1,372 matches
-
ale lor și noi pe ale noastre. Nu-mi ești tu prea simpatic, dar nici nu vreau să te dau legat în ghearele vâlvei, rosti moșul în glumă. Cristian ridică din umeri. În noaptea ce trecuse se convinsese de puterea toiagului. Nu înțelegea ce mai vrea Calistrat, cum atinsese toiagul, acesta îl protejase și pe el, fără nici o problemă. Nu merge așa, băiete! îl avertiză bătrânul. Azi noapte eram acolo lângă tine. Toiagul mă apără pe mine și pe oricine îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ești tu prea simpatic, dar nici nu vreau să te dau legat în ghearele vâlvei, rosti moșul în glumă. Cristian ridică din umeri. În noaptea ce trecuse se convinsese de puterea toiagului. Nu înțelegea ce mai vrea Calistrat, cum atinsese toiagul, acesta îl protejase și pe el, fără nici o problemă. Nu merge așa, băiete! îl avertiză bătrânul. Azi noapte eram acolo lângă tine. Toiagul mă apără pe mine și pe oricine îmi stă alături. Credeai că-i atât de simplu? Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
În noaptea ce trecuse se convinsese de puterea toiagului. Nu înțelegea ce mai vrea Calistrat, cum atinsese toiagul, acesta îl protejase și pe el, fără nici o problemă. Nu merge așa, băiete! îl avertiză bătrânul. Azi noapte eram acolo lângă tine. Toiagul mă apără pe mine și pe oricine îmi stă alături. Credeai că-i atât de simplu? Nu-i de ajuns să-l ai la tine, trebuie să te accepte și el. Vreau să văd cum te descurci de unul singur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
încoace! spuse Toma întinzându-se să apuce obiectul. Eu ți-l dau, numai că nu știu ce ai să poți face cu el aici. Ca să ne convingem, trebuie să fim față-n față cu bestia. Cristian se ridică în picioare și luă toiagul din mâna lui Calistrat. Îl ținea cu amândouă mâinile, după care, imediat ce bătrâ nul îi dădu drumul, îl lăsă în jos, rotindu-l de câteva ori, ca pe un ciomag. Judecând după dimensiuni, se aștepta să fie mai greu, însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
-l simțea. Nu-i venea să creadă cât este de ușor. Îl privi ca să se asigure că, într-adevăr, se află în mâna lui. Lemnul părea cald, și fremăta ușor în palmele lui. Avea senzația că degetele intră în suprafața toiagului și, la rândul lor, fibrele lemnoase îi pătrund prin piele. Simți o ușoară mâncărime după care totul încetă. I se părea că toiagul face parte din el, că mâinile lui sunt acum mai lungi și că poate simți podeaua camerei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
lui. Lemnul părea cald, și fremăta ușor în palmele lui. Avea senzația că degetele intră în suprafața toiagului și, la rândul lor, fibrele lemnoase îi pătrund prin piele. Simți o ușoară mâncărime după care totul încetă. I se părea că toiagul face parte din el, că mâinile lui sunt acum mai lungi și că poate simți podeaua camerei cu ajutorul palmelor. Dintr-o dată, camera nu mai era deloc scufundată în semiîntuneric. O lumină gălbuie părea că izbucnește din lucrurile din jur. Vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
spună ceva dar se oprise la jumătatea cuvântului. Trupul îi era înconjurat de o irizație cafeniu-gălbuie, ca o aură ușoară. Numai în jurul capului, conturul luminos căpăta nuanțe roșietice. Îngrijorat și puțin speriat de ce se întâmplă, Toma se aplecă și lăsă toiagul din mână rezemat de lavița pe care stătuse la început. Totul redeveni normal, semiîntunericul domnea iarăși în încăpere, iar Calistrat își lăsă mâinile să cadă pe lângă corp. În podul palmelor, inspectorul încă mai avea furnicăturile acelea ușoare. Ei, cum e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
domnea iarăși în încăpere, iar Calistrat își lăsă mâinile să cadă pe lângă corp. În podul palmelor, inspectorul încă mai avea furnicăturile acelea ușoare. Ei, cum e, simți ceva? îl întrebă el pe Cristian Toma. E foarte ușor, arătă acesta spre toiagul de alături, mă așteptam să fie mai greu. Bătrânul plescăi din buze nemulțumit. Se uita când la inspector, când la toiagul de lângă acesta. N-ai văzut nimic neobișnuit cât timp l-ai ținut în mână? Nu, spuse Cristi serios, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
acelea ușoare. Ei, cum e, simți ceva? îl întrebă el pe Cristian Toma. E foarte ușor, arătă acesta spre toiagul de alături, mă așteptam să fie mai greu. Bătrânul plescăi din buze nemulțumit. Se uita când la inspector, când la toiagul de lângă acesta. N-ai văzut nimic neobișnuit cât timp l-ai ținut în mână? Nu, spuse Cristi serios, e un baston cât se poate de obișnuit. Inspectorul se hotărâse pe loc să nu-i spună lui Calistrat adevărul. Se săturase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
dar la asta se va gândi mai târziu. No, așa! mormăi moșneagul în barbă. Nu mă așteptam la una ca asta, băiete. Va trebui să mai lucrăm la asta. Spune-mi, ce ar fi trebuit să se întâmple? întrebă Toma. Toiagul, adăugă el, văzând că Moș Calistrat îl privește întrebător, ce te așteptai să se petreacă cu mine? Băiete, asta nu pot să-ți spun. Nu fiindcă nu vreau, ci pentru că fiecare simte altceva. Toiagul îi dă fiecărui paznic puteri diferite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
trebuit să se întâmple? întrebă Toma. Toiagul, adăugă el, văzând că Moș Calistrat îl privește întrebător, ce te așteptai să se petreacă cu mine? Băiete, asta nu pot să-ți spun. Nu fiindcă nu vreau, ci pentru că fiecare simte altceva. Toiagul îi dă fiecărui paznic puteri diferite. Totodată, nu întotdeauna îl acceptă pe acesta de prima dată. Unii se obișnuiesc cu el mai greu. Am vrut să te pun la încercare, după cum s-au petrecut lucrurile cu tine până acum, credeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
în stare s-o facă. Să fim bucuroși dacă vom reuși iarăși s-o ținem departe de oraș! Dar nici n-a încercat cineva, nu-i așa? No, uită-te la el! rosti Calistrat zâmbind. Nici măcar nu poate viețui cu toiagul și deja vrea să ucidă vâlva! Sunt de acord cu tine, poate că e prea devreme să ne gândim la distrugerea bestiei, dar nici să ne jucăm de-a baba oarba cu ea toată noaptea, nu cred că este o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
gândim la distrugerea bestiei, dar nici să ne jucăm de-a baba oarba cu ea toată noaptea, nu cred că este o soluție. Cum facem s-o închidem măcar în mina părăsită? Păi, ăsta-i rostul paznicilor, spuse Calistrat luând toiagul și cântărindu-l gânditor în mâini. Numai eu știu cât de greu a fost să țin vâlva în frâu. E foarte adevărat, numai tu știi. Ce vrei să spui? Știi foarte bine la ce mă refer, peste treizeci de oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Ileana v-ați dat toată silința să-mi băgați în cap că mă înșel și că vâlva este vinovată de asta. Poftim, m-ați convins, dar tu ce ai făcut până acum? Calistrat se duse până la ușă unde rezemă încet toiagul de perete. Reveni apoi lângă inspector, așezându-se pe locul lui de lângă geam. Privea înainte fără nici o țintă, bătând darabana cu vârful degetelor pe marginea laviței. Eu am avut noroc, băiete, rosti el într-un târziu, tata deja închisese bestia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
după cum știi, la început, eu m-am opus din toate puterile. Acum îmi pare rău, pentru că, în noaptea care a trecut, mi-ai arătat că mă pot baza pe tine. Mă cam încurcă faptul că nu te prea înțelegi cu toiagul. Ori, poate că nu-i așa? întrebă dintr-o dată bătrânul privindu-l în ochi. Oare bătrânul își dăduse seama că nu-i spusese adevărul în privința efectului pe care îl avusese toiagul asupra lui? Bănuia, cumva, că îi ascunsese ceva? Inspectorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
cam încurcă faptul că nu te prea înțelegi cu toiagul. Ori, poate că nu-i așa? întrebă dintr-o dată bătrânul privindu-l în ochi. Oare bătrânul își dăduse seama că nu-i spusese adevărul în privința efectului pe care îl avusese toiagul asupra lui? Bănuia, cumva, că îi ascunsese ceva? Inspectorul preferă să lase întrebarea în suspensie, era mai bine decât să-i dea un răspuns direct. No, spuse Calistrat, văzând că Toma tace, poate că nu-i decât ceva trecător, o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Numai că aceasta nu reprezenta decât o soluție de moment, nu puteau proceda așa la infinit. Statistic vorbind, la un moment dat, ceva putea merge prost. Ori se împiedica unul dintre ei și nu mai apuca să se protejeze sub toiag ori se nimerea vreun trecător prin preajmă, pe care le-ar fi fost imposibil să-l salveze. Monstrul atât aștepta, o greșeală din partea lor, mai devreme sau mai târziu, era în firea lucrurilor ca ceva să nu se învârtă rotund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
zburătăcit de vânt. Concertul nocturn al greierilor stătea să înceapă și se auzeau păsările ciripind. Deschise brusc ochii când Calistrat îl înghionti ușor. Vâlva era deja afară din peșteră. Sfera de ceață se adunase acolo și pulsa pe loc. Deși toiagul se afla în mâna bătrânului și Cristian nu era protejat deloc, bestia îi ignora complet. Spre deosebire de seara precedentă, nu se mai repezise spre locul unde stăteau cei doi. Inspectorul simți un fior rece de-a lungul spinării. Ceva nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
însă constată că o lumină verzuie îi înconjura. I se părea că privește printr-un vizor de noapte de la un binoclu cu infraroșii. Nu-și dădea seama ce se întâmplă dar nu mai pierdu vremea căutând explicații. Bănuia că tot toiagul era de vină. După direcția în care se deplasau, Toma își dădu seama că se îndreptau spre drumul forestier. Coborau panta muntelui cu o viteză incredibilă. Alunecau pe lângă trunchiurile albicioase ale copacilor cu repeziciune. Inspectorul se strânsese lângă Moș Calistrat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
aici, iar tu te ridici în aer. Va crede că sunt un individ singur, rătăcit noaptea în pădure. Cum este înfometată, va ieși din ascunzătoare și se va repezi spre mine. În momentul în care vine, tu te apropii cu toiagul și mă scoți din ghearele ei. Și dacă nu vine? Dacă nu vine, înseamnă că nu-i aici. Ne rămâne cealaltă alternativă: o căutăm până dăm de ea, dar cel puțin știm că nu pân dește prin preajmă, așteptându-ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
trebuie decât să fii atent și să nu mă scapi din ochi. Nu, băiete! Mai bine inversăm rolurile. Tu cercetezi pădurea și eu voi fi momeala de jos. E mai sigur așa. Total eronat! Tu ești cel priceput în mânuirea toiagului. Eu nu știu dacă mă voi putea mișca suficient de repede în caz de nevoie. Mă tem să nu greșesc. O clipă de neatenție și ești mort. Auzi, e pielea mea în joc, așa că lasă-mă pe mine să decid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
până ce dăm de ea. Înțelegi? Ori o găsim ori vine ea spre noi. Cu inima îndoită, Calistrat se supuse. Planul propus de tânărul inspector era foarte bun însă deosebit de periculos, mai cu seamă atunci când el se îndepărta de Cristian Toma. Toiagul îl ajuta dar nu putea face minuni. Se temea ca nu cumva el să fie atent într-o direc ție iar vâlva să se ascundă în partea cealaltă. Nu putea să cerceteze peste tot deodată. Primejdia era mai mare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
departe fără să scoată o vorbă. Fără îndoială că observase și el negura care începea să se întindă în jurul lor, dar nu se plângea. Cred și eu, se gândi Cristian, în locul lui nici mie nu mi-ar păsa prea mult. Toiagul este la el și, pe deasupra, îl și ajută să vadă în bezna asta. Începea să-i pară rău că se oferise să rămână jos ca să atragă vâlva spre el. Dacă nu s-ar fi rușinat, i-ar fi cerut pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
lui îi fugea mintea pe dealuri. Avea dreptate psihologul acela american, nici nu-și mai amintea cum îl cheamă, care spunea că... Oare cum spunea? Ah, da: "creierul uman se comportă ca o maimuță beată". Acum, pentru că se afla lângă toiag, putea să vadă și el bestia. Era în fața lor, dacă întindea mâna chiar ar fi putut s-o atingă. Un ghem dens, mai negru ca noaptea care se apleca amenințător peste ei. Dinspre arătarea aceea venea un val copleșitor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
reușise acest lucru. Începea să înțeleagă cum acționa arătarea atunci când își ataca victima. Bieții oameni, nu aveau nici o șansă în fața ei. Și totuși, asupra lui Calistrat nu avea efect, el părea imun. Ori bătrânul era mai experimentat ori din nou toiagul îl proteja. Cristian se hotărî să fie mai atent și să nu se mai lase păcălit și a treia oară. Sfera de ceață se dilata acum, crescând deasupra celor doi. După părerea inspectorului avea deja peste cinci metri. Dintr-o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]