1,113 matches
-
fapt, punctul de plecare al constituirii doctrinei "demonologice". Inițial lucrarea era menită să-i identifice pe adepții sectei satanice, iar mai apoi a fost utilizată ca un îndreptar privind practicile magice și vrăjitorești. Divinația a trecut astfel sub incidența acestui stigmat, al negativității și demonicului. Mai târziu, în Franța anului 1682, se publică o ordonanță care arată că poliția și justiția văd în practica prezicătorilor și a vrăjitoarelor un simplu act de șarlatanie și escrocherie ce are ca principal mobil îmbogățirea
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
naștere, nuntă, moarte), fie de o serie de momente neașteptate (boală, accidente etc.). Totuși, la noi, spre deosebire de spațiul occidental, reacția autorităților, a Bisericii și a comunității a fost mult mai blândă, uneori chiar inexistentă. Pedeapsa funcționa mai mult la nivelul stigmatului și al izolării sociale și nu lua forme directe, dure. Putem afirma că în ruralul tradițional românesc omul trăia într-un fel de univers magic. Pe fondul unei ortodoxii înțelegătoare și blânde, practicile magice și divinatorii l-au ajutat pe
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
generală a magiei 202, arată că magicianul, de exemplu, trebuie să posede o serie de calități fizice, profesionale. Cercetările etnologice și antropologice atestă că cei mai predispuși spre actul magic, divinatoriu sunt: păstorul, fierarul, croitorul, frânghierul, preotul, cei care poartă stigmatul marginalizării (hoinarii, cerșetorii, negustorii ambulanți, căruțașii, vagabonzii); țiganii, persoanele însemnate (cele care posedă semne din naștere sau care au un handicap fizic sau psihic), femeia și copilul. La prima vedere, această enumerare pare întâmplătoare și lipsită de logică. Lucrurile se
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
valurile vieții" (T.L., 50 ani, Iași). Răspunsurile la chestionare arată că această reprezentare este una actuală. Peste 50% dintre respondenți consideră dă cei care practică divinația sunt oameni care fac parte din categoriile marginale ale societății. 9.1.5. Purtătorii stigmatului Printre cei aleși pentru a se specializa în arta divinatorie sunt și persoanele ce poartă cu ele povara stigmatului fizic (fie că este înnăscut, fie că este dobândit) sau psihic (epilepticii, nebunii). Stigmatul devine un semn al unei predispoziții către
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
respondenți consideră dă cei care practică divinația sunt oameni care fac parte din categoriile marginale ale societății. 9.1.5. Purtătorii stigmatului Printre cei aleși pentru a se specializa în arta divinatorie sunt și persoanele ce poartă cu ele povara stigmatului fizic (fie că este înnăscut, fie că este dobândit) sau psihic (epilepticii, nebunii). Stigmatul devine un semn al unei predispoziții către practicile divinatorii, magie și vrăjitorie. De exemplu, în multe din credințele popoarelor, copilul născut cu căiță pe cap poate
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
marginale ale societății. 9.1.5. Purtătorii stigmatului Printre cei aleși pentru a se specializa în arta divinatorie sunt și persoanele ce poartă cu ele povara stigmatului fizic (fie că este înnăscut, fie că este dobândit) sau psihic (epilepticii, nebunii). Stigmatul devine un semn al unei predispoziții către practicile divinatorii, magie și vrăjitorie. De exemplu, în multe din credințele popoarelor, copilul născut cu căiță pe cap poate deveni strigoi sau vrăjitor. Michel Foucault 205 scria în 1972 că nebunia a fost
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
acceptat. Bărbatul-ghicitor ia adesea chipul "filosofului decăzut" sau pe cel al "căutătorului de adevăr"209, neînțeles. Este limpede că, în aceste condiții, bărbatului îi este tolerat accesul la anumite forme de cunoaștere, în timp ce femeia beneficiază de un tratament special: persecuții, stigmat social, oprobriu public, moarte violentă. Aceeași reprezentare duală și contradictorie o regăsim în multe lucrări de specialitate. Dintre acestea, Malleus Maleficarum, cel mai cunoscut și uzitat manual de demonologie, atestă clar faptul că femeile sunt mai vulnerabile la acuzația de
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
ne-a demonstrat însă că locurile cele mai solicitate unde se practică divinația se concentrează în jurul spațiului privat. Faptul sugerează o anumită intimitate a actului. Explicația ar putea veni și din faptul că practicile divinatorii poartă cu ele povara unui stigmat oficial (divinație = superstiție, vrăjitorie, magie, lucru necurat etc.). Din acest motiv, practica a devenit într-un fel prohibită. Ea s-a retras deseori din spațiile religioase înspre cele private. "Eu nu ghicesc decât acasă și numai la prieteni și persoane
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
de altă culoare, toți cei care poartă într-un fel sau altul marca diferenței sunt interpretați ca fiind locuiți de diavol, vrăjitori, strigoi. În general, aceștia primesc valorizări negative. De cele mai multe ori mentalul social a plasat aceste trăsături sub semnul stigmatului și, la limită, al diabolicului. Ilustrative sunt manuscrisele ce au rezultat în urma proceselor intentate de către Inchiziția Evului Mediu occidental, dar și scrierile etnografice care provin din alte arii culturale. La noi, de pildă, oamenii însemnați pot fi interpretați în sens
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
pentru un medic să le studieze din toate sursele de încredere. Ca să începem, hai să recapitulam înțelesul constituției, miasmei și reprezentarea ei de la psoră la sifilis. Prin constituție înțeleg diateză sau discrazie, moștenită de un individ. Prin miasmă înțeleg un stigmat sau o contaminare. În acord cu dr K.N. Kasad, miasma poate fi reprezentată de la psoră la tuberculinism, la sicoza și sifilis. Fiecare miasmă are caracterele ei generale, dar găsim deseori combinații la pacienți; homeopatul trebuie să recunoască aceste tendințe moștenite
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
aceeași slăbiciune; cântatul la pian sau scrisul la mașina de scris cauzează tumefiere și durere contuză sau dureri în articulația pumnului. Puțină energie ca și puțină putere. Slăbiciunea gleznelor este o certă indicație a prezenței tentei luezinice în combinație cu stigmatul psoric. Lepră. Pielea: Afecțiunile pielii, cu evoluții glandulare, vor avea întotdeauna un element luezinic sau tuberculinic, în acord cu involuția glandulară. In varicozitățăile venoase, tenta tuberculinică predomină și la acești pacienți vedem ulcere varicoase, ultima leziune a pielii care apare
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
inexplicabilului și a misteriosului (care pot fi exprimate doar sub forma visului și a imaginii), asupra faptului evident că misterul a devenit evident; că a fost "emanată" o lume care s-a desprins de mister și care poartă în ea stigmatul acestei separări: dezacordul inițial dintre spirit și materie care trebuia transformat în acord și armonie. Aspectul moral se referă la opoziția fundamentală dintre dorința esențială de reunire și dorințele carnale și multiple prea frecvent exaltate imaginativ și vanitos, la principiul
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
prin abuzul de putere (Smith și Sharp, 1994, p. 2). Victima nu se poate apăra cu ușurință din motive pe care psihologii s-au străduit mult să le identifice: victima poate fi izolată, mai mică, slabă fizic, i se atribuie stigmate corporale (culoarea părului, a pielii, greutate etc.). Pentru tema noastră, noțiunea de bullying, oricât de prețioasă ar fi, nu elucidează decât o parte a fenomenului. Olweus nu ezită, de altfel, să spună (Olweus, in Smith et al., 1999, p. 13
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
altă critică adusă inteligenței artificiale este faptul că, deși există mașini care pot învăța (prin intermediul unor algoritmi specialiă, abilitățile acestora sunt limitate la aspectele logice ale procesului învățării, neputând avea acces la caracteristicile intrinseci ale învățării umane. Conform cu bine cunoscutul stigmat al paradoxului computațional care exprimă tipul savanților idioți, mașinile inteligente sunt stupide, putând efectua operații complexe de calcul dar neputând înțelege o glumă sau o ironie. Utilizând concepte abstracte, ordinatoarele nu reușesc să acceadă la înțelegerea acestora în modurile în
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
viitorului, proiectărilor și accelerărilor petrecute în spațiul virtual. E vorba de percepția de sine a „mutantului” (de fapt o reflectare a percepției celuilalt asupra „anormalului”Ă în sistemul psihosocial al corpurilor normale, sistem în care devierea trupească este socotită un stigmat și este marginalizată de societate. Antropologia tehnologică este chemată să discute această problematică. 1.5. Stelarc și corpul cyborgictc "1.5. Stelarc și corpul cyborgic" Majoritatea discursurilor cibernetice cad însă în capcana de la polul opus, punând accent pe dimensiunea cibernetică
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
primii doi părând a demonstra și cum cultura română interbelică (prin extensie, toată cultura română) este capabilă să atingă niveluri maxime de profunzime, complexitate și creativitate. „Sensibilitatea rănită a culturilor mici” (Cioran) era astfel răzbunată, se găsise un leac pentru stigmatul etnic. A iniția un proces politic tocmai împotriva acestor figuri li s-a părut multor români incorect, ba chiar nedrept, o conspirație a unor dușmani pitici, invidioși pe realizările acestor personalități, gata să se răzbune pentru traumele lor istorice (cum
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
din urmă să fie publicate în Occident de edituri respectabile. Istoria intelectuală și politică a protocronismului merită studiată de toți cei ce sunt interesați de sinteza național-comunistă. 14. Discursul a ceea ce eu numesc, urmând o sugestie a lui Erving Goffman, stigmat etnic este central în majoritatea culturilor neoccidentale și reprezintă o imagine elitistă și negativă a propriei identități, răspândită în rândul diverselor categorii sociale și atingând proporții de masă. În cultura rusă, cazul relevant cel mai bine documentat este Ceaadaev. Ura
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
cultura rusă, cazul relevant cel mai bine documentat este Ceaadaev. Ura de sine evreiască este un alt caz, la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul celui de-al XX-lea, în zonele germanofone. Vezi capitolul meu despre Cioran și stigmatul etnic în cartea mea Imaginaire culturel et réalité politique dans la Roumanie moderne. Le stigmate et l’utopie, tradusă în franceză de Claude Karnoouh și Mona Antohi, L’Harmattan, Paris, Montréal, 1999 (versiunea românească a apărut inițial în cartea mea
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
un alt caz, la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul celui de-al XX-lea, în zonele germanofone. Vezi capitolul meu despre Cioran și stigmatul etnic în cartea mea Imaginaire culturel et réalité politique dans la Roumanie moderne. Le stigmate et l’utopie, tradusă în franceză de Claude Karnoouh și Mona Antohi, L’Harmattan, Paris, Montréal, 1999 (versiunea românească a apărut inițial în cartea mea deja citată, Civitas imaginalis). Viziunea mea despre stigmatul etnic a fost folosită de mai mulți
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
réalité politique dans la Roumanie moderne. Le stigmate et l’utopie, tradusă în franceză de Claude Karnoouh și Mona Antohi, L’Harmattan, Paris, Montréal, 1999 (versiunea românească a apărut inițial în cartea mea deja citată, Civitas imaginalis). Viziunea mea despre stigmatul etnic a fost folosită de mai mulți autori pentru a analiza și alte culturi. Pentru o evaluare cuprinzătoare și extrem de inteligentă, vezi studiul critic al cărții mele „franceze” semnat de Nicolas Plagne în Revue des études slaves, LXXIII, 1, 2001
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
la o încleștare simbolică universală: relativ obscurul, până atunci, anti-antisemit, George Voicu, cu sprijin extern, atacă doi corifei ai înaltei culturi românești contemporane, Gabriel Liiceanu și Nicolae Manolescu; prin asta, întreaga cultură înaltă românească din toate timpurile e marcată cu stigmatul antisemitismului; toată lumea se gândește la comploturi și mașinațiuni, ba antisemite, ba anti-antisemite. S-a pierdut, în vâltoarea controversei, miza cu adevărat importantă a polemicii Voicu et al. contra Liiceanu et al.: analiza critică a trecutului și prezentului, în numele viitorului. și
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
ai acestor partide și descendenți ai acestora, persecutați de comuniști și ținuți cât mai departe de spațiul public; să mai amintesc că, multă vreme opriți de la a studia și condamnați la munci manuale, toți aceștia nu au încetat să poarte stigmatul "dosarului nesănătos" o piedică de netrecut pentru orice promovare profesională? Mass-media oficială îi amestecă deliberat printre dezaxații și escrocii acestei vârste inaugurale, care își fac partide în bucătărie cu nevasta și soacra. Față de toți aceștia, Iliescu și ai lui par
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
-lea, ajungem la conturarea unei imagini generice asupra genezei și evoluției meandrice a conștiinței naționale în rândul românilor transilvăneni. Geneza ideii naționale ca sâmbure al conștiinței de sine românești a avut o naștere laborioasă, pe fructul căreia s-a impregnat stigmatul condițiilor specifice matricei socio-politice și istorice a Transilvaniei secolului al XVIII-lea. O naștere căznită, moșită fiind de arbitrariul unor interese exogene - politicile curții austriece de a-și extinde autoritatea imperială, în contra puterii nobiliare maghiare și a celorlalte națiuni politice
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
religia strămoșilor, sfânta cuminecătură a sufletelor, calda adorațiune a acelor cari au fost și nu mai sunt de cât țărână și oase. Aceasta este partea determinantă și hotărîtoare a Patriei (Delevrancea, 192-, pp. 8-9). Elevând religia ancestrală la rangul de stigmat identitar și marcă distinctivă a naționalității, Delavrancea asigură uvertura ortodoxismului al cărui concert ideologic avea să inunde sonor filarmonica culturală a interbelicului românesc, în special sub bagheta doctrinară a lui Nichifor Crainic. Patria nu e, așadar, doar pământul pe care
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
de limbaj etc. Perceperea și judecarea persoanei după prezența semnelor, ticurilor, simptomelor și stărilor corporale ne conduc spre o veritabilă semiologie imagologică a corpului cu multiple aspecte. Din păcate, anumite trăsături structurale ale corpului sunt interpretate ca semne sau ca stigmate în evaluarea unei persoane. Se pleacă uneori de la judecarea corpului în termeni de frumos sau urât, sănătos sau bolnav, bine proporționat/armonios sau disproporționat și se ajunge la atribuirea unor valori morale ale persoanei după stereotipul învățat la vârste fragede
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]