1,020 matches
-
Carnavalul este opusul fanteziei sau falsului: el solicită trăiri adevărate, triste sau fericite. În esență, el este vesel și nu ne putem Înșela asupra autenticității fericirii care radiază pe fețele participanților sau În cântecele lor. Nimeni nu se poate simți stânjenit În lumea multidimensională a carnavalului. (V. Turner, 1983, p. 124) Mai mult decât o sărbătoare, carnavalul este o perioadă de conflict ritualizat și de celebrare, la răscrucea dintre iarnă și primăvară, exces și abstinență, moarte și renaștere, muncă și distracție
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
pavajul ca să ne putem noi plimba fară hopuri - cum de nu li-e cald! Scriitorul se rezemă din nou, se șterse iar pe frunte cu batista, mă privi în fugă și schimbă vorba. Când ajunserăm acasă coborî din mașină puțin stânjenit. Apoi, ca și cum și-ar fi adus aminte, îmi spuse cu nepăsare: - Știi? Articolul... cred că o să-l duc mâine... La urma urmei, astă seară... cum să-ți spun...pare a fi mai răcoare!... - Valentin Silvestru, - Unul din oamenii de pe șantierul
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
a apucat damblaua și a Început să-și construiască o casă de vară În grădina din spate a părinților lui. — A, Tom e foarte bine! Stă mai mult În casa de vară. Îi lăsăm mîncarea pe tavă. Janice pare ușor stînjenită. — Zice că scrie o carte. Foarte frumos! spun Încurajator. Despre ce? — Starea generală a societății. Înghite În sec. — Din cîte-am Înțeles. În timp ce toți cei prezenți ne străduim să digerăm vestea, se așterne tăcerea. — Și care crede el că e starea
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
că Becky se simte confortabil avînd În vedere acest lucru. Îmi ia mîna și i-o strîng a recunoștință. Venetia expiră și Încuviințează. — Sigur că da, spune. Becky draga mea, te Înțeleg perfect. Dacă te simți fie și un gram stînjenită, atunci cred c-ar trebui să iei În calcul posibilitatea de a-ți alege un alt medic. Îți promit că n-o să mă supăr! Îmi zîmbește prietenos. — Dacă te hotărăști să rămîi În grija mea, am să fac tot posibilul
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
și stresul legate de nașterea unui copil, iar tu, ca mamă, trebuie să ai grijă să-i prezinți o imagine cît mai pozitivă. — Am Înțeles, Încuviințez, Încercînd să absorb toate aceste informații. Ok, așa am să fac. Și Suze... tac stînjenită. Îți mulțumesc pentru că nu mi-ai spus „Ți-am zis eu“. Tu mi-ai spus să stau departe de Venetia Carter și... poate c-ai avut dreptate. Nu ți-aș fi spus niciodată „Ți-am zis eu!“, exclamă Suze, Îngrozită
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Karen vehement. Biata de ea, nici nu vreau să-mi Închipui ce-o fi În sufletul ei... — Ai văzut-o? De la... Dawn face o pauză sugestivă. Karen clatină din cap. N-a mai văzut-o nimeni. Le urmăresc conversația ușor stînjenită. Despre ce tot vorbesc aici? Cine e „ea“? — Bună! zic și le văd cum tresar amîndouă. — Becky! Dumnezeule mare! Karen pare foarte fîstîcită cînd mă vede. — Ce faci... Am fost anunțați că vii azi? Începe să-și răsfoiască hîrtiile de pe
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
-i iau mîna. Nu vrem să pățești ceva. — Da, să ai grijă, Îmi ține isonul și Suze. — O să am. GÎtul lui Jess se face trandafiriu. — N-o să pățesc nimic. Mersi. Oricum... CÎnd chelnerul ne aduce cafeaua, Își retrage mîna, ușor stînjenită. — Îmi... place agrafa ta de păr, Becky. E evident că vrea să schimbe subiectul. A, mersi, mi-o ating eu În treacăt. E super, nu? E de la Miu Miu. De fapt, face parte din portofoliul de investiții din contul copilului
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
de posesivă... Stă așa În fața noastră, În halatul ei verde, de autoritate medicală, ca un om de mare bun simț. Iar eu sînt gravida beată și deranjată la cap, Într-un tricou lălîu. — Ven, e În regulă, spune Luke, ușor stînjenit. Uite ce e, o să vină Charles Braine să asiste la naștere. Poate că ar fi mai bine... să pleci. — Poate că da. Venetia aprobă din cap Înțelegătoare, și simt un junghi incandescent de furie. — Luke, n-o lăsa să scape
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
își ordonează amintirile în așa fel încât să fim de partea lui, și chiar reușește să ne facă complici până ce adevărul iese la lumină. De fapt prezenta ostilitate a discipolului are un motiv bine întemeiat. Chiar și Ono se simte stânjenit când își mărturisește în cele din urmă că a greșit capital. Se întreabă de ce au luat lucrurile o întorsătură atât de cruntă: el n-a făcut decât să recomande regimului japonez interbelic să examineze atitudinea lui Kuroda, să-l îndrepte
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
aduce aminte că, pentru autorul Desperado, eroul frumos și curajos nu mai există și că el a fost înlocuit de omul de rând. Scrii: Am întrebat odată, "Tată de ce nu sunt mai frumoasă?" A fost bun cu mine și foarte stânjenit. Am găsit această mărturisire că eroul sau eroina nu se simt frumoși în poeți cât se poate de diferiți: Alan Brownjohn, Ruth Fainlight, Selima Hill. E de fapt o profesiune de credință care merge direct la esența unei suferințe existențiale
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
scepticului Raskolnikov - Ce ar fi fost fără Dumnezeu, ea a răspuns Nimic. La întrebarea Ce i-a dat Dumnezeu, ea a răspuns Totul. Impresionat de convingerile și de viața pe care o duce, a îngenuncheat în fața ei, ea fiind extrem de stânjenită. El i-a replicat că îngenunchează în fața suferinței, că ea este păcătoasă fiindcă s-a jertfit în zadar. Era solidar cu ea, de aceea a avut curajul să-i facă destăinuirea crimei. Forța acestei femei firave și vulnerabile stă în
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
lucra croitorie și câștiga ceva bani. Scria periodic surorii lui și o informa, fără sentimentalisme, cum se simte Rodion (mama murise). Sonia l-a vizitat mereu pe Rodia, l-a susținut. Posomorât și zgârcit la vorbă, el se simțea când stânjenit și deranjat de prezența ei, când rușinat că o chinuie cu suferința lui, când revoltat că a fost învins de destin. Regreta în continuare că nu se poate învinui de crimă, era furios pe prostia lui. Ceilalți deținuți au îndrăgit
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
exprimate de Alexandru II în legătură cu aliații; la amenințările adresate lui Mihail Kogălniceanu că, dacă românii nu cedează în problema Basarabiei, rușii vor dezarma armata română. Iată răspunsul lui Kogălniceanu: "Puteți să ne zdrobiți, dar nu ne veți dezarma niciodată". Bismarck, stînjenit, a dezaprobat comportamentul rușilor, iar R. Poincaré, prieten al Rusiei, spunea: Mi se face rușine cînd mă gîndesc cum ați fost obligați să cedați Basarabia ca să vă cumpărați libertatea"20. Orice s-a întîmplat de atunci încoace nu a întărit
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
cînta la pian: "Niculae!". În momentul acesta a sosit limuzina și bătrîna doamnă a plecat. Iorga a rămas singur și l-a chemat din dormitor pe Frasin Munteanu-Râmnic: "Hai lîngă mine! Nu vreau să fiu singur". Tînărul s-a simțit stînjenit în vreme ce Iorga își descărca sufletul: " Am fost întotdeauna un necredincios. Cînd eram tînăr, mama mea mă obliga să merg la biserică. Nici acum nu sînt credincios". (Unii membri ai familiei Iorga sînt de părere că această ieșire fusese provocată de
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
care Majestatea Voastră urma să le administreze personal?" l-a întrebat el pe rege. Acesta a replicat: "Domnule profesor, știți cît costă un avion militar?" Iorga nu știa, astfel că manevra vicleanului rege a reușit, Iorga cufundîndu-se într-o tăcere stînjenită. Iorga voia însă să se opună rușilor. Atunci cînd regele și ceilalți i-au spus că acest lucru va duce la înfrîngere și la ocuparea țării de către ruși, înarmat cu profunda lui credință în naționalismul cultural, Iorga le-a răspuns
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
atunci În plină desfășurare, era une obscénité de l’esprit. Dar luciditatea sa morală față de crimele comunismului era dublată În acești ani de disprețul moralizator față de „valorile stranii” ale societății americane: ca mulți conservatori europeni, Mauriac a fost Întotdeauna puțin stânjenit de apropierea de America pe care o impunea Războiul Rece. Pentru liberalii realiști ca Raymond Aron, acest lucru nu era o problemă. Ca mulți alți „războinici reci” din centrul politic european, Aron avea pentru SUA o simpatie limitată: „Economia americană
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
la trei. Reformele liberale și liberalizante din Anglia anilor ’60 au fost aplicate În tot nord-vestul Europei, Însă la distanțe variabile În timp. Social-democrații vest-germani conduși de Willy Brandt au introdus schimbări similare spre sfârșitul deceniului și În anii ’70, stânjeniți mai puțin de lege sau precedent cât de ezitările partenerilor de coaliție - mai ales liber-democrații, liberali În probleme economice, dar conservatori În cele sociale. În Franța, pedeapsa capitală a fost abolită abia când socialiștii lui Mitterrand au ajuns la putere
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
compatrioților” din Catedrala Sf. Ioan din Varșovia despre „dezamăgirea și umilința lor, suferința și lipsa de libertate”, liderii comuniști nu au putut decât să asculte neputincioși. „Polonia”, Îi spunea Ioan Paul al II-lea, Într-un discurs televizat, unui Jaruzelski stânjenit, „trebuie să-și ocupe locul cuvenit printre națiunile Europei, Între Est și Vest”. Papa, așa cum a remarcat Stalin, nu are divizii. Dar Dumnezeu nu e Întotdeauna de partea marilor batalioane: Ioan Paul al II-lea a compensat absența soldaților prin
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
expert În alinierea intereselor Rusiei cu cele ale diverselor națiuni și republici din URSS. Gorbaciov a sesizat că astfel de alianțe puneau În pericol Însăși Uniunea, dar era deja prea târziu: el nu a mai putut decât să se alăture stânjenit și fără convingere funcționarilor sovietici care tânjeau după vechiul monopol de partid - același monopol pe care el se străduise să Îl elimine. Astfel, În timp ce Gorbaciov se zbătea Între posibil și dezirabil, vorbind despre un „federalism controlat” (un compromis gorbaciovist tipic
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de depozitare a cadavrelor, conținutul în apă al acestora se reduce foarte mult după moarte prin actul evaporării prin traversul pielii și al mucoaselor. Ea este favorizată de temperatură ridicată, umiditatea scăzută și existența curenților de aer calzi și este stânjenita de temperatura scăzută, umiditatea crescută și existența unui înveliș pilos abundent. La om se apreciază că la temperatura de 18 grade Celsius și 50% umiditate se pierd circa 10 grame de apă pe zi și kg/corp. Pe langă reducerea
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]