1,433 matches
-
În viață...!! Fără a scoate un cuvînt, Gică picior de lemn Îți aprinse o țigară, privind la cele două zaruri cu oarecare reproș. Le luă În mână, Închise ochi, dându-le drumul să se rostogolescă de-a lungul păturii. Atunci când zarurile se așezară, cu vocea metalică propuse Balaurului: „Citește, tu băiete...!” Cu ochii holbați de uimire, acesta strigă: „6 : 6...!!” „Ce parodie, izbucni el Într-un râs isteric. Prea târziu...Dar, niciodată nu-i prea târziu... Izbucni În hohot de râs
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
socotind afacerea Încheiată! Poate mai vrei o altă chitanță?” Ultimele cuvinte ale gazdei, avură darul să deconecteze oarecum atmosfera iar pe Doctor să numere banii, afișând un zâmbet echivalent, cu acela a unui câine turbat...! Odată afacerea Încheiată, cele două zaruri Își Începură alergarea, fulgerate cu Înverșunare de către cei doi adversari. Balaurul și Cap de mort, priveau cu lăcomie parada milioanelor ce alterna Între cei doi jucători - regretând retragerea forțată din joc - curățându-se prea repede. Un asemenea joc de noroc
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
tine,mârâi printre dinți Tony Pavone. Luate-ar dracul de idiot nenorocit, n’o să mai ai ocazia să ne mai Întâlnim vreo dată!!” Afișând mutre ca venite dela Înmormântare, cei patru bărbați nu scoaseră o vorbă. Nefericita gazdă, privi la zaruri chiorâși. Le luă În mână, privi cu dojană Învârtindu-le, și cu oarecare curtoazie le puse jos, privind tăios către pumnalul alăturat. Deodată, nervii săi cedară. Cu mâinile ridicate deasupra capului, se prăbuși În direcția armei...!! Atunci Balaurul, care se
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
În plus, cârdășia dintre Mingoti și anchetator. „Vorbește...!” - insistă milițianul agitându-i hârtia prin fața ochilor, privindu-l Într’un anumit fel. „Este adevărat oare...? Ai putea să-mi oferi acești bani să fim prieteni, să te bucuri de protecția mea...?” Zarurile fiind aruncate, Lct.Col.Tudose Ion Îi Întinse momeala cu o intonație În glas suficient de mieroasă, cu multe variate Înțelesuri. Tentația era Întradevăr dincolo de orice imaginație iar un „Ageamiu”, ar fi Înhățat momeala. „Vulpe șireată...!” - aprecie Tony Pavone lipsa
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
la un loc cu hoții și borfașii care numai de lucru nu aveau chef. Spre deosebire de carantina de unde venise, noul loc de detenție i se păru extraordinar. Apsolut toți deținuții stăteau tolăniți În dezordine pe paturi și pe jos, unii jucau zaruri ori cărți, alții povesteau trăite ori auzite În timp ce unii cu suflet milostiv Îi oferi noului venit câteva castroane cu mâncare ceva mai comestibilă - i se păru lui decât pe carantină, Înghițând pe nerăsuflate tot ce i se oferea, fiind asaltat
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
sa se evapora acum sub milionul de sori al certitudinii. Verificarea cartușelor si a revolverului a durat ore în șir. Când s-au întors la el, Ruletistul, suit pe lada sa, le zornai o clipă în pumn ca pe niște zaruri și apoi le introduse, câte unul, în cele șase locașuri ale butoiașului. Cu o mișcare violentă a palmei îl puse în mișcare. "Inutil", țin minte că a șoptit cineva lângă mine. În liniștea terifiantă, micul hohot dințat al rotirii butoiașului
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
cum ziceam, mi-e imposibil să văd alta care să stea cât de cât în picioare. De altfel, acum, toate acestea nu mai contează... Sânt obosit. Fac efortul vieții mele să mai scriu o pagină. Va fi și ultima, căci zarurile sânt aruncate și acvariul e gata. Să astup ultima fisură pe unde mai curge apa - și apoi voi rămâne mut și imobil alături de el. Doar cozile si voalurile înotătoarelor ne vor mai pulsa din când în când. Aștept acel moment
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
o lacrimă în hăul de sub noi. Și-atunci am văzut cum stelele se chircesc, cum spațiul se contractă, cum lumina îmbătrînește, cum forțele de interacție tari și slabe, forța gravifică și forța electromagnetică pornesc un poker în patru și joacă zaruri cu hipercuburi. Cum timpul practică o rușinoasă ipsațiune. Cum lumea ajunge cât un măr, cât o cireașă, cât un electron, și-n cele din urmă dispare în nefăptuit. Și când nu se mai afla în jurul nostru nici măcar întunericul, nici măcar nimicul
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de avantaje atât din partea organizatorilor, cât uneori, și din partea jucătorilor. În China Antică (prin 2300 i.Hr.) și în interiorul unei piramide din Egiptul Antic s-au găsit elemente referitoare la jocurile de noroc. Un interesant exemplu de rezultat al jocului cu zaruri (cine dă primul cu zarurile suma cea mai mare a numerelor) vine din anul 1020 d.Hr., dintre Regele Olaf Haraldsson al Norvegiei și Regele Olof al Suediei, pentru a decide disputa pe dreptul de proprietate asupra unui teritoriu izolat
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
cât uneori, și din partea jucătorilor. În China Antică (prin 2300 i.Hr.) și în interiorul unei piramide din Egiptul Antic s-au găsit elemente referitoare la jocurile de noroc. Un interesant exemplu de rezultat al jocului cu zaruri (cine dă primul cu zarurile suma cea mai mare a numerelor) vine din anul 1020 d.Hr., dintre Regele Olaf Haraldsson al Norvegiei și Regele Olof al Suediei, pentru a decide disputa pe dreptul de proprietate asupra unui teritoriu izolat. În primele cazinouri, mai ales
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
numerelor) vine din anul 1020 d.Hr., dintre Regele Olaf Haraldsson al Norvegiei și Regele Olof al Suediei, pentru a decide disputa pe dreptul de proprietate asupra unui teritoriu izolat. În primele cazinouri, mai ales la Jocul de Poker sau Zaruri, se juca pariind pe moșii, pe obiecte din argint sau aur ori pe femei. Disputa se referea la rezultatul războaielor, al luptelor dintre doi bărbați, al concursurilor de cai sau câini etc. În multe cazuri „febra” jocurilor de noroc a
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
cât degetul. Nu i-ar mai răbda pământul unde-or mai fi! Și n-am spus nimic. Durerea o simt și acum, și-n urechi o simt, uite, când povestesc. M-au adus cu escortă la Tecuci. N-am cedat. Zarurile erau aruncate și tocite oricum. Era noapte. De serviciu era un locotenent Barbu. M-a legat cu lanțuri de mâini și de picioare. Dar, uite ce înseamnă omul: mi-a dat mâncarea lui, brânză și ce mai avea el de-
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
felurite grade de curiozitate. Erau două femei și un bărbat. Bătrânul merse și ocupă scaunul rămas gol lângă ceilalți, în vreme ce Otilia conduse pe Felix de-a dreptul la masă, prezentîndu-l. - E Felix, zise ea oprindu-se în fața bărbatului care tocmaiaruncase zarurile. G. Călinescu Acesta ridică numaidecât capul și întinse repede mâna. Era un om cam de vreo cincizeci de ani, oarecum voluminos, totuși evitând impresia de exces, cărnos la față și rumen ca un negustor, însă elegant prin finețea pielii și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
-i lăsă apoi asupra măsuței, fără să scoată o vorbă. Abia după ce se mai adaptă obscurității, Felix constată cu surprindere că domnul cu broboadă broda cu lână de felurite colori o bucată de etamină întinsă pe un mic gherghef. - Proaste zaruri! bombăni Aglae. Apoi, după o pauză: Dar, Costache, la cine o să stea "băiatul"? - La noi! explică Otilia. Ședea acum cu o coapsă pe marginea fotoliului bătrânului, jucîndu-și ca o pendulă piciorul, în vreme ce cu mâna stângă îmbrățișase capul vădit mulțumit al
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
un protejatîn ochii Otiliei, care îi scutura un fulg de pe haină. - Atuncea faceți pensiune, continuă implacabil Aglae. Osă aibă Otilia cu cine se distra, ce zici, Pascalopol? Pascalopol își mușcă puțin buza de sus, cam schimbat la față, dar, lovind zarurile, răspunse conciliant: - Așa ești dumneata, cocoană Aglae, malițioasă. Otilia sărise acum de pe scaunul lui moș Costache pe acela al lui Pascalopol, pendulîndu-și și aici piciorul. Această prezență avu efecte tonice asupra jucătorului, fiindcă începu să manevreze cu mai multă vigoare
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
fetele. Simioane, strigă ea, aruncând ochii spre fundul odăii, tu ce faci acolo? De ce nu te duci să te culci? Omul cu broboadă și mic barbișon, care broda și scruta din când în când pe Felix, scoase un scurt mormăit. Zarurile începură din nou să cadă. G. Călinescu Părăsit de toți, obosit, Felix examina mediul în care căzuse; Otilia îl surprinsese de la început și n-ar fi putut spune ce sentiment nutrea față de dânsa, dar simțea că are încredere în ea
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
și luătoare în râs. Pentru întîia oară Felix era prins de braț cu atâta familiaritate de o fată și pentru întîia oară, luând act de izbucnirea unei simțiri până atunci latente, încercă și acul geloziei, văzând cum Otilia generalizează tratamentul. Zarurile zornăiau pe masă între cele patru capete strânse în jurul luminii de lampă. Jucătorii emiteau numai scurte exclamații tehnice, moș Costache râdea doar în favoarea câștigătorului, iar Aurica privea nemișcată cu fața între palme, aruncând câte o ochire și la Felix. În fața
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
cărți de joc, de unde se putea deduce că tablele reprezentau doar o distracție trecătoare, de antrenament. Trecuseră peste două ore de încordare monotonă de când Felix fusese uitat acolo și nimeni nu se mișca de la masă. Într-un târziu, Pascalopol lovi zarurile definitiv în semn de încheiere și se lăsă, respirând tare, pe speteaza scaunului. - Cocoană Aglae, eu zic să trecem la cărți! Aglae luă un pachet de cărți, în vreme ce Costache se ridicase și cu grijă minuțioasă strânsese jocul de table și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
totuși, în ciuda întâmplării care guvernează lumea, simțim că lucrurile par să se lege, deasupra și pe un plan în care întâmplătorul - care se întâmplă constant și perseverent - nu mai are autoritate. Cum se face că, deși ne jucăm viața la zaruri în oricare din împrejurările ei - în mediul fluid și imprevizibil în care orice circumstanță se scaldă ca în lichidul ei amniotic -, noi îndrăznim să ne asumăm un destin, forța unei decizii interioare pe care o luăm ca și cum am ști, cu
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
l-ar fi surprins cu indiscreție, tânărul roșește, urechile îi devin zmeurii. El, ca reprezentant al unei generații mai tinere (răspunde), dar în niciun caz mai cultivate ! Mai pretențioase, da ! Inutil însă această generație a lui este mai pretențioasă, de vreme ce zarurile sunt aruncate și avem de-a face, ca să spunem așa, cu prima „generație de sacrificiu“ după un timp de bunăstare și pace... Mai rămâne de văzut dacă sacrificiul va merita, ca să spunem lucrurilor pe nume. Altminteri, el, ca reprezentant al
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
-l mai ajunge. Surîde din nou a doua oară pe ziua de azi și pornește încet înapoi, spre cei dragi, cu adevărat dragi!... ... Pînă la regăsirea cărora mai are de traversat noaptea... P. Neamț, Fedeleșeni, Săvinești 1983-1984 DE ACELAȘI AUTOR: Zaruri de cretă, roman, Editura Junimea, 1976; Ziua magnoliilor viscolite, roman, ediția I-a, Editura Cartea Românească, 1979; ediția a II-a, Editura Junimea, 2008; Cursa rapidă, roman, Editura Junimea, 1982; ediția a II-a, Editura Junimea, 2008; Vremea brândușelor, Editura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
de baie, dintre care multe erau străine. Nimeni din grupul lor nu plătea; socotelile se făceau seara, la bar: cereau jetoane și, În timp ce femeile așteptau pe terasă, ei Începeau să joace poker, avînd alături tava cu băuturile de seară; aruncau zarurile și comentau partidele de golf, rezultatele din ziua aceea, numărul de lovituri reușite, zarurile aveau grijă să facă pe cîte unul din ei să scoată vreo Înjurătură neprimejdioasă, menită doar să arate că erau bărbați În toată puterea cuvîntului și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
se făceau seara, la bar: cereau jetoane și, În timp ce femeile așteptau pe terasă, ei Începeau să joace poker, avînd alături tava cu băuturile de seară; aruncau zarurile și comentau partidele de golf, rezultatele din ziua aceea, numărul de lovituri reușite, zarurile aveau grijă să facă pe cîte unul din ei să scoată vreo Înjurătură neprimejdioasă, menită doar să arate că erau bărbați În toată puterea cuvîntului și să semneze un cec care Într-o bună zi avea să ajungă pe biroul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de care punctuația modernă Îmi Îngăduia să dispun. Urmarea e pe măsura celor de mai Înainte: „Căsătoria asta, atît de apropiată și deja atît de Îndepărtată! Am asistat la ea Încordat și cred că eram livid. Căsătoria, ce aruncare de zaruri În providența lui Dumnezeu! Astăzi, zarurile se rostogolesc!“. Mereu aceeași dramatizare excesivă! În loc să semnaleze sobru: „Fiul meu se căsătorește“, el scrie: „Aceasta e intrarea fiului meu În taina iubirii“, de parcă ar fi fost vorba de un tren fantomă, ceea ce, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
să dispun. Urmarea e pe măsura celor de mai Înainte: „Căsătoria asta, atît de apropiată și deja atît de Îndepărtată! Am asistat la ea Încordat și cred că eram livid. Căsătoria, ce aruncare de zaruri În providența lui Dumnezeu! Astăzi, zarurile se rostogolesc!“. Mereu aceeași dramatizare excesivă! În loc să semnaleze sobru: „Fiul meu se căsătorește“, el scrie: „Aceasta e intrarea fiului meu În taina iubirii“, de parcă ar fi fost vorba de un tren fantomă, ceea ce, de altfel, nu mi-ar fi displăcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]