11,807 matches
-
A simțit dureri în partea stângă a pieptului și în spate, dureri care s-au întețit. Unchiul a chemat un doctor, care a opinat că bolnava trebuie neapărat internată. Bolnava însă s-a opus, a vrut să moară acasă. O injecție i-a mai potolit durerile, numai pentru un timp însă. I se recomandase să stea nu în pat, ci în fotoliu, unde a și murit. Noaptea, pe la două, unchiul, culcat în cealaltă cameră, a auzit cum îl striga. S-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
trimită acasă căci leșinam pe cale. Au încercat să mă alimenteze cu lichide (cu lapte) forțându-mi deschiderea gurii cu călușul. Mi-au turnat și mi-au umplut gura cu lapte dar eu n-am voit să înghit, mi-au făcut injecție în mână dar nu știu cu ce, pentru ca să mă întărească; eu n-am vrut să îmi întind mâna și atunci, un găligan de securist mi-a smucit mâna, mi-a răsucit-o; îmi închipuiam că vrea s-o rupă. Repet
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
dar nu știu cu ce, pentru ca să mă întărească; eu n-am vrut să îmi întind mâna și atunci, un găligan de securist mi-a smucit mâna, mi-a răsucit-o; îmi închipuiam că vrea s-o rupă. Repet: îmi făcuse injecție nu ca să mă hrănească, ci ca să mă întărească și astfel să pot face declarații. Îmi puneau în celulă pe o farfurie mâncare plăcut mirositoare dar eu nu m-am atins de mâncarea lor. Situația aceasta a durat cât timp m-
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
în celulă pe o farfurie mâncare plăcut mirositoare dar eu nu m-am atins de mâncarea lor. Situația aceasta a durat cât timp m-au lăsat la securitate. Până la urmă mi-au dat drumul să plec acasă întărită fiind cu injecțiile lor. Eu însă nu le-am făcut nicio declarație pe placul lor. „Morții nu sunt morți!” M-am dus să vizitez mormântul lui George Enescu din cimitirul Père Lachaise și am văzut că la poarta cimitirului făceau coadă lungă carele
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
dacă vrem să fim advărați urmași ai săi. Un căpitan francez, într-o luptă a fost rănit greu. A fost dus la spital și acolo îndura chinuri grozave. Câțiva medici se apropiară de el și voiau să-i dea o injecție ca să-l scape de dureri. Cunoscând el gândul lor, astfel se adresă preotului care era lângă el: “Părinte, nu îngădui ca aceștia să-mi fure ultima mea dorință. Eu vărsându-mi sângele pentru apărarea patriei, m-am arătat un adevărat
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
te-a luat de picior? Privindu-l în ochi mi-au scăpat vorbele: Dar de unde știi dumneata că fantoma s-a luat de mine? Toată seara tata și-a bătut capul cu mine, explicându-mi cum e cu fantomele. La injecție Când aveam doar câțiva anișori mama mă amăgea cu promisiunea că mergem la nanașa Măriuța, a Baraiului. Bucuroasă, mă îmbrăcam frumos, stăteam chitic la pieptănat și chiar mă spălam pe dinți. Când porneam, săream într-un picior fericită și toată lumea
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
aștepta în gangul primăriei și mă prelua. Simțeam că ceva nu e în ordine. Mă introducea în biroul său în timp ce plânsul meu cu sughițuri se făcea auzit în toate încăperile. Domn' Silvestru și-a adus-o pe cea mică la injecție, își dădeau cu părere de rău salariații de prin birouri. Tata nu mai știa cum să mă îmbuneze. Spunea că n o să mă doară deloc și că mă iubește și mă ține în brațe. Domnul doctor mă dezmierda și el
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
mă dezmierda și el și-mi zicea că sunt o fată frumoasă și dacă voi continua să plâng mă voi face ca Muma Pădurii. Pe nesimțite se strecura pe lângă mine, mă întorcea pe burtică și țup! Îmi înfigea ditamai acul injecției plină cu nu știu ce ser... Apoi îmi dădea două pălmuțe la fund zicându-mi: Na! Te-am omorât? Eu îl priveam cu ciudă pe sub ochi și tata ca să-mi fie pe plac mă așeza lângă mașina de scris, lăsându-mă să
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
mai mult de cultura românească generală decât direct de postcomunism. Campaniile de sănătate publică sunt, în general, făcute de ochii lumii, așa că problemele acestea vor continua să existe, la fel cum va continua și epidemia crescută de drogați care folosesc injecții, o problemă legată direct de schimbările pe care țara le-a suferit după sfârșitul socialismului. Tratamentul bolnavilor mentali este, de asemenea, ofensatoriu, iar condițiile din azilurile provinciale sunt adesea parcă desprinse dintr-un roman al lui Charles Dickens. 8. Ce
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
umfla pardesiul, făcîn du-i-l să semene cu o mantie. Tatăl ne bu nei purta galoși de cauciuc și scuipa deseori pe stradă. Mama nebunei nu prea ieșea din casă. Auzisem de la maică-mea că fata lor făcea niște injecții speciale și foarte scumpe. Nu știu de ce, dar eram sigur că mirosul de la etajul doi, acel miros greu și persistent care izvora de la ușa lor și se rarefia pe măsură ce te depărtai, li se datora lor, injecțiilor. De fiecare dată cînd
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
fata lor făcea niște injecții speciale și foarte scumpe. Nu știu de ce, dar eram sigur că mirosul de la etajul doi, acel miros greu și persistent care izvora de la ușa lor și se rarefia pe măsură ce te depărtai, li se datora lor, injecțiilor. De fiecare dată cînd treceam pe la etajul doi îmi țineam respirația și o luam la fugă încă de pe trepte. Aproape niciodată nu reușeam să rezist pînă la următorul etaj și, în cele din urmă, ajungeam să trag în piept aerul
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
o luam la fugă încă de pe trepte. Aproape niciodată nu reușeam să rezist pînă la următorul etaj și, în cele din urmă, ajungeam să trag în piept aerul acela care putea, fără îndoială, să mă înnebunească și pe mine. Dacă injecțiile erau pentru nebunie, atunci era normal ca și mirosul acela să aibă de-a face cu nebunia. Nebuna era o fată tunsă scurt, bălaie și cu ochii albaștri, iar în fața blocului nu-mi făcea deloc frică. Curios, dar afară nu
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
ca și mirosul acela să aibă de-a face cu nebunia. Nebuna era o fată tunsă scurt, bălaie și cu ochii albaștri, iar în fața blocului nu-mi făcea deloc frică. Curios, dar afară nu miro sea, cu toate că-mi închipui că injecțiile ace lea își făceau efectul în timp, deci persistau în ea. Copiii o puneau să-și dea chiloții jos (și băieții, dar și unele fete mai îndrăznețe), iar ea se executa cît ai clipi din ochi, cu zîm betul pe
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
Trezirea afectivă nu este însoțită de conjunctura cognitivă, dar intensitatea factorului cognitiv depinde de gradul trezirii. Ei dovedesc teoria printr-un experiment pe 184 de studenți, împărțiți în grupe de informați, dezinformați și ignoranți, cărora li s-au administrat fie injecții placebo, fie norepinefrine. Teoria este ulterior reconfirmată de experimentul făcut de Donald Dutton și Arthur Aron în 1974, care demonstrează posibilitatea unui transfer de trezire afectivă pe care tema sexuală o transformă ulterior în atracție. 88 Jerome E. Singer (1934-2010
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
Am alergat după doctor, dar m-am întors fără el. Tocmai atunci avea „un caz și mai disperat”: o femeie de nici treizeci de ani, care făcuse „o hemoragie urîtă”. După un ceas, cînd a venit, tata abia mai răsufla. Injecția, făcută în grabă, nu i-a redat pulsul. În mod neașteptat, doctorul mi-a cerut o lamă. „S-o dezinfectez”, i-am spus. „Dați-mi o așa, nu mai are nici o importanță”, mi-a răspuns el. Dintr-o mișcare i-
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
șcrob»”. „șcrob” e agentul sanitar al satului, care are faima de a nu fi niciodată treaz. E unul cu mers șontîcăit, cade uneori pe drum, dar (ca și R.) cu „mînă ușoară”: abia reușind să-și țină ochii deschiși, face injecții în venă, fără să greșească. Eu tac, R. așijderea. Îi părăsesc și, trecînd prin standolă, ies în grădină. E singurul loc care-mi place aci la ei, pentru că e soare. Dincolo, în curte, e umbră, răcoare. Mă plimb printre straturi
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
fost anunțați că a murit „Bunica”. Ani a alergat toată dimineața, de la o ușă la alta, pentru aprobări ca să obțină morfină. I-au dat cîteva zeci de fiole, dar n-a mai fost nevoie de ele, căci relaxarea de după prima injecție s-a dovedit fatală. Devotamentul (în forme nemaiîntîlnite la nici unul din familie) a aruncat-o acum în cea mai grea dilemă morală: adineaori plîngea că „i-a adus moartea cu mîna”, acum plînge că nu i-a dat morfină mai
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
a decurs bine și relativ repede, până la Înapoierea lui Milly cu cele necesare spitalizării, totul fiind gata. În a doua zi i-am dat Însă o emoție mai mare, făcând un șoc, cu câteva minute Înainte de vizita ei, În urma unei injecții de gluconat de calciu. Tremura și patul cu mine, deși eram Înconjurat de o grămadă de doctori și asistente, care nu știau ce să-mi mai administreze pentru a mă scoate din starea de șoc. După vreo două săptămâni mi-
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
cu unele capitole din cadrul pediatriei. În cercetarea științifică, profesorul dr. doc. Virgil Costea punea multă pasiune, căutând mereu soluții originale. Era un inventiv. Așa a ajuns la preconizarea terapiei antialgice, mai ales în herpes-zoster, ca și în diagnosticarea fragilității capilare, prin injecții intradermice cu apă distilată. A preconizat tratamentul general cu sulfamide în șancrul moale, o noutate la timpul respectiv (1943), iar în colectiv a pus în evidență prezența virusului Cocsackie în dermatomiozită. În 1948 a propus fabricarea preparatului cu salicilat de
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
minte că dormeam deasupra lui. Semnul cel mai rău era că ne dădea nouă toată mâncarea lui, ba chiar și pâinea. Apoi, ne am pomenit cu un individ cu șapcă și cu un doctor deținut care i-a făcut niște injecții, probabil cu penicilină. Omul și-a revenit și noi eram tare bucuroși pentru el, dar i-au oprit injecțiile. Probabil că infecția nu fusese biruită cu totul și i-a fost din ce în ce mai rău până a murit, câteva zile mai târziu
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
și pâinea. Apoi, ne am pomenit cu un individ cu șapcă și cu un doctor deținut care i-a făcut niște injecții, probabil cu penicilină. Omul și-a revenit și noi eram tare bucuroși pentru el, dar i-au oprit injecțiile. Probabil că infecția nu fusese biruită cu totul și i-a fost din ce în ce mai rău până a murit, câteva zile mai târziu, în zori. A trebuit să-l dezbrăcăm și să-l cărăm, pe culoare nesfârșite, până la o mică celulă ce
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
deținuți cu mai mult curaj au bătut în ușă, strigând că este cineva grav bolnav în celulă. Așa am putut fi dus în altă încăpere, unde un medic-deținut a tras concluzia că am o criză de colibaciloză. După o singură injecție pe care mi-a făcut-o, frigurile s-au potolit și n am mai avut niciodată așa ceva, dar avusesem impresia c-am văzut moartea cu ochii. Îmi amintesc acum că, în rarele dăți când ne scoteau la vizite medicale, medicii
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
a zecea de astăzi), iar cea mai mică dintre ele, Elena, era la cursul primar. Nata făcea poezii și mi le punea sub pernă. Mai bine mi-ar fi pus medicamente fiindcă am reușit să fac pleurită apoi pleurizie. Făceam injecții cu săruri de aur, un produs francez numit "sopion". O fiolă costa 400 de lei la un salariu total de 1.800. Tot deadea Vanea Uzunov m-a ajutat vorbind cu farmacistul Țopescu care mi-a deschis credit. Aur de
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
sănătos, nemulțumit fiind de răspunsul lui Popescu că nu are boli organice, a cerut să fie controlat de doctorul Bărbosu. Internat în infirmerie în luna iulie 1951, a trecut, la cererea sa, pe regim TBC și și-a făcut singur injecțiile cu penicilină, neavând încredere în Traian Găbureac, care lucra în echipa sanitară. În această perioadă, atribuțiile sale au fost preluate de către Pușcașu și Stoian. Înainte de plecarea pentru anchetele de la București, Țurcanu a continuat să îl provoace pe Popa, cu care
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
de la capitolul „Boala varicoasă”) într-o venă mai mică, administrare urmată de sclerozarea venei sau tromboza acesteia în condițiile unor vene mai mari. Originea scleroterapiei este în cursul primului război mondial când s-au obținut rezultate cosmetice deosebite administrându-se injecții antisifilis în vene mari. Terapia sclerozantă se face în ședințe succesive începând din treimea distală a gambei și progresând proximal. Ghidurile pentru scleroterapie ai fost publicate sub auspiciile American Venous Forum [21]. Indicațiile scleroterapiei sunt reprezentate de insuficiența venoasă cronică
Tratat de chirurgie vol. VII by IOAN ŢILEA, RADU DEAC () [Corola-publishinghouse/Science/92084_a_92579]