2,784 matches
-
oxide of fibrin and albumin, I wanted to derive from [the Greek word] πρωτειος, because it appears to be the primitive or principal substance of animal nutrition". "(Numele de proteină pe care îl propun pentru denumirea compusului organic rezultat prin oxidarea fibrinei sau albuminei, l-am derivat din grecescul "πρωτειος" (proteios) deoarece pare a fi substanța primitivă sau principală din nutriția animalelor)." Biosinteza proteinelor este un proces prin care fiecare celulă își sintetizează proteinele proprii, prin intermediul unui proces care include multe
Proteină () [Corola-website/Science/303840_a_305169]
-
reacției de titrare. Metoda de mai sus care implică iodul necesită crearea și standardizarea soluției de iod. O altă cale o reprezintă generarea iodului în prezența acidului ascorbic prin reacția ionilor iodat și iodin în soluție acidă. Un agent de oxidare mai puțin întâlnit este N-bromosuccinimida, (NBS). În această titrare, NBS oxidează acidul ascorbic (în prezență de iodură de potasiu și amidon). Când NBS este în exces (de exemplu, reacția este completă), acesta eliberează iodul din iodura de potasiu, care formează
Acid ascorbic () [Corola-website/Science/301468_a_302797]
-
sintetiza vitamina C și trebuie să o obțină din alimentație. Acidul ascorbic și sărurile sale de sodiu, potasiu și calciu se folosesc des ca aditivi alimentari antioxidanți. Acești compuși sunt solubili în apă și, deci, nu pot proteja grăsimile de oxidare: pentru acestea, esterii liposolubili ai acidului ascobic cu catenă lungă de acizi grași (ascorbil palmitat sau ascorbil stearate) pot fi folosiți drepti antioxidanți. Numele aditivilor alimentari europeni relevanți sunt: E300 acid ascorbic, E301 ascorbat de sodiu, E302 ascorbat de calciu
Acid ascorbic () [Corola-website/Science/301468_a_302797]
-
cu toate că mercurul în stare elementara este oxidat rapid în mercur (II) în interiorul eritrocitelor (care prezintă o afinitate mare pentru substanța în cauză), o mare parte din acest element chimic absorbit pe cale pulmonară ajunge la creier și pătrunde în acesta înaintea oxidării, datorita liposolubilității sale. Mercurul inorganic (II) tinde să se acumuleze în rinichi. Mercurul este un element otrăvitor, care are tendința de acumulare în corp în decursul timpului; acționează ca o neurotoxină, distrugând țesutul nervos și cel cerebral. Intoxicația acută, datorată
Mercur (element) () [Corola-website/Science/301013_a_302342]
-
exemplu clorura de mercur (II); aceste săruri afectează sistemul gastrointestinal și rinichii, cauzând distrugerea țesutului renal. Cu toate acestea, deoarece nu pot pătrunde ușor dincolo de bariera sânge-creier, mercurul poate cauza puține daune neurologice fără expunere continuă. Cele două stări de oxidare ale mercurului formează sărurile mercuroase (I) sau mercurice (Hg și Hg). Mercurul (II) în aceste săruri este cu mult mai toxic decât mercurul (I) datorită solubilității lor mai mari; datorita acestei proprietăți, sunt mult mai ușor absorbite în tractul gastrointestinal
Mercur (element) () [Corola-website/Science/301013_a_302342]
-
mineralizare biomorfică pentru a obține proprietăți similare. Microstructurile fotonice pot fi reproduse folosind oxizi de metal sau alkoxizi de metal, cum ar fi sulfat de titan (TiSO), oxid de zirconiu (ZrO2) și oxid de aluminiu (AlO). O metodă alternativă de oxidare cu vapori de SiH4 pe șablonul de suprafață a fost inventat pentru a păstra delicatele caracteristici structurale ale microstructurii. O tehnologie de afișare ("Mirasol"), bazat pe proprietățile de reflecție ale aripilor fluturelui "Morfo" au fost comercializate de Qualcomm în 2007
Biomimetică () [Corola-website/Science/337052_a_338381]
-
celuloza și glicogenul sunt polimeri (polizaharide) comuni ai săi. Lactoza - zahărul din lapte, este o dizaharidă compusă din glucoză și galactoză. În zaharoză, o altă dizaharidă importantă, glucoza este legată de fructoză. Glucoza intră în structura diglucidelor și poliglucidelor. Prin oxidare în ficat se transformă în acid glucuronic, care are un rol important în glucuronoconjugare. Există mai multe forme de comercializare și folosire a glucozei, dintre care cele mai importante sunt: În medicină este folosită mai ales sub formă de soluții
Glucoză () [Corola-website/Science/302110_a_303439]
-
reactivul Tollens, reactivul Fehling și reactivul Millon. Un reactant este substanța care ia parte la o reacție chimică. Într-o reacție pot intra unul sau mai mulți reactanți. De exemplu, la reacția de descompunere termică participă un reactant, iar la oxidarea magneziului doi reactanți:
Reactiv () [Corola-website/Science/336766_a_338095]
-
proces prin care se fixează carbonul, dar în absența energiei solare. Organismele care cresc fixând carbon se numesc autotrofe. Autotrofele includ organismele fotoautotrofe, care sintetizează compuși organici folosind energia soarelui, și organismele litoautotrofe, care sintetizează compuși organici folosind energie din oxidare inorganică. Organismele heterotrofe sunt organismele care cresc folosind carbon fixat de organismele autotrofe. Compușii organici sunt folosiți de organismele heterotrofe pentru producerea de energie și pentru contrucția componentelor celulare. Aproximativ 258 de miliarde de tone de dioxid de carbon sunt
Fixarea carbonului () [Corola-website/Science/334369_a_335698]
-
ul este o băutură obținută prin infuzarea frunzelor uscate ale plantei "Camellia sinensis (L.)". În funcție de gradul de oxidare a frunzelor, cele patru tipuri principale de ceai sunt: ceaiul alb, ceaiul verde, ceaiul oolong și ceaiul negru. Compoziția chimică a ceaiului variază în funcție de recolta, condiții pedoclimatice și metodă de prelucrare; dintre componenți amintim: teina (alcaloid asemănător cu cel care
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
de procesare, toate provenind din aceeași plantă. La scurt timp dup ce sunt culese, frunzele de Camellia sinensis încep să se ofilească și să se oxideze. Clorofila se descompune și taninurile sunt eliberate, frunzele înnegrindu-se progresiv. Procesul acesta de oxidare enzimatica este numit în industria ceaiului “fermentație”, deși nu este cu adevărat un fenomen de fermentație, nefiind cauzat de microorganisme. Următorul pas este oprirea procesului de oxidare (sau a “fermentării”) prin încălzire, metoda care dezactivează enzimă responsabilă. Fără un control
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
se descompune și taninurile sunt eliberate, frunzele înnegrindu-se progresiv. Procesul acesta de oxidare enzimatica este numit în industria ceaiului “fermentație”, deși nu este cu adevărat un fenomen de fermentație, nefiind cauzat de microorganisme. Următorul pas este oprirea procesului de oxidare (sau a “fermentării”) prin încălzire, metoda care dezactivează enzimă responsabilă. Fără un control atent al temperaturii și umidității, pe ceai se pot dezvolta fungi; aceștia cauzează o fermentație adevărată, care contaminează ceaiul cu substanțe toxice (uneori chiar cancerigene) și cu
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
inițiale. Pentru că este produs în cantități mici, prețul sau este mare. Ceaiul verde Frunzele sunt culese, lăsate la vestejit, apoi sunt tratate uscat (în tigăi, după metodă chinezească) sau la abur fierbinte la maxim 2 zile după cules pentru împiedicarea oxidării. Frunzele pot fi modelate în formă de perle, de spirale sau lăsat în stare liberă. Ceaiul oolong După ce frunzele sunt culese, lăsate la stafidit și rulate, timp de 2-3 zile (sau mai mult) sunt întinse pentru oxidare. Ceaiul oolong (sau
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
cules pentru împiedicarea oxidării. Frunzele pot fi modelate în formă de perle, de spirale sau lăsat în stare liberă. Ceaiul oolong După ce frunzele sunt culese, lăsate la stafidit și rulate, timp de 2-3 zile (sau mai mult) sunt întinse pentru oxidare. Ceaiul oolong (sau wulong) este un tip intermediar între ceaiul verde și cel negru, apropiindu-se că proprietăți mai mult de unul sau de celălalt în funcție de perioada cât a stat la oxidat. Ceaiul negru Frunzele sunt lăsate să se oxideze
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
celălalt în funcție de perioada cât a stat la oxidat. Ceaiul negru Frunzele sunt lăsate să se oxideze complet, procesul durând între 2 săptămânani și o lună, după ce au fost parcurse etapele de vestejire și rulare. Apoi, intervine procesul de stopare a oxidării, de eliminare a umezelii și sortarea frunzelor în funcție de gradul de fărâmițare. Ceaiul pu-erh Frunzele culese manual din copaci de ceai bătrâni și sunt sortate, îndepărtându-se frunzele rupte, veștede sau oxidate; sunt întinse în încăperi bine ventilate pentru a se
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
în funcție de gradul de fărâmițare. Ceaiul pu-erh Frunzele culese manual din copaci de ceai bătrâni și sunt sortate, îndepărtându-se frunzele rupte, veștede sau oxidate; sunt întinse în încăperi bine ventilate pentru a se ofili un pic înaintea următoarei etape: stoparea oxidării prin prăjirea în tăvi. Acum frunzele sunt rulate fără a le rupe și întinse la soare pentru a se usca până mai rămâne nu mai multă umezeală decât este nevoie pentru că frunzele să nu se sfărâme, apoi sunt sortate pe
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
mai multe). Felul în care este prelucrat de acum înainte îl încadrează sn tipul "sheng" sau "shu". Pentru a obtine pu-erh de tip sheng (crud), frunzele sunt aburite, comprimate în forme diverse și depozitate în camere uscate, care permit o oxidare lentă. O seama de micro-organisme participa la desăvârșirea aromelor ceaiului pu-erh. Ceaiul de tip shu este obținut prin oxidarea forțată a frunzelor: acestea sunt întinse, stropite cu apă și lăsate să se oxideze câteva zile până la o lună. După oxidare
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
obtine pu-erh de tip sheng (crud), frunzele sunt aburite, comprimate în forme diverse și depozitate în camere uscate, care permit o oxidare lentă. O seama de micro-organisme participa la desăvârșirea aromelor ceaiului pu-erh. Ceaiul de tip shu este obținut prin oxidarea forțată a frunzelor: acestea sunt întinse, stropite cu apă și lăsate să se oxideze câteva zile până la o lună. După oxidare urmează tratarea cu abur fierbinte și presarea în forme. Amestecurile și adaosurile Majoritatea ceaiurilor comercializate în vest sunt amestecuri
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
oxidare lentă. O seama de micro-organisme participa la desăvârșirea aromelor ceaiului pu-erh. Ceaiul de tip shu este obținut prin oxidarea forțată a frunzelor: acestea sunt întinse, stropite cu apă și lăsate să se oxideze câteva zile până la o lună. După oxidare urmează tratarea cu abur fierbinte și presarea în forme. Amestecurile și adaosurile Majoritatea ceaiurilor comercializate în vest sunt amestecuri. Amestecurile pot fi făcute cu ceaiuri din aceeași regiune (cum este ceaiul de Assam) sau cu ceaiuri din regiuni diferite. Scopul
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
depozitare) cât și un avantaj, permițând realizarea unui număr foarte mare de rețete. Aromarea se face folosind flori, uleiuri volatile naturale sau arome artificiale. Sunt mai multe criterii după care se face clasificarea ceaiurilor. Unul dintre ele este gradul de oxidare ("fermentare") a frunzelor, după care avem 5 categorii principale: După "calitatea frunzelor" și "gradul de fărâmițare": "Frunze întregi" Termenul ""Orange”" provine de la numele dinastiei olandeze Orania-Nassau (Orange în limba engleză), iar termenul ""pekoe"", provenit din chinezescul "pak-ho", denotă perișorii albi
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
se distinge încă puful alb. Procesarea ceaiului este simplă și nu presupune altceva decât uscarea frunzelor la o temperatură relativ scăzută, de multe ori fiind lăsate să se usuce la soare. Obiectivul este obținerea unui grad cât mai scăzut de oxidare (“fermentare”). Pentru că ceaiul alb nu este oxidat și rulat, perișorii argintii rămân vizibili, constituind un semn al calității procesării. Infuzat, ceaiul alb da un lichid limpede și de culoare foarte deschisă, cu savoare delicată. Originile ceaiului alb sunt plasate, potrivit
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
culoare foarte deschisă, cu savoare delicată. Originile ceaiului alb sunt plasate, potrivit tradiției, în provincia chineză Fujian, frunzele provenind din soiul "Da Băi (Marele Alb)". Dintre varietățile de ceai alb, mai cunoscute sunt: Ceaiul verde Ceaiul verde este obținut oprind oxidarea frunzelor de ceai prin uscarea acestora imediat dupa recoltare. Ceaiul este procesat în maximum două zile după culegere. Majoritatea ceaiurilor verzi sunt oprite din procesul de oxidare prin metode termice. Frunzele pot fi uscate prin metoda tradițională chinezească de prăjire
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
de ceai alb, mai cunoscute sunt: Ceaiul verde Ceaiul verde este obținut oprind oxidarea frunzelor de ceai prin uscarea acestora imediat dupa recoltare. Ceaiul este procesat în maximum două zile după culegere. Majoritatea ceaiurilor verzi sunt oprite din procesul de oxidare prin metode termice. Frunzele pot fi uscate prin metoda tradițională chinezească de prăjire în tigaie sau prin metoda japoneză de oprire a oxidării cu abur fierbinte; aceste procedee distrug enzimă responsabilă de oxidarea frunzelor. Ceaiul preparat din frunze nefermentate are
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
Ceaiul este procesat în maximum două zile după culegere. Majoritatea ceaiurilor verzi sunt oprite din procesul de oxidare prin metode termice. Frunzele pot fi uscate prin metoda tradițională chinezească de prăjire în tigaie sau prin metoda japoneză de oprire a oxidării cu abur fierbinte; aceste procedee distrug enzimă responsabilă de oxidarea frunzelor. Ceaiul preparat din frunze nefermentate are o ușoară nuanță verde-gălbuie și aroma delicată specifică. Originar din Chină, este cel mai consumat tip de ceai în țările asiatice, fiind popular
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]
-
ceaiurilor verzi sunt oprite din procesul de oxidare prin metode termice. Frunzele pot fi uscate prin metoda tradițională chinezească de prăjire în tigaie sau prin metoda japoneză de oprire a oxidării cu abur fierbinte; aceste procedee distrug enzimă responsabilă de oxidarea frunzelor. Ceaiul preparat din frunze nefermentate are o ușoară nuanță verde-gălbuie și aroma delicată specifică. Originar din Chină, este cel mai consumat tip de ceai în țările asiatice, fiind popular și în restul lumii. "Ceaiuri chinezești": "Ceaiuri japoneze (ocha)": "Ceaiuri
Ceai () [Corola-website/Science/297768_a_299097]