7,832 matches
-
o întoarce pe dos, o îndepărtează cât se poate cu mâna, întoarce capul înapoi și începe să citească, uitându-se în altă parte."" Scriitorul nu pierde din vedere, nicio clipă, că eroii săi sunt tineri intelectuali. Pe de o parte naratorul dovedește că are o cultură deosebită, diferitele comentarii ale sale făcând comparația cu idei exprimate de gânditori cunoscuți. Pe de altă parte, eroii romanului sunt preocupați să se țină la curent cu operele literare care erau la modă în anii
Mihail Fărcășanu () [Corola-website/Science/311166_a_312495]
-
Drumul către "pathosul Absolutului" pe care ei încearcă să-l realitzeze devine tot mai întortocheat, făcând cu neputință de găsit nu numai calea de ieșire dar și cea de întoarcere din inextricabilul labirint în care rătăcesc. Drama lui John - personajul narator - e, într-un fel, aceea a lui Don Juan: nestatornic, incorigibil, el caută genul proxim, misterul feminin, iubirea. Femeia în diversitatea unor chipuri, nume, trupuri pe care hazardul i le scoate în cale, fără a izbuti să trăiască concomitent, în
Mihail Fărcășanu () [Corola-website/Science/311166_a_312495]
-
ale reclamei. Filmul apoi sare înainte în anul 1997 când Jobs, care a revenit la Apple, anunță un nou acord cu Microsoft la Expoziția Macworld din 1997. Partenerul său, Steve Wozniak (Joey Slotnick), este prezentat ca unul dintre cei doi naratori principali ai filmului. Wozniak atrage atenția publicului asupra asemănării dintre Big Brother și imaginea lui Bill Gates (Anthony Hall) de pe ecran aflat în spatele lui Jobs în timp ce acesta face anunțul. Întrebând „Cum s-a ajuns aici?” filmul sare înapoi în tinerețea
Pirații din Silicon Valley () [Corola-website/Science/325420_a_326749]
-
multe diferențe față de versiunile ulterioare, pe care Poe le-a publicat începând din 1835 cu titlul de „Bon-Bon”. Pierre Bon-Bon este un bine-cunoscut bucătar și proprietar de restaurant francez, cunoscut atât pentru omletele sale, cât și pentru ideile filozofice metafizice. Naratorul îl descrie ca un om profund și de geniu, după cum și pisica sa știa. Bon-Bon, care are „o înclinație către băutură”, tocmai bea niște vin în miezul unei nopți de iarnă cu multă zăpadă, când aude o voce. El o
Bon-Bon (povestire) () [Corola-website/Science/334325_a_335654]
-
Bonbon” provine din cuvântul francez "bon", „bun”, și este adesea folosit pentru a denumi dulciurile. Poe descrie, de asemenea, vechea tradiția greacă a idnetificării sufletului cu "pneuma", o flacără interioară care transformă alimentele într-o substanță care trece în sânge.. Naratorul povestirii „Bon-Bon” afirmă: „Mă îndoiesc, într-adevăr, că se deosebea prea mult de acei orientali din vechime care susțineau că sufletul e în pântece. În orice caz, socotea că grecii aveau dreptate când foloseau același cuvânt pentru minte și diafragmă
Bon-Bon (povestire) () [Corola-website/Science/334325_a_335654]
-
animate pentru școlii Copiii libertății ("Liberty's Kids"). De asemenea a apărut ca radioamator într-un film documentar al lui American Radio Relaz League, despre servicii de radio amatori în serviciul public. În anul 1995 Cronkite apărut pe Broadway că narator în "'How to Succeed în Business Without Really Trying". În anii 1980 Cronkite era unul din candidații luat în considerare în programul NAȘĂ „Jurnaliști în spațiu”, care a fost, însă, abandonat în urmă dezastrului navetei spațiale Challenger. În anul 1995
Walter Cronkite () [Corola-website/Science/326613_a_327942]
-
de Edgar Allan Poe în care sunt descrise circumstanțele tulburătoare din jurul unui portret aflat într-un castel. Este una dintre cele mai scurte povestiri ale sale, având doar două pagini la publicarea ei inițială în 1842. Povestea începe cu un narator rănit care caută refugiu într-un conac abandonat din Munții Apenini, fără a se da nicio explicație pentru rana sa. El își petrece timpul admirând operele de artă care decorează camera ciudată în care zăcea și răsfoind un volum care
Portretul oval () [Corola-website/Science/325598_a_326927]
-
asemănătoare cu viața. „” a fost publicată inițial ca o versiune mai lungă intitulată „Life in Death” în numărul din aprilie 1842 al revistei "Graham's Magazine" din Philadelphia. „Life in Death” includea câteva paragrafe introductive care explicau modul în care naratorul a fost rănit și că el a consumat opiu pentru a-și calma durerea. Poe a eliminat această introducere probabil pentru că nu era deosebit de relevantă și ar fi lăsat impresia că povestea nu era nimic mai mult decât o halucinație
Portretul oval () [Corola-website/Science/325598_a_326927]
-
și au format așa-numitul "Front Unit Dominican de Eliberare" cu Ángel Morales în calitate de președinte. Țelul principal a fost de a gestiona ajutorul militar al guvernelor democratice din America Latină și din Caraibe împotriva lui Trujillo . Printre membrii a fost și naratorul dominican Juan Bosch, care a preluat eforturile internaționale și a călătorit în diferite țări să se întâlnească cu președinții acestora. La 21 septembrie 1947, un grup de dominicani în exil, împreună cu un batalion de voluntari înarmați veniți din Cuba și
Trujillo Dictatorul () [Corola-website/Science/337207_a_338536]
-
în zona Bir Zeit din Palestina de către Hans Schmidt și Paul Kahle și publicate la Göttingen în 1918 și 1930. Povestirile erau scrise într-un grai local, dar mai elevat, într-un fel de formă standard a dialectului folosit de naratorul popular. Prima parte a cărții tratează sintaxa părților de vorbire, iar partea a doua sintaxa propoziției. Este o prelucrare a tezei de doctorat a lui Blau, în care el analizează elementele "arabe ne-clasice" din textele iudeo-arabe, mai ales cele
Yehoshua Blau () [Corola-website/Science/314864_a_316193]
-
menită să aducă în fața cititorului personalitatea troțkistului peruvian Alejandro Mayta, care a inițiat în 1958 o rebeliune pentru care a fost deținut în varii ocazii, sfârșindu-și viața în uitare și anonimat. Firul narativ se înfiripă odată cu interviurile luate de narator diferitor personaje, inclusiv fosta soție a revoluționarului, înstrăinată de el datorită escapadelor lui homosexuale. Ca de obicei, romanul lui Llosa se distanțează de realitatea strictă, păstrându-i însă datele esențiale, în contextul omniprezenței violențe în istoria Perului. Romanul descrie: Romanul
Mario Vargas Llosa () [Corola-website/Science/298707_a_300036]
-
Domnul pentru tații lor... și de asemenea pentru convingerea evreilor și a neamurilor că Isus este Hristos, Dumnezeu Etern, arătat tuturor popoarelor." "Cartea lui Mormon" este organizată ca o compilație de cărți mai mici, fiecare din ele fiind denumită după naratorul principal sau după un lider important, începând cu Prima Carte a lui Nephi (1 Nephi) și terminând cu Cartea lui Moroni. Cursul povestirii este în principal cronologic și este bazat pe conținutul narativ al cărții. Excepțiile cuprind Cuvintele lui Mormon
Cartea lui Mormon () [Corola-website/Science/305642_a_306971]
-
le-a publicat, în țară și în Europa, în răstimpul a șapte decenii și jumătate, ar întregi imaginea unuia dintre cei mai străluciți exegeți ai fenomenului artistic românesc. Nepot al scriitorului Barbu Ștefănescu- Delavrancea și ginere 2 al poetului și naratorului Alexandru Vlahuță, eseistul I.D. Ștefănescu se confesa, adesea, că i-a avut pe cei doi ca model moral, că i-a prețuit și, firește, iubit ca pe niște părinți spirituali. Literatura sa epistolară, bogată în informații și portrete psihologice, necesită
Câteva însemnări despre cărturarul I.D. Ștefănescu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/5117_a_6442]
-
este un film românesc din 1977, regizat de Mircea Moldovan după scenariul scriitorului Petre Sălcudeanu. Rolurile principale sunt interpretate de actorii Draga Olteanu-Matei, Marin Moraru, Constantin Diplan, Carmen Galin, Sebastian Papaiani, Nae Gh. Mazilu și Emil Hossu, în timp ce naratorul poveștii este Octavian Cotescu. El continuă acțiunea filmului "Toamna bobocilor" (1975), din care preia personaje și situații. La doi ani de la evenimentele descrise în filmul "Toamna bobocilor", în satul Viișoara a apărut o problemă complicată: bărbații din sat au plecat
Iarna bobocilor () [Corola-website/Science/328342_a_329671]
-
reușit totuși să își publice scrierile, fiind unul din puținii autori care au putut publica în această perioadă. Această perioadă a reprezentat apogeul lui ca scriitor. Viyon no Tsuma (Soția lui Viyon, 1947), prezintă o imagine de după război a Japoniei, naratorul fiind soția unui poet care a abandonat-o. Ea se angajează ca îngrijitor al tavernei de unde soțul ei a furat bani. Determinarea ei de a supraviețui este pusă greu la încercare de viol și decăderea soțului ei, dar voința ei
Osamu Dazai () [Corola-website/Science/302544_a_303873]
-
au luptat împotriva naziștilor. După evadarea prizonierilor evrei din Sobibor, lagărul de exterminare a fost închis din ordinul personal al lui Himmler, care a dispus demolarea clădirilor și plantarea unei păduri pe locul lui. Filmul se încheie cu prezentarea de către narator a activității de după război a principalelor personaje. În ordinea de pe generic. La festivitatea de decernare a premiilor Globul de Aur din 1988, filmul "" a primit Premiul Globul de Aur pentru cea mai bună miniserie sau film de televiziune. De asemenea
Evadare din Sobibor () [Corola-website/Science/326551_a_327880]
-
cooperație cu studiourile cehoslovace. Filmul este transpunerea pe ecran a romanului cu același nume scris de Jurek Becker. Filmul începe cu istoria expusă de un evreu care a supraviețuit un lagăr de concentrare din Polonia, fără a fi precizată localitatea. Naratorul își face reproșuri, deoarece n-a opus nici o rezistență celor care-l chinuiau. El povestește din amintire întâmplările din ultimele două săptămâni înainte de desființarea lagărului. Istoria din film este povestea vieții lui Jakob Heym, născut în 1921, ea fiind povestită
Jakob der Lügner () [Corola-website/Science/322872_a_324201]
-
două săptămâni înainte de desființarea lagărului. Istoria din film este povestea vieții lui Jakob Heym, născut în 1921, ea fiind povestită în 1967. Povestitorul nu înțelege de ce Herschel Schtamm și-a riscat viața, numai ca să transmită celorlalți deținuți că "vin rușii". Naratorul umple golurile din memorie cu povestiri din fantazia lui. Din istoria lui se poate înțelege că el ar fi fost căsătorit, soția lui fiind împușcată sub un copac, cu toate că se știe că în lagăre nu existau copaci.
Jakob der Lügner () [Corola-website/Science/322872_a_324201]
-
1843, dar la scurtă vreme a devenit asociat cu povestirea „Ligeia” a lui Poe după ce scriitorul a adăugat poemul într-o ediție revizuită a povestirii din 1845. În povestirea revizuită, poemul apare ca fiind compus de eponima Ligeia și predat naratorului în timpul chinurilor de dinainte de moartea acesteia. Un cor de îngeri plângând privește o piesă de teatru jucată de „mimi, cu chipul celui Prea-Înalt” și controlată de mari forme care se conturează în spatele scenei. Mimii vânează o „fantomă”, pe care nu
Viermele biruitor () [Corola-website/Science/325773_a_327102]
-
târziu în „niciodată” în faimosul poem al lui Poe, „Corbul” (1845). Poemul joacă un important rol simbolic prin includerea sa în povestirea „Ligeia”. Poemul este scris de Ligeia atunci când aceasta era pe moarte, deși el este de fapt recitat de narator, soțul ei. Deoarece pune accentul pe finalitatea morții, el pune la îndoială învierea Ligeii în povestire. De asemenea, includerea poemului amar ar fi fost menită să fie o ironie sau o parodie a convenției de la timpul scrierii sale atât în
Viermele biruitor () [Corola-website/Science/325773_a_327102]
-
„” este o povestire timpurie a scriitorului american Edgar Allan Poe, care a fost publicată pentru prima dată în 1838. Povestirea se referă la un narator nenumit și la soția sa , o femeie frumoasă și inteligentă cu părul de culoarea penei corbului. Ea se îmbolnăvește, compune poezia „Viermele biruitor” și rostește citate atribuite lui Joseph Glanvill (care sugerează că viața este durabilă doar printr-o voință
Ligeia () [Corola-website/Science/325782_a_327111]
-
cu părul de culoarea penei corbului. Ea se îmbolnăvește, compune poezia „Viermele biruitor” și rostește citate atribuite lui Joseph Glanvill (care sugerează că viața este durabilă doar printr-o voință puternică) cu puțin timp înainte de a muri. După moartea ei, naratorul se recăsătorește cu Lady Rowena, care se îmbolnăvește curând și moare. Înnebunit de durere, el rămâne peste noapte lângă trupul soției și privește cum Rowena se întoarce încet din morți, transformându-se în Ligeia. Povestea poate fi o halucinație a
Ligeia () [Corola-website/Science/325782_a_327111]
-
se recăsătorește cu Lady Rowena, care se îmbolnăvește curând și moare. Înnebunit de durere, el rămâne peste noapte lângă trupul soției și privește cum Rowena se întoarce încet din morți, transformându-se în Ligeia. Povestea poate fi o halucinație a naratorului, indusă de opiu, și nu există o dezbatere dacă povestirea era o satiră. După prima publicare a povestirii în revista "The American Museum of Science, Literature and the Arts" din Baltimore, ea a fost revizuită substanțial și republicată pe tot
Ligeia () [Corola-website/Science/325782_a_327111]
-
nu există o dezbatere dacă povestirea era o satiră. După prima publicare a povestirii în revista "The American Museum of Science, Literature and the Arts" din Baltimore, ea a fost revizuită substanțial și republicată pe tot parcursul vieții lui Poe. Naratorul nedenumit descrie calitățile Ligeii, o femeie frumoasă, pasională și inteligentă, cu părul ca pana corbului și ochii închiși la culoare, despre care crede că a întâlnit-o „într-un oraș mare, plin de ruine, de lângă Rin”. El nu este în
Ligeia () [Corola-website/Science/325782_a_327111]
-
oraș mare, plin de ruine, de lângă Rin”. El nu este în măsură să-și aducă aminte nimic despre trecutul Ligeii, nici măcar numele ei de familie, dar își amintește frumoasa ei înfățișare. Frumusețea ei, cu toate acestea, nu este una obișnuită. Naratorul o descrie ca fiind înaltă și subțirică, cu unele „ciudățenii”. El îi prezintă fața în detaliu, de la fruntea ei „fără cusur” până la ochii ei cu „sfere divine”. Cei doi se căsătoresc, iar Ligeia își impresionează soțul cu imensele sale cunoștințe
Ligeia () [Corola-website/Science/325782_a_327111]