1,712 matches
-
făceau parte din cor au Îndrăgit fiecare exercițiu, pentru că lucrul li se părea complex, incitant. Atitudinea se datora, cred, acestui mod de a lucra constant În cerc, pentru că el transmite un sentiment liniștitor de Încredere, fără tentă competitivă. Dar această oază a creativității a fost totuși invadată de mineri În acel iunie 1990... Insula lui Prospero nu poate să existe fără Calibani... Au coborât În haită până În subsolul teatrului și, găsindu-i pe actori grupați În jurul Priscillei, vorbind cu ea În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
a lungul și de-a latul, de la Păcuiul lui Soare la Biharia - cetatea de pământ din nord-ves tul țării, de la insula Ada-Kaleh la Istria sau la mânăstirile din nordul Moldovei. Cele două Sarmizegetuse sunt cât mai des vizitate, ca și oaza de cultură și tradiții străvechi a Maramureșului, cercetată sat cu sat în căutarea subiectelor. Face film după film, apreciate în țară, dar mai ales în afară, și nu regretă cei trei ani de studii muzicale, când visa să cânte pe
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
era vântul puternic, care stârnea praf de nisip fin ce intra în ochi, dinți și toate orificiile disponibile. Apa - maron foncé. Contactul cu marea - dezolant. În această dezolațiune mă gândeam la tine, și-mi era mai bine. Erai casa, liniștea, oaza mea în deșert. Primul lucru frumos: valurile imense care împroașcă digul. Atunci fac cunoștință cu acest dig salvator, care însă se prezenta sub o formă amenințătoare. Ne întoarcem sus, la cantină. Agitație, grupulețe, intrigi. Mi se șoptește la ureche să
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
bineînțeles, și încă în așa măsură, încât nici n-am înțeles prea bine despre ce era vorba... Apoi însă, pe măsură ce se iscau tot felul de probleme, din ce în ce mai clar, încercând să ajungă la un consens: o prietenie calmă - un fel de oază în acele timpuri grele și tulburi - un umăr la umăr de nădejde, discutând pe parcurs, după cele mai bune tradiții peripatetice, toate chestiunile de cultură și de artă ce ni se iveau în cale și făcând din luminarea lor - a
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
malul Dunării sau în Parcul Monument. Încă înainte de 1 Mai, profitând de minivacanță, de vremea frumoasă și caldă, de briza răcoroasă provenită de la purificatorul Danubiu, ne-am desfășurat cortulexpoziție pe faleză, în calea iubitorilor de natură. Cortul nostru, o veritabilă oază de liniște interioară, a devenit centrul lumii timp de câteva ore, mai multe zile la rând. S-au perindat prin el mulți: părinți și bunici însoțiți de copii sau... invers, adolescenți zgomotoși, unii îmbrăcați, alții mai mult dezbrăcați, cu tot
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
de a fi considerat avansat? Totul este atât de relativ... Dar, întrucât trebuie folosit un cuvânt pentru a scoate în evidență o anumită vechime în Sahaja Yoga sau dacă vorbim despre... experiență (?!), accept: avansat... Fie! Găsesc multă liniște în această oază. Fac o altă paranteză: cuvântul oază mă duce cu gândul la apă, hrană, verdeață și pace în deșert. Simțeam nevoia să vă descriu mai exact ce găsesc eu în casa surorilor Janina și Daniela Fluieraș: apa, hrana și liniștea deșertului
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
este atât de relativ... Dar, întrucât trebuie folosit un cuvânt pentru a scoate în evidență o anumită vechime în Sahaja Yoga sau dacă vorbim despre... experiență (?!), accept: avansat... Fie! Găsesc multă liniște în această oază. Fac o altă paranteză: cuvântul oază mă duce cu gândul la apă, hrană, verdeață și pace în deșert. Simțeam nevoia să vă descriu mai exact ce găsesc eu în casa surorilor Janina și Daniela Fluieraș: apa, hrana și liniștea deșertului... sufletului meu! În acest univers se
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
mi-a întins mâna: - Eu sunt Doru. - Florin! - m-am prezentat. Simplu. Și spontan. Conexiunea se realizase. Intrarea în casă a fost echivalentă cu imersiunea. Noi, arădenii formam corpul ce se afunda în marea de vibrații a celor din interior. Oaza de care vorbeam la Arad, am regăsit-o acum la Oradea. Aceeași, de altfel, cu cea de la Slatina... Desigur, mai există oaze... Eram nou în grup, dar vechi, în același timp! Toată lumea mă știa parcă dintotdeauna, eram asimilat dinainte de... asimilare
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
echivalentă cu imersiunea. Noi, arădenii formam corpul ce se afunda în marea de vibrații a celor din interior. Oaza de care vorbeam la Arad, am regăsit-o acum la Oradea. Aceeași, de altfel, cu cea de la Slatina... Desigur, mai există oaze... Eram nou în grup, dar vechi, în același timp! Toată lumea mă știa parcă dintotdeauna, eram asimilat dinainte de... asimilare... Într-o astfel de comuniune de conștiințe inocente, poți atinge plenitudinea existențială. Folosesc cuvinte, poate prețioase dar, în introspecțiile mele, meditez la
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
voce tare. Natura nu ni s-a dezvăluit așa cum ne-am fi dorit noi, dar tot ea a fost cea care a șters umbrele din sufletele noastre și a mai spălat din relele plaiului românesc. În mijlocul acestei băi generale, în oaza de curățenie stabilită de sufletele sahaj, s-a desfășurat havanul. Apă, foc, apă. Iar a doua zi, ziua Sahasrara, soarele victorios, vesel și prietenos ne-a arătat că Mama Natură este Mama noastră! Tot în subtil au avut loc și
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
interioară generată de călătorie, de bagaje și prime impresii. În acele clipe, marea de verdeață era dezmierdată de curgerea melodioasă a apei unei fântâni arteziane în formă de svastică și care se învârtea ca o morișcă (în sensul pozitiv, bineînțeles). Oaza aceasta, aveam să constat că era un important centru de purificări, shoebeat și/sau meditații. Sahaja yoghinii se foloseau intensiv de Mama Natură sub această formă de manifestare, eu, însă - poate, ceva mai introvertit - îmi găseam odihna spiritului doar privindu
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
specialiștii români și cu tehnicienii chilieni despre problemele societății, chilienii exprimându-și aprecierea față de profesionalismul și corectitudinea "Părții române", dar și temerile cu privire la privatizare și la noul proprietar. După dejun, condus de conaționalul nostru "domnul director", am vizitat orașul, o oază de verdeață în Atacama, purtându-și numele de la indienii quechua, în limba cărora copay desemna culoarea albastră și yapu pământ, respectiv "câmpul cu turcoaze". Am vizitat Muzeul mineralogic, Gara de lemn cu vestita locomotivă "Copiapo", decretată în 1952 Monument național
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
cu "prezent" (cel de după 1990!). Capitală din 1818, devastată de un incendiu la 1863, a înflorit de pe urma salpetrului și cuprului. Înconjurat de munți semeți, cel mai înalt fiind vulcanul Tupungato, de 6570 de metri, Santiago avea multe parcuri și multe oaze de verdeață și liniște. Unul din acestea se află în apropierea ambasadei, în zona Cerro San Cristobal, Parque Metropolitano, putând fi vizitat în mașină, pe jos sau admirat din funicular. În apropierea bătrânei și monumentalei stații de cale ferată (azi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
văicărelile mele să-i convingă pe toți de inospitalitatea acestui loc. Dacă voi reuși să fiu convingător, cu siguranță că nimeni nu va mai veni să mă vadă. Numai astfel voi putea să-mi petrec liniștit ultimele mele zile în oaza asta pământească. Trebuie să insist asupra frigului permanent din ținuturile astea. Îmi amintesc că am găsit acest topos al „frigului” în jurnalul unui călător grec și că, atunci, lucrul m-a impresionat mult: nu toleram în nici un caz să trăiesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
la nesfârșit cu iubirea în muguri, iar peste timpul ce a trecut cenușa din ruine să se prefacă în uitare. Răul cuprinsese toate încăperile precum o briză care intră și-ți inundă casa. În toată casa nu mai găseau o oază de liniște, făcându-i să se simtă ca pe un teritoriu străin. Aroganța lui nu putea fi anulată nici cu dinamită, tandrețea, bunătatea, duioșia, umărul pe care voia să își pună capul, erau lucruri greu de găsit. Pentru el nu
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
să mă fac frumoasă, tată! Mă gândesc în primul rând la felul cum arăt! -O, ești așa de frumoasă! Ești ca o prințesă. - Chiar crezi? - Sigur. Arăți bine. Se vede de la o poștă. Se vede cu ochiul liber. Ești o oază de liniște și pace pentru mine. Tu îmi dai putere să merg mai departe atunci când îmi este greu. Te iubește tata mult, mult... - Și eu sunt fericită atunci când sunt cu tine, nu ascund lucrul ăsta. Mă simt în siguranță. - Iar
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
Noapte calmă și Sărbătorile poetului sunt racordate la scrierile din prima fază de creație a poetului, situată în deceniul al patrulea. Cu o intuiție critică fină, C. descoperă chiar și în creația marcată de realismul socialist a lui Mihu Dragomir oaze de poezie autentică, poezii patriotice sincere, neafectate de poncifele epocii. A doua carte, Prejudecata Caracostea (2002), abordează prioritar, spre deosebire de studiile semnate de Titu Popescu și Ioana Bot, gândirea lingvistică a lui Caracostea, teoria limbajului, prezentă în întreaga sa operă. Convins
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286214_a_287543]
-
care viața nu semăna deloc cu o apă aflată într-o curgere lină, netulburată. În fapt de seară, gândurile mă purtau către sfintele alcătuiri izvodite din inimă și cuget domnesc...Aproape fără voia mea, pașii au pornit în căutarea unei oaze de liniște. Privirea am lăsat-o slobodă precum pasărea cerului. Undeva, în piscul Repedii, mi s-a arătat chip de lumină, cu irizări purpurii furate din vatra de jeratic a asfințitului...Era primăvară! Lunga-i trenă purtată în triumf pe
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
spunea înțeleptul, și-ar pierde înțelesul și puterea, întrucât ea se găsește înscrisă cu literă de taină în marea Carte a Naturii. Oamenii ar renunța să mai descifreze alfabetul lumii, neguțătorii ar purta manuscrisele cu caravanele lor prin deșerturi și oaze, le-ar vinde prin bazaruri pentru galbeni sunători sau nestemate, iar soarta învățăturii ar fi să zacă în biblioteci". Ne întrebăm ce s-ar fi întâmplat dacă aceste vechi mărturii critice asupra scrisului ar fi fost luate în seamă? Cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
le ești cunoscut. Tokyo este capitala statului și sediul Palatului Imperial de mai bine de 400 de ani, preluând acest rol de la Kyoto. În trecut, numele său era „Edo”, ceea ce înseamna „Capitala din Est”. Palatul Imperial este așezat într-o oază de liniște și frumusețe sublimă, grădinile ce-l înconjoară fiind declarate monumente ale naturii. Nu departe de palat se află templul Meiji-Jingu, renumit prin pitoresc, așezat într-un loc sacru ce este înconjurat de zeci de hectare de copaci și
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
a o vizita zilnic, ziua și noaptea. Ziua, zona este foarte aglomerată, chiar și atunci când plouă; bazarul este plin de turiști, pentru că este acoperit. Noaptea însă, capătă un farmec aparte. Pe seară se închid magazinele și zona devine o adevărată oază de liniște. În noapte sclipesc sute de beculețe în toate culorile, cele de la reclame oferind un aspect ireal tablourilor pictate cu teme diverse, existente pe obloanele trase la închiderea magazinelor... „Nakamise” este străbătută, zilnic, nu numai de sute de turiști
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
pereții subțiri de be-ce-a se auzeau din alte părți certuri sau diverse alte lucruri, dar vocea bunicii le acoperea pe toate. Afară era un zbucium perma nent, cu mașinile care treceau încoace și-ncolo ; în sufragerie, în schimb, întîlneai o oază de liniște. Cîte o muscă mai bîzîia din cînd în cînd și trecea în grabă printre cei doi, dar nu era deloc luată în seamă. Firele de praf se așterneau implacabil peste mobile, iar canapeaua mai vibra uneori, aproape imperceptibil
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
indiană, este și un fel de reședință a sufletelor răposaților, iar, din acest punct de vedere, nunta celor doi poate fi interpretată ca o aluzie la viața transcedentă într-o împărăție a morților. Insula mai este: „loc al însingurării și oază în mijlocul apelor, evocare a paradisului și spațiu fără ieșire, insula reunește simbolurile vieții ce se naște și totodată sensurile morții, căci la Eliade, «apa reprezintă în foarte multe tradiții haosul primordial de dinainte de creație», pe când «insula simbolizează manifestarea, Creației»“14
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
înălțau în lumină și toată tabăra parcă asculta melodiile care aveau atâta farmec în tristețea locurilor. Câteodată și amurgul colorează cu tonuri mai blânde tabăra și împrejurimile. Supt un cer limpede, se vede în depărtări satul Șipotele ca o prietenească oază; soarele roș ca sângele se cufundă între dealuri la asfințit; vântul a contenit; căldura s-a potolit; parcă nădăjduiești o viață mai fericită în clipa de răgaz a asfințitului și parcă ți se moaie sufletul; uiți cele ce te împresoară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mărunțel Plosca la drum. Meii la stâni. Cașul ... Printre vii, livezi și dumbrăvi... Sate multe, însă mici. Două, trei, șase, gospodării Un războinic trist din pricina iubitei furate de tătari. (r.t.) Tatar rob. Țigani robi. Fântână într-un fel de oază de plantații. Filozofia religioasă a fântânilor la Români. Negustor de vite, care vine din străinătate (Silezia, Ungaria) și care povestește ce-i prin alte țări. Povestiri de demult, amintiri ale marilor nă văliri, când oameni cuibau în munte. Casele boierilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]