11,916 matches
-
Unde, drăguță? - întrebă Metodiu. Turcul îi arătă cu mâna un salcâm pipernicit pe crengile căruia atârna o scândură cu multe litere vopsite pe ea. Metodiu își miji ochii: — Nu înțeleg acest scris - spuse el. — Nici eu nu-l înțeleg - zise turcul - da’ știu ce scrie. — Și ce scrie, dacă nu vă supărați? - întrebă Metodiu. — Până aici Occident, de-aici încolo pașalâc - spuse turcul cu mândrie. — Mă scuzați, n-am știut - zise Metodiu. Eu sunt moldovean, și știți, la noi nu... — Moldovean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
pe ea. Metodiu își miji ochii: — Nu înțeleg acest scris - spuse el. — Nici eu nu-l înțeleg - zise turcul - da’ știu ce scrie. — Și ce scrie, dacă nu vă supărați? - întrebă Metodiu. — Până aici Occident, de-aici încolo pașalâc - spuse turcul cu mândrie. — Mă scuzați, n-am știut - zise Metodiu. Eu sunt moldovean, și știți, la noi nu... — Moldovean?! - spuse uimit ienicerul. Osman, Selim, Zaiafet, ia veniți bre, încoace! Din niște tranșee săpate la umbra pâlcurilor de salcâmi, răsăriră câteva busturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Mă scuzați, n-am știut - zise Metodiu. Eu sunt moldovean, și știți, la noi nu... — Moldovean?! - spuse uimit ienicerul. Osman, Selim, Zaiafet, ia veniți bre, încoace! Din niște tranșee săpate la umbra pâlcurilor de salcâmi, răsăriră câteva busturi mahmure de turci. Alături de ele apărură și altele, mai tuciurii, cu inel în ureche și cu viori în mâini. Abia acum își dădu seama Metodiu de ce nu-i zărise pe turci și de unde venea muzica. — Ce-i bre? - făcu unul din osmalâi. Uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
tranșee săpate la umbra pâlcurilor de salcâmi, răsăriră câteva busturi mahmure de turci. Alături de ele apărură și altele, mai tuciurii, cu inel în ureche și cu viori în mâini. Abia acum își dădu seama Metodiu de ce nu-i zărise pe turci și de unde venea muzica. — Ce-i bre? - făcu unul din osmalâi. Uite, bre, un moldovean! - făcu turcul din avangardă. — Și ce vrea, bre? - zise cel din tranșee. Nimic, bre, ce să vrea? Păi atunci hai sictir, bre! - zise supărat osmalâul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
altele, mai tuciurii, cu inel în ureche și cu viori în mâini. Abia acum își dădu seama Metodiu de ce nu-i zărise pe turci și de unde venea muzica. — Ce-i bre? - făcu unul din osmalâi. Uite, bre, un moldovean! - făcu turcul din avangardă. — Și ce vrea, bre? - zise cel din tranșee. Nimic, bre, ce să vrea? Păi atunci hai sictir, bre! - zise supărat osmalâul. Cântă, bre! - îi dădu el o palmă după ceafa unuia cu vioara. Tuciuriul își puse instrumentul sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
puse instrumentul sub bărbie, își dezveli dinții ireproșabili într-un surâs luminos și porni un cântec săltăreț, din care Metodiu nu reținu decât primele două cuvinte: Ozoseip, ozoseip... Episodul 214 A FI TURC — Șezi, oleacă, bre, îi fi ostenit - zise turcul din avangardă, după ce tovarășii săi dispăruseră cu vioriști cu tot în tranșee. Metodiu se așeză în iarba pârlită de soare, având grijă să-și încrucișeze picioarele după modelul asiatic. Turcul observă asta și zâmbi: — Șezi bre, cum vrei, nu-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
A FI TURC — Șezi, oleacă, bre, îi fi ostenit - zise turcul din avangardă, după ce tovarășii săi dispăruseră cu vioriști cu tot în tranșee. Metodiu se așeză în iarba pârlită de soare, având grijă să-și încrucișeze picioarele după modelul asiatic. Turcul observă asta și zâmbi: — Șezi bre, cum vrei, nu-ți fie frică - zise el. Dacă nu te-am omorât când te-am văzut venind, de ce-aș face-o acum? Oameni suntem... Metodiu se mulțumi să înghită, sfios, în sec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
zâmbi: — Șezi bre, cum vrei, nu-ți fie frică - zise el. Dacă nu te-am omorât când te-am văzut venind, de ce-aș face-o acum? Oameni suntem... Metodiu se mulțumi să înghită, sfios, în sec. — Cald, bre - zise turcul dându-și și fesul pe ceafa și privind câmpia nemărginită: Mai dihai ca la noi. De unde sunteți de loc? - îndrăzni bunul călugăr. — Din Anatolia, bre, dintr-un sat, Cașmurük îi zice, dac-ai auzit - răspunse turcul. — N-am auzit, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
sec. — Cald, bre - zise turcul dându-și și fesul pe ceafa și privind câmpia nemărginită: Mai dihai ca la noi. De unde sunteți de loc? - îndrăzni bunul călugăr. — Din Anatolia, bre, dintr-un sat, Cașmurük îi zice, dac-ai auzit - răspunse turcul. — N-am auzit, să fie cu iertare - răspunse Metodiu. — Nu-i nimic, bre, n-aveai de unde să auzi. Da’ de Chilia cred că ai auzit. — Parc-am auzit - răspunse Metodiu cu prudență. — Am un văr acolo - spuse turcul, ștergându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
auzit - răspunse turcul. — N-am auzit, să fie cu iertare - răspunse Metodiu. — Nu-i nimic, bre, n-aveai de unde să auzi. Da’ de Chilia cred că ai auzit. — Parc-am auzit - răspunse Metodiu cu prudență. — Am un văr acolo - spuse turcul, ștergându-și fața. Băiat bun, negustor, n-are treabă. Mi-a zis și mie: „Hai, bre, să faci negoț cu mine la Chilia, ce-ți trebuie războaie, ești bătrân de-acuma”. Da’ l-am ascultat? Nu l-am ascultat. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
c-aici e pașalâc nou, pun și eu mâna pe ceva înainte de bătrânețe, auzisem că sunt orașe mari, pline de sfeșnice, de cruci... Aiurea! Câmpie și iar câmpie! — Cred că vă este foarte dor de casă - zise Metodiu. — Păi!... - făcu turcul. Am patru femei, opt pogoane cu tutun, catâri, tată. S-alege praful de toate dacă nu sunt eu acolo. — Nu vă e deloc ușor - spuse Metodiu. — Măcar dacă aș putea să beau, ca ăștia - zise turcul arătând cu mâna peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
zise Metodiu. — Păi!... - făcu turcul. Am patru femei, opt pogoane cu tutun, catâri, tată. S-alege praful de toate dacă nu sunt eu acolo. — Nu vă e deloc ușor - spuse Metodiu. — Măcar dacă aș putea să beau, ca ăștia - zise turcul arătând cu mâna peste umăr, spre tranșee, de unde se auzeau lălăiturile tovarășilor săi. Dar nu pot. Sufăr cu... - și-și întinse arătătorul spre stomac. Am primit o săgeată acu un an, la Kosovice, la un jaf, și pân-am smuls
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
apucă, știi, parc-aș avea un jungher înăuntru. Și au un vin în pașalâcu’ ăsta!... Atât au, vin, muzică și pretenții. De-aia i-am și bușit așa ușor. — Ați încercat cu ceai de izmă? - întrebă Metodiu. — E periculos - răspunse turcul. S-au mai dus câțiva de-ai noștri după mentă și i-au prins habsburgii. Hotarul nu e sigur, se mișcă mereu. Ieri, de pildă, pașalâcul ținea până la salcâmii ceia de-acolo. Azi, văzând că nu e nimeni, ne-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ținea până la salcâmii ceia de-acolo. Azi, văzând că nu e nimeni, ne-am mutat mai în față. Mâine, cine știe... Episodul 215 PROBLEME OTOMANE PE FAMILE Auzindu-l cum vorbește, bunul Metodiu începu să nu se mai teamă de turc. în fond, era un otoman simplu, de treabă, o unealtă în mâna intereselor războinice ale mai marilor săi, o victimă a luptelor pentru împărțirea sferelor de influență, pentru dobândirea de noi și noi pașalâcuri. Se vedea cât colo că adevărata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ar fi apucat iataganul, ci plugul sau în cel mai rău caz narghileaua. Și-acum te duci acasă în Moldova? - întrebă ienicerul. — Cu voia dumneavoastră, acolo m-aș duce - răspunse Metodiu. — Ei, ce m-aș mai duce și eu!... - oftă turcul. Parcă mă și văd strecurându-mă noaptea prin spatele casei, printre straturile de tutun, ocolind catârii și apărând deodată în prag. „Am venit!” Ce-ar mai țipa nevestele! Cum s-ar speria tata! M-am întors o dată așa pe neașteptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
de-astea. Dacă mă socotesc bine, când ajung cred că reduc chiar două. Episodul 216 DECĂDEREA IMPERIULUI OTOMAN — Dacă nu m-aș teme să nu vă cășuneze o supărare - zise Metodiu - v-aș pune o întrebare. Pune-o, bre, - zise turcul - nu te teme, doar ți-am spus că nu-ți fac nimic, pe cinstea mea! Mă gândeam să vă-ntreb dacă toate cele șapte neveste pe care le-ați avut erau turcoaice - zise Metodiu - dar nu-mi dădeam seama în ce măsură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
nimic, pe cinstea mea! Mă gândeam să vă-ntreb dacă toate cele șapte neveste pe care le-ați avut erau turcoaice - zise Metodiu - dar nu-mi dădeam seama în ce măsură nu merg prea departe cu nevrednica mea curiozitate. — Nu mergi! - răspunse turcul. întreabă-mă. — Toate cele șapte neveste pe care le-ați avut erau turcoaice? - întrebă Metodiu. — Nu erau - oftă turcul - trebuie să recunosc că nu erau, deși datina străbună asta ne cere și uneori când le adunam seara pe toate să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
erau turcoaice - zise Metodiu - dar nu-mi dădeam seama în ce măsură nu merg prea departe cu nevrednica mea curiozitate. — Nu mergi! - răspunse turcul. întreabă-mă. — Toate cele șapte neveste pe care le-ați avut erau turcoaice? - întrebă Metodiu. — Nu erau - oftă turcul - trebuie să recunosc că nu erau, deși datina străbună asta ne cere și uneori când le adunam seara pe toate să mai stăm de vorbă, mi se făcea nițel rușine văzând că bătătura mea ajunsese ca turnul Babel, strigau după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ajunsese ca turnul Babel, strigau după catâri și după tata în patru limbi. Dar n-am avut ce face, trebuia să mă aleg și eu cu ceva după atâția ani de luptă. Și cu ce să te alegi tu, un turc năcăjit, un simplu soldat, după ce înaintașii tăi au cărat sute de ani la rând aur și argint din locurile cucerite? Măcar neveste să-mi aduc acasă, mi-am zis, să vadă satul pe unde arn umblat, dacă altceva nu găsesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
locurile cucerite? Măcar neveste să-mi aduc acasă, mi-am zis, să vadă satul pe unde arn umblat, dacă altceva nu găsesc. Pentru că uită-te și tu în jur, lucruri de valoare nu sunt. Și să nu crezi, bre - spuse turcul coborând glasul - că nu-mi dau seama că imperiul nostru e în declin. Ascultă-mă pe mine, dacă o mai ducem trei sute de ani, e bine. Da’ nu cred. Noi am stat în picioare și-am bușit toată lumea câtă vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
CONTINUĂ DECĂDEREA IMPERIULUI OTOMAN — Asta cam așa e - zise Metodiu. O mare civilizație nu poate să nu lase urme, chiar în exemplarele ei cele mai nenorocite. Ați făcut bine c-ați păstrat grecoaica. — Așa m-am gândit și eu - zise turcul. N-o fi ea Elena din Troia, iar când am întrebat-o dacă știe cine a fost Ahile, a holbat la mine niște ochi de mi-a părut rău pentru toată Grecia antică, de ce urmași are parte. însă așa bâtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
niște ochi de mi-a părut rău pentru toată Grecia antică, de ce urmași are parte. însă așa bâtă cum e, în venele ei curge, orice s-ar spune, sângele lui Homer. — Copii aveți? - întrebă Metodiu. — Nu-mi dau seama - răspunse turcul. La prima vedere s-ar părea că am, deși eu am fost mai mult plecat. Seamănă toți șapte cu mine, dar s-ar putea să-mi fie frați, căci tata e încă verde. Bineînțeles, ele spun că sunt ai mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
și normal să spună așa, fiindcă de la tata n-au la ce să se aștepte, catârii, tutunul și tot ce-avem sunt pe numele meu. — Și care din ele a născut mai mulți? - întrebă Metodiu. — Nici asta nu știu - zise turcul - pentru că sunt foarte șmechere, aruncă vina una pe alta; au aflat că dacă se-ntâmplă cumva ca una să nu poată avea copii, în cel mai scurt timp respectiva trebuie să treacă la Casa Veteranilor, așa că fiecare susține că a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
toate campaniile lui de tinerețe. Un ac n-a adus acasă, ca alți oameni, de pe unde-a fost, o brățară, un lănțișor, ceva cât de cât, o amintire. A adus niște cuvinte: harașo, davai și ura. Episodul 218 COPILUL LA TURCI — De multe ori m-am gândit - zise Metodiu, văzând că turcul are chef de vorbă - cât de diferită trebuie să fie educația ce se dă copilașilor otomani față de educația îndeobște europeană și-n sinea mea am legat întotdeauna minunatele cuceriri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ca alți oameni, de pe unde-a fost, o brățară, un lănțișor, ceva cât de cât, o amintire. A adus niște cuvinte: harașo, davai și ura. Episodul 218 COPILUL LA TURCI — De multe ori m-am gândit - zise Metodiu, văzând că turcul are chef de vorbă - cât de diferită trebuie să fie educația ce se dă copilașilor otomani față de educația îndeobște europeană și-n sinea mea am legat întotdeauna minunatele cuceriri pe care le-ați făcut într-un timp relativ scurt, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]