3,752 matches
-
culturală postcomunistă. O radiografie minuțioasă a elitei românești postcomuniste nu va putea ocoli problematica abdicării ei de la misiunea ei normală: mărturisirea valorilor fundamentale ale creștinismului ca singura posibilitate de revigorare a culturii române, de scoatere a ei din tiparele ideologizante marxiste. Elita interbelică creștină era conectată Realului ca urmare a raportării la faptul esențial al Întrupării, Răstignirii, Învierii și Inălțării Mântuitorului. Toate aceste repere nu constituie simple atitudini metafizice pe care ființa umană e datoare să le urmeze pentru a evita
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
comuniste conține câteva studii de caz extrem de profitabile pentru ceea ce înseamnă sau ar trebui să semnifice raportul dintre autoritatea ecleziastică și cea a statului. Textul lui Dragoș Petrescu "Biserica Ortodoxă Română sub comunism: o abordare instituțională" demolează multe dintre poncifele marxiste și post comuniste ale legăturii dintre Ortodoxie și comunism. Aceste stereotipuri vizând o anume mentalitate nedemocratică a națiunilor "ortodoxe" au fost alimentate și de comportamentul ezitant al unora dintre ierarhii BOR care nu au inițiat o abordare responsabilă, autocritică referitoare
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
study of the post communist elite can not avoid the issue of its abdication from its normal mission, that of confessing Christianity's fundamental values as a singular revival possibility for the Romanian culture, drawing it out from the ideological Marxist pattern. The Christian interwar elite was connected to the Real, due to the reporting at the essential fact of Incarnation, Crucifixion, Resurrection and Exaltation of the Savior. All these landmarks do not represent simple metaphysic attitudes that the human being
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
1856) de Goncearov, ce reprezenta nobilimea pasivă și conservatoare, a devenit promotorul unui radicalism democratic și progresist pe care dorea să-l răspândească prin intermediul literaturii și al romanului. (Din el se va inspira Lukács cu realismul său critic și estetica marxistă). Contestând cu hotărâre idealul artei ca scop în sine (Razrujenie estetiki, 1865: Distrugerea esteticii), Pisarev a dus nihilismul la consecințele sale extreme lăsând deoparte orice rămășiță de antropologism sau moralism și a acceptat în sens pozitiv apelativul de "nihilist" popularizat
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
seminariile deja amintite despre Fenomenologia spiritului, este și el fascinat de teza "sfârșitului istoriei", dar o elaborează pornind de la propria lectură a dialecticii hegeliene a slugii și stăpânului și de la o interpretare singulară a figurii lui Napoleon într-o perspectivă marxistă întru totul originală. Teza, pe scurt, este următoarea: istoria se termină, în principiu, cu victoria lui Napoleon la Jena. Un astfel de eveniment a cărui importanță Hegel o surprinde imediat, scriind pe 13 octombrie 1806 prietenului Friedrich Immanuel Niethammer că
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
1989”; 2. desemnarea unor inovații științifice/tehnice care au generat schimbări profunde în viața socială: descoperirea focului, descoperirea tiparului; sau, mai nou, cu referire la utilizarea practică masivă a științei și inovației tehnologice: „revoluția științifică și tehnică”; 3. în sociologia marxistă, conceptul de revoluție desemnează un proces mai larg: schimbarea structurală profundă a unei societăți, prin trecerea de la un tip de organizare socială la un altul. De exemplu, transformarea societății feudale într-o societate de tip capitalist sau a societății capitaliste
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
o răsturnare politică. În acest ultim sens, ca trecere de la un mod de organizare socială la altul, termenul revoluție s-ar fi calificat perfect pentru a descrie schimbările din anii ’90 în fostele societăți comuniste. Probabil însă că aura sa marxistă l-a făcut indezirabil. Schimbarea socială este o sintagmă des utilizată în sociologie, care se referă relativ nestructurat și lax la orice modificare în viața socială, mai profundă sau mai superficială, globală sau sectorială. Din cauza aplicării sale la o mulțime
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
o nouă speranță: o democratizare din interior care nu mai este restricționată de controlul dogmatismului sovietic. Așa se explică de ce în mediile intelectuale din România s-a produs în anii ’60 probabil cel mai activ proces de depărtare de dogmatismul marxist. Anul 1968 a marcat sfârșitul speranțelor în realizarea unor reforme substanțiale din interior ale sistemului comunist. Trei evenimente pot fi identificate pentru declanșarea regresului pe termen lung a regimului ceaușist. Primul: înăbușirea experimentului cehoslovac al „comunismului cu față umană” de către
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
iniția și proiecta. În ipostaza sa activă, sociologia se concentrează pe perfecționarea punctuală a sistemului, pe soluționarea problemelor endemice ale societății actuale (delincvența, de exemplu) sau structural marginale: tensiuni și conflicte interetnice, dependența de droguri, supraponderalitate etc. Sociologia marxist-revoluționarătc "Sociologia marxist‑revoluționară" Sociologia inițiată în secolul al XIX-lea de către Marx a fost centrată pe schimbarea prin revoluție a societății capitaliste. Șansa dezvoltării acestei paradigme a fost anulată de înlocuirea sa cu o abordare ideologică, fiind subordonată activității partidelor comuniste. Unele
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
schimbare în configurarea sociologiei practicate aici. Dacă la început sociologia a fost respinsă cu eticheta de „știință burgheză”, după acceptarea ei a fost supusă unei puternice presiuni politice și ideologice. Regimurile comuniste au încercat să impună constituirea unei paradigme sociologice „marxiste” care să exprime punctul de vedere al partidelor comuniste. În realitate, practica sociologică a combinat eclectic și contradictoriu trei tendințe diferite: • sociologia loială programului comunist era centrată pe încercarea de a identifica modalitățile de acțiune pentru promovarea proiectului comunist de
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
dezvoltării unei sociologii loiale programului comunist de construcție socială. Reprezentantul acestei orientări a fost Miron Constantinescu, care a prezidat reintroducerea în România socialistă a sociologiei, pe liniamentele clare ale unei ideologii comuniste dogmatice. Tentativa de a dezvolta o nouă sociologie marxistă a dus la o practică științifică ce oscila între stilul occidental al sociologiei și ideologia comunistă. Pentru sociologia loială programului comunist, realitatea era privită ca un proces în tranziție care conține elemente încă nereformate (rămășițele vechii realități), împletite cu elementele
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
sociale a societății socialiste a dominat modelul produs de ideologia comunistă și care, în mare măsură, a fost asumat necritic și de analiștii occidentali. Două erori sunt cuprinse în această paradigmă. Prima eroare este aplicarea la societatea comunistă a teoriei marxiste conform căreia partidele/grupările politice sunt o parte componentă a claselor sociale, exprimând interesele acestora în plan politic. În fapt, în societățile comuniste, „clasa politică” a devenit ea însăși o clasă socială distinctă, cu interese diferite de cele ale celorlalte
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
și social), mentalitățile moștenite; c) rezistențe sociale: orice schimbare de amploare se izbește, inevitabil, de rezistențe venite din partea diferitelor grupuri sociale care ar putea avea interese/atitudini adverse față de direcția schimbării. Asemenea factori sunt explorați în mod special în teoria marxistă a claselor sociale. Toate efectele negative ale dificultăților cu care se confruntă un proces de schimbare, indiferent de factorii care le-au generat, sunt, de regulă, adunate sub conceptul de cost al schimbării. Teoria costurilor tranzițieitc " Teoria costurilor tranziției" Două
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
interpretarea realității în lumina concepției științifice despre lume a clasei muncitoare” și produce, în spiritul timpului de altminteri, o imensă confuzie de valori. Mai suplu gândite, următoarele studii dezbat problemele abordate în concordanță cu evoluția pe plan internațional a esteticii marxiste. În lucrarea E. Lovinescu sau Contradicțiile estetismului (1959), subliniind, din perspectiva marxistă, limitele concepției sociologice și estetice a teoreticianului, T. îi atribuie, pe de altă parte, lui E. Lovinescu meritul esențial de a se fi situat - evident, de pe „poziții strict
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
produce, în spiritul timpului de altminteri, o imensă confuzie de valori. Mai suplu gândite, următoarele studii dezbat problemele abordate în concordanță cu evoluția pe plan internațional a esteticii marxiste. În lucrarea E. Lovinescu sau Contradicțiile estetismului (1959), subliniind, din perspectiva marxistă, limitele concepției sociologice și estetice a teoreticianului, T. îi atribuie, pe de altă parte, lui E. Lovinescu meritul esențial de a se fi situat - evident, de pe „poziții strict liberal-burgheze” - în categorică opoziție cu tradiționalismul retrograd, mistic, obscurantist, cu ideologiile și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
de alți ideologi de dreapta. Și cenzura transcendentă e interpretată nu ca instalare în agnosticism, ci ca „tentativă de a salva prin toate mijloacele demnitatea ființei umane”. Aceeași flexibilitate a judecăților, pe fondul intransigenței principiale, aceeași perspicacitate analitică în spirit marxist, exercitată într-un cuprinzător orizont teoretic, caracterizează Perspective contemporane (1981), volum de factură compozită, reunind comunicări, prefețe, recenzii, alături de studii mai ample, de tip prelegere. Indiferent de obiectul lor - opere și idei ale unor gânditori (Tudor Vianu, Camil Petrescu, D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
de factură compozită, reunind comunicări, prefețe, recenzii, alături de studii mai ample, de tip prelegere. Indiferent de obiectul lor - opere și idei ale unor gânditori (Tudor Vianu, Camil Petrescu, D. D. Roșca, Mihai Ralea, Georg Lukács), domenii ca estetica fenomenologică, critica marxistă, critica literară românească în devenirea ei istorică, probleme de estetică, teorie literară și filosofie a culturii (critică și valoare, structura operei dramatice, estetica teatrului, sociologia muzicii, interferența culturilor, teleologie și cauzalitate în ontologia socialului, personalitatea practică și cea artistică) -, textele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
materialismul dialectic și istoric cultivat de autorul lucrării Istoria și conștiința de clasă, nu însă fără a constata o seamă de puncte comune. Semnalează teze ale principalului teoretician al autonomiei artei a căror validitate poate fi dovedită în temeiul esteticii marxiste, și aceasta grație mai cu seamă rezultatelor la care s-a ajuns prin Georg Lukács. În continuă polemică, directă sau indirectă, cu esteticianul italian, filosoful maghiar a denunțat, în toate studiile din perioada interbelică, motivația idealistă a unor concepte croceene
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
din perioada interbelică, motivația idealistă a unor concepte croceene, dar nu le anulează esența pozitivă, ci, dimpotrivă, o recuperează în alt angrenaj teoretic. Ce separă tranșant poziția materialistă de cea idealistă e radicala diferență de concepție în ce privește natura artei. Ca „marxist ortodox”, Lukács nu se putea situa decât la antipodul concepțiilor autonomiste. T. urmărește minuțios curba evoluției filosofului, îi delimitează cu acuratețe etapele, dând o radiogramă edificatoare a avatarurilor parcurse de gândirea sa de prin 1910, când îi apărea scânteietorul volum
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
eticul este un implicat definitoriu al esteticului. Firește însă că Lukács va dezvolta mult mai amplu ideea conexiunii artei cu celelalte valori. Ceea ce corifeul intuiționismului nu putea accepta în nici un caz și ceea ce opune obiectiv estetica sa aceleia a gânditorului marxist e conceptul de mimesis, fundamental în sistemul lui Lukács. După opinia lui T., acest concept ar fi, în ultimă instanță, sinonim cu cel crocean de „idealitate” a artei. E o opinie discutabilă, de vreme ce ele pof fi corelative, dar nu identice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
expresia”, dar condiționarea valorii exemplare a oricărei opere de „reflectare”, raportarea la o realitate preexistentă îl despart nu doar de Croce și în genere de idealiști, ci - cum menționează T. - chiar de o seamă de artiști revoluționari și de teoreticieni marxiști. SCRIERI: Probleme ale literaturii de evocare istorică, București, 1954; E. Lovinescu sau Contradicțiile estetismului, București, 1959; Eseuri, București, 1968; Critică, estetică, filosofie, București, 1972; Experiență, artă, gândire, București, 1977; Georges Lukács. Étapes de sa pensée esthétique, tr. Fernand Bloch, Paris
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
unei adevărate "revoluții mediatice"31. Mai mult, dacă, până spre sfârșitul anilor '70, cercetătorii americani pe domeniul Științelor comunicării ignorau, cu desăvârșire, "gândirea europeană, în ce privește legatura dintre comunicare și cultură"32, tributară, în mai toate contextele culturale academice europene, modelului "marxist de analiză a rolului mijloacelor de comunicare în masă în producția valorilor sociale"33, această situație se schimbă, după ce "noii critici retorici" adoptă premisele teoretice majore ale așa-numiților "teoreticieni critici" europeni, filosofi și sociologi extrem de sceptici în ce privește elanul "obiectivist
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
autorului. 680 Anthony Giddens, op. cit., apud Raymie McKerrow, op. cit., în loc. cit., p. 128. 681 Raymie McKerrow, op. cit., în loc. cit., p. 128. 682 Ibidem. 683 Ibidem, pp. 128-29. 684 Ibidem, p. 129. 685 Ibidem. 686 Ernesto Laclau, Politics and ideology in Marxist theory, NLB, London, 1977, apud Raymie McKerrow, op. cit., în loc. cit., p. 129. 687 Raymie McKerrow, op. cit., în loc. cit., p. 129. 688 Ernesto Laclau, op. cit., apud Raymie McKerrow, op. cit., în loc. cit., p. 129. 689 Raymie McKerrow, op. cit., în loc. cit., p. 129
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
Aiud are loc o grevă a foamei a peste 3000 de deținuți politici. 5.1.3. Instalarea comunismului Prima încercare de instalare a comunismului în Europa a fost după revoluția bolșevică din 1917. Uniunea sovietică și Mongolia au îmbrățișat ideologia marxistă în anul 1939. În anul 1945, acest regim a fost consolidat printr-un acord chino-sovietic. De asemenea, în același an comunismul era la conducerea a opt state din Europa de Est și Europa Meridională (Albania, Germania de Est, Ungaria, Polonia, România, Cehoslovacia
Înţelepciunea vremurilor străvechi : un istoric al Bisericii Creştine Baptiste din Cuvin : 1904-2004 by Emanuel Jurcoi () [Corola-publishinghouse/Science/1295_a_1938]
-
dar și de englezul Thomas Hobbes) s-a axat pe sporirea coerciției și pe impunerea unor instituții de izolare a delincvenților. Ambele filosofii au cunoscut o vastă difuziune în țările vest-europene, dar au suferit grave modificări prin contactul cu filosofia marxistă, care propăvăduia intervenția statului ca agent principal și chiar unic de administrare a pedepsei. Modelul occidental a fost vreme îndelungată bombardat cu critici ce vizau duritatea condițiilor de detenție și a celor de muncă, fiind acuzat de favorizare a exploatării
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]