11,916 matches
-
se dă copilașilor otomani față de educația îndeobște europeană și-n sinea mea am legat întotdeauna minunatele cuceriri pe care le-ați făcut într-un timp relativ scurt, de felul cum înțelegeți dumneavoastră să vă creșteți odraslele. — Asta așa e - răspunse turcul - deși drept să-ți spun, bre, nu știu cum, om bătrân, dacă să mă bucur că am avut o copilărie turcă și nu venețiană, franțuză, grecească ori, poftim, chiar moldavă. Copilăria la turci e grea, deși plină de satisfacții. — Dac-ați dori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
dumneavoastră să vă creșteți odraslele. — Asta așa e - răspunse turcul - deși drept să-ți spun, bre, nu știu cum, om bătrân, dacă să mă bucur că am avut o copilărie turcă și nu venețiană, franțuză, grecească ori, poftim, chiar moldavă. Copilăria la turci e grea, deși plină de satisfacții. — Dac-ați dori puțin să detailați... - spuse Metodiu cu blândețe. — Păi - zise turcul - mai întâi trebuie să te naști băiat, căci dacă te naști fată, destinul ți-e pecetluit. Noi privim femeia altfel decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
dacă să mă bucur că am avut o copilărie turcă și nu venețiană, franțuză, grecească ori, poftim, chiar moldavă. Copilăria la turci e grea, deși plină de satisfacții. — Dac-ați dori puțin să detailați... - spuse Metodiu cu blândețe. — Păi - zise turcul - mai întâi trebuie să te naști băiat, căci dacă te naști fată, destinul ți-e pecetluit. Noi privim femeia altfel decât voi europenii, o privim chiorâș. De mică. Căci dacă o privești chiorâș de mică, ea înțelege până la urmă care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
decât voi europenii, o privim chiorâș. De mică. Căci dacă o privești chiorâș de mică, ea înțelege până la urmă care-i e menirea și nu mai face nazuri. Dar dacă te naști băiat? - întrebă Metodiu. — Voi lua cazul meu - răspunse turcul - fiindcă mi-e mai la-ndemână și-ți voi da un singur exemplu. Cea mai îndepărtată amintire pe care o păstrez e legată de faptul că tata nu mă lăsa niciodată să mă duc să mă joc cu catârul de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
cu catârul de-a dreptul, adică să ajung la catâr în linie dreaptă, ci mă lua de mănuță, ocoleam grajdul și-i cădeam catârului în spate. înțelegi? — Nu prea - recunoscu Metodiu. De ce? — Cum să-ți spun eu, bre? - se scărpină turcul în cap. Noi suntem educați militărește de mici. La un an, când începem să umblăm în picioare, suntem înfățișați mai-marelui satului, bujbeiul, care ne examinează și stabilește la ce suntem buni fiecare. Ăia crăcănați pentru călărie, ăia mai firavi pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
suntem buni fiecare. Ăia crăcănați pentru călărie, ăia mai firavi pentru atacuri pe flancuri și-așa mai departe. Eu eram mai firav și tata a primit ordin să mă crească pentru atacul prin învăluire. — Extraordinar! - recunoscu Metodiu. — Păi da - zise turcul - așa a fost. Toată copilăria mea eu numai asta am făcut. Nu mergeam, să zicem, să beau apă la fântână direct, pe drumul cel mai scurt, ci ocoleam grajdul, săream prin grădină și-i cădeam fântânii în spate. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
dat seama. Episodul 219 ANUL NOU OTOMAN — Aspră viață - făcu Metodiu. O viață cu adevărat spartană, dar fără de care imperiul dumneavoastră n-ar fi căpătat strălucirea și întinderea de astăzi, cu totul și cu totul meritate. Ești un drăguț - spuse turcul cu modestie. — Și totuși - continuă Metodiu încurajat - îmi vine să mă-ntreb: când oare găsiți răgaz în toiul atâtor campanii să vă mai și odihniți, să mai stați la un pahar de vorbă, să vă - mă iertați - mângâiați legitimele femei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
găsiți răgaz în toiul atâtor campanii să vă mai și odihniți, să mai stați la un pahar de vorbă, să vă - mă iertați - mângâiați legitimele femei, să vă faceți, c-o vorbă de-a noastră, praștie? Rar de tot - spuse turcul - dar atunci n-avem mamă, n-avem tată. La Anul Nou, de pildă. — Serios? - făcu Metodiu. — Dacă-ți spun!... zise turcul. Când Anul Nou ne prinde pe plaiurile natale, ne adunăm în case bujbeiului cu toate femeile noastre, le scoatem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
mă iertați - mângâiați legitimele femei, să vă faceți, c-o vorbă de-a noastră, praștie? Rar de tot - spuse turcul - dar atunci n-avem mamă, n-avem tată. La Anul Nou, de pildă. — Serios? - făcu Metodiu. — Dacă-ți spun!... zise turcul. Când Anul Nou ne prinde pe plaiurile natale, ne adunăm în case bujbeiului cu toate femeile noastre, le scoatem în lume, cum ar veni. Le înțolim cu ce au mai bun, le dichisim, le dăm kumâz să prindă chef de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
una acasă, e singura ocazie când putem să arătăm și noi cu ce ne-am ales fiecare după ce-am slujit atâta amar de vreme patria. — Și dacă vreuna nu vrea să meargă? - întrebă Metodiu. — Cum să nu vrea!? - râse turcul. Ce, e proastă? Păi dacă n-ar vrea, una-două am trimite-o la Anul Nou al veteranilor, unde e prăpăd. Fac niște chestii veteranii ăștia... în fond, eu îi înțeleg, la câte-au pățit la viața lor, au și ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
bujbeiul și le dă femeilor același minunat rând de veșminte verzi, le-mbracă din cap până-n picioare să nu mai știm care a cui este, și-ncepe jocul. — Ce joc? - făcu Metodiu numai ochi și urechi. — Jocul cu iataganul! - făcu turcul mirat. Nu-l ști ? — Mărturisesc că nu - spuse scuturat de-un fior bunul părinte. — Vai, dar e simplu! - făcu turcul. Se ia un iatagan bine ascuțit, se așază femeile echipate astfel în cerc și fiecare din noi, în mijlocul cercului, învârtește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
știm care a cui este, și-ncepe jocul. — Ce joc? - făcu Metodiu numai ochi și urechi. — Jocul cu iataganul! - făcu turcul mirat. Nu-l ști ? — Mărturisesc că nu - spuse scuturat de-un fior bunul părinte. — Vai, dar e simplu! - făcu turcul. Se ia un iatagan bine ascuțit, se așază femeile echipate astfel în cerc și fiecare din noi, în mijlocul cercului, învârtește pe podea iataganul, ca un titirez. în direcția pe care o arată lama când se oprește din învârtit se află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
iataganul, ca un titirez. în direcția pe care o arată lama când se oprește din învârtit se află vrând-nevrând o femeie. Ei, asta-i a ta! — Cum „a ta”? - vru Metodiu lămuriri. — A ta, adică ai rămas cu ea! - zise turcul. Până când? - zise Metodiu. — Până la Anul Nou viitor, când venim iarăși la bujbei, la joc - zise turcul. — înțeleg - oftă Metodiu. Da’ nu se supără nimeni? — Cine să se supere? - făcu turcul. Dacă-i joc, joc să fie! — Dar dacă nimerești una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
se află vrând-nevrând o femeie. Ei, asta-i a ta! — Cum „a ta”? - vru Metodiu lămuriri. — A ta, adică ai rămas cu ea! - zise turcul. Până când? - zise Metodiu. — Până la Anul Nou viitor, când venim iarăși la bujbei, la joc - zise turcul. — înțeleg - oftă Metodiu. Da’ nu se supără nimeni? — Cine să se supere? - făcu turcul. Dacă-i joc, joc să fie! — Dar dacă nimerești una tot de-a ta? - întrebă Metodiu. — Jocul e bine făcut - spuse turcul - și dacă nimerești o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Metodiu lămuriri. — A ta, adică ai rămas cu ea! - zise turcul. Până când? - zise Metodiu. — Până la Anul Nou viitor, când venim iarăși la bujbei, la joc - zise turcul. — înțeleg - oftă Metodiu. Da’ nu se supără nimeni? — Cine să se supere? - făcu turcul. Dacă-i joc, joc să fie! — Dar dacă nimerești una tot de-a ta? - întrebă Metodiu. — Jocul e bine făcut - spuse turcul - și dacă nimerești o dată ce-ai mai avut, mai învârti o dată și dacă din nou iese aceeași, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
bujbei, la joc - zise turcul. — înțeleg - oftă Metodiu. Da’ nu se supără nimeni? — Cine să se supere? - făcu turcul. Dacă-i joc, joc să fie! — Dar dacă nimerești una tot de-a ta? - întrebă Metodiu. — Jocul e bine făcut - spuse turcul - și dacă nimerești o dată ce-ai mai avut, mai învârti o dată și dacă din nou iese aceeași, o trimiți la Anul Nou al veteranilor, nici pe ei nu trebuie să-i uităm, au luptat atâta... Episodul 220 SPRE VALAHIA — Vorbele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
face că o nație ce pare unora nu tocmai inteligentă, ba uneori de-a dreptul săracă întru duh, a supus atâtea popoare, acum înțeles-am deslușit. Totul se trage de la educația eminamente militară ce le dați copiilor. Da, da - încuviință turcul - nu suntem deștepți per total, au ieșit și proverbe în această privință pe seama noastră, dar în timp ce alții făceau proverbe cu noi, noi făceam cuceriri cu ei. Nu-mi rămâne decât să vă foarte mulțumesc pentru ce mi-ați spus - zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
mult, să-mi dați acum drumul spre proverbialele mele ținuturi de baștină, încredințându-vă că ori de câte ori voi vedea undeva semnul semilunii - și-l voi vedea des, căci așa sunt vremurile - mă voi gândi la dumneavoastră. — Du-te, frate moldovean - spuse turcul mișcat - du-te și sărută și pentru mine pământul Chiliei și-al Cetății Albe, care ne aparțin. Alah să te aibă în pază. „Trăzni-te-ar bunul Dumnezeu aici în pustia asta, să n-apuci tu să vezi ce-i peste Prut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ne aparțin. Alah să te aibă în pază. „Trăzni-te-ar bunul Dumnezeu aici în pustia asta, să n-apuci tu să vezi ce-i peste Prut!” gândi Metodiu, apoi zise tare: — Rămâneți cu bine! Da’ un’ te duci, bre? - făcu deodată turcul văzând că Metodiu o ia la stânga. — Păi, acasă - se opri temător Metodiu. — Păi cu ce? - zise turcul. — Pe jos - zise Metodiu. — Aidi, bre, cu mine - făcu turcul - Dunărea e colea, după salcâmii aceia, de ce să umbli pe jos? Am oprit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
apuci tu să vezi ce-i peste Prut!” gândi Metodiu, apoi zise tare: — Rămâneți cu bine! Da’ un’ te duci, bre? - făcu deodată turcul văzând că Metodiu o ia la stânga. — Păi, acasă - se opri temător Metodiu. — Păi cu ce? - zise turcul. — Pe jos - zise Metodiu. — Aidi, bre, cu mine - făcu turcul - Dunărea e colea, după salcâmii aceia, de ce să umbli pe jos? Am oprit noi un vas grecesc care merge la raiaua Brăilei, te pun eu pe el. De voie, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
apoi zise tare: — Rămâneți cu bine! Da’ un’ te duci, bre? - făcu deodată turcul văzând că Metodiu o ia la stânga. — Păi, acasă - se opri temător Metodiu. — Păi cu ce? - zise turcul. — Pe jos - zise Metodiu. — Aidi, bre, cu mine - făcu turcul - Dunărea e colea, după salcâmii aceia, de ce să umbli pe jos? Am oprit noi un vas grecesc care merge la raiaua Brăilei, te pun eu pe el. De voie, de nevoie, Metodiu îl urmă pe otoman, care făcu un ocol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
otoman, care făcu un ocol mare, cum îi era obiceiul, și ajunse în cele din urmă la Dunăre, în spatele unui vas tras lângă un mic debarcader din scânduri. Pe punte, cel ce părea a fi stăpânul, de cum îl văzu pe turc, se sculă de pe un butoi și începu să se vaite: — Bre, Osman, halva ai luat, sardea ai luat, icre ai luat, la Beci nu m-ai lăsat, ce face io, bre, aici? Vrei io murit? Murit, bre, dacă vrei, da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
butoi și începu să se vaite: — Bre, Osman, halva ai luat, sardea ai luat, icre ai luat, la Beci nu m-ai lăsat, ce face io, bre, aici? Vrei io murit? Murit, bre, dacă vrei, da’ lase plecat! — Gura - făcu turcul calm. Grecoteiule, îl iei pe dânsul și până la Brăila nu faci haltă. Dac-aud că i s-a clintit dumnealui un fir de păr în cap, te găsesc și te mănânc. — Putut pleca, bre? - se bucură grecul. — Du-te-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Grecoteiule, îl iei pe dânsul și până la Brăila nu faci haltă. Dac-aud că i s-a clintit dumnealui un fir de păr în cap, te găsesc și te mănânc. — Putut pleca, bre? - se bucură grecul. — Du-te-n... - făcu turcul. Metodiu urcă pe punte. Ajutat de doi mateloți somnoroși, grecul trase ancora, desprinse parâma și înălță pânzele. Vasul se desprinse ușor de mal. — Să-mi scrii cum ai ajuns! - strigă turcul către Metodiu, făcând semne de rămas bun cu iataganul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
pleca, bre? - se bucură grecul. — Du-te-n... - făcu turcul. Metodiu urcă pe punte. Ajutat de doi mateloți somnoroși, grecul trase ancora, desprinse parâma și înălță pânzele. Vasul se desprinse ușor de mal. — Să-mi scrii cum ai ajuns! - strigă turcul către Metodiu, făcând semne de rămas bun cu iataganul. — Negreșit - răspunse Metodiu. După ce vasul ajunse în mijlocul Dunării, bunul părinte se-ndreptă spre grec. — Chiar v-a luat tot? — Ei, scârț! - răspunse zâmbind grecul. Un butoi cu halva mucegăită, altul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]