operații a suferit la ochi. A ajutat-o o studentă. Fata se întoarce brusc spre flautist, încordată, ca și cum ar fi fost deconspirată. — Dar a
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
pictura o sărbătoare. — Nu mai rămâneau nici zece ani până la portretul Simonettei... lucra încă în mare taină, în sala papei, la Carul Morții. Nu permitea nimănui să vadă ceea ce pregătea. Serbarea din 1511, socotită de mulți drept încununarea unei fantezii macabre, a uimit și a îngrozit într-adevăr. Dar a stârnit în cele din urmă entuziasmul care a sporit faima lui Piero și a deschis, cum afirmă cronicarul, calea altor „lucruri hazlii și de iscusită născocire“. Florența a perseverat, până a
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
îi prilejuia și lui Cosimo, ajuns la vârsta maturității, o plăcere la fel de plină sau fusese doar un mod, nu lipsit de satisfacții, de a se răzbuna pe sine și pe alții, de a goni, cu ei, în vijelia unei fantezii macabre ? — Fiul Siei ar trebui să semene cu Cosimo ? Ar trebui ? Spune, hai, spune... Ar iubi coridele, luptele de cocoși, poate, boxul, măcar fotbalul, mascaradele nocturne cu cai mascați și cavaleri sumbri, legănându-și capetele de morți, spre jalea și jubilația
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
tandri ai mahalalei, cu care a fraternizat. Carnaval răsucit prin diafane balade ale reînnoirii. Fantome fluturând mantii negre de mătase, oase albe de morți. Șiruri de călăreți sumbri, împiedicându-se de năvala țâncilor jegoși și iuți, ca niște țipari. Măști macabre și glugi, nimfete spoite și manglitori. Cheflii, paparude, buruieni. Fanți cu șișul între dinții de aur. Codoașe zaharisite, mângâind burțile gloabelor care însoțesc alaiul. Pe undeva, furișându-se, gălbui, unchiul sadic și iepuraș ? Balabuste bocitoare, arlechini, damblagii, seniori ai șatrei
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
o vede, că-i privește de aproape falangele noduroase, vinele dure”. Scopul actului criminal nu este căutat de eroina. Că este vorba de crimă, suicid amoros, nu se știe, nu actul justițiar sau al folosirii revolverului o atrage, ci descrierea macabră, viziunea urâtului analizat în toată manifestarea lui, a plămânului perforat, a inimii ce încă pulsează spasmodic, a coastelor neatinse. Acest tablou naturalist va face imaginea vizuală, lait motiv al romanelor Hortensiei Papadat Bengescu. Tabloul fantasmagonic descris va rămane nefinalizat, deoarece
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
lumii. Aici s-au petrecut cele mai îngrozitoare crime pe care le-a trăit vreodată ființa umană, urgie, osândă și moarte. Dar nici un murmur! Aici a fost strivit orice gând dumnezeiesc, orice încercare de a se opune purgatoriului diavolesc, jocului macabru al celor care îi dirijau din afară; dar până la urmă făptașii au fost răsplătiți cu un glonte în tâmplă. Încercările mele de a contura cât de cât dureroasa rană a legionarilor sunt doar o umbră pală, un trist dangăt de
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
aproapelui. Nu poți fi bun român fără fapte creștine. Viitorul ne va construi altă realitate, cu alte veșminte decât cele de azi, pe măsura nevoilor neamului nostru și a aspirațiilor sale. Trecutul lasă pentru istorie și pentru neam un bilanț macabru și dureros, nu-l repetați și cei de azi. Acum când se preconizează și se plămădesc în Parlament noi legi de prigonire a legionarilor, din adâncul sufletului meu mult chinuit, cu trupul istovit de înverșunate și crude torturi ce am
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
natură a căzut cu toate stelele din cer... se apropia furtuna întâlnirii cu astrul selenar. Iluzii pascale Ocean nesfârșit biruitor, pământ binecuvântat, oameni printre oameni, istorie milenară scump plătită! Întunericul izbucnește distorsionat din oceanul de necuprins; planeta răscolită de istorii macabre impregnate continuu în regnuri se împrăștie cu furie. Cine va ieși biruitor? Marea nesfârșită cu irizații sângerii amestecă suflarea delfinilor captivi care-și strigă stupoarea pe căi neștiute. Noaptea ninge cu flori mari de piersic vizionată prin binoclul cu infraroșii
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
că trupul îi fusese îngrozitor mutilat. Securea care lipsea din armură, cu tăișul roșu și lipicios, fusese lăsată pe tăblia mesei de biliard; și ieșind hidos din cele două buzunare ale mesei, membrele retezate ale lui Mark. Pentru a completa macabra glumă, un mesaj fusese mâzgălit cu sânge pe perete. ADIO, ARME! Capitolul 5 O doamnă indusă în eroare — Acum important este, spuse Thomas, să rămânem calmi și civilizați. Se adunaseră din nou în sufragerie și ședeau printre resturile cinei. Fețele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
când în când. Deocamdată nu prea văd ce viitor are. Nu atâta timp cât de-alde Roddy Winshaw ai acestei lumi continuă să fie stăpâni. — În ritmul ăsta, mâine-dimineață va fi cu unul mai puțin. Nedorind să mai zăbovească asupra acestei perspective macabre, Michael adăugă: Dar nu trebuie să renunți. Erai talentată. Putea să vadă oricine. — Oricine? repetă Phoebe. — Îți amintești, spuse Michael ignorând întrebarea ei, când am venit la tine în cameră și am văzut tabloul la care lucrai? Începu să chicotească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
din Bizighești a câștigat un loc de veci pentru 25 de ani. Era să moară de bucurie. Din nefericire pentru rudele cu care era certată, și-a revenit. Și? Și-a revenit, domnule! Și nu te mai gândi la chestii macabre. O asigurare pe viață e un plus de optimism, de bucurie, de speranță mai ales pentru rudele de gradu unu. FALIMENTUL, TALPA ȘI DIASPORA Aprobată sau nu, se pare că primele victime ale Legii Falimentului au devenit ghicitorii în bobi
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
mesajele astea! -, apoi deschise frigiderul și apucă pofticios o doză cu bere. O desfăcu, sorbi lacom, înghiți ca un însetat prăbușit la malul unei oaze și răsuflă adânc. Ce tâmpenie. Se dovedește o dată în plus că imaginația poate juca feste macabre. Magician tâmpit! Agent imobiliar tâmpit! Roman tâmpit! N-a murit nimeni, n-am alergat după Lucia, nu m-am făcut de râs, niciun Detectiv nu va veni la ușă, pentru a-mi cere explicații. Trase draperia și privi către casa
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
e floare la ureche. Ministerul de Interne dă drumul numai telegramelor inofensive. Realitatea, ehe, băiete, realitatea e... Încheie cu un gest care voia să exprime maximul de îngrijorare patriotică. Cum însă Herdelea continuă să tacă nedumerit, secretarul continuă misterios: ― Dansul macabru a început! Și boierii noștri își pierd capul! Să-l vedem acuma pe gentilul nostru Deliceanu cum o întoarce, că eu i-am atras de mult atenția... Tocmai după un sfert de ceas de ocoluri, ghici și Titu că Roșu
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
un vehement protest împotriva unui eșafodaj ideologic surpat. Este o excelentă predică la parastasul comunismului, un osuar cu articulațiile intrate în putrefacție, un inventar acid al limbajului ce încearcă să peticească o manta făcută ferfeniță. Totul la modul ironic și macabru. Mult timp după lectură se simte duhoarea pestilențială a cadavrului ce deposedase lumea de dreptul la viață în sensul ei major. Deduc un travaliu mai vechi/acumulat în timp. Așa ceva nu se poate scrie în două luni după revoluție. Există
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93054]
-
Să mergem, ca-altădat', Să ne plimbăm de mână prin codru pe-nserat! Și mâna-i se-ncleșta pe haina de postav A blândei rugătoare jelind lângă bolnav Tot tremurând, a noastră velteriță se-apleacă din mijloc Lăsându-se, tăcută, prinsă-n macabrul joc... Frumoasa mea! Voi a sorbi nectarul gurii tale! Dă-mi un sărut! Și ars de febra cruntă-a bolii lui fatale Soldatul, dintr-o dată, cu mâna lui slăbită O prinse și, smucind-o, pe pleoapa-i ostenită C-un
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
o perioadă lungă, o destabilizare profundă. Dezvăluirile se țin lanț: teroarea exercitată de Securitate, furturi de tehnologie occidentală, obsesia megalomanică și vulgaritatea cuplului Ceaușescu, modul de viață scandalos al nomenclaturii roșii, contacte cu teroriștii, cu Arafat, cu Libia. Imaginea neagră, macabră și ridicolă a șefului statului român se concretizează, paralel cu reputația de good guy a lui Gorbaciov. Din nou, România este considerată ca un caz particular, în timp ce conservatorii se mențin în Cehoslovacia și în R.D.G. Unul din șocurile cele mai
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de cei ce sînt interesați să înțeleagă societatea și cultura americană în epoca contemporană. Poltergeist II și criza patriarhatului Primul film din seria Poltergeist este o realizare reușită din punct de vedere artistic, ce combină înclinația lui Tobe Hooper către macabru și pentru imagini șocante cu talentul cinematografic al lui Spielberg. Camera de filmat este în permanentă mișcare pe toată durata filmului, creînd imagini și suprapuneri uimitoare; luminile creează efecte surprinzătoare în sugerarea supranaturalului; montajul este rapid, oferind publicului un suspans
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
Londra, Verso. (în curs de apariție), "Overcoming the Divide", Communication Theory, Vol. 5, No. 1 (1995). Kellner, Douglas and Michael Ryan (1988), Camera Politica: The Politics and Ideology of Contemporary Hollywood Film, Bloomington, Indiana University Press. King, Stephen (1981), Danse Macabre, New York, Everett. Kolb, David (1986), The Critique of Pure Modernity, Chicago, University of Chicago Press. Kolko, Gabriel (1991), "Obsessed with Military 'Credibility'", Progressive (March). Kroker, Arthur, and Cook, David (1986), The Postmodern Scene, New York, Saint Martin's Press. LaMay, Craig
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
Romanul, o narațiune la persoana I singular, este un hibrid în care elemente aparținând unor genuri diferite alcătuiesc un discurs unitar. Protagonistul-narator, Carl Streator, e un jurnalist văduv, angajat al unui ziar, având o rubrică a "faptelor diverse" desprinse din macabrul cotidian: misiunea lui este investigarea unor cazuri de moarte infantilă subită. Streator analizează un mister similar celui ce învăluie moartea soției și a fiicei sale. Descoperă însă un pattern - în prejma fiecărui copil mort în somn se află o carte
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
verosimil precum viața banală a acestui anonim transfigurat ficțional într-un personaj memorabil. Acest nobody exemplar se expulzează violent din propria biografie, trecând printr-un proces extrem de epuizare a furiei sale sexuale, traversând toate etapele degradării și sordidului, până la episodul macabru al intimității sexuale cu o drogată muribundă. Viziunea estetică a acestui roman conectează, într-o manieră dramatică tulburătoare, profunzimea expresiei poetice și duritatea semantică a construcțiilor argotice. Ironic, Bunny Junior poartă cu sine pe tot parcursul călătoriei o enciclopedie primită
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
focalizează esențialul, oferindu-i celui ce se știe murind șansa de a contempla și înțelege realitatea cu luciditate, semnalând incandescența ultimă a unui spirit înfrânt. Tot spre final se strecoară imperceptibil o melancolie ironică, haosului bolii nemairezistându-i nici măcar umorul macabru. Semnificația de profunzime a acestei confesiuni constă, totuși, în rolul său terapeutic. Straturi succesive ale interiorității se suprapun într-o confesiune ce revelează, pas cu pas, un tragic proces al devenirii, pe care protagonistul alege să-l încheie simbolic, în
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
să se mute din zona montană Berkshires în New York. În primul rând, o reîntâlnește, după aproape 50 de ani, pe Amy Bellette. În 1956, Amy era o frumusețe inteligentă și curajoasă. La 75 de ani, e mai mult o umbră macabră, purtând pe craniu cicatricea nemiloasă a unei tumori extrase prin lobotomie. Cea care a fost odată iubita lui E.I. Lonoff, scriitor ambițios, prețuit și admirat de Zuckerman, îi trezește emoții ciudate. Prin ea se vede, ca într-o oglindă nemiloasă
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]