12,882 matches
-
obraji, flori de mac roșu. Copiii și Fetea o luară la fugă spre casă, se dezbrăcară și așteptau să sărute icoana, crucea sfântă și mâna părintelui, apoi cei mari să cinstească un cană de vin fiert, iar copiii să primească mere și nuci. Fetea, să nu uiți să veniți să mă colindați, spuse părintele, gustând din cana aburindă. Știi că și cucoana se supără! Dă, părinte, om veni și anul acesta, dacă Dumnezeu ne va ține până-n seară! se bucură gospodarul
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
la număr, își ascultă, cu mulțumire copiii, cântând o frumoasă colindă cu pruncul Isus, mulțumi preutesei pentru bucatele pregătite și se culcă, obosit de drumurile făcute cu Ajunul. În Ungureni, Ștefan puse pe Ilona, soția lui, să împărtă colaci și mere colindătorilor, după care îi așteptă, pe gospodarii din Ruși, așa cum promiseseră decuseară. Văzând că nu se mai abat pe la casele lui, omul închise porțile cele mari, trase obloanele fierăriei, pierzându-se, apoi, în mrejele somnului. Pe la ceasurile șase ale dimineții
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
dat afară! Ori, mai rău, ar fi fost arestat și bătut! Rațiunea îl îndemnă să-și stăpânească pornirile impulsive. Se întoarse în sat, se îmbrăcă cu straiele vechi, dinaintea războiului, care atârnau, acum, pe trupul împuținat, puse, în traistă, câteva mere, smulse din mărul domnesc și porni spre noua familie a propriei copile, încercând să și-o închipuie.” Cu cine-o fi semănând? Aceasta era întrebarea care-i chinuia gândurile, în timp ce străbătea poteca știută, care-i purta pașii spre ogorul proaspăt
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
mai rău, ar fi fost arestat și bătut! Rațiunea îl îndemnă să-și stăpânească pornirile impulsive. Se întoarse în sat, se îmbrăcă cu straiele vechi, dinaintea războiului, care atârnau, acum, pe trupul împuținat, puse, în traistă, câteva mere, smulse din mărul domnesc și porni spre noua familie a propriei copile, încercând să și-o închipuie.” Cu cine-o fi semănând? Aceasta era întrebarea care-i chinuia gândurile, în timp ce străbătea poteca știută, care-i purta pașii spre ogorul proaspăt arat. De câte ori nu
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
inimii. Inginerul îl pofti în casă, unde o fetiță blondă, pistruiată, îl privea cu nedumerire: Matale ești noul căruțaș? intrebă ea sfioasă, privindu-l cu ochișorii încă somnoroși. Nu, eu sunt moș Gheorghe din Sticlăria. Am venit să-ți aduc mere domnești, culese din livada mea. Și de atunci, fie vară fie iarnă, fata îl aștepta pe moșul Gheorghe, care-i aducea ba fragi, ba mure ori alte roade ale pădurii, ținând-o în brațele bătătorite de munca ogorului, împuținat de
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
pe meleagurile natale. Chemarea străbunilor a îndemnat-o să-și deschidă portița ferecată a inimii, îndemnând-o la călătoria îndelung visată. Așteptarea n-a fost de prisos, se simțea acasă, gustând, cu ochii amintirilor, vuietul pădurii, liniștea cimitirului ori dulceața merelor domnești din fața casei părintești. Și-a întâlnit rudele, i s-au dezvăluit taine, mistere ascunse ale sufletelor oamenilor. S-a simțit împlinită, descătușându-și noianul chinuitoarelor temeri și întrebări fără răspuns. A plecat spre București fericită, căutând, mereu, să ajute
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
meandrele destinului, acoperindu și , numai cu flori, potecile sufletului. A trecut un an de la moartea mătușii Mariana. Privesc cu tristețe o fotografie din tinerețea ei îndepărtată și mă gândesc că s-a întâlnit cu moș Gheorghe, care i-a dăruit mere domnești, s-a îmbrățișat cu mama Safta, l-a ajutat pe fratele Vasile să stivuiască lemnele aduse din pădure, fratelui Costică i-a oblojit rănile ș apoi s-a întins la sfat cu mamae, soacra ei, depănând amintiri de mult
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
Om de zăpadă fără nasturi la haină - noapte fără lună Noapte senină - doar omul de zăpadă fără căciulă Dacia veche sub un troian cât casa - liniștea nopții Noapte geroasă - cântecul greierului în dosul sobei Miezul iernii - un cocoșar ciugulește ultimul măr Flori de gheață-n geam - ghionoaia lovește ramura de măr Noapte senină - pisica se pitește în cojocul vechi
MIEZUL IERNII by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83881_a_85206]
-
Noapte senină - doar omul de zăpadă fără căciulă Dacia veche sub un troian cât casa - liniștea nopții Noapte geroasă - cântecul greierului în dosul sobei Miezul iernii - un cocoșar ciugulește ultimul măr Flori de gheață-n geam - ghionoaia lovește ramura de măr Noapte senină - pisica se pitește în cojocul vechi
MIEZUL IERNII by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83881_a_85206]
-
duc acuma acasă, pune câinele pe mine! - N-am mai auzit așa ceva, câine să-și atace stăpânul. - Păi, câinele-i amantu’ ei, bre! începe să râdă omul și pune punct conversației trăgând din sticlă, cu capul dat pe spate și mărul lui Adam zvâcnind în lumina plină a felinarelor. Cam știu și eu ce fete o să găsesc la ora asta neînsoțite pe strada mea. La cotul tramvaiului de la biserica Sfântul Gheorghe Nou urcă și coboară punctele roșiatice - cinci-șase inși fumează în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
nu putea dormi de muzică. De stâlp atârnă o pânză șantalie - cămașa lui, pe care n-o mai încheiase. Se lăsase ușor mituit, cu o sticlă de vin alb, din care trăgea cu foc, proiectându-și în lumina lunii țuguiul mărului lui Adam. În baia lui Ilie, lăsasem să curgă jetul zeci de minute peste trupul meu imberb, cu nisipul întărit în cute, crescând treptat parametrii (presiune-temperatură) spre fierbinte, atât cât pot suporta (știu de acasă că pragul meu de toleranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
să vorbească cu preotul pentru sfințirea bucatelor și mersul la cimitir. De aceea, după prânz, Îmi spuse: - Fetițo, eu plec la biserică să vorbesc cu preotul, văd că te descurci foarte bine, Însă mai am o rugăminte: am cumpărat niște mere și aș vrea să facem și o plăcintă cu mere fiindcă mătușei tale Îi plăcea foarte mult. Ce zici, poți? - Cum să nu, unchiule, mai cu seamă că știu că Îi plăcea tare mult plăcinta cu mere! Cred că o
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
cimitir. De aceea, după prânz, Îmi spuse: - Fetițo, eu plec la biserică să vorbesc cu preotul, văd că te descurci foarte bine, Însă mai am o rugăminte: am cumpărat niște mere și aș vrea să facem și o plăcintă cu mere fiindcă mătușei tale Îi plăcea foarte mult. Ce zici, poți? - Cum să nu, unchiule, mai cu seamă că știu că Îi plăcea tare mult plăcinta cu mere! Cred că o s-o fac după ce mai termin din treburile pe care
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
am cumpărat niște mere și aș vrea să facem și o plăcintă cu mere fiindcă mătușei tale Îi plăcea foarte mult. Ce zici, poți? - Cum să nu, unchiule, mai cu seamă că știu că Îi plăcea tare mult plăcinta cu mere! Cred că o s-o fac după ce mai termin din treburile pe care mi leam propus, până atunci poate vii și dumneata de la biserică să mă ajuți să cureți merele și să le razi. Unchiul Zaharia a plecat, urmând să
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
seamă că știu că Îi plăcea tare mult plăcinta cu mere! Cred că o s-o fac după ce mai termin din treburile pe care mi leam propus, până atunci poate vii și dumneata de la biserică să mă ajuți să cureți merele și să le razi. Unchiul Zaharia a plecat, urmând să-mi continui treburile. Timpul trecea și el nu mai venea. Terminasem toate pregătirile, chiar de fiert grâul pentru colivă și voiam să mă apuc de plăcintă. Merele erau În bucătărie
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
ajuți să cureți merele și să le razi. Unchiul Zaharia a plecat, urmând să-mi continui treburile. Timpul trecea și el nu mai venea. Terminasem toate pregătirile, chiar de fiert grâul pentru colivă și voiam să mă apuc de plăcintă. Merele erau În bucătărie, le-am curățat, le-am dat pe răzătoare și le-am călit. Urma să fac coca pentru plăcintă. Nu știam unde ține făina. Ce să fac? Se făcuse seară, unchiul Zaharia nu mai venea. Începusem să intru
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
de ce a Întârziat; Începuse slujba și nu a vrut să-l deranjeze pe preot, a trebuit să-l aștepte și să vorbească cu el după aceea. - Dar uite că și tu ai terminat treaba! Ce frumos miroase plăcinta asta cu mere, te Îmbie să te Înfrupți din ea! - Da, așa este unchiule, dar să-ți povestesc ce mi sa Întâmplat! În timp ce Îi spuneam despre minunea cu plăcinta, ochii i s-au umplut de lacrimi, zicându-ne că Înainte să moară, mătușa
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
Da, așa este unchiule, dar să-ți povestesc ce mi sa Întâmplat! În timp ce Îi spuneam despre minunea cu plăcinta, ochii i s-au umplut de lacrimi, zicându-ne că Înainte să moară, mătușa mea a avut poftă de plăcintă cu mere Chiar dacă viața pe care o trăiesc este așa de trepidantă, uneori amețitoare de atâtea probleme, mă opresc din acest tumult cotidian și ascult glasul pământului natal care mă cheamă spre rădăcinile lui, să-i simt seva, mirosul, să-i adulmec
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
cu proza din acest volum Îi Îndepărtează, acestuia, ridurile frunții, spălându-i-le cu spuma umorului adunată din labirintul mișcării contemporane. Din toată această mapă cu proze scurte - Pete de culoare - mai reprezentativă zămâne proza Mătușa Anica și plăcinta cu mere, unde găsim o Împletire de real și fantastic În jurul unei Întâmplări paranormale. Se fac pregătirile de parastas pentru mătușa Anica. Nepoata defunctei Își aduce aminte că mătușei Îi plăcea plăcinta cu mere. Aluat pentru aceasta avea doar ,,un boț”, din
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
reprezentativă zămâne proza Mătușa Anica și plăcinta cu mere, unde găsim o Împletire de real și fantastic În jurul unei Întâmplări paranormale. Se fac pregătirile de parastas pentru mătușa Anica. Nepoata defunctei Își aduce aminte că mătușei Îi plăcea plăcinta cu mere. Aluat pentru aceasta avea doar ,,un boț”, din care, luată din frigider și frământată, această imfimă cantitate sporește atât de mult Încât Întreaga suflare prezentă la parastas reușește să mănânce mulțumitor...Această Întâmplare pare a fi o fugă a naratoarei
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
la mine. ― Te deranjează? Întrebă Adi făcând semn cu capul Înspre Victor. Te-am auzit țipând. Își puse protector mâna pe după umerii mei. ― Cară-te de aici și i-ați trandafirii nenorociți cu tine, am spus rar. ― Sau te bat măr, adăugă vesel Adi. Alisia, intră În casă. ― Nu, am protestat, trebuie să... Dar Adi mă Împinse Înăuntru Înainte să pot termina propoziția. Închise ușa și mă privi Încruntat. ― Îmi explici și mie ce-a fost asta? ― Ăla era Victor? Întrebă
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
clefăit la ora 10, căreia toți îi spuneam ujină. Tăblăraia n-ar fi fost grea cu doar două felii de pâine unse cu untură sau marmeladă, ba uneori chiar cu unt și cârnaț. Nici dacă băbuța îmi mai punea un măr nu mi-aș fi rupt mâna. Dar, ca să-mi dau un fel de importanță muierească, o umpleam cu pietre pescuite din curte și, însoțită de pisica Ghizi, făceam cei 300 de metri până după colț aplecată într-o parte; mergeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
negri și tenișii albaștri pentru sport, de totului tot nici măcar un kilogram. În schimb, sacul bej pentru ujină atârna cât un pietroi, din cauză că îmi duceam mâncare ca un săpaș: șase felii mari de pâine unse cu ce se nimerea, trei mere, trei gutui, șase nuci, trei eugenii, o pungă de bomboane acrișoare. La începutul școlii, prin septembrie, mai adăugam și trei pere sau struguri din grădină. Dimineața, când o verificam pe băbuța dacă nu s-a zgârcit la ceva, ea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
obișnuit să mănânce de la mine. Își duceau și ei gustări. Dar, dacă s-ar fi întâmplat să întrebe într-o pauză cine-mi mai dă o felie de pâine sau fetelor n-aveți ceva dulce sau cine-mi pasează un măr, eu voiam să fiu prima pe fază și să le sar în întâmpinare. Ceva-ceva tot am câștigat până-ntr-a patra: ori de câte ori aveau poftă să mai molfăie sau cronțăne una-alta, veneau ață la mine, nu întrebau în neant. Fiindcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
umpli, iar în anii ’70 - pentru că eram fudulia familiei (prima fată la facultate) și treaba mea era să învăț, nu să car. E drept că toamna mă deșălam câteva zile cu lăzile de cartofi, coșurile de porumb și lădițele de mere la muncă patriotică. În schimb, nu mă mai gheboșam cu lemnele și cărbunii din pivniță, pentru că locuiam deja la bloc, pe strada Păltiniș, unde povestea cu bărbăția mea, deja cuprinsă de slăbiciune pe Ion Vasi prin ’62-’63, s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]