10,339 matches
-
scriitori din epoci diferite, ca Oscar Wilde, Henrik Ibsen și Lev Tolstoi. Ideile poporaniste sunt vehiculate și în Patru zile în Ardeal, relatare a unei scurte călătorii întreprinse în mai 1906, text ce relevă și un cert dar de povestitor, umor, spirit de observație, capacitate de portretizare în câteva tușe sigure. De altminteri, publicistul S. arătase de la început calități de scriitor. În „foiletonul social” din 1893, patetica expunere a crezului democratic și naționalist e așezată în rama, literară, a unei scrisori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289921_a_291250]
-
și membru al partidului comunist englez în Uniunea Sovietică, unde acesta își dă seama clar că niciuna din ideile lui despre comunism nu se aplică. Ceea ce majoritatea autorilor Desperado percep corect este imensa minciună comunistă. Malcolm Bradbury se ferește cu umor de această minciună sfruntată în Rates of Exchange. Ceva asemănător, cu nuanțe comice izvorâte din folosirea greșită a limbii engleze de persoane care au învățat-o ca pe o limbă moartă (comunicarea cu vorbitorii de engleză era suspectă pentru statul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
îl descifrăm prea lesne. Mai direct și mult mai puțin poetic decât Hawksmoor, Chatterton nu e tocmai un roman Desperado. Autorul se joacă cu câteva procedee mai vechi (mai ales cele ale lui Huxley), se luptă din răsputeri să aibă umor și cade într-o narațiune tradițională. Subiectul e destul de banal. Charles descoperă un portret care, decide el, îl reprezintă pe Chatterton între două vârste. Trăiește entuziasmul de a fi părtaș la mister. Reușește să pună mâna pe niște manuscrise care
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
necesar: da, da, chiar așa. E totuși o nuanță de cruzime, cruzime ascuțită, ca și cum creația ar distruge... (p. 130) E o mare realizare că autorul e atât de consecvent defamiliarizant, distopic până-n pânzele albe, și toate acestea sub aparența unui umor binevoitor. Efectul e cu atât mai distrugător ironic cu cât vine direct din înțelegerea independentă a lectorului. Nu ni se spune ce poveste urmărim ori ce atitudine ar trebui să adoptăm. Decidem singuri aceste lucruri. Nararea trebuie să fie cel
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
comediei de toate felurile... Romanul care îi conferă lui Bradbury statutul de ironist al intelectului este My Strange Quest for Mensonge, Structuralism's Hidden Hero (1987). Este o carte încântătoare pentru cei ce au lăsat în urmă structuralismul și deconstructivismul. Umorul este subtil și servește cauza clarității textului critic. Primul lucru pe care îl descoperim când deschidem cartea, înainte chiar de a vedea titlul, este o fotografie mare a unui cap chel văzut de la spate, iar dedesubtul ei scrie că aceasta
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
ca nefiind a mea". În concluzie, La Fornication este "cea mai mare operă necitită a vremii noastre", ori, cum zice un titlu din bibliografia imaginară, o "Fabula Rasa". Spre deosebire de celelalte romane ale lui Bradbury, care se bizuiau mai mult pe umor, pe nevoia autorului de a fi susținut de râsul lectorului, Mensonge are o teză, deconstruiește o teorie. Malcolm Bradbury s-a săturat de critica agresivă, care nu are nevoie de limbaj limpede, care se dispensează de fapt de comunicare, chiar
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
o suspectează și o dau deoparte. Iată unul din motivele pentru care Huxley e Desperado avant la lettre. Imaginația politică e preferata autorilor Desperado până la căderea Cortinei de Fier. Huxley își încearcă puterile în acest spațiu în Brave New World. Umorul și îndrăzneala lui intelectuală imaginează un viitor surprinzător pentru omenire. Umorul îl ferește de melodramă. În loc să-și impresioneze lectorul cu sentimente sumbre (v. Orwell), Huxley inspectează psihologia unei lumi de roboți, o viitoare existență lipsită de gândire. El ne învață
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
care Huxley e Desperado avant la lettre. Imaginația politică e preferata autorilor Desperado până la căderea Cortinei de Fier. Huxley își încearcă puterile în acest spațiu în Brave New World. Umorul și îndrăzneala lui intelectuală imaginează un viitor surprinzător pentru omenire. Umorul îl ferește de melodramă. În loc să-și impresioneze lectorul cu sentimente sumbre (v. Orwell), Huxley inspectează psihologia unei lumi de roboți, o viitoare existență lipsită de gândire. El ne învață să evadăm din tragedie în comedie. Râdem, ne desolidarizăm de coșmar
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
convinsă că altminteri deveneam alcoolică ori înnebuneam la propriu. Nu puteam suferi viața aceea... Mai târziu m-am împrietenit cu copiii, cu nepoții, și tot restul. Nu spun că n-a fost crunt, de fapt. Justificări lungi, sinuoase, fără simțul umorului. Stabilită în Anglia, Doris Lessing începe să scrie și ajunge în 2007 la peste șaizeci de titluri. Câteva dintre romane, extrem de cunoscute și foarte traduse sunt: The Children of Violence (Copiii violenței), The Golden Notebook (Caietul auriu), The Memoirs of
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
sferturi din roman. Narațiunea e lentă dar zbuciumată, amestecând în ea nenumărate forme de comunicare, povești zilnice de toate felurile: ziare, știri, filme, vise, jurnale, Fluxul conștiinței, politică, partide (cel comunist), iubiri, sex, mici bucurii și mari tragedii. Predomină lipsa umorului și o mare nevoie de patos. Acest patos a făcut ca The Golden Notebook să fie transformat într-o biblie a feminismului pe toate continentele, spre disperarea romancierei, care suportă orice în afară de uniformizare. Dacă sunetm toți de acord cu ce
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
răsturnate. La început Mike pare cel sacrificat, dar irosirea e soarta lui Jon, de fapt. Al doilea roman al lui David Lodge are un fir narativ alert și inspiră o răzvrătire hotărâtă împotriva umilințelor de orice fel. Lodge are mult umor, e un bun povestitor, cu ochiul format pentru atmosferă. Complicațiile prozei contemporane îl lasă rece. * * * The British Museum Is Falling Down (British Museum se dărâmă, 1965) este al treilea roman publicat de Lodge. Dedicația este în parte pentru Malcolm Bradbury
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
un manuscris prețios, la care se adaugă câteva scurte excursii în absurd și ceață (Dickens și Joyce își dau mâna aici), alcătuiesc la un loc o zi de coșmar în viața unui tânăr care studiază literatura engleză. Atmosfera e apăsătoare. Umorul devine o diversiune agreabilă și cea mai comodă soluție. * * * Out of the Shelter (Afară din adăpost, 1970) pornește de la amintirile lui David Lodge din vara lui 1951, când la vârsta de șaisprezece ani am plecat singur la Heidelberg, Germania de
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
pe când hidoșenia campusului britanic e descrisă pe larg. Personajele sunt simple schițe, iar sfârșitul trilogiei le află în exact aceeași stare. Singurele persoanje adevărate create de Lodge sunt Robyn și Vic din Nice Work. Pentru moment, pe primul loc e umorul. Să-i fie autorului frică de complicațiile psihologice ale romanului modern? * * * Small World (1984), "O idilă universitară", continuă în aceeași tonalitate. Coincidențele se țin lanț. O lume de conferințe universitare, aventuri amoroase, intrigi. Persse McGarrigle, din Dublin, participă la o
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
nechibzuit, care nu s-a gândit la vreme la consecințe. * * * Nice Work (1989) e un cu totul alt fel de roman. Meditativ, profund, psihologic, lipsit de cheful de râs de până acum, fără a pierde însă foarte necesarul simț al umorului. Locul acțiunii este aceeași catedră de engleză din Rummidge: ... Rummidge e un oraș închipuit, cu universități și fabrici închipuite, locuit de oameni închipuiți, care se află, ca să facem totul verosimil, pe locul unde e Birmingham pe harta așa-zisei lumi
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
discreția cu care-și descrie eroii, reticența lui când vine vorba să le dezvăluie gândurile (Nice Work e o excepție notabilă). Ne vâră sub un duș de istorii, discută despre sex fără niciun fel de opreliști, e mereu lacom de umor. Se autodescrie drept realist sau autor comic. E ambele și niciuna. După Fluxul conștiinței, toți scriitorii sunt excesiv de preocupați de revelații interioare și nu se mai mulțumesc cu simple fapte. Când Lodge încearcă să ignore Fluxul conștiinței și mai că
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
simple fapte. Când Lodge încearcă să ignore Fluxul conștiinței și mai că se îneacă în vârtejuri de incidente, e un Desperado tipic, în căutarea unei abordări originale. O reușită este Nice Work, care reunește intrigă (incidente într-o ordine inteligibilă), umor, realism și psihologie. În unele capitole chiar stoarce câte un strop de compasiune. În mod obișnuit detașat de personaje, Lodge reușește să se implice în încurcăturile lui Robyn și Vic. Așa se salvează Nice Work. Absența narațiunii afectuoase subminează celelalte
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
fel de pretenții intelectuale. Terminase liceul, scurtcircuitase universitatea făcându-se actor și trecuse la scrierea de piese de treatru. Rândurile de mai sus pornesc de la spectacolul cu piesa Ashes to Ashes, pe care criticul o acuză de totală lipsă de "umor": Pe timpul celor treizeci de minute de flecăreală banală, incredibil de plicticoasă, se fac nenumărate pauze, eroii se sucesc, aruncă priviri ucigătoare, răsuflă greu, se ridică și se așează iar; cade cortina în final. Reacția criticii a fost amestecată. Unii n-
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
că publicul e de fiecare dată altul; e o greșeală să te uiți prea mult în gura lui. Ce e important e ca spectacolul să exprime ce ai avut în minte când scriai piesa. Câteodată chiar așa iese. Cât despre umor, Pinter nu pune mare preț pe el. Cum zice dramaturgul, ...rareori am senzația că scriu cu umor, dar uneori mă trezesc râzând de ceva ce mi se pare hazliu. Cel mai adesea limbajul numai pare să aibă umor eroul se
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
lui. Ce e important e ca spectacolul să exprime ce ai avut în minte când scriai piesa. Câteodată chiar așa iese. Cât despre umor, Pinter nu pune mare preț pe el. Cum zice dramaturgul, ...rareori am senzația că scriu cu umor, dar uneori mă trezesc râzând de ceva ce mi se pare hazliu. Cel mai adesea limbajul numai pare să aibă umor eroul se luptă de fapt din răsputeri să supraviețuiască. Pe lângă poezie, alt principiu al scrisului lui Pinter e muzica
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Cât despre umor, Pinter nu pune mare preț pe el. Cum zice dramaturgul, ...rareori am senzația că scriu cu umor, dar uneori mă trezesc râzând de ceva ce mi se pare hazliu. Cel mai adesea limbajul numai pare să aibă umor eroul se luptă de fapt din răsputeri să supraviețuiască. Pe lângă poezie, alt principiu al scrisului lui Pinter e muzica: Nu știu cum influențează muzica scrisul, dar pentru mine e foarte importantă, atât jazzul cât și muzica clasică. Scriind simt constant un soi
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
ale lumii să rămână în mâna celor mai proști conducători". Corect. E cazul să te uiți în oglindă, amice. Despre tine e vorba. În 1997, Herb Greer pune oarecum la îndoială virulența lui Pinter, sau mai degrabă lipsa ei de umor: Declarațiile publice ale lui Pinter trădau un evident deficitar simț al umorului. A publicat o carte de proză și poezie de-a dreptul îngrozitoare. A plecat în Turcia cu Arthur Miller, s-a lăsat folosit propagandistic de o organizație kurdă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
cazul să te uiți în oglindă, amice. Despre tine e vorba. În 1997, Herb Greer pune oarecum la îndoială virulența lui Pinter, sau mai degrabă lipsa ei de umor: Declarațiile publice ale lui Pinter trădau un evident deficitar simț al umorului. A publicat o carte de proză și poezie de-a dreptul îngrozitoare. A plecat în Turcia cu Arthur Miller, s-a lăsat folosit propagandistic de o organizație kurdă teroristă; apoi l-a insultat pe ambasadorul american la dineu, acuzându-l
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
The Waste Land nu cere explicații exterioare textului, chiar dacă sunt citați alți scriitori. Dacă încercăm să identificăm contextele citatelor și să prelungim explicația, descoperim o ironie distrugătoare. Eliot își murmură refrene culturale și se amuză să le răsucească cu un umor de care puțin știu că era în stare. Exemplele sunt nenumărate. Autorul domină nu numai propria operă, ci și o întreagă literatură, tot ce a adunat memoria lui de om de cultură. Poezia e o recreație. Cu o descendență impresionantă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Old Possum's Book of Practical Cats (Cartea bătrânului Possum cu pisici poznașe, în traducere literală). Ceea ce uimește în această carte de mici dimensiuni, dar de o incontestabilă importanță, este fața ascunsă a lui Eliot. Restul poeziei lui nu are umor, sau are scurte sclipiri de umor depresiv, coborâtor. Possum se eliberează de temele serioase ale poetului, dă la o parte oamenii și încinge o horă de pisici, care de care mai hazoase și mai ușor de îndrăgit. Sunt versuri afectuoase
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Cats (Cartea bătrânului Possum cu pisici poznașe, în traducere literală). Ceea ce uimește în această carte de mici dimensiuni, dar de o incontestabilă importanță, este fața ascunsă a lui Eliot. Restul poeziei lui nu are umor, sau are scurte sclipiri de umor depresiv, coborâtor. Possum se eliberează de temele serioase ale poetului, dă la o parte oamenii și încinge o horă de pisici, care de care mai hazoase și mai ușor de îndrăgit. Sunt versuri afectuoase. În aceste cincisprezece poeme întâlnim o
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]