12,882 matches
-
cam ca Livius Ciocârlie. Așa că pot să spun cu exactitate când și cum s-au petrecut cele două întâmplări: una în 4 decembrie 1987, iar cealaltă în 10 noiembrie 1988. Prima e cu un cofraj de ouă, o plasă cu mere, un borcan de murături, o jumătate de porc, o groapă mare și-un pod. A doua e cu un cărucior plin de lemne și cărbuni, cu multe gropi mici, un pod și un parc. Iată-le una după alta, desfășurate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
sărbători. În mâna stângă duc sacoșa neagră de fâș cu o roată de trapist, care nu-i un călugăr, ci un fel de cașcaval, o bucată de unt și cinci lămâi. Tot în stânga țin sacoșa bej de doc, plină cu mere aduse de eleva Dana de la Mehadica. În dreapta port ca pe-o comoară un cofraj cu ouă de la Ciacova. Mă opresc pe Fucsik la familia Fodor, las trapistul, untul și lămâile. Se bucură mult și mă pupă. Teri îmi dă împrumut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Mă bucur mult, îi pup și o iau prin parcul Crucii spre Turgheniev, la Anda, pe partea opusă casei lor, fără să înțeleg nici până azi de ce fac așa. Recapitulez: în mâna stângă abia duc cele două plase, una cu mere, alta cu borcanul și cadourile nemțești, iar ]n dreapta țin cofrajul de ouă. E noapte-noapte și, pentru cine a uitat, nici un bec aprins pe stradă. Merg tropotind prin beznă cu cizmulițele gri de la Modern refuzate de la export, dar calde și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
plâng, fiindcă mi-e milă de mine, cum gem de durere când Anda, pe care de obicei o alint Vulturaș, îmi pansează genunchiul și cum zâmbesc când văd ce transport mă așteaptă. Las cofrajul cu un singur ou spart, plus merele, îmi îndes în geantă un xerox franțuzesc despre strategiile narative pe care Nelu mi-l împrumută și înșfac cu dreapta toarta unei sacoșe negre de sport, din vinilin ordinar, în care se lăfăie o jumătate de porc. În stânga țin strâns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
casă. Așa ni se mai încălzesc sufletele și picioarele, mai ales seara. Nu mai e nici un coșmar să stau cu Oana și să facem lecțiile în frig, fiindcă totul arată ca în copilăria mea: focul duduie, lemnele trosnesc, cojile de mere miros frumos. Dar de unde atâta carburant? Din cauză că avem calorifere, ne putem șterge pe bot de repartiție la butuci și cărbuni. În iarna lui ’87 ies destul de greu la liman, fiindcă nu sunt deloc pregătită. N-am nici o strategie pusă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
compară cu o cafea veritabilă“ (în mod obișnuit bea Nechezol, făcut din orz, mazăre furajeră sau naiba știe ce, o fiertură ce are în comun cu cafeaua doar faptul că e neagră și fierbinte). Ca desert, am făcut plăcintă cu mere, după o rețetă economică, din timpul războiului, aflată de la o bătrână cernăuțeancă la policlinică. Meniul a fost foarte apreciat: „Nota zece“, a zis mama ciocnind cu mine cupa de șampanie, „de mult n-am mai mâncat atât de bine“. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
nevoie să răbdăm de foame, întrucât părinții mei aveau o grădină foarte mare, de unde ne aprovizionam cu toate zarzavaturile proaspete și fără chimicale, la fel și cu fructe. Mai mult, părinții creșteau porci, dintre care unul era pentru noi. Din mere mama făcea oțet (rețetă pe care am preluat-o și eu), iar din prune se făcea o țuică mult gustată de musafiri. Din momentul în care ne-am mutat în casa proprie, am avut găini, care ne dădeau ouă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
de dimineață cu copiii la coadă ca să cumpărăm fiecare câte un kilogram de zahăr. Am avut noroc cu copiii și pentru că, în general, au fost sănătoși. Au avut boli de copii, la febră mare le făceam comprese cu oțet de mere. Mai grav a fost cazul când una din fete s-a îmbolnăvit de hepatită și a fost internată la spital. Șase copii în patru paturi și fetița noastră, cea mai mare ca vârstă, trebuia să aibe grijă de o fetiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
din Pound, nu din Eliot)... Mai și chiuleam de la armată. Căutam disperate de dimineață hainele, nu găseam chipiul sau o curea și lăsam totul baltă. „Azi nu mergem“, hotăra una dintre noi. Stăteam fiecare în patul ei, pe spate. Ronțăiam mere și citeam ore în șir fără să spunem nimic. Dacă se adăugau și absențele de la Facultate (erau o grămadă de materii tâmpite, la care nu se putea citi pe sub bancă), riscam exmatricularea, dar aveam o șansă: să donăm sânge. Țara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
singurul parfum românesc mai ca lumea. Apăruseră într-o vreme și unele de serie mică, în niște sticluțe foarte artistice. Dar, oricum, hainele miroseau frumos. Puneam săpun Lux sau Rexona printre ele. Sau săpunuri poloneze sau bulgărești cu aromă de mere, verzi (chiar cu formă de mere). Mai erau deodorantele Impuls. Maro, cu mosc. Roșu, feminin. Dar și unul albastru, intelectual. Puteau fi luate doar de la Denisa, care vindea și țigări Kent la bucată. Există și azi deodorantele astea prin magazine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Apăruseră într-o vreme și unele de serie mică, în niște sticluțe foarte artistice. Dar, oricum, hainele miroseau frumos. Puneam săpun Lux sau Rexona printre ele. Sau săpunuri poloneze sau bulgărești cu aromă de mere, verzi (chiar cu formă de mere). Mai erau deodorantele Impuls. Maro, cu mosc. Roșu, feminin. Dar și unul albastru, intelectual. Puteau fi luate doar de la Denisa, care vindea și țigări Kent la bucată. Există și azi deodorantele astea prin magazine. N-am mai încercat. Impuls rămâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
codați; așa, mult negru, rimel nu mai are mama... Merge și fără, îl luase astă-vară la Mamaia de la polonezi și oricum se scurgea tot când dădeai și tu să bați din gene mai cu folos. Deodorantul Fa cu aromă de măr verde se cam fâsâie, dar a ajuns la țanc, pudra Caron peste micile accidente nefericite ale acestei vârste minunate, bogdaproste, mama, un pic de ruj, măcar pentru prima impresie, oricum după ce înghit ceva tot se duce, iar la bairam haleala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
înduioșată de plocoanele pe care mi le aducea. Încetasem să mai colecționez junk, preferam acum ambalajele pline. Cu acest compromis, intrasem și eu în circuitul subteran al mărfurilor de lux: pastă de dinți, ciorapi fini, săpunuri, deodorante cu parfum de măr din Bulgaria și cam atât. Practicam trocul. Cum maică-mea nu mai avea nevoie de bijuterii pe care să le asorteze la două-trei capoate de finet la care se redusese mândrețea sa de garderobă, am început să-i tai șiragurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
ci pentru că îmi place să colind și mă simt fericit când oameni mai bătrâni și mai tineri ies în pragul ușii și ne ascultă. Ne zâmbesc și ne îmbrățișează uneori și se vede o mare bucurie pe fețele lor. Primim mere, covrigi sau colăcei și nuci. La unele case primim chiar și cârnați de porc făcuți în casă. La unele gospodării suntem invitați la masă. Dar noi nu stăm. Mulțumim sincer, ne luăm darurile și plecăm grăbiți. Nu uităm că mulți
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
mi-aș fi ales această meserie. Întoarse capul și se uită pe fereastră. Mare i-a fost mirarea când a văzut într-un sat, de la marginea pădurii, la porți, mese încărcate cu legume și fructe: cartofi, roșii, ceapă, varză, prune, mere și altele, aranjate frumos în coșuri și săculeți . Mașina circula cu viteză redusă și atunci îndrăzni s-o roage pe mama sa: Mami, vrei să oprești puțin? Da, chiar asta doream să fac... Aleg un loc să pot scoate mașina
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
atunci îndrăzni s-o roage pe mama sa: Mami, vrei să oprești puțin? Da, chiar asta doream să fac... Aleg un loc să pot scoate mașina din carosabil... Doriți fructe, da? Daaaa! au strigat copiii, bucuroși. Au ales prune și mere coapte și frumoase. Mamele au ales roșii și ceapă, spunând copiilor că vor fi foarte bune la masă, în pădure. Ionuț ar fi dorit să mănânce imediat câteva prune, dar mama sa nu i-a dat voie. I-a explicat
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
toată suferința lui, Dirk Stroeve rămânea un obiect ridicol. Ar fi putut stârni compătimirea dacă ar fi slăbit și s-ar fi uscat. Dar nici urmă de așa ceva. Rămânea la fel de gras și obrajii lui roșii și rotunzi străluceau ca niște mere pârguite. Era foarte îngrijit ca înfățișare și continua să-și poarte haina neagră cochetă și melonul întotdeauna o idee prea mică pentru el într-o manieră veselă, ușor dandy. Începuse să facă burtă și suferința n-avea nici un efect asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
adevărat miracol de curățenie strălucitoare. Totul era întotdeauna la locul lui și nicăieri nu vedeai măcar un firicel de praf. De fapt, curățenia era la ea o adevărată manie. Parcă și vedeam o bătrânică micuță și curățică, cu obrajii ca merele, robotind de dimineață până seara ani și ani de-a rândul ca să-și țină casa ordonată și cochetă. Tatăl era un bătrân slăbănog, cu mâinile noduroase după o viață întreagă de muncă, dar se ținea drept și era tăcut de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
în atmosferă ploaia aștepta să cearnă. Nori plumburii zburau cu rapiditate și, nemulțumiți de ceea ce făceau, se vânturau pe jos odată cu praful și hârtiile lăsate la întâmplare. Așa că m-am mulțumit cu un pahar de licoare vie: apă, oțet din mere și miere, storurile liber lăsate și cu moleșeala unei zile toride m-am lăsat pe sofa. Ajuns în anticamera morții, în timp ce mă acomodam, am aruncat o privire pe o pajiște de un verde crud. Mai încolo se întindea un tăpșan
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
tu, nu cumva ești ca el? A... nu, dar totuși azi ai băut ceva și nu-mi dau seama ce anume. Eram moleșit și pentru a-mi scoate Imunitatea la plimbare am tras pe gât un pahar cu oțet din mere, apă, o linguriță cu miere de albine și iată-mă dispus și bun de plimbare. Toxina, auzindu-mi explicația a început să tremure și pentru că s-a iritat rău, a început a-mi cânta o sonată: -De ce n-ai
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
păduri. Era frumos și cald, iar în pădure răcoare, se auzea și un concert nemaipomenit al păsărilor din acea pădure. Am străbătut pădurea la pasul calului ceva timp, apoi am pătruns într-o poiană deosebit de frumoasă. În mijlocul ei străjuia un măr bătrân cu ramurile încărcate de poame. Pe liziera pădurii, de la rădăcina unui fag, ieșea un izvor ce susura pe calea care o urma către vale. În rest, iarbă multă presărată cu foarte multe flori divers colorate. Albinele abia mai puteau
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
eu și nici ei n-avem nevoie de mai mult, nu cred...” În sfârșit, după alte câteva clipe, tânărul și cu însoțitorul său ajunseră în pivniță. Fără să vrea, băiatul înghiți pierdut, de câteva ori, în sec. Drumul făcut de Mărul lui Adam sus-jos răsună semnificativ în toată sala aceea. Doar impresia pe care io produsese priveliștea văzută acolo îl făcuse să înghită precum înghițise. Totul era îmbrăcat într-un veritabil clarobscur apăsător, care, tocmai din cauza întunecimii pronunțate, putea da naștere
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
lumea se transformă pentru noi nu doar în concepte, în raționamente, ci și în "stări", în regrete, în obsesii. Din această cauză, Athena ni se pare aridă ca un principiu și, spre deosebire de specialiști, noi înțelegem de ce Paris i-a dat mărul Afroditei. Regatul lui Ulise cuprindea, în afară de Ithaca, două insule, una fiind Chefalonia. Și, dintre toți locuitorii acelor locuri, cei mai demni urmași ai șiretului Ulise sunt, se pare, cel puțin așa am auzit, chefaloniții. Un chefalonit cumpără, se zice, nu știu ce
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
Lamă lungă de aproape un metru. Războieni... Podul înalt... Cunosc numele acestor localități de la cinci ani, din "lecțiile de istorie" ale tatei. Ele au aceeași rezonanță, constat, ca în copilărie, când aflam, sufocat de mândrie, cum l-am bătut noi măr pe "slăvitul" Soliman la Podul Înalt și cum nici uriașa armată condusă de însuși Mahomed al II-lea nu l-a putut îngenunchea pe Domnul Moldovei. Nu-mi plac chiotele "patriotice". Patriotismul nu se răcnește. Cum nici rugăciunile nu se
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
către patul ei așezat pe pământul grădinii suspendate, către dragostea care plămădește un pui, care să îți semene, să aibă fățuca ta și inima prințesei tale. nouă deasupra: înaintezi și intri în ținutul hoților-de-plăceri-din-memorie, acum este timpul să plătești pentru merele și corcodușele furate în copilărie, fii atent, mai ales la bandiții cu-un-ochi-scos, sunt cei mai periculoși, ei fură tihna din sufletul tău, nu îți vei mai aminti atingerile prințesei tale, îți pot fura imaginea lui luo na din amintirile tale
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]