11,916 matches
-
cinstea mea - spuse grecul. Abia dac-ați ciugulit câte ceva, ca vrăbiuțele. Fără ironii! - zise turcul. Vrăbiuță e mă-ta. Pe mine nu mă faci vrăbiuță. Te mai întreb o dată: cât costă? — Socotind și rachiul, doi galbeni - zise Georgios. — Mult - spuse turcul. Enorm. Doi galbeni pentru niște măsline și-o șuncă împuțită? Cum a fost șunca, băieți? - se-ntoarse șeful spre ieniceri. — Putea de trăsnea - răspunse cel fără un ochi. Abia am putut-o înghiți. — Păi vezi, meștere? - făcu turcul către Georgios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Mult - spuse turcul. Enorm. Doi galbeni pentru niște măsline și-o șuncă împuțită? Cum a fost șunca, băieți? - se-ntoarse șeful spre ieniceri. — Putea de trăsnea - răspunse cel fără un ochi. Abia am putut-o înghiți. — Păi vezi, meștere? - făcu turcul către Georgios. Și ceri doi galbeni? Vrei să iei pielea de pe noi? Unde te trezești? în Cipru? — Atunci spuneți dumneavoastră cât face și eu sunt mulțumit - zise Georgios. — Un galbân e bine? — E bine - răspunse grecul. — Ba nu e bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Georgios. Și ceri doi galbeni? Vrei să iei pielea de pe noi? Unde te trezești? în Cipru? — Atunci spuneți dumneavoastră cât face și eu sunt mulțumit - zise Georgios. — Un galbân e bine? — E bine - răspunse grecul. — Ba nu e bine - zise turcul - asta înseamnă că ești mulțumit și vrei să mă-nșeli. Cum adică? Eu vreau să-ți plătesc ca tot omu’ și matale ba ne faci cinste, ba ne faci vrăbiuțe... Păi mie îmi faci tu cinste mă, mie? - își arătă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
asta înseamnă că ești mulțumit și vrei să mă-nșeli. Cum adică? Eu vreau să-ți plătesc ca tot omu’ și matale ba ne faci cinste, ba ne faci vrăbiuțe... Păi mie îmi faci tu cinste mă, mie? - își arătă turcul pieptul. îți arăt eu imediat cinste... Jurnal de bord ai? — Am - făcu Georgios alb ca varul. Dă-l încoace - zise turcul - să-ți scriu eu câteva acolo, să vază toți ce bandit ești... Știi că la Sulina se controlează jurnalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
matale ba ne faci cinste, ba ne faci vrăbiuțe... Păi mie îmi faci tu cinste mă, mie? - își arătă turcul pieptul. îți arăt eu imediat cinste... Jurnal de bord ai? — Am - făcu Georgios alb ca varul. Dă-l încoace - zise turcul - să-ți scriu eu câteva acolo, să vază toți ce bandit ești... Știi că la Sulina se controlează jurnalele și dacă ai ceva de rău într-însul, o încurci. Știai? — Știam - tremura grecul - și v-aș ruga frumos, dacă se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
acolo, să vază toți ce bandit ești... Știi că la Sulina se controlează jurnalele și dacă ai ceva de rău într-însul, o încurci. Știai? — Știam - tremura grecul - și v-aș ruga frumos, dacă se poate, să nu... — Nimic! - făcu turcul. Adă jurnalul! Georgios intră în cabină și se întoarse cu jurnalul și-o călimară. — Pană-ai? - întrebă turcul. — N-am - răspunse grecul. A rupt-o un camarad de-al dumneavoastră, în amonte. — Am eu - răspunse ienicerul cel chior și scoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
de rău într-însul, o încurci. Știai? — Știam - tremura grecul - și v-aș ruga frumos, dacă se poate, să nu... — Nimic! - făcu turcul. Adă jurnalul! Georgios intră în cabină și se întoarse cu jurnalul și-o călimară. — Pană-ai? - întrebă turcul. — N-am - răspunse grecul. A rupt-o un camarad de-al dumneavoastră, în amonte. — Am eu - răspunse ienicerul cel chior și scoase de sub tunică o pană nou-nouță. — Ia dă-o-ncoace - făcu comandantul. Se uită la ea, o răsuci pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
cu schimbul, când stângul, când dreptul, așa încât nu te puteai împiedica să nu admiri acest somn de campanie, vigilent, pe care-l practicau de altfel și ceilalți trei ieniceri. Cu înfiorare, Metodiu, care stătea la proră, își spuse că până când turcii se vor dezobișnui să doarmă astfel, veghind mereu cu un ochi la ce se întâmplă în jur, va fi foarte greu să-i învingi și să dezmembrezi Imperiul Otoman. Observă că numai ienicerul cel chior părea mai obosit, deoarece era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Otoman. Observă că numai ienicerul cel chior părea mai obosit, deoarece era silit să țină tot timpul deschis ochiul sănătos și să doarmă numai cu ochiul lipsă, ceea ce, desigur, nu-l odihnea peste măsură. în plus, Metodiu mai observă că turcii ajunseră la o asemenea îndemânare în practicarea acestui somn de război sau somn de asediu, încât fixau cu privirea ochiului deschis un obiect sau o ființă și dacă obiectul sau ființa respectivă se mișca, se mișca și ochiul deschis, în timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
se sculă, se dezmorți puțin pe loc, își aranja ținuta, iataganul. Pe maluri se zărea forfota obișnuită într-un asemenea oraș la acel ceas al după-amiezii: perechi de spahii ieșiți la o plimbare, copii jucându-se de-a „au venit turcii”, călești de nobili mergând cu jalbe la stăpânire, negustori osmalâi strigând „kürtoș kolacsi!”, un taraf de lingurari atacând voios o vioaie melodie, o coadă la braga, zarzavagii, cafegii, borcanagii de iaurt și patrule. Chemați prin semne clare și imperioase cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
vei zice: frate turc, am nevoie de asta și asta, ajută-mă, iar eu voi răspunde, poftim, frate valah, ia și du-te. „Mira-m-aș!” gândi Metodiu, apoi spuse tare: — Să te-audă Domnul! — Rămâneți cu bine, mai zise turcul, și dacă veți avea cumva necazuri mai departe, să spuneți că sunteți prieteni cu Suleiman. Atât: prieteni cu Suleiman. Drum bun! Comandantul se îndepărtă. Pe vas urcă acum vameșul otoman, urmat de doi însoțitori. — Actele, ceru el. Georgios i le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
de-al dumneavoastră care-a văzut tot, a coborât adineauri, Suleiman. — Poți matale să fii prieten și cu tata, zise vameșul. Ori plătești galbenii ori, dacă nu poți plăti, te-ncărcăm noi. Cu ce? făcu înspăimântat Georgios. — Cu oi! răspunse turcul. Cu patruzeci de oi. Le duci până la Brăila și le dai unuia Mustafa, care te va aștepta acolo. — Și cu ce acte? - zise grecul. Pe actele mele scrie măsline, nu oi. — Nu-ți trebuie acte. Cui te controlează spui că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
episod mai slab....................................................... 31 Episodul 32: Răsăritul semilunii. La Stambul...................................32 Episodul 33: La viziriu......................................................................33 Episodul 34: Viziriul se mărturisește................................................. 35 * Inadvertență în text: sfecla a fost introdusă în Moldova după Revoluția de la 1848. * Inadvertență a viziriului. De fapt turcii au suferit la Lepanto o mare înfrângere. * Iacopone Benedetti da Todi (1236-1306î - poet minor italian, de inspirație populară. A dus o viață de penitență și și-a împărțit averea săracilor. Adesea, spre a-l tachina, spătarul Vulture îl striga pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
rând. Vorbeam Însă de Mana - satul exista, cel puțin ca nume, de pe timpul lui Petru I... - Un secol și ceva, nici măcar și-jumătate? - Nu vorbesc de Petru al Rușilor, țarul, lua-l-ar benga - din pricina lor ne-au Îngenuncheat definitiv Turcii și ne-au impus domni fanarioți! - Ușor, ușor, bătrâne, tată de logofăt... Dacă gândești istoria cu: „din pricină”, ajungi la Cain - dacă nu la Eva, „pricina” tuturor Începuturilor. Apoi nu uita că și noi avem ceva sânge fana’... - Voi, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
mai mare vânzător de țară din Întreaga noastră istorie - care nu duce lipsă de așa ceva! - Rămăsesem la Ștefan - care s-a Închinat... - Ți-am spus că așa era moda pe-atunci - s-a prefăcut că se-nchină și Polonezilor și Turcilor și Ungurilor - dar i-a bătut el pe toți? - Ce să zic... - Drept: pe rând, pe câte unul, cu ajutorul celorlalți... Da, bre, hătu-i ceara ei de is-to-ri-e! Dacă așa ne-a fost nouă datul... Să ne dăm cu ghinișorul, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
În documente Încă din a doua jumătate a secolului al XIV-lea (și, fiind o danie către mânăstire, exista de mai multă vreme), Mana a rezistat, renăscând din cenușa tuturor arderilor, a jafurilor, a trecerii tuturor „trecătorilor”: Tătari, Polonezi, Lituanieni, Turci, Suedezi, Cazaci, Ruși... Însă ceea ce nu izbutiseră focul și sabia năvălitorilor, ceea ce nu reușise armia rusească (cea care zicea că pornește războiul-sfânt Împotriva păgânilor, până la liberarea Țarigradului, dar se așeza cu nădejde În țările românești, prietene cică și uita să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
ajute, să te libereze, să te-nvețe, să-ți deie cămeșa de pe dânsul, azi, fiindcă ieri cămeșa ceea era a ta, pe tine... - Nu crezi că ne Îndepărtăm? - Ba ne cam, dar numai cât să se vadă mai bine. Austriacul, Turcul, Neamțul n-au pierdut niciodată vremea, explicând, justificându-se față de ocupat, cel mult ziceau: «Eu sunt mai tare și mai mare, eu am dreptate!» - punct. Dar Rusul n-ar mai fi paparus dacă, Înainte de a te păpa tot, nu te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
Întâmplă, nu? - apoi nu l-a hrâștit de la Moldovean, l-a primit, l-a căpătat ca pradă de război, că așa-i prada-de-război: aștepți ca Învinsul să ți-o ofere, pe tavă (și Îngenuncheat) - de la cine? Cine era Învinsul? - Bineînțeles, Turcul... - Bine-nțeles, Turcul! Bravo! Tu Îi zici: «Dar bine, măi Ivane, pământul ăsta e al nostru, românesc; oamenii pământului ăstuia sunt români, bre!; dacă Țara Moldovei nu era ea liberă-liberă, era numai vasală, nu ocupată de Turci, cum erau Grecia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
nu l-a hrâștit de la Moldovean, l-a primit, l-a căpătat ca pradă de război, că așa-i prada-de-război: aștepți ca Învinsul să ți-o ofere, pe tavă (și Îngenuncheat) - de la cine? Cine era Învinsul? - Bineînțeles, Turcul... - Bine-nțeles, Turcul! Bravo! Tu Îi zici: «Dar bine, măi Ivane, pământul ăsta e al nostru, românesc; oamenii pământului ăstuia sunt români, bre!; dacă Țara Moldovei nu era ea liberă-liberă, era numai vasală, nu ocupată de Turci, cum erau Grecia, Albania, Bulgaria, Serbia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
era Învinsul? - Bineînțeles, Turcul... - Bine-nțeles, Turcul! Bravo! Tu Îi zici: «Dar bine, măi Ivane, pământul ăsta e al nostru, românesc; oamenii pământului ăstuia sunt români, bre!; dacă Țara Moldovei nu era ea liberă-liberă, era numai vasală, nu ocupată de Turci, cum erau Grecia, Albania, Bulgaria, Serbia, Ungaria, o vreme... Și de data asta ai venit la mine ca ocrotitor al meu; și de data asta mi te-ai așezat ca la tine-acasă, mi te-ai tolănit pe Întreg pământul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
mă storci, Îmi cotrobăi prin hambare și prin buzunare, prin ocol și chiar pe sub țol - Îi dai nas lui Ivan?, ți se suie pe... pe unde simte că e hazaikă... Și, după ce se-ntâmplă să-l bați pe dușmanul nostru, Turcul, pe mine mă vămuiești? De la mine, aliat, prieten iei pradă de război? Mie-mi iei jumătate de țară, nerușinatule, porcule de câine...? - Simțită... interpelare. Ce răspunde Ivan? - Ivan? «Tătucă, frățioare, prieten scump, alinare a sufletului meu zbuciumat și viscolit - dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
mie a Început să-mi sângere inima de durere...Vrasăzică eu mă străduiesc, În numele lui Hristos (și dă-i, trei crucioaie, din creștet până-ntre picioare, de-ai zice că desenează o troiță...) să te scap de sub jugul blăstămatului de Turc păgân și tu, nerecunoscător ce ești...» - și plânge Ivan, plânge cu lacrămi cât pearja... Tu, moldovean-cap-de-bou-omenos, te simți nu-știu-cum, că l-ai nedreptățit, l-ai obijduit, l-a ocărât pe creștin... Și te pomenești cerându-i iertare, tu lui, rugându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
că ăsta-i adevărul, faptu-i fapt și raptu-i rapt! Nu te mai lași Îmbrobodit: «Te-ai ostenit, Ivane, dar nu de dragul meu, nici de-al Bulgarilor - ci de-al Constantinopolului, ăsta-i visul tău, rusesc: Țarigradul, nu creștinătatea nerușilor de sub Turci! De mai bine de un veac voi doi vă tot bateți, vă chișcați, vă Îmbrânciți, vă dați pumni și picioare pe sub bancă - dar numai pe pământurile noastre, ale nenorociților pe care te lauzi că-i scapi tu de jugul păgânului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
pe care noi, Rușii l-am cucerit de la păgânul Turc, stropindu-l cu sânge de-al nostru, roșu, rusesc... Pe drept se cheamă Bessarabia fiindcă noi, Rușii i-am alungat cu sabia pe Arabi - așa le mai zicem noi păgânilor Turci și Tătari... După ce n-a mai rămas picior de... ăsta... Arab, i-am zis ținutului cum se cuvenea, adică: Bez-Arabia - cum ar veni În limba voastră, maldaviniasc’: Fără-Arabi(a)...” Ei, ce zici? - Ce să zic?, zic. De unde-ai scos teoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
-i explice, să-i facă un desen au stat de vorbă, atunci, prietenește ba chiar frățește... - Mai scurt și la obiect! - Mai scurt: Deci, Rusul răspunde: «Ziceam că tu, Moldovan, ești oaia - se și pălește: Mioriță lae, lae bucălae... -; că Turcul este lupul. Buuun... Fiara sălbatică de lup a-Înhățat-o pe biata oaie, a-nghițit-o pe jumătate, cea cu buci, de unde: bucălaia - Însă prin cealaltă, cea cu doar bucca (de aici: buciumul ciobanului cu pricina), oaia behăie, zbiară, buciumă, cere ajutor - de la cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]