13,563 matches
-
fost în acest an! Încetul cu-ncetul, toată lumea se trezește. Doar cei mici mai dorm. Cel puțin așa cred ceilalți. Mărul din fața casei, cireșul, părul și gutuiul știu, cu toții, că, de fapt, nu mai doarme nimeni, și-au aplecat, ușor, crengile, s au uitat prin geamuri și au văzut că și copiii au „problemele” lor. Iar atunci când Alina, Cristinel, Ileana, Adrian, Tamara și ceilalți mai uită că trebuie să vorbească doar în șoaptă, pentru ca nimeni din cei mari să nu le
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
să mă gândesc. Dar, dați-i voi un nume. Bună idee! însă, luați pe negândite, nepoții nu știu ce să spună. O ramură a mărului s-a lăsat în jos. Probabil ca să vadă mai bine vițelul. La fel a făcut și o creangă de gutui, și una a părului... Mugurii lor mângâie obrajii catifelați ai copiilor. Ce-ar fi, izbucnește Sorin, să-i spunem Mugurel? Frumos nume, foarte frumos! zic ceilalți. Dacă vreți voi, Mugurel să-l cheme! confirmă bunicul. Nedumerire Toată lumea s-
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
lor nepoței, le-a venit ideea ca, de fiecare dată, să mai sădească un pomișor în livadă. Așa se face că, astăzi, Sorin și Sorina sunt încărcați de pere dulci și parfumate, Adrian are o sumedenie de gutui pufoase pe crengile sale, iar Alina te îmbie să guști doar una din piersicile ei parfumate... În timpul săptămânii, când ograda pare tristă și părăsită, bunica și bunicul se duc, în puținele lor clipe de răgaz, să mai stea de vorbă cu Nicușor sau
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
sau Alina, cu Sorin sau Sorina... Ce mari au crescut cu toții! Ți-e mai mare dragul să-i privești! O să plouă? întreabă bunicul. Cred că nu! își răspunde tot el. Știu și eu? zice bunica. „N-o să plouă! șoptesc, din crengile lor, nepoțeii din livadă. Nu vedeți cum ne gâdilă crengile poznașul ăsta de vânt? Hi, hi, hi!” A fost tare cald azi! zice bunica. Da, a fost zăpușeală mare. Nici acuma n-a trecut de tot. Mie mi s-a
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
cu toții! Ți-e mai mare dragul să-i privești! O să plouă? întreabă bunicul. Cred că nu! își răspunde tot el. Știu și eu? zice bunica. „N-o să plouă! șoptesc, din crengile lor, nepoțeii din livadă. Nu vedeți cum ne gâdilă crengile poznașul ăsta de vânt? Hi, hi, hi!” A fost tare cald azi! zice bunica. Da, a fost zăpușeală mare. Nici acuma n-a trecut de tot. Mie mi s-a făcut cam sete. Mă duc să scot o cană de
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
din fântână, vrei și tu? „Stai, mai bine, aici și odihnește-te! Ești trudit tare. Iar, ca să-ți mai potolești arșița, uite eu o să-ți dau câteva din perele mele, Tudorel îți oferă niște prune, Cristinel chiar și-a lăsat crengile jos, jos de tot ; ia câteva din merele lui!”... Iar bunicul, care este, într-adevăr, ostenit, primește c-un zâmbet în colțul mustății tot ce-i dau dragii lui „nepoței”. Micile ajutoare ale bunicilor Mult se mai bucură copiii când
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
de ajutor, că or fi având nevoie, chair dacă ei nu se plâng niciodată că-s obosiți ori că-i doare ceva... Azi, Sorin vrea să meargă în grădină, în livadă, în vie... Bunicul a tăiat, cu un foarfece special, crengi - mai mici ori mai mari - din pomișori. Nu ți-e milă de ei bunicule? Nu-i doare deloc? Nu-i doare câtuși de puțin, fii pe pace! De ce să-mi fie milă, că doar nu le fac nici un rău. Vezi
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
mai mari - din pomișori. Nu ți-e milă de ei bunicule? Nu-i doare deloc? Nu-i doare câtuși de puțin, fii pe pace! De ce să-mi fie milă, că doar nu le fac nici un rău. Vezi tu, dragul bunicului, crengile pe care le tăiem noi, acum, sunt moarte, s-au uscat. Cum? Și pomul acesta a murit? Sărmanul de el! Nu, el n-a murit, dar dacă-i mai lăsam multă vreme povara pe care a avut-o, cu siguranță
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
o aranjez, s o rotunjesc. Cum așa? Ei poartă coroană ca niște împărați? Pe chipul bunicului a înflorit un zâmbet. Dacă mă gândesc eu mai bine, fiecare pom e, în felul lui, un împărat. Și-ncă unul care are pe crengile sale, la vreme potrivită, fel de fel de comori, unele mai gustoase și mai amirositoare decât altele. Numai că, la ei, coroana de care îți vorbeam înseamnă o arcuire cât mai frumoasă a ramurilor. Și ce facem noi cu crengile
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
crengile sale, la vreme potrivită, fel de fel de comori, unele mai gustoase și mai amirositoare decât altele. Numai că, la ei, coroana de care îți vorbeam înseamnă o arcuire cât mai frumoasă a ramurilor. Și ce facem noi cu crengile astea tăiate? întreabă băiatul. Uite, dacă vrei tu, ia-le și cară le la bucătărie. Gospodinelor noastre le-or fi de vreo trebuință. Cât e ziulica de mare, Sorina stă pe lângă bunica; o ajută, după puteri și pricepere, la pregătitul
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
cele de dinainte. Parcă o mână nevăzută și năzdrăvană ar fi răspândit în toată ograda parfumuri dintre cele mai felurite și mai frumoase. Cum ieși din casă, te întâmpină mirosul merelor coapte și al perelor cu obraji îmbujorați care, de pe crengile lor, parcă îți zâmbesc pline de voioșie. Dacă o iei prin grădinița din fața casei, vei face cu siguranță, cunoștință cu aroma pufoaselor gutui. Prunii și zarzării - aflați ceva mai încolo - își unduiesc crengile în sus și-n jos și te
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
al perelor cu obraji îmbujorați care, de pe crengile lor, parcă îți zâmbesc pline de voioșie. Dacă o iei prin grădinița din fața casei, vei face cu siguranță, cunoștință cu aroma pufoaselor gutui. Prunii și zarzării - aflați ceva mai încolo - își unduiesc crengile în sus și-n jos și te cheamă să treci și pe la ei. Iar florile sunt, nu știu cum, parcă mai frumoase și mai îmbietoare în această dimineață. Du-te, însă, în grădina cea mare! De cum vei deschide poarta, parfumurile strugurilor albi
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
Acum, la amiză, chiar că e ca într-un cuptor. Parcă ar fi iulie, nu început de primăvară”. Iar tu ai rămas aici, unde soarele nu dogorește cu atâta putere. E drept, câte o rază poznașă se mai furișează printre crengile și frunzele noastre. Uite, chiar acum, una îți mângâie fața, și ochii, și nasul...” șușotesc mai departe prietenii mândri și înverziți ai fetei. Apoi crengile lor se mișcă mai cu putere. Parcă ar vrea să întrebe: „Dar Sorin unde-i
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
nu dogorește cu atâta putere. E drept, câte o rază poznașă se mai furișează printre crengile și frunzele noastre. Uite, chiar acum, una îți mângâie fața, și ochii, și nasul...” șușotesc mai departe prietenii mândri și înverziți ai fetei. Apoi crengile lor se mișcă mai cu putere. Parcă ar vrea să întrebe: „Dar Sorin unde-i?” Tot în gând, fetița le explică: „Păi, ne-am jucat noi cât ne-am jucat aici, pe prispă, pe urmă el a zis că s-
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
jucat aici, pe prispă, pe urmă el a zis că s-a plictisit. Și a plecat în curte. Ori pe stradă. Cred că acum joacă fotbal cu Cuțulache”. Vița de vie care și-a agățat, ca într-o îmbrățișare, câteva crengi de ramurile pomilor de prin apropiere, șoptesc aprobator: „Așa-s băieții, n-ai ce le face! Bat mingea prin colbul uliței; e plăcerea lor”. „Cirip-cirip, așa-i!” par a spune, de sub streașina casei, trei mogâldețe negricioase. Așezată pe salteaua pneumatică
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
scris nu a încetat niciodată. Cei doi copii ai săi au constituit motivul creației unor povestiri consacrate inocenței și inefabilului vârstei pe care le-a grupat sub două titluri generice „Sorin și Sorina” (numele copiilor), carte apărută la Editura Ion Creangă, București, 1988 și „Chip dulce de copil” depusă la aceeași editură în 1989, dar care nu a văzut lumina tiparului și, din păcate, nici nu se va întâmpla acest lucru deorece manuscrisul a fost pierdut în vâltoarea evenimentelor ce au
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
propriii lui copii, se dovedește a fi Alexandru Poamă, răpus de o moarte fulgerătoare în pragul vârstei de 49 de ani. Având, la o privire grăbită, caracterul unui album de familie, unica sa carte publicată, „Sorin și Sorina”, (Editura Ion Creangă, București, 1988, ediția I ; Editura Cutia Pandorei, Vaslui, 1997, a doua ediție) se adresează, de fapt, unor categorii mai largi de cititori. Volumul, dovedind o bună stăpânire a mijloacelor literaturii de gen, grupează o suită de schițe și povestiri variate
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
Îi cheamă: Cristinel, Adrian, Alina, Costel, Tamara, Gigi, Viorica, Vasilică, Nicușor, Tudorel, Maricica, Laura, Petrică, Sorina, Sorin... Așa se face că, astăzi, Sorin și Sorina sunt încărcați de pere dulci și parfumate, Adrian are o sumedenie de gutui pufoase pe crengile sale, iar Alina te îmbie să guști doar una din piersicile ei”. Capacitatea figurativă demonstrată de autor în asemenea secvențe este remarcabilă. Demne de menționat sunt și câteva proze cu subiect animalier ale volumului în care, pornind de la mărunte întâmplări
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
final că autorii de literatură pe tema copilăriei sunt niște nostalgici. Dar, pornind de aici, se cuvine remarcat că ei se împart în două categorii: cei care își satisfac dorul de copilărie evocându-și copilăria proprie (a se vedea Ion Creangă, sau Maxim Gorki) și cei care preferă să evoce copilăria altora (Ionel Teodoreanu, Jules Renard). Un astfel de autor este și Alexandru Poamă. Nu este însă mai puțin adevărat că, prin cele două personaje principale ale cărții sale, autorul își
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
Întorceau de la școală se abăteau deseori pe la livada CAP-ului și-l rugau pe paznic să le dea câteva piersici sau alte fructe de sezon. Paznicul bătrân Îi trimitea fuguța să-și culeagă singuri, dar să nu cumva să rupă crengile că nu-i mai lăsa niciodată. Atunci se avânta Feodor legânduși cămașa de școală bine la brâu și umplea sânul cu cele mai frumoase piersici culese tocmai din vârful copacilor, unde soarele le copsese mai repede. Se apropia timid de
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
ajungea pînă la nori. 4. Apele îl făcuseră să crească, adîncul îl făcuse înalt, rîurile lui îi scăldau răsadnița, și își trimiteau pîraiele la toți copacii de pe cîmp. 5. De aceea, tulpina lui se înalță deasupra tuturor copacilor de pe cîmp, crengile i se înmulțiseră și ramurile i se întindeau, de mulțimea apelor care-l făcuseră să dea lăstari. 6. Toate păsările cerului își făceau cuiburi în crengile lui, toate fiarele cîmpului fătau sub ramurile lui, și tot felul de neamuri multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
de pe cîmp. 5. De aceea, tulpina lui se înalță deasupra tuturor copacilor de pe cîmp, crengile i se înmulțiseră și ramurile i se întindeau, de mulțimea apelor care-l făcuseră să dea lăstari. 6. Toate păsările cerului își făceau cuiburi în crengile lui, toate fiarele cîmpului fătau sub ramurile lui, și tot felul de neamuri multe locuiau sub umbra lui. 7. Era frumos prin mărimea lui, prin întinderea ramurilor lui; căci rădăcinile îi erau înfipte în ape mari. 8. Cedrii din grădina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
de neamuri multe locuiau sub umbra lui. 7. Era frumos prin mărimea lui, prin întinderea ramurilor lui; căci rădăcinile îi erau înfipte în ape mari. 8. Cedrii din grădina lui Dumnezeu nu-l întreceau, chiparoșii nu erau de asemuit cu crengile lui, și platanii nu erau ca ramurile lui, nici un copac din grădina lui Dumnezeu nu era ca el în frumusețe. 9. Îl făcusem atît de frumos prin mulțimea crăcilor lui, că-l pizmuiau toți copacii Edenului, care se aflau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
și inima i se mîndrea cu înălțimea lui, 11. l-am dat în mîinile viteazului neamurilor, care-i va face după răutatea lui; căci l-am izgonit. 12. Străinii, cele mai grozave popoare, l-au tăiat și l-au lepădat. Crengile i-au căzut în munți și în toate văile. Ramurile i s-au sfărîmat în toate puvoaiele țării; și toate popoarele pămîntului au plecat de la umbra lui, și l-au părăsit. 13. Pe sfărîmăturile lui au venit și s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
și urgia Mea, pentru că suferiți ocara din partea neamurilor!" 7. De aceea, așa vorbește Domnul Dumnezeu: "Îmi ridic mîna și jur că neamurile care vă înconjoară, își vor purta ele însele ocara! 8. Iar voi, munți ai lui Israel, veți da crengi, și vă veți purta roadele pentru poporul Meu Israel, căci lucrurile acestea sunt aproape să se întîmple. 9. Iată că vă voi fi binevoitor, Mă voi întoarce spre voi, și veți fi lucrați și semănați. 10. Voi pune să locuiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]