11,108 matches
-
martor" în seria respectivă, ca reflectare - chiar dacă parodică, poate cu atât mai interesant - a unor topoï medievali ai imaginarului (de ordin istoric, politic, legendar și simbolic, social și cultural). Vezi și Manolescu 135-48. 17 Pentru ritualul occidental, vezi Le Goff "Ritualul simbolic al vasalității". Pentru un alt ev mediu. Vol. 2. 175-54. 18 Imaginarul morții este reprezentat în modelul general medieval în mai multe "secțiuni", atât prin anti-modele, în schema rolurilor, cât și la nivelul imaginarului cronotopic. 19 Câteva fragmente din
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
Câteva întrebări simple pot fi utile în realizarea acestei evaluări (346): a. Eliberarea emoŃională. Pentru mulŃi fumători Ńigările reprezintă o modalitate de eliminare a stărilor negative, precum enervarea, frustrarea sau plictiseala. Dumneavoastră vă simŃiŃi eliberat de astfel de stări? b. Ritualurile. Pentru mulŃi fumători este o plăcere ritualul deschiderii unui pachet de Ńigări sau al aprinderii acestora. Dumneavoastră ce simŃiŃi în acest sens? 94 c. Răsplata simŃurilor. MulŃi fumători simt o plăcere în a Ńine o Ńigară între degete sau în
Mic ghid al practicianului FUMATUL by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1684_a_2997]
-
realizarea acestei evaluări (346): a. Eliberarea emoŃională. Pentru mulŃi fumători Ńigările reprezintă o modalitate de eliminare a stărilor negative, precum enervarea, frustrarea sau plictiseala. Dumneavoastră vă simŃiŃi eliberat de astfel de stări? b. Ritualurile. Pentru mulŃi fumători este o plăcere ritualul deschiderii unui pachet de Ńigări sau al aprinderii acestora. Dumneavoastră ce simŃiŃi în acest sens? 94 c. Răsplata simŃurilor. MulŃi fumători simt o plăcere în a Ńine o Ńigară între degete sau în a o “pufăi”. Cum vi se pare
Mic ghid al practicianului FUMATUL by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1684_a_2997]
-
fiind înfățișat nu ca un epicureic, răsfățându-se într-un regim de confortabilă luminozitate, ci ca o fire încercată de neliniști și exasperări ascunse, un poet trăind adevărate „drame ale creației”, pe care caută să le depășească printr-un subtil „ritual” de provocare a Muzei. De o acribie fără cusur și contând pe un exersat fler detectivistic, D. s-a afirmat ca un editor pe care se poate conta. Toaleta filologică a textelor pe care le îngrijește este ireproșabilă, de remarcat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286920_a_288249]
-
provinciei Piemonte, ar fi remarcat: „Am construit Italia, acum trebuie să producem italieni”13. Fiecare stat-națiune În era modernă a creat un mit originar, complet, cu eroi și eroine proprii și momente de grea Încercare din trecut, adeseori reiterate prin ritualuri elaborate. Într-o lume seculară din ce În ce mai nemulțumită, statul-națiune trebuia să creeze o imagine puternică a unui popor care Împărțea un trecut nobil și era destinat pentru măreție În viitor. În același timp, statul-națiune trebuia să creeze o viziune utopică suficient
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și a căror activitate, cel mai adesea, transcende frontierele naționale către procupări universale. În al treilea rând, avem de-a face cu numeroase organizații care reprezintă interesele culturilor locale și ale subgrupurilor etnice, al căror scop este să mențină tradițiile, ritualurile și valorile lor și să reprezinte acestora atât pe plan domestic, cât și internațional, pentru a asigura supraviețuirea și dezvoltarea lor. Mișcarea pentru drepturile cetățenești, mișcarea ambientală, mișcarea pentru drepturile femeii, mișcarea pentru drepturile umane, campaniile pentru cei săraci, mișcarea
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
cu altele. Aceasta deoarece primele reprezintă interesele globale ale indivizilor liberi, În timp ce grupurile etnice sunt preocupate față de interesele mai tradiționale ale comunității. De exemplu, anumite grupuri culturale din Africa practică Încă mutilarea genitală a femeilor, considerând-o a fi un ritual de trecere la maturitate. Grupurile de femei din țările dezvoltate și din Lumea a Treia au Încercat să oprească această practică, pretinzând că violează dreptul uman fundamental al femeii de a-și controla propriul corp. Ele acuză că practica este
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
oferit alienatului un climat pe măsura mentalității sale și în spiritul societății timpului. În acest spirit, mănăstirile au asigurat mai întâi o asistență de tip psihoterapeutic, fără îndoială utilă, întrucât era conformă psihologiei bolnavului. Această terapie consta din "cetiri", rugăciuni, ritualuri de închinăciune etc., care continuau, sub o formă ușor schimbată, conținutul descântecelor necreștine de mai înainte. Avem însă dovezi că bolnavii alienați găseau la mănăstiri chiar adăpost. Această acțiune de asistență ambulatorie, dar și stabilă, la început a fost probabil
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
delegat al comitetului de bloc își făcuse apariția ca să-l felicite pe Mihai (totul se află, totul se știe în această lume închisă și strict supravegheată) și, cu acea ocazie, îi chemase, într-un imperturbabil limbaj de lemn, la obștescul ritual de muncă patriotică. Voluntară însă într-un oximoron de esență colectivistă cam obligatorie. Nu de alta, dar individul, tentat de savorile libertății, să nu-șui piardă reflexele gregare. După loviturile în pereți, bocănituri în ușă. În prag, un grupă de patru
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
și nu răspunzi, să pot intra..., să văd dacă n-ai pățit ceva... Ai uitat? Gh. P. unu: (cred că spune că-s ramolit...) Da..., așa..., uitasem... Da atunci de ce-ai mai sunat la ușă? Gh. P. doi: De dragul ritualului... Și cînd îți spun că uiți, te uiți chiorîș...! Uiți, asta e și gata...; nu-i cea mai mare nenorocire, să uiți..., ba chiar e mai bine să uiți..., mai ales cînd uiți ceea ce vrei să uiți... Gh. P. unu
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
contradictorii și ambigue ale teoreticienilor și filozofilor din primele secole ale creștinismului în fața muzicii, uneori instrument al demonului, izvor de corupție, alteori puternic mijloc de elevație spirituală și imagine a armoniei divine. Interesul viu al societății pentru muzică (sărbători, banchete, ritualuri funebre ...) i-a determinat pe părinții bisericii să aprofundeze și să găsească fundamente raționale și spirituale pentru a justifica uzul ei, ceea ce a dus la o vigilență uneori moderată, alteori polemică. Preocuparea celebrativă și etică orientează discursul patristic, în general
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
baza actului de cult; - textele motetelor trebuiau să fie luate din Scriptură, din tradiția liturgică și din operele Sfinților Părinți ai bisericii, inclusiv Sf. Toma de Aquino, pentru textele euharistice; - muzica trebuia să fie adecvată textului și să corespundă momentului ritual și nu invers, cum se întâmpla în teatru: „Melodiile din teatru sunt astfel compuse, încât publicul prezent să se delecteze, să se bucure de artificiile muzicii, să tresalte din cauza melodiei și a muzicii însăși; însă, fără a percepe, de cele mai multe
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
folosește orice ocazie pentru a merge la biserică, îi încurajează și pe ceilalți să participe duminica la Sf. Liturghie; 2-3: participă o dată pe lună la Sf. Liturghie, manifestând un interes mediu; 3-4: merge foarte rar la biserică, participând absent, neînțelegând ritualul religios; 4-5: nu merge niciodată la biserică, refuză aceste tipuri de activități. CONCLUZII Aplecându-mă asupra acestei teme și asupra aspectelor practice pe care le implică, am avut bucuria unei incursiuni în timp și anume în vremea copilăriei mele când
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
și încrederea în momentele cele mai incerte. Interpretarea sa era sugerată de un fapt curios: populația unei insule din Pacific se caracterizează printr-o distribuție curios de inegală a activităților religioase. Dacă pescuitul era acompaniat de o largă varietate de ritualuri magico-religioase, agricultura era aproape lipsită de asemenea practici. Explicația, sugerează Malinowski, provine din diferența în ceea ce privește riscul, incertitudinea, amenințarea cu care cele două activități sunt asociate. Dacă agricultura, în condițiile acelei insule, era în general neproblematică, succesul ei fiind automat asigurat
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
este de a marca afectiv importanța unor momente sociale (nașterea, căsătoria, moartea, primirea adolescentului în comunitatea maturilor), asociindu-le pentru aceasta cu un înalt nivel de anxietate. În aceste situații, religia nu este reductor, ci generator de anxietate. Astfel, funcția ritualurilor de trecere (de la copilărie la maturitate, de exemplu) este de a asigura desprinderea afectivă de vechiul statut social de copil și integrarea eficace în noul statut de matur. Karl Marx și Friedrich Engels (1958) propun o altă explicație funcțională a
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
a sistemului sau, dimpotrivă, o împiedică. A determina deci funcția unui element înseamnă a specifica punctele în care consecințele acestuia afectează într-un fel sau altul sistemul luat drept cadru de referință. Căsătoria exogamă contribuie la creșterea solidarității sociale. Un ritual religios reduce anxietatea colectivă într-o situație de amenințare și incertitudine în care nu există posibilități efective de reducere a ei și de restabilire a unui echilibru psihologic necesar. Funcțiile (consecințele funcționale) ale unui element pentru sistem (mai precis pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
funcțională finală - pregătirea mai bună în vederea apărării-, ci de funcția laterală a integrării sociale a tineretului. Ea ar putea fichiardisfuncțională pentru pregătirea militară propriu-zisă; sau poate fi neutră funcțional în această privință. Unele dintre dansurile populare au fost la origine ritualuri magico-religioase. Treptat, ele și-au pierdut complet funcția originară, dezvoltând ca funcție finală fosta lor funcție secundară, laterală - manifestarea artistică. Distincția funcții finale/laterale nu trebuie confundată cu distincția funcții intenționate/neintenționate. O funcție intenționată, fie ea finală sau laterală
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
nu sunt totdeauna date distinct în experiența comună. Apare de aceea problema delimitării lor. Există sisteme date cu claritate în experiența comună ca entități ale căror granițe sunt evidente înainte și independent de orice analiză: o întreprindere, o familie, un ritual. În acest caz, analiza funcțională caută să identifice atât funcțiile pe care acestea le au de îndeplinit ca elemente ale unor sisteme mai largi, cât și organizarea lor internă, componentele lor. Analiza sociologică nu se poate mulțumi însă numai cu
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
în aproape, prin contribuții multiple, adesea întinse pe multe generații (sistemele politice, juridice, religioase, morale). Există multe situații în care un element nu este construit de către respectivul sistem, ci preluat și modificat în raport cu propriile nevoi - preluarea, de exemplu, a unor ritualuri magice și utilizarea lor ca moduri de manifestare strict artistică și festiv-sărbătorească (obiceiurile religioase, colindele etc.). Sunt fenomene care apar ca simplu produs, efect al unor procese sociale exterioare, dar față de care diferitele sisteme sociale reacționează, caută să le suprime
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
fiind realizat prin acțiunile colectivității. În condițiile în care el nu mai are nici o funcție, nu mai există nici o rațiune pentru care colectivitatea să fie dispusă să mai cheltuiască din energia sa, din resursele sale pentru perpetuarea respectivului fenomen. Un ritual magic care nu mai „funcționează” sau o instituție ce nu mai satisface nici o cerință funcțională vor tinde, prin urmare, să dispară. Iluzia că există multe „supraviețuiri” se datorează mai mult faptului că există multe situații în care anumite configurații sociale
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
tradiționale indiene la cerințele societății moderne. Max Weber nu a luat în considerare tocmai un asemenea proces, fapt care l-a dus la o predicție falsă. Adaptările pe care religia tradițională le-a suferit sunt de tipul: o serie de ritualuri mari consumatoare de timp au fost simplificate; multe atribuții religioase care reveneau bărbatului, oficiate în cadrul familiei și care ocupau mult timp, au fost delegate fie membrilor familiei (soției, în primul rând), fie unor persoane specializate din sistemul religios. Efecte structurale
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
în organizații o reprezintă pozițiile a căror funcție o constituie reducerea incertitudinii. Teoria lui Michel Crozier (1964) a birocrației se fundează tocmai pe invocarea unui asemenea factor de tip cognitiv. Pentru a explica caracteristicile tipice ale modelului birocratic (rigiditatea și ritualul, printre altele), Crozier recurge laexaminarea tipului de raționalitate ca una dintre sursele cele mai importante. Când problemele de soluționat sunt mult prea dificile, apare o tendință de evadare din realitate, caracteristică esențială a modelului birocratic. Centralizarea accentuată și crearea de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
societățile dinamice creează interesul pentru timp din două motive relativ distincte: a) Evenimentul capătă un profil unic, impredictibil, fiind modelat de o mulțime de factori, inclusiv de subiectivitatea umană. Un război purtat de două comunități arhaice are în el ceva „ritual”, repetabil. Războiul grecilor cu perșii este un eveniment unic, irepetabil. Descrierea stărilor succesive în timp aduce o informație nouă. b) Evenimentul capătă un rol cauzativ în evoluția viitoare a societății. Un război,de pildă, poate fi un eveniment responsabil (evident
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Toate acestea fiind umane, sunt structural incerte și deci contestabile. Să luăm un exemplu: înțeleptul indian tradițional. Înțelepciunea sa nu era considerată a fi în primul rând rezultatul cunoașterii și experienței, ci al ascezei, al unei inițieri speciale realizate prin ritualuri religioase și care pot oferi infinit mai mult decât experiența comună. Pe lângă fundamentul religios, charisma face apel adesea și la capacități decizionale extraraționale care nu pot fi contestate cognitiv: intuiție, inspirație. Nepresupunând prelucrări raționale de informații după reguli explicite care
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
la asediul cetății Ovár (1566). Ofensiva religioasă pe care o susține de O. împotriva Reformei s-a orientat spre o renaștere a catolicismului prin dezbateri doctrinare în sinoadele diecezane pe care le-a organizat. A lansat el însuși cărți de ritual catolic și pastorale pentru preoți. În același timp are merite incontestabile în restructurarea învățământului de toate gradele, până la cel universitar, la Tyrnavia (Trnava) (1566), inițiativele sale abordând și studiile clasice, și educația estetică (muzica, declamația). Reformele profunde pe care le
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288517_a_289846]