13,179 matches
-
E pariul pe care l-am făcut cu mine Însumi și Îmi recunosc venalitatea. Însă deja mi se spune Dumnezeu În județ, așa că Îi voi manipula pe toți, iar mașina propagandistică pe care o voi pune În mișcare va ridica minciuna la rang de virtute. Nu-mi pasă de ce se va alege de mine, dar un lucru e sigur: toți sunt atât de proști acolo sus, Încât adoră să fie mințiți. Fie ce-o fi, oricum, totul se va duce dracului
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
același, dar altfel îi bate frunt[e]a unui nenorocit, altfel unui fericit. Căci adevărul, creație a omului, e ca și el (ființa lui) efect a împregiurărilor. Ceea [ce] mie fericitului mi-e adevărat celui nefericit e neadevărat. Filozofia disperărei, minciună și adevăr, aceeași idee pe care-o desparte spațiul de ieri până azi. ["FILOZOFIA AU CĂZUT ÎN DISCREDIT... "] 2258 D-lor! Filozofia au căzut în discredit prin sărăcia ei relativă față cu bogăția tuturor fiicelor ei. Căci, dacă veți cerceta
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
limbe varii și multe, de poezie și arte, care de care mai originală în felul ei, de apărare cu animozitate asupra unor teorii și puncte, necrezute în fond de cei ce le susțin (d. es. drept, istorie, religiune ș. a. ), această minciună în aparență atât de frumoasă, în fond țesătura durerilor noastre, atât de strălucită în arătare, atât de cumplită în esența ei, va procura, ca fenomen, se-nțelege, căci nu mai implică voința și eșofare, multe ore de petrecere strănepoților noștri
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
voința, un motor orb și surd, care zdrobește sau e zdrobit, în fine această dinamică a puterilor soțiale, dezbrăcate de filozofii și politică, de formele, vorbele, pompele esterioare strălucite. Prin urmare, chiar în istorie ne interesează paradele ei, pompa, haina - minciuna - iară nu acea rădăcină întunecoasă a tuturor acestor nerozii: egoismul. {EminescuOpXV 37} ["O DINAMICĂ DE PUTERI... "] 2255 O dinamică de puteri este viața omenirei. Întrebarea-i dacă ea se mișcă rectiliniu *, în grupe de puteri ce se combat: stare de
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
forma sub care se anunță șarlatanii este în genere cea mai atrăgătoare, prin urmare e acolo mai frumoasă unde corpul e mai urât și nimic nu se înfrumusețază (beschoenigt) mai mult - și firește că și are trebuința - decât tocmai răul, minciuna, decadența - și nu e nici o cauză atât de rea care să nu găsească apărătorii ei firești. Ce loc joacă rațiunea în această privință nu mai e de trebuință s-o spunem. 79 {EminescuOpXV 80} [PENTRU O PRESĂ OBIECTIVĂ] 2258 fiindcă
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
luminii și egalitatea stupidă a întunericului. Scări de lumină, grade de temperatură e universul întreg. Și nu e condamnat numai a rămânea // pe * *** *** - părintele luminei, soarele, [î]l atrage înspre el. [2] Avem de combătut întunericul - Turan - sub formă de minciună, sub formă de invidie, sub formă de mișelie - noi Aryas, luminoșii. 320 {EminescuOpXV 321} ACUSTICĂ [PROPORȚIONALITATEA SUNETULUI] 2267 Nimeni no va nega că gravitațiunea pietrei așezate pe foile unui cimpoi produce sunet, nimeni că mărimea și durata acelui sunet stă
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
adevăruri * Infinit - progresiune ca atare finit - constante - raport[uri] constante între mișcare - raport constant între finit și infinit ["ADEVĂRURI FENOMENOLOGICE"] 2267 În orice caz o cerință a minții omenești este rațiunea infinită, deci sistemul, dar această cerință apriori * nu preface minciuna în adevăr, adevărul în minciună. Și tocmai Spinoza este omul destul de cutezant * pentru a o spune aceasta. Baruch Spinoza... Sapienti sat. Adevăr fenomenologic, dar și acesta trebuie să-și aibă rațiunea lui de a fi. Noi vedem așa*, dar desigur
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
finit - constante - raport[uri] constante între mișcare - raport constant între finit și infinit ["ADEVĂRURI FENOMENOLOGICE"] 2267 În orice caz o cerință a minții omenești este rațiunea infinită, deci sistemul, dar această cerință apriori * nu preface minciuna în adevăr, adevărul în minciună. Și tocmai Spinoza este omul destul de cutezant * pentru a o spune aceasta. Baruch Spinoza... Sapienti sat. Adevăr fenomenologic, dar și acesta trebuie să-și aibă rațiunea lui de a fi. Noi vedem așa*, dar desigur există. Adevăruri fenomenologice - cele mai multe - și
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
îmi comandă de-a nu spune decât atâta cât poate s-aducă pe-o ființă * la cunoștința de sine, la acea fulgurațiune intelectuală care să-l facă a-l vedea că degeaba invidia se zbate, degeaba răutatea se frământă, degeaba minciuna luptă, căci luptă în contra unei puteri constante, care există pururea, în contra lui Brahm, a adevărului. De-aceea i-am și spus cu ce-l prindem * imediat. I-am spus pornograf și plagiator. Nici n-am voit s-o probez măcar
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
certat mult dacă plăcerea consistă numai în forma și nu în cuprins. Secte: Estetica formei Estetica cuprinsului - Gehaltsaesthetik (Hegel) - forma (la Herbart). Orce estetic consistă singur pe o formă oarecare însă totuși nu, dacă se respinge adevărul. Ce-mi ajută minciuna în formă frumoasă? Este pentru simț o formă. Un adevărat op de arte, care nu reprezentează adevărul. Omnibus numeris să fie absolut. Neadevărul are o influință neestetică (Hegel, Vi[s]cher). Din adâncimea lucrurilor trebuie să rezulte ceva plin - adică
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
simțirilor și cuprinde notele acestora cele comune într-o înfățoșare universală, adică cuprinde (concipit) - de unde se nasc concepturi; sau hotărăște înfățoșările mijlocite una prin alta, și de nou le leagă laolaltă, adecă judecă de unde purced județele sau scoate adevărul sau minciună a unui sau a mai multor giudețuri dintr-unul sau mai multe județuri, adecă socoate, de unde se nasc socoatele - deci precum de trei feliuri este lucrarea minții, așa și mintea 566 {EminescuOpXV 567} cu trei numiri se deosebește, - adică când
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
Ică - copilăros de tot. Silli! Te iubesc. Ah! *** sfânt nume! înțeleaptă și nebună, crudă și dulce Ei, dragă mătușă. Că eu am fost cu tine, da' tu n-ai fost cu mine. Apoi măcar tot haide. Se-neca spuind la minciuni nu alta. Nu osos și aspru, ci format ca din marmură vânătă, un adevărat nas de ceară *. 1040 {EminescuOpXV 1041} COMENTARII {EminescuOpXV 1044} VOLUMUL VIII TEXTE DECEBAL (p. 41) Și de-l lovești, de te repezi asupră-i, De îi
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
ce mi-a fost de folos toată viața. Alți copii s-au deprins să nu facă nici un efort, să ocolească munca. Aceștia au învățat să fie leneși pentru totdeauna. Ca să supraviețuiască au trăit ca niște paraziți sau au recurs la minciună, la înșelătorie, furt. După o viață împovărată de muncă, de dificultăți am ajuns la concluzia că totul se învață, însăși viața, existența, de la naștere și până la sfârșit este o permanentă și complexă temă de învățare. Cine este mai dotat și
Parfum de spini by VASILE FETESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91814_a_92973]
-
în promisiunile frumoase; Nu cred în amabilitatea afectată, Și detest ostilitatea deghizată; Nu cred în laude amabile, Nici în acte caritabile. Mă îndoiesc, uneori, de prevederile vremii Și, mai adesea, de jurămintele Evei; Nu cred în ofertele electorale, Care-s minciuni și vorbe goale; Nu cred în zodii și în vrăjitoare, Nici în fericirea vieții viitoare. „Aristocratul” Cu maniere studiate Și falsă amabilitate, Cu artificiale zâmbete (Care aduc a rânjete), Îl întâlnești adesea, din păcate, Pentru că nu-i o raritate. Este
Parfum de spini by VASILE FETESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91814_a_92973]
-
de teatru moralizatoare. Consacrat ca cel mai popular poem satiric al epocii, cartea este însoțită de gravuri sugestive realizate în cea mai mare parte de Dürer. În Criticón, Baltazar Gracian descrie lumea ca o fațadă înșelătoare unde nu găsești decât minciună: “Toate merg pe dos (...), virtutea este prigonită, viciul, ridicat în slăvi, adevărul mut, minciuna cu trei limbi (...). Animalele se poartă ca oamenii, iar oamenii ca animalele, tinerii plâng iar babele râd; leii boncăluiesc, iar cerbii vânează”. De cele mai multe ori, nebunia
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
însoțită de gravuri sugestive realizate în cea mai mare parte de Dürer. În Criticón, Baltazar Gracian descrie lumea ca o fațadă înșelătoare unde nu găsești decât minciună: “Toate merg pe dos (...), virtutea este prigonită, viciul, ridicat în slăvi, adevărul mut, minciuna cu trei limbi (...). Animalele se poartă ca oamenii, iar oamenii ca animalele, tinerii plâng iar babele râd; leii boncăluiesc, iar cerbii vânează”. De cele mai multe ori, nebunia Renașterii stârnește râsul și, pentru obținerea acestui efect, artiștii și scriitorii acumulează detalii insolite
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
că mulți senatori și magistrați, de seara până a doua zi dimineață, plecaseră în exil. Romanilor uimiți li s-a spus că plecaseră din proprie inițiativă. Toată Roma a râs auzind istoria cu senatorii care se pedepseau singuri cu exilul. Minciuna fusese însă scornită ca să nu se știe câți și cât de importanți erau rebelii. Pe sora mea, ca să nu se mai vorbească despre ea, au surghiunit-o foarte departe, pe insula Trimerum, în Hadriaticum. Era însărcinată, iar fiul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
frecvente, cunoscute de întreaga Romă, relațiile cu soțiile prietenilor lui, care erau și prietenele ei, își organizase viața după cum îi convenea lui, îi fusese cea mai bună aliată, dar în nici un caz soție. În relația lor, l-a scutit de minciuni și pudoare. A discutat, a sugerat, a dat sfaturi, a insistat cu siguranța unei asexualități care o apăra de comparații, dezgust sau repudiere. A supravegheat și a evaluat, asemenea unei sultane, primejdia pe care o reprezentau femeile ce intrau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
de pitpalac, cîntecul e un „sgomot cît o muzicuță de tinichea”, iar „liliacul are un miros dulce de parfum prost... se repetă, devine plicticos, plicticos...”) și „Mirela“ - episod erotic „dramatic”, absurd-parodic - în nr. 3. Cel mai extravagant dintre toate este „Minciuni trăite“, un pretins manuscris găsit, cu „început” și „sfîrșit”, care deviază în elucubrații absurdiste. Leon Baconsky vede în el un simptom al „simbolismului în derivă”: „Fantezie plastică a rebours, deplină libertate în asocieri și combinații metaforice, spirit parodic susținut de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
au ignorat strămoșii și părinții noștri”. Lista de lecturi și audiții este elocventă: Baudelaire, Edgar Poe, Verlaine, Rimbaud, Mallarmé, Laforgue, Herédia, Samain, Villiers de l’Isle-Adam, Barbey d’Aurevilly, Rollinat, Moréas, Verhaeren, Zola, Maupassant, Flaubert, Max Nordau (cu Degenerescența și Minciunile convenționale), criticul impresionist Jules Lemaître și evoluționistul raționalist Ferdinand Brunetière, Georg Brandes și sociologul Charles Letourneau, criminalistul Cesare Lombroso, eseistul Thomas Carlyle (tradus în franceză), Nietzsche, pragmatistul american William James și polimorful Rémy de Gourmont, autorii ruși (Tolstoi, Dostoievski, Gorki
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
trăsături afine suprarealismului, așa cum grotescul coșmaresc trimite la poetica expresionismului; înaintea „autentiștilor” autohtoni (Camil Petrescu, Eliade, Sebastian). Paradisul suspinelor preia de la Gide convenția jurnalului găsit și comentat. Aceasta este însă parodiată, de fapt, răsturnată în ideea - antimimetică, manieristă... - potrivit căreia „minciuna” ficțiunii e mai prețioasă decît orice „adevăr” documental. Teatralitatea și stilizarea expresionistă caracterizează - nu mai puțin - nuvelele „Luntre și punte“ și „Cu inima’n cap“ (v. și analizele lui Ov.S. Crohmălniceanu din Literatura română și expresionismul), iar elementele de „magie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
vină au, de fapt, amândoi, că și-au manifestat, profundul sentiment, sincer,în fața întregii lumi de telespectatori? Nu e uman, să se fi petrecut, totul, cum s-a petrecut? Era mai bine, mai de acceptat, la umbra ipocriziei și a minciunii? Mai normal ar fi fost altfel? Nu, desigur! În asemenea caz, să se ia o măsură, cu ambii. Da. Cu ambii. Dar, o măsură umană, care să aibă la bază adevărul și cinstea eterne. Asta să aibă la bază, măsura
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
curgeau, după el, ca niște pârâiașe otrăvite. Sub formă de încrengătură, de țesătură, precum pânzele de păianjen. Sub motiv că prin tot ce întreprindea, trebuia să aibă și el un cât de cât profit, își ascundea, cu dibăcie, furturile. înșelătoriile. Minciunile. În ducerea în eroare a tuturor, cu scopul de a-și spori, continuu, avuțiile. După acte se numea Hanibal; după fapte i se dusese numele de Canibal. Unii știau asta, și făceau distincția cuvenită, alții nu. Cu toții,însă, acceptaseră ca
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
degeaba... Poveste tristă... Cică într-o dimineață, după ce se odihnise vreun sfert de secol și își făcuse de acum și exercițiile de înviorare, Dumnezeu Tatăl, a deschis audiența de zece minute, destinată păcătoșilor care mai trăiesc pe acest pământ de minciună, trădare, crimă și noroi. Primul introdus în cabinet de Sfântul Petru, (proaspăt întors și el dintr-un concediu fără plată petrecut cum se cade la Vatican), a fost un american. Acesta dorea să i se spună când SUA vor înceta
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
personal un fel de autodenunț. „Aveam deja informații, despre reținerea unor prieteni din PPE, în chestiunea accesului nostru în Schengen și am sperat că acest semnal va fi reținut.” spune acum dromaderul pedelist, încercând să se spele pe mâini, de minciuna pe care o spunea peste tot, cum că Ponta i ar instiga pe socialiștii europeni, (care sunt în opoziție în Parlamentul European), să blocheze accesul României la spațiul Schengen. Deci dragi români, se vede că beneficiem de măgărie fără limite
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]