3,404 matches
-
la cele două localuri ale lui Vișoiu. În primul rând bine-cunoscutul La Bufet sau La Șosea, cum mai era numită grădina de vară imensă de pe Kiseleff, unde bucureștenii veneau să danseze până dincolo de miezul nopții. Un spațiu imens, plin de verdeață, în aer liber, unde stelele pulsau parcă pe ritmul tangourilor și romanțelor lui Cristian Vasile. Iar poate cele mai minunate erau răsăriturile soarelui, sub care se cânta și se dansa Zaraza, ca un ritual al dragostei. Mai era, desigur, și
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
privirea deasupra capului lui Titus, mi-a făcut un semn cu ochiul. I-am răspuns cu o privire înghețată. Ne-a servit șuncă gătită cu zahăr brun, după o rețetă a lui Gilbert, și salată de roșii italienești conservate, cu verdețuri aromate. Roșiile acestea excelente trebuie mâncate reci. Pot fi ușor încălzite, dar niciodată fierte, pentru că-și pierd savoarea specifică.) După aceea au urmat cireșe și prăjiturelele spongioase de lămâie, preparate de Gilbert. Apoi brânză Gloucester cu biscuiți foarte tari, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
duceai și risipeai bălegar pe câmp, și acolo am dat de pălămidă, și mâncam pălămidă, și cu aia m-am refăcut... O luai așa de jos, că era țeapănă... o frecai în mână, și mâncai ca porcu’... mâncai toată ziua verdeață. Și mâncam sfeclă furajeră... Ne duceam cu lingurile, și scormoneam cu ele și beam suc de ăla de la sfeclă... Sau, cu coadă lingurii, că le ascuțiserăm pe pietre, tocam mărunt verdeață, o dumicam cu lingura și făceam glume: Ia, bă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
în mână, și mâncai ca porcu’... mâncai toată ziua verdeață. Și mâncam sfeclă furajeră... Ne duceam cu lingurile, și scormoneam cu ele și beam suc de ăla de la sfeclă... Sau, cu coadă lingurii, că le ascuțiserăm pe pietre, tocam mărunt verdeață, o dumicam cu lingura și făceam glume: Ia, bă, clorofilă, ia vitamina, băi, ia vitamina! Dar am auzit că unii au murit din cauza sfeclei furajere... Au murit, au murit, că sigur erau oameni care dacă dădeau de vreo sursă din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Zâmbetele au început să apară odată cu intrarea pe Brațul Sulina, în stânga și în dreapta vegetația Deltei te acapara cu totul creându-ți o stare nemaitrăită până în clipa aia, pășind într-o lume a apelor în care totul era înconjurat de o verdeață vie cu diferite tonuri de verde ce te atrăgeau obligându- te să stai nemișcat lângă balustrada vaporului. Reflecția vegetației de pe mal în apele Dunării, ce era ondulată de valurile ușoare peste care zbura câte un pescăruș bucurându-se de razele
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
singurul număr al publicației "Dobrogea", apărută la Constanța cu acest prilej. În cuprinsul articolului dedicat acestui eveniment era relatat faptul că în timpul călătoriei celor doi pe calea ferată de la Cernavodă spre Constanța, "tote gările erau frumos împodobite cu corone de verdeață și cu arcuri de triumf. Gara Cernavodă, gara Constanța și portul au fost decorate cu un gust (...) ce face onore distinsului și activului Director al drumului de fer, d-l A. Gafencu, care are partea sa la succesul strălucit al
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
M. S. Regelui și A. S. Principelui moștenitor"1631. În cursul vizitei, atmosfera din orașul Constanța "s-a transformat ca prin farmec. Orașul întreg este pavoazat, tote balconele, tote ferestrele și ușile sunt împodobite cu covoare, cu drapele și corone de verdeață, chiar și cel mai sărac a ținut să-și manifeste bucuria și dragostea punând drapele și cununi de verdeață. Cele cinci arcuri de triumf ne dau o frumosă privelisce; strada Carol I privind din piața Independenței este feerică"1632. Prefectul
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
prin farmec. Orașul întreg este pavoazat, tote balconele, tote ferestrele și ușile sunt împodobite cu covoare, cu drapele și corone de verdeață, chiar și cel mai sărac a ținut să-și manifeste bucuria și dragostea punând drapele și cununi de verdeață. Cele cinci arcuri de triumf ne dau o frumosă privelisce; strada Carol I privind din piața Independenței este feerică"1632. Prefectul județului Constanța, colonelul Scarlat Scheletti, ce se afla în această funcție de la 10 august 1889, "a mers la Cernavodă
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
10 august 1889, "a mers la Cernavodă spre întâmpinarea M. S. Regelui și A. S. Principelui moștenitor"1633. De la Cernavodă până la Constanța, regele Carol I și principele moștenitor s-au deplasat cu trenul regal, care era "frumos împodobit cu tricolor și verdeață"1634. În gara Constanța cei doi au fost așteptați de către membrii consiliului comunal al orașului Constanța, cei ai consiliului județean Constanța, de ofițeri superiori din garnizoana Constanța, de către prelați ai diferitelor religii și culte din Dobrogea, precum și de către consulii străini
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
la port "în fruntea cortegiului mergeau jandarmii rurali, șeful poliției, prefectul județului cu primarul orașului și o escortă de călărași"1945. În timp ce suita regală se deplasa prin oraș "un public foarte numeros asista de la ferestre, frumos împodobite cu cunune și verdeață, precum și în tot lungul stradelor de o parte și de alta"1946, iar "în piața Independenței se găsesc înșirate toate școlile române și turce cu steaguri tricolore"1947. La sosirea în port, unde urma să aibă loc ceremonia de inaugurare
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Bălteanu, directorul prefecturii Tulcea, domnul A. Nicolau, subprefectul plășii Măcin, domnul Cardaș, primarul Isaccei, cu întreg consiliul comunal, clerul, școlile și reprezentanții tuturor naționalităților"2742. În orașul Tulcea "atât cheiul, cât și străzile I. C. Brătianu și Carol (...) sumt împodobite cu verdeață, stindarede naționale și ghirlande"2743. La decorarea orașului a lucrat personalul serviciului tehnic al județului Tulcea, o contribuție deosebită având "domnul Anton Wagner, horticultorul primăriei"2744. Sosiți în portul Tulcea la 2 mai 1904, "membrii familiei regale, primul ministru, ministrul
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
de patiserie la Paris) făcut dintr-un trunchi destul de gros ca să ardă toată noaptea ; lumînările de Crăciun, de o mărime adecvată pentru a asigura același rezultat ; împodobirea clădirilor (încă de pe vremea Saturnaliilor romane, asupra cărora vom reveni) cu rămurele cu verdeață : iederă, ilex, brad ; în sfîrșit - și fără nici o legătură cu Crăciunul -, romanele Mesei Rotunde menționează un arbore supranatural acoperit în întregime de lumini. În acest context, pomul de Crăciun apare ca o soluție sincretică, care concentrează adică într-un singur
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
Mesei Rotunde menționează un arbore supranatural acoperit în întregime de lumini. În acest context, pomul de Crăciun apare ca o soluție sincretică, care concentrează adică într-un singur obiect niște exigențe date pînă atunci separat : copac magic, foc, lumină durabilă, verdeață persistentă. Invers, Moș Crăciun este, sub forma sa actuală, o creație modernă ; și mai recentă este credința (care obligă Danemarca să țină un birou poștal special pentru a răspunde la corespondența tuturor copiilor din lume) potrivit căreia el locuiește în
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
pentru a câștiga timp. Mulți, cei mai mulți muncitori, fac la fel. Într-un an o singură dată am Întâlnit un legumicultor nebărbierit. Ziua următoare vizităm partea de răsărit a statului. Regiunea este pronunțat deluroasă, cu multă pădure și oaze mari de verdeață În care se disting de la distanță fermele vopsite În alb, bleu sau verde. Vizităm În cursul zilei 7 ferme. Una e specializată În cultura cepei. Aici Îmi dau seama de influența standardizării. Aceleași rezultate În cultura conopidei cum și În
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
Strada, care poartă numele marelui om de stat englez, nu are mai mult de 150 de metri lungime. E paralelă cu șoseaua națională și foarte apropiată de facultate. Are câteva case mici, cochete, fără Împrejurimi, cu mici garduri vii, cu verdeață peste tot, În partea de vest cu un mic parc și o grădină dendrologică. Noul nostru apartament, chirie 30 de dolari, are două Încăperi, sufragerie și dormitor. Sufrageria are mașină de gătit și frigider. Evident, avem și sală de baie
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
porumb se obține un litru de ulei, egal În gust și valoare alimentară, celui de măsline. Restul de porumb, fără embrion, e dat la porci. Fermierul are grijă să Întregească hrana porcilor cu alte cereale, sau cu porumb integral și verdețuri. O nepoată de a mea, Mariana Munteanu, studentă la politehnică, a avut ca teză de diplomă obținerea uleiului din porumb, cu rezultate destul de Încurajatoare. A fost, după câte știu, prima lucrare de acest fel. Față de floarea soarelui, porumbul dă producție
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
pentru a vizita imensa instalație pentru obținerea sării din apa lacului. Prin Nevada. Reno, orașul divorțurilor Am intrat la amiază În statul Nevada. Toată după amiaza nu Întâlnim nici o așezare omenească. Păduri de conifere, coaste abrupte, multe golașe, ochiuri de verdeață pe care pasc vitele. Doar o baracă de scânduri, un fel de 30.000 km prin SUA. 1935-1936 Prof. Nicolae Cornățeanu 114 mic bufet, În fața căruia doi cowboy și-au legat caii cu șeile pe ei. Sunt Încălțați cu cizme
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
căutat-o în momentele mele de cumpănă pe zâna mea cea bună, Silvia? 15. VINE AMARADIA MARE! De la casa noastră până la marginea satului Romanești era ceva mai mult de un kilometru. Din spatele ultimei case începea izlazul comunal: o mare de verdeață care îți odihnea sufletul zbuciumat prin vastitatea și liniștea binefăcătoare. Albia pârâului era situată la vreo 3-4 metri mai jos decât cota izlazului. Așa se face că, pe vreme de ploaie, cireada, care, la amiază, era, de regulă, dusă la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
canin, care se deosebea de al nostru, al oamenilor, doar prin formă: al său era rotund, pe câtă vreme al nostru este dreptunghiular. Nu? În rest, ambele gropi au menirea să-i "odihnească" pe cei așezați în "locuința" subterană, în "câmpul cu verdeață, unde nu este nici durere, nici întristare și nici suspin, ci viață fără de sfârșit". Nu? Nu-i așa? Cel puțin așa ni se spune mereu de către slujitorii Templului. Realitatea e că: "Din veac în slujbă viermii sunt Sub glie-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
reconstituit, mental, harta cu punctele de recoltare a plantei sus-amintite, apoi s-a intrat în dispozitiv cu traistele de gât pentru culegerea prețiosului elixir. S-a făcut o treabă pe cinste! După-amiază patul meu arăta ca o iesle umplută cu verdeață care-și aștepta, cu masa plină, pașnicele rumegătoare venite de la izlaz lihnite de foame. Toată lumea era în alertă, așteptând cu nerăbdare ora stingerii, pentru a vedea efectul letal al medicamentului împotriva lighioanelor intruse și imorale. Obosit de alergătura de peste zi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
înșfăcat de picior. Colții lui ascuțiți mi-au pătruns adânc în carne. Pantalonul s-a rupt, pulpa piciorului sângera nestăpânit. Și mă gândeam, fără să vreau, că dacă aveam atunci o pușcă, îl împușcam pe loc. Aproape de parcul plin de verdeață și umbră spre care mă îndreptam șchiopătând, mă întrebam nedumerit ce căutam eu acolo, în orașul acela puțin cunoscut și aproape bizar. Poate încercam să uit, poate făceam exerciții practice de ștergere a memoriei afective în confruntare cu realitatea "imediată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
noul oraș suportă mult mai greu acest gen de climă decât cel vechi. Și astăzi, În zonele verzi, temperatura e vara cu câteva grade mai scăzută decât În zonele de blocuri și asfalt. Atunci când oamenii trăiau Într-o mare de verdeață și printre râuri, izvoare și lacuri, verile vor fi fost suportabile. Acum Însă, vara orașul se Încinge cumplit. Cele 40 de grade Înregistrate În condiții meteorologice standard devin, de fapt, 45 sau chiar 50. Iar micile apartamente din blocuri sunt
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
sediu când am sosit eu!). Petrecut noaptea la Sollentuna. Ar fi trebuit să tund iarba, dar acum e prea târziu. Nu mai pot să dau drumul la mașină după ora 22. Câinele vecinilor iar a făcut mizerie în grădina de verdețuri a Margaretei. Și și-a făcut nevoile în grătarul de cârnați! Larssonii de vis-à-vis au chemat poliția astă-primăvară. Nu s-a luat nicio măsură. (Poliția are probabil alte treburi.) Ce să fi făcut? N-aveau niciun drept să intervină în
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
regulament” (35-45%), băuturi „pe care consumatorii le numesc, cu drept cuvânt, vitrioluri” <endnote id="(695, pp. 92-93)"/>. În Pastorala adresată credincioșilor În 1924, Însuși mitropolitul primat Miron Cristea ridică problema „cârciumilor ovreiești”, care „au cotropit poporul, cum nimicește omida toată verdeața unui arbore”. „Unii cârciumari evrei - continuă mitropolitul - introduc În rachiu var, alții vitriol, ca să ardă mai simțitor.” Mesajul mitropolitului a generat unele ecouri polemice În presa vremii, considerându-se că discursul său „contribuie la propaganda antisemită”. Plecând de la acest text
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
în noaptea aceea și în multe alte nopți poate dormi liniștit, în propriul său pat. Îl scuturăm ușor de umeri, tresare speriat crezînd c-a uitat de orarul trenului, se freacă la ochi și ne răspunde laconic: "O casă cu verdeață". Apoi adoarme la loc. Evident, casele cu verdeață nu lipsesc de fel într-un sat din Alpi, la începutul lunii septembrie. Dar satul e mic, casele sunt trecute în revistă, bucată cu bucată și iată mica firmă de alamă care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]