10,419 matches
-
Churchill a declarat ulterior: "Eu îmi asum partea mea de răspundere". El mai spune: "Mi-am amintit de profesorul care, la sfârșitul vieții, a fost întrebat de elevul lui devotat care e ultimul lui sfat. El a răspuns: Verifică-ți citatele!"" [11, p. 185]. Expresia "capitulare necondiționată" a fost descrisă de atunci ca una din marile greșeli ale politicii de război anglo-americane. Churchill argumentează că expresia nu însemna o atitudine discreționară față de învinși, nu însemna răzbunare [11, pp. 183-186]. Obiectivul minimal
[Corola-publishinghouse/Science/1537_a_2835]
-
romanul Golful sălbatic (1977). Colaborează cu versuri la „Luceafărul”, „Ramuri”, „România literară”, „Săptămâna”, „Viața românească” ș.a. Versurile din Ceasul umbrei trasează liniile generale pentru dezvoltările lirice următoare. Într-o structură tripartită, fiecare grupaj fiind circumscris, cel puțin teoretic, câte unui citat semnificativ (Imaginea răzbunătoare - sub semnul unui descântec akkadian, Dezlegarea de mare - sub cel al unui extras din opera lui Dimitrie Cantemir, Ceasul umbrei - cu un moto din Pascal), se valorifică trimiteri livrești variate, adecvate cu precădere asocierii dominante dintre eros
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288261_a_289590]
-
1, înseamnă: „Dumnezeul meu, Dumnezeul meu, pentru ce m-ai părăsit?”. În fața acestor cuvinte comentatorii sunt dezorientați. Cum ar trebui să le interpretăm? În diferite părți din relatarea pătimirii se simte ecoul detaliilor din Ps 22. Aici, însă, avem un citat explicit pus chiar pe buzele lui Isus. Unii și-au pus întrebarea dacă Isus avea în minte întregul psalm, în special partea care se referă la răzbunare și restaurare: Voi vesti numele tău fraților mei, în mijlocul adunării te voi lăuda
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
în întregime și nu mai poate fi recunoscut după oase” (Semahot 2.13). De vreme ce Sfatul Iudeilor (sau Sinedriul) l-a predat pe Isus autorităților romane pentru a fi condamnat, ei aveau datoria de a-i asigura o îngropare corespunzătoare (cf. citatul de mai sus din Mișna, tratatul Sanhedrin 6,5). Această sarcină i-a revenit lui Iosif din Arimatea, membru al Sinedriului. Povestirea evanghelică concordă cu practica iudaică pe care romanii o respectau în timp de pace. Evangheliile ne spun că
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
socialism prea înaintat. Pentru a răspunde obiectiv, trebuie să aruncăm o privire retrospectivă asupra ideilor și principiilor de bază, explicit exprimate de partidul liberal în noua Constituție și cu ocazia exproprierii de la 1918-1921. Mă voi servi în documentarea mea de citate din cartea colegului Mihail Antonescu, "Regimul agrar român". Iată ideile și principiile directoare ale partidului liberal care au dus la procesul de expropriere. [...] Ori de câte ori exercițiul proprietății devine antisocial și primejduiește starea generală, armonia socială și "last but not least" proprietatea
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
Unic, Creator, Puternic, Milostiv, Atotștiutor etc.), sunt analizate apoi pe rând în cadrul acestor câmpuri, pornindu-se de la traducerile existente, continuându-se cu comentariile diverșilor autori musulmani, adesea și ale orientaliștilor care s-au ocupat de subiect (cel mai des apare citat D. Gimaret, cu cartea să Leș noms divins en Islam), apoi cu discutarea semnificațiilor posibile - începând cu sursa semantica și cu statutul gramatical al cuvântului - și păstrarea acestora în diferitele traduceri din română sau din alte limbi și sfârșind cu
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
12). Căci verbul hayah are un sens dinamic: mai mult decât faptul de a exista, desemnează un eveniment, o existență pururi prezenta și eficiența, un adesse, mai mult decât un simplu esse”2. Acest dicționar își sprijină orice afirmație pe citate biblice; nu oferă bibliografie critică. • Lucrarea lui Xavier Léon-Dufour, Dictionnaire du Nouveau Testament, Seuil, Paris, 1975 e asemănătoare, dar mai sumara. O caracteristică în plus ar fi faptul că se indică de fiecare dată cuvântul grecesc din textul NT și
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
a acestui orientalist: el menționează de fiecare dată diversele interpretări ale autorilor arabi și, eventual, argumentele în favoarea unei interpretări sau alteia, și totodată le evaluează. În finalul cărții, în afară de o bogată bibliografie, autorul oferă și indici de nume divine, de citate din Coran, de noțiuni și termeni tehnici și de personalități, școli și comunități menționate în lucrare. • Michel Allard, în teza să de doctorat intitulată Le problème des attributs divins dans la doctrine d’Al-Aš‘ar et des premiers grands disciples
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Dumnezeu - cap. VIII), adevărul și atotștiința (cap. IX), Dumnezeu - Judecătorul cel drept (cap. X), sfințenia lui Dumnezeu, înțeleasă că desăvârșire, dar și ca separare (cap. XI). De fiecare dată, sunt evocate ideile similare din Biblie (Vechiul și Noul Testament), cu multe citate. În concluzie se vorbește despre imposibilitatea cunoașterii sensului exact al cuvintelor quddós, sal"m și nór. Se remarcă faptul, evident, că oricine vorbește despre Dumnezeu folosește un vocabular aplicabil omului, pe care il transpune pentru a exprima o realitate care
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
după ebraica (Vechiul Testament) și greacă (Noul Testament), este versiunea acceptată de neoprotestanti și nu cuprinde cărțile deutero-canonice (cele din afara canonului ebraic). Septuaginta, Biblia primelor secole creștine, continuă să fie considerată în mediile ortodoxe text „sursă”. Principalele motive invocate pentru această opțiune: citatele din Noul Testament sunt din ea, sfinții Părinți ai Răsăritului creștin au folosit-o exclusiv, iar vechimea manuscriselor în care s-a păstrat este mai mare decât vechimea manuscriselor pe baza cărora s-a stabilit textul masoretic. Nova Vulgata este o
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
be qirbek" q":Äš, „... dumnezeu sunt Eu și nu om, Sfânt în mijlocul tău”: Os 11,9; cf. Ez 39,7) sau al „Numelui” (Q":Äš we nÄr"’ šemÄ, „Sfânt și înfricoșător e Numele lui”: Ps 111/110,9c). Contextele acestor citate adaugă semnificației de transcendent și pe aceea de desăvârșit, neîntinat, fără vreo slăbiciune. Destul de frecvent, pentru realizarea paralelismului poetic, Q":Äš este sinonim cu YHWH, sau ’Pl /’ ElÄah: ’ElÄah mit-TQyman y">Ä / we Q":Äš me-har P"’r"n (Hab
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
care să semnifice acțiunea concretă („a plămădi”, „a plăsmui”), pentru a nu sacrifică metaforă. Cât despre cuvintele din sfera lui „a zidi”, nici acestea nu constituie o alegere fericită în anumite contexte: de pildă, exemplul dat la numele următor, unde citatul din Zah 12,1 îl include și pe YoțQr cu traducerea „Care zidește duhul omului înăuntrul sau”, trimite la imaginea platonica a trupului că închisoare a spiritului, ori trezește analogia cu faptă meșterului Manole... Semnificații de bază: făuritor, dătător de
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Yiœer"’Ql wayi>eh"rek" (Is 49,7cd): „... regii vor vedea și se vor ridica, de asemenea și căpeteniile, si se vor închină, pentru Domnul, care este credincios, pentru Sfanțul lui Israel, care te-a ales.” (t.n.) În primul citat, h"-’Pl hanne’em"n este predicat nominal al carui subiect este YHWH. În cel de-al doilea citat, ne’m"n este predicat într-o propoziție relativă nominală. Acest nume este o expresie alcătuită de astă dată din numele
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
si se vor închină, pentru Domnul, care este credincios, pentru Sfanțul lui Israel, care te-a ales.” (t.n.) În primul citat, h"-’Pl hanne’em"n este predicat nominal al carui subiect este YHWH. În cel de-al doilea citat, ne’m"n este predicat într-o propoziție relativă nominală. Acest nume este o expresie alcătuită de astă dată din numele generic articulat cu articol hotărât urmat de participiul formei nipe‘al a verbului ’"mân - este deci din aceeași familie
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
lui Dumnezeu”, cu sensul de a avea parte de o favoare gratuită, expresie care a trecut, via Septuaginta, și în Noul Testament. Îngerul îi spune Mariei: he¤res gàr chárin parà tÄÎi theÄÎi (Lc 1,30). Din toate variantele de traducere citate, ultima („gracious”) este cea mai exactă, fiind înrudită cu „grace” (= hâr, favoare). O trăsătură esențială ce trebuie transferată este gratuitatea acestei atitudini a lui Dumnezeu față de fapturile sale. Propunem echivalarea acestui nume cu „binevoitor”, deoarece acest adjectiv semnifică o atitudine
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Ps 6,5; 86,13), în răscumpărarea din păcat (Ps 25,7; 51,2 etc.), fidelitate în respectarea legământului indiferent de atitudinea poporului său a omului. De folos în acest sens sunt și asocierile lui ƒese: cu alte atribute divine: citatul din enciclica papala menționa deja ƒese: we-‘emeÖ, dar mai exista și hesed we ’emón"h (Ps 88,12; 89,3; 92,3), ƒese: mišepa” ó te:"q "h, „milostivire și dreptate” (Ier 9,23; Ps 101,1), “Ä> w
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Toate aceste nume sunt din aceeași familie lexicala. Verbul s"laƒ, „a ierta”, are o întrebuințare exclusiv religioasă și îl poate avea ca subiect numai pe Dumnezeu. E vorba de acea iertare care totodată și reface ființă spirituală a omului. Citatul din Ps 103,3 alătura în paralelism hassolQaƒ („cel ce iartă”) cu h"-ropQ’ („cel ce vindeca”), sugerând astfel că iertarea se exprimă într-un eveniment concret de schimbare în bine236. Psalmul 130 are un verset paradoxal: ’immek" hasselƒ
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
un popor de pastori nu putea lipsi această metaforă aplicată lui Dumnezeu, cel care poartă de grija ălor săi și îi călăuzește în direcția bună. Totuși ea nu se realizează că nume divin decât în cele două texte de psalm citate, unde participiul prezent al verbului r"‘"h, „a pastori, a duce la păscut”, are un nume în anexiune și, respectiv, un pronume sufix. În cel de-al treilea exemplu, acelasi participiu are valoare verbală, fiind urmat de acelasi pronume personal
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
traducerile românești); „Dominus” (Vg); „le Seigneur” (BJ); „the LORD” (RSV). Septuaginta folosește acest adjectiv substantivat pentru a traduce numele revelat al lui Dumnezeu, YHWH. În Noul Testament este folosit pentru Dumnezeu de circa o sută de ori242, mai cu seamă în citate din Septuaginta și în expresii de tipul „mâna Domnului” (Lc 1,66), ori cu sensul de ’A:Än, „Stăpân”243: ...exomologo¤maí soi, pátQr, kýrie to¤ ourano¤ kaì tQÎs gQÎs... (Mt 11,25b): „...Te preamăresc Tata, Stăpâne al cerului și
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
le impune. Semnificație: preexistent creației, dăinuie pururi și e scopul ultim a toate. 3.2.1.4. Unic 3.2.1.4.1. hežs: „Unul” (toate traducerile românești); „unus” (Vg); „un seul”, „unique” (1Cor 8,4) (BJ); „one” (RSV). În afară de citatul din Dt 6,4 în traducere grecească, la Mc 12,29, se spune despre Dumnezeu că este unic în următoarele contexte: - În Rom 3,30, după ce apostolul Pavel afirmă că Dumnezeu nu este numai al iudeilor, ci și al păgânilor
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
În Transilvania, Ed. Magvető, Budapesta, 1933, pp. 46-47. 9 OSzK K (Biblioteca Națională Széchenyi) Fond 625/ 1251/1993: Gagyi József. Colecția Documente - 1940. Dictatul de la Viena, intrarea trupelor ungare, instalarea administrației ungare în Țara Secuilor, 1993, p. 20, 27. 10 Citat în L. Balogh Béni, Relațiile ungaro-române, 1939-1940 și cel de al doilea Dictat de la Viena, Pro Print, Miercurea Ciuc, 2002, p. 307. 11 Teleki Pál, Lucrări politice și discursuri alese, (coord. Ablonczy Balázs), Ed. Osiris, Budapesta, 2000, p. 427. 12 OSZK
[Corola-publishinghouse/Science/84986_a_85771]
-
fapt, asemenea cuvinte nici nu există); semnificațiile lor nu s-au schimbat mecanic În timp, ca rezultat al unor procese impersonale; mai degrabă, aceste cuvinte trebuie considerate terenul unor bătălii semantice Între regimuri rivale de adevăr” (p. 11). Acest ultim citat este edificator pentru poziția adoptată de studiile recente consacrate acestei probleme: ele au mutat accentul de la configurarea unei opoziții absolute Între mythos și logos și de la ideea unei evoluții lineare În care un model Îl elimină pe celălalt, la sugerarea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
pe care o implică față de polițist sau de amendă ( În cazul nerespectării lui), seamănă foarte mult cu riturile sacre, care fac apel și ele la teamă, respectare și sancțiune În cazul unei executări greșite (Z. Jeridi, 1996, p. 154). Acest citat este un exemplu tipic de sofism: evident că În orice societate există norme și instituții de autoritate și represiune. Evident că acestea sunt justificate prin anumite valori și coduri simbolice. Evident că toate presupun acțiuni de respectare, Întemeiate pe Înțelegere
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Sfânta Jane (1949) - reprezentate, dar needitate în volum. A scris și câteva scenarii de film documentar: Centenarul Teatrului Național „I.L. Caragiale” (1952), Bogății ascunse (1953), Cantemiriștii (1958). Împreună cu Paul B. Marian a îngrijit o ediție revizuită și amplificată a dicționarului Citate și locuțiuni străine al tatălui lor, Barbu Marian. După modelul acestuia, realizează - prin selecție și traduceri - o culegere de citate și maxime, intitulată Trei secole de paradox (1983). A făcut numeroase traduceri, unele de bună calitate, din operele unor scriitori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288019_a_289348]
-
Caragiale” (1952), Bogății ascunse (1953), Cantemiriștii (1958). Împreună cu Paul B. Marian a îngrijit o ediție revizuită și amplificată a dicționarului Citate și locuțiuni străine al tatălui lor, Barbu Marian. După modelul acestuia, realizează - prin selecție și traduceri - o culegere de citate și maxime, intitulată Trei secole de paradox (1983). A făcut numeroase traduceri, unele de bună calitate, din operele unor scriitori importanți din literaturile engleză, americană, spaniolă și a realizat scenarii și dramatizări pentru teatrul radiofonic prin adaptarea unor opere de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288019_a_289348]