2,084 matches
-
elemente. Cu toată inconsecvența denunțării esenței stalinismului, hotărârile Congresului al XX-lea au dat un impuls puternic forțelor reformatoare din țările lagărului sovietic, deoarece critica adusă diferitelor componente ale sistemului totalitar, pentru care mai înainte reprezentanții intelighenției opozante erau urmăriți necruțător, pe neașteptate au simțit o susținere chiar din partea Moscovei. în ceea ce-i privește pe comuniștii iugoslavi, ei își legau speranțele de o critică a lui Stalin mai hotărâtă la Congresul al XX-lea și în particular declararea publică a vinovăției
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
din necunoscuții G.T. Popescu, A. Vasiliu, P.I. Teodorescu și St. Apeteanu. După mai bine de un an Bacalbașa revine la direcția publicației (începând cu numărul 188/1898), reluând totodată și vechile făgașuri care îi aduseseră notorietate, adică atacul neîntrerupt și necruțător al „moștecismului” din toate sectoarele vieții sociale. Din mai 1899, când Bacalbașa, obligat de starea sănătății, părăsește definitiv conducerea, treburile redacționale vor rămâne în seama unui comitet, cu excepția perioadei 17 octombrie 1899 - 20 februarie 1900, când Ranetti figurează ca director
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288258_a_289587]
-
bibliografice: A. B. Yofe, Copilăria pierdută, „Hamiș-mar”, (Ierusalim), 1981, 7 iunie; Barbu Cioculescu, „Aproapele meu”, RL, 1980, 30; Adriana Kisseleff, Pledoarie pentru „aproapele meu”, SPM, 1980, 1 august; Felicia Antip, Însemnări din Londra, TBR, 1981, 15 aprilie; Elena-Esther Tacciu, Memoria necruțătoare, „Ultima oră” (Tel Aviv), 1990, 3 octombrie; Armand Gufrin, „Femeia lui Loth”, „Adevărul” (Tel Aviv), 1990, 2 noiembrie; I. Suhor, „Femeia lui Loth”, RCM, 1991, 1 octombrie; Sadi Rudeanu, „Femeia lui Loth”, „Facla” (Tel Aviv), 1991, 7 noiembrie; Solo Har
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287854_a_289183]
-
dovedește că este vorba de unul și același virus. Reiese astfel că prioritatea aparține de fapt echipei pasteurianului Luc Montagnier - al cărui LAV devansase cu câteva luni, în 1983, descoperirea HTLV-3 al lui Gallo. Criticii lui Robert Gallo devin din ce în ce mai necruțători. Cum se face că, în timp ce lui Gallo i s-a brevetat imediat în SUA atât virusul cât și testul, lui Montagnier i s-a refuzat cu obstinație brevetul american cerut? De ce lui Montagnier revistele importante i-au întârziat publicarea rezultatelor
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
Emil Cioran: România nu se mai poate „schimba la față”, nu se mai poate salva, pentru că este deja pierdută, naufragiată în neantul propriei neputințe de a accede la „marea istorie”. Asemenea unui clinician care, trecând în revistă simptomele unei boli necruțătoare, întârzie asupra consecințelor morbide ale acesteia cu o minuțiozitate care ar eșua în cinism dacă nu ar fi susținută de o pasionalitate explozivă și molipsitoare, I. „deconstruiește” metodic întreaga mitologie naționalistă românească, fie aceasta înnobilată de spiritualitatea interbelică, fie deformată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287599_a_288928]
-
București avea deja acest gând și, în buzunar, decretul de alipire a țării noastre la imperiul rusesc. De aceea greva domnitorului Carol I la Calafat. Acest colaboraționism și cameleonism perfid, care l-au îmbogățit pe Maiorescu, este înfierat de gazetarul necruțător Eminescu, în câteva articole, în care, fără să-i divulge numele, înglobându-l sub genericul acelor "avocați buni", dar la fel de venali și de corupți." 135 Cele mai scandaloase, în acest sens, au fost cazurile Mihălescu și Warszawski. Simeon Mihălescu ("gratulat
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
justiției, inclusiv pe avocatul Titu Maiorescu, om al grupului Horowitz Warszawski Rubinstein Hessen Hagianoff, cum el însuși o recunoaște în jurnal. Bătălia se poartă în Timpul, preluată în Binele public, România liberă și în alte publicații. Articolele eminesciene sunt numeroase și necruțătoare, dezvăluirile prelungindu-se în 1879. Poetul își motivează astfel tonul aspru: Daca tonul foii noastre e uneori de-o estraordinară asprime, cititorii desigur că nu vor fi uitând ce cumplită e starea de lucruri în care se află țara noastră
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
Acum procesul patriotului d. Mihălescu d-abia se instruiește și, tot în privința faimoaselor rechiziții, încep a străbate la lumina publică alte nouă isprăvi ale d-lor de la putere, de un fel cu totul deosibit."139 În două articole, Eminescu este necruțător și cu Maiorescu, pe care nu-l numește direct, trimiterea fiind însă străvezie. Mai mult, poetul îl așază în rândul "patrioților" de felul lui Mihălescu, "venali" și "corupți", pentru care câștigul primează: "Abuzul și mita iată izvoarele nesecate de unde curg
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
războiul mondial pentru a crea baza globalizării revoluției, prin extindere în toată Europa. Troțki, flecar și superficial în materie de gândire politică, l-a acuzat pe Stalin că a trădat "revoluția mondială". Nici vorbă de așa ceva: Stalin era pragmatic și necruțător față de cei care dădeau semne de slăbiciune în raport cu ideea mondializării revoluției. Iată de ce a pregătit răbdător Germania lui Hitler 241 pentru a deveni "spărgător de gheață", ajutând-o să ajungă să se înarmeze în pofida tratatelor internaționale, pentru ca, la rândul său
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
primit premiul Nobel, F. E. Sillanpää, Sorin Titel 207 și Gabriel Gafița 208 prezintă liniile principale ale parcursului acestuia în cariera sa literară. Opera acestuia se caracterizează prin atenta observare a condiției individului, în speță a țăranului, confruntarea cu lumea necruțătoare și atitudinea în fața morții. Priviri în imediat este dedicat impresiilor de călătorie, mai mulți autori evocând momente petrecute pe tărâm finlandez. Cezar Lăzărescu este unul dintre aceștia și propune articolul Helsinki-Tapiola-Turku, o privire asupra sudului Finlandei. Primul contact pe care
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
o simplă poveste"809. Același subiect este întâlnit și în articolul Doinei Ioanid, Bazar de scriitor. Descusutul buzelor. Sofi Oksanen - Vacile lui Stalin. Ca o completare la cele spuse anterior, în articol se mai precizează că romanul "este o confesiune necruțătoare a unei femei care și-a pierdut rădăcinile, identitatea"810. Personajul principal al romanului, obligat mereu să-și ascundă originile, intră în opoziție cu scriitoarea care "își descoase buzele"811 pentru a scoate la lumină amănunte ale unei lumi în
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
fi trecut câteva decenii de la moartea sa. Refuză categoric să facă literatură în aceste pagini, unde notează și cheltuielile cu lucrările agricole de pe proprietatea sa. Nu ascunde dificultățile întâmpinate în scrierea anumitor cărți, nemulțumirea față de roadele unor nopți istovitoare. E necruțător cu o serie de colegi întru literatură și, fără intenții portretistice, menționează pur și simplu acte menite să îl irite. Sunt interesante și lecturile scriitorului, unele surprinzătoare (James Joyce, Alfred Döblin). El își consemnează și reacțiile față de evenimentele politice ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289159_a_290488]
-
a scrie adevărul (atunci când scrie și vorbește despre realitatea-așa-cum-este-ea) și a accepta adevărul spus, scris de altul, chiar dacă nu-i este cu totul favorabil acel adevăr. A fi scriitor înseamnă a nu minți.” Prin atitudinea sa, ca și prin luciditatea necruțătoare cu care a denunțat ipocrizia colegilor de breaslă, profitori sau victime mute ale unui regim dictatorial menținut la putere prin crimă și delațiune, G. a devenit un „personaj” incomod pentru toată lumea, un autoexilat căruia, după revoluția din 1989, nu i-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287312_a_288641]
-
autorul e „un inspirat și îndemânatic cizelator al frazei, precum și un psiholog dintre cei mai subtili”. Capitolele Viziunea epică a scriitorului (considerată realistă, susținută de un ascuțit simț de observație), Adâncimea psihologică a romanului (se subliniază că autorul definește ironic, necruțător tipul parvenitului), Aspectul stilistic (e avută în vedere folosirea cu măestrie a figurilor de stil, a cuvântului „cu bogată sugestivitate”) și Descendența literară încearcă să fixeze statura de scriitor a celui cercetat. După ce în versificările sale din adolescență prelucrase și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288113_a_289442]
-
cu Tessilo, pe care Raoul trebuie să-i binecuvânteze, ea pune în anaforniță o ostie otrăvită. Editha moare sub ochii preotului care o iubește și care primește de la propria lui soră confesiunea crimei. Cu o vigoare implacabilă și o acuitate necruțătoare, sufletele îndurerate sunt exacerbate, chinurile morale strivesc și fac să sângereze, să urle, să scrâșnească fibrele delicate ale inimilor femeiești. În culegerea pe care o citam mai devreme, Handzeichnungen, mai multe nuvele au aceeași caracteristică a durerii exasperate: Die Blutbuche
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
să mai scriem?” (Struguri). Dacă în Unde fuge mercurul, poem inclus în Curtea Medicilor (1979), se autodeclară, ironic (la adresa criticilor literari), „cuviincios”, „tradiționalist”, „un blând poet naturist”, unul din poemele apărute peste un deceniu propune o altfel de estetică, aspră, necruțătoare: „vreau sticla pe care o spargi să-ți faci un vârf/ de lance un stil ascuțit și neîndurător/ să scriu cu el pe zid silabele zilei de foc/ sângele ascuns al sinelui să răzbată vijelios/ ca dintr-o arteră tăiată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288922_a_290251]
-
care intuiește dimensiunile mitice (scriitorul ar „înainta înapoi”, mișcare specifică proiecției mitice). S-a apropiat entuziast de câștigurile expresionismului, mai cu seamă în dramaturgie și în arta dramatică (prețuiește piesele lui Lucian Blaga și din această rațiune), totdeauna în polemică necruțătoare cu oamenii de teatru mediocri. Nu întâmplător, el compune o piesă de teatru de factură expresionistă (Sburător cu negre plete) și traduce din Karel Capek piesa R.U.R. Aspirația de a găsi cheia unei paradigme, personalitatea umană și îndeosebi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285184_a_286513]
-
sfîrșitul anilor treizeci cucerirea unui întreg continent supus curînd asprimii și atrocității impasibile ale unei "noi ordini" bazate pe rasism, apoi pe genocidul "raselor inferioare". Încă o dată, realizarea unificării continentului european trece printr-o cucerire hegemonică ce impune o dominație necruțătoare care are la bază îmbinarea tehnicii moderne cu întoarcerea la barbarie. Pentru a scoate Europa din coșmar, nu va fi nevoie de nimic altceva decît de un al doilea război mondial. Dar cu ce preț! În 1945, țările europene încetează
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
congestii cerebrale -, fusese măritată, pe rând, cu marele vistiernic Dumitru Buhuș 87 și cu serdarul Ștefan [cel tăiat de Vasile Lupu, fiindcă a luat parte la uneltirea lui Gheorghe Ștefan 88], a rămas văduvă. ... ea era deseori provocată de bolile necruțătoare Cronicarii români n-au fost întotdeauna preocupați de cercetarea pricinilor care provocau morțile voievodale. Pentru ei, Voievozii, cei mai mulți insuportabili - pedepsiți câteodată prin maziliri, pierderi ale averilor acumulate ilicit și pribegii umilitoare, nu mureau pur si simplu. Când catadicseau să vorbească
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
veri fără cinste, tot într-un chip și cu o certare se vor certa”396; răspunzători erau făcuți autorii - ce urmau să-și piardă și averea, „încă-ș va piiarde bucatele” -, dar și deopotrivă, sfătuitorii și complicii 397. Și Biserica era necruțătoare cu răpitorii: Canonul 27 al celui de-al IV-lea Conciliu Ecumenic și Canonul 92 Trulan îl pedepsesc pe răpitor cu anatema și nu-i iartă nici pe cei care l-au ajutat 398. Apropiații victimei îi puteau omorî pe
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
feciorii ei” 538), autorii letopisețelor se mulțumesc cu minimum de informație când vine vorba de femei: „într-aceaia vréme și mama lui Costandin vodă, jupâneasa Stanca, au murit și cu cinste i-au făcut pogribaniea în București” 539. Victime ale bolilor necruțătoare Radu Greceanu nu putea fi satisfăcut cu consemnarea - în cazul morții Stancăi, mama lui Constantin Brâncoveanu - a unei știri seci, știind el - cu siguranță - eforturile depuse de Vodă pentru găsirea unor lecuitori (Brâncoveanu îl cerea cancelarului Mihail Teleki pe medicul
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
odată, eșecul profesorului în ceea ce privește predarea și evaluarea, dar și în ceea ce privește influența sa pozitivă în viața elevilor. Procesul notării întărește spiritul de competiție, iar competiția afectează negativ experiențele individului 189. În concepția lui Alfie Kohn, dacă se renunță la modelul competiției necruțătoare, ar avea de câștigat registrul relațiilor umane, respectul de sine al individului, plăcerea vieții și chiar productivitatea acestuia. Pentru Kohn, competiția reprezintă acea situație în care succesul unei persoane depinde de insuccesul alteia (altora). Există două tipuri de competiție: competiția
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/991_a_2499]
-
galben; ghinion; ceva grav; greață; greu; gri; groaznic; grozavă; holeră; incapacitate; infect; inimă; insuportabilă; invaliditate; îmbolnăvire; îngrijorare; însănătoșire; fără leac; lecție; lene acută; leneș; lipsa de anticorpi; lovitură; lungă; medici; medicină; microbi; migrenă; miopie; de moarte; moleșeală; molipsitor; mort; moșneag; necruțătoare; necurată; de nedorit; negativ; neîncredere; nemiloasă; neplăcut; nesănătos; nesiguranță; nesuferită; nevoiaș; niciodată; nimănui; oboseală; obstacol; organ; pacient; parkinson; pasăre; părere de rău; pecetluit; pierdere; policlinică; posibilitate; povară; psihic; fără putere; puternică; regim; remediu; România; sănătos; scaun; scîrbă; scoală; sedentarism; semn
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
viață; frig; fugă; greu; harta vieții; idee; ignorantă; implacabilă; interes; iubire pierdută; iubită; împăcare; împrejurări; închisoare; a se întîmpla; întrebare; libertate; lipsă; Lost; lucru ireal; luptă; mama; mare; măsură; melancolie; meleag; minunată; mister; mitologie; mînă; modelare; nașpa; neam; nebună; necăjită; necruțătoare; nedreptate; nefericire; nemiloasă; nervi; neștiut; normă; norocul; noroi; cu obstacole; ofițer; omenesc; oportunitate; optimism; orgă; parte; părăsită; porcărie; potrivnică; predestinare; predestinat; proprie; scaun; schimbări; scris; scurtă; soră; sortit; soț; soție; speranță; speriat; sună; șansă; timp; trai; trudă; tu; tulburătoare; univers
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
naționale străvechi - setea de adevăr și dreptate, vitejie, curaj, putere de sacrificiu, dorința de libertate. Opere reprezentative: Frații Jderi, Neamul Șoimăreștilor . - Epoca de decădere a Moldovei, în timpul domniei lui Duca-Vodă, un despot lacom, egoist, indiferent la viață grea a oamenilor, necruțător, ilustrând antieroul absolut, complet opus imaginii de pater familias a lui Ștefan cel Mare. Românul Zodia Cancerului sau Vremea Ducăi-Vodă are la bază construcției literare motivul străinului, care observa și comentează cele văzute în timpul călătoriei sale prin Moldova (întâlnit și
Paul Nechifor, Carmen Dimitriu, Angela Căşăriu, Adela Jitaru by Monografia Colegiului Național ,,Mihail Sadoveanu" Pașcani () [Corola-publishinghouse/Science/91876_a_93485]