11,725 matches
-
podeaua de lemn șubredă avea o gaură tăiată, fără nici un pic de respect pentru romantism, chiar în formă de... inimă! Jan se așeză, îmbrăcat, pe tronul de porțelan, să încerce din plin noua senzație.“ Pe acest ton (era să scriu „tron“!), de un sarcasm prozaic, este scrisă întreaga carte. Există și unele momente de literatură autentică, dar după fiecare din ele autorul trage apa. Dezinvoltura de om greoi Eugen Cioclea este un om serios. A studiat matematica la Universitatea „M. Lomonosov
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
nord. Erina Îl adusese, chiar În acea dimineață, la Suceava. După sfatul de taină cu voievodul, Oană avea să se Întâlnească cu tatăl Erinei. Apoi toți boierii, de rang mare sau mic, aveau să fie primiți de măria sa, În Sala tronului. Iar mai târziu aveau să fie primiți răzeșii și câteva din femeile pornite În bejenie. Domnitorul voise ca zilele care Îl mai despart de plecarea spre Vaslui să fie pline de Întâlniri cu oameni de toate felurile. Să fie văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
că Îl văzuseră pe măria sa. Lumea se aduna să asculte. La Început, nimeni nu crezuse. Dar cei ce soseau se Împrăștiau printre pribegi și povesteau același lucru. Îl văzuseră pe măria sa. Și nu doar atât. Măria sa Îi chemase În sala tronului, unde se aflau cei mai mari căpitani ai Moldovei. Acolo, voievodul le vorbise lor, femeilor și bătrânilor, celor care nu crezuseră că se vor Învrednici de o asemenea cinste câte zile or avea. Și le spusese că retragerea lor nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pentru fiecare copil sărman fugit din calea urgiei și că Domnul nostru Iisus Christos se va naște de Crăciun, chiar și În satele triste ale acestei țări frumoase. La aceste cuvinte, femeile izbucniseră În plâns, iar bătrânii Îngenuncheaseră. În sala tronului se făcuse liniște. Iar voievodul Îi binecuvântase și le dăruise pâini calde și burdufuri cu apă proaspătă. Și oamenii reveneau de la cetate povestind toate acestea și Încă ceva. Cu istețimea lor de țărani mult Încercați de-a lungul vremilor, Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
creștea. Sosiseră toți marii boieri, fuseseră chemați ambasadorii, curieri așteptau cu caii Înșeuați să plece spre Buda, Cracovia, Veneția, și Roma. Domnitorul o avea În dreapta pe Doamna Maria, iar conducătorii armatei, cu săbiile la centură, se Înșirau În stânga și În dreapta tronului, În formă de semicerc. Adunarea dura deja de o oră. Fuseseră anunțate hotărârile voievodului În urma bătăliei de la Vaslui. O parte din boieri fuseseră ridicați În rang. Mulți țărani care luptaseră În corurile de pedestrime fuseseră Împroprietăriți cu pământ, devenind răzeși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de la Vaslui, despre care se vorbește În toate cancelariile Europei! spuse solul. Dar se Îndreaptă spre vechiul său prieten din copilărie, Ștefan Mușatin, cu gânduri de alianță și de ajutorare În caz de primejdie. - Regretă? spuse Ștefan, ridicându-se din tron. Regretă? Vechiul său prieten? A pierdut bătălia din Silezia pentru stăpânirea Austriei și acuma vrea pace În flancul carpatic? Promite ajutor? - Intențiile majestății sale sunt nobile și sincere, spuse căpitanul Jiskra. - Te cunosc și te respect, căpitane! Dar În Matei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
oprească otomanii la Dunăre. Un murmur traversă sala la auzul acestei vești. Vlad Dracula, zis Țepeș, revenit În scaunul de la Târgoviște! Se pare că, după Vaslui, se petrecea o a doua minune! Ștefan se potoli, așezându-se din nou În tron. - Mai mult, adăugă solul, voievodul Vlad a fost deja scos din temniță și, În acest moment, se află În palatul regal de la Buda. Nu ca prizonier, ci ca oaspete. - Apreciez comportarea lui Matei, spuse Ștefan, cu un glas mai domol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Cere bani. - Știu și asta. Dar am nevoie de armata lui. Și, mai ales, am nevoie de tine la Târgoviște. -Va veni și clipa aceea. Acum trebuie să adun forțe aici, În Transilvania. Să-l alung pe Basarab Laiotă de pe tron. Să organizez lupta Împotriva Imperiului Otoman. - Dă-mi un semn și sunt alături de tine. - E datoria lui Matei. Trebuie să-și spele rușinea de a mă fi ținut prizonier. Ștefan ridică privirea spre vărul său, gînditor. - Nu te-ai schimbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
misiunea. Unii dintre voi vor supraveghea Cuceritorii, alții vor afla date despre pregătirile de război. Toate informațiile sunt vitale pentru organizarea apărării Moldovei. Alexandru Înțelese acum că nu doar buna administrare și vitejia au făcut ca Ștefan să reziste pe tron deja vreme de optsprezece ani, ci și o rețea inteligentă de informații. Voievodul știa zi de zi tot ce se petrecea important În țările care Îl puteau amenința. Bătăliile lui nu erau doar cele de pe câmpul de luptă, ci se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
capului și se grăbesc spre palat. - Să mergem... Îi spuse apoi lui Angelo, care urmărise totul fără să spună nimic. Avem multe de vorbit. Cei doi salutară garda moldoveană și linia căpitanilor italieni, apoi urcară scările care dădeau spre sala tronului și spre spătăria mică. În urma lor, străjile Încrucișară halebardele. Era o convorbire la care nimeni nu avea acces. 5 mai 1476, Albești, Moldova Mitruț deschise ușa cu sfială. Înainte de a pleca să scoată herghelia pe pajiștea de pe malul Jijiei, domnița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Dacă oștile voievodului nu puteau opri năpasta, Încă o dată, Albeștii aveau să ardă din temelii. 15 mai 1476, Cetatea de Scaun a Sucevei Primirea solilor Începu aparent În nota obișnuită. Doar opt soli primiseră Încuviințarea de a intra În Sala tronului, ceilalți doisprezece rămânând pe culoar, sub supravegherea străjerilor. Obiceiul de a trimite solii numeroase era al sultanilor și al marilor hani tătari. Solia sosită la Suceava În 12 mai și primită abia trei zile mai târziu era a sultanului Mahomed
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
cădeau reci și grele În sala În care, vreme de nouăsprezece ani, voievodul hotarâse strategii de apărare, construcții și Întăriri de cetăți, ridicări de mânăstiri, dăduse Învoiri comerciale, iertase prizonieri de război sau ucisese cu mâna lui boieri trădători. Sala tronului din Cetatea Sucevei nu auzise, până atunci, cereri precum acelea ale sultanului Mahomed. - Și mai poftește luminăția sa, stăpânul lumii de la deșerturile Asiei până În inima Europei, ca voievodul Ștefan să plătească haraciul cuvenit Împărăției pe trei ani Înainte și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
executați. Ca semn al puterii și Înduplecării sale către pace, luminăția sa acceptă ca fiul voievodului Ștefan, pe numele său Alexandru Mușatin, să fie trimis la Istanbul pentru a Învăța cele trebuitoare unui viitor domnitor așezat de Înalta Poartă pe tronul Sucevei atunci când părintele său nu va mai fi. Iar aceasta va fi pecetea credinței lui Ștefan față de neînvinsul imperiu al Semilunii! Solul Împături sulul de pergament, așteptând răspunsul. Boierii adunați În Sfatul domnesc Își țineau răsuflarea. Lângă tronul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Poartă pe tronul Sucevei atunci când părintele său nu va mai fi. Iar aceasta va fi pecetea credinței lui Ștefan față de neînvinsul imperiu al Semilunii! Solul Împături sulul de pergament, așteptând răspunsul. Boierii adunați În Sfatul domnesc Își țineau răsuflarea. Lângă tronul pe care era așezat domnitorul, căpitanul Pietro privea nemișcat, cu mâna pe mânerul sabiei. El ținea În continuare locul căpitanului Oană, care sosise la Suceava, dar nu-și putuse relua, Încă, Îndatoririle de comandant al flancului de est al Ordinului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
și spuneți-i că mesajul meu este cel pe care l-ați văzut. Solii se retrase de-a-ndărătelea, ducând mâinile la frunte, la buze și la piept, după tradiția islamică. Nici unul din ei nu rosti vreun cuvânt. În urma lor, ușile Sălii tronului se Închiseră aproape fără zgomot. - Vreau ultimele vești! spuse Ștefan, sec. Mai Întâi despre Mahomed. Logofătul Toma Cânde Întârzie să ia cuvântul. Era fascinat de ușurința cu care voievodul putea trece de la umor la omor ca și cum totul ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
are o acuitate a replicii pe care nu era bine să o provoci prea insistent. Se simți o clipă apăsat de inteligența iute și de privirea scormonitoare a domnitorului. Dar acea apăsare avea partea ei de admirație. Ștefan rezista pe tron de nouăsprezece ani tocmai datorită acelei inteligențe neobișnuite și a darului său de a obține și de a folosi informațiile. Și, poate, datorită unei frumoase nebunii care Îl făcea să se opună unor forțe care Îl covârșeau fizic, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
urgentă. După miezul nopții, Sfatul se Încheie cu unica hotărâre care putea fi luată În condițiile În care spre Moldova mărșăluia deja o armată de aproape două sute de mii de oameni. Ridicarea țării la luptă. Domnitorul se retrase din Sala tronului făcându-i căpitanului Pietro un semn discret. Străbătu culoarul lung de la parter, luminat de făclii puse din trei În trei pași și păzit de halebardierii spătarului Mihail, urcă treptele care duceau spre camerele voievodale și intră În cabinetul său de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
și că singurul ei sprijin pe lume este tatăl ei, care nu avea voie să Îmbătrânească, și, mai ales, să moară. De când noul și tânărul voievod al Moldovei, Ștefan, fiul lui Bogdan și nepotul lui Alexandru cel Bun, Își cucerise tronul cu puterea sabiei și se ridicase Împotriva marilor puteri ale lumii, atunci când acestea năzuiseră să Îngenuncheze țara. Îi fusese teamă mereu că această clipă va sosi. Și iată că ea sosea, implacabil, ca pecetea unui destin. Știa. Știa asta de când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
la Valea Albă, biruise. Soseau, rând pe rând, corpuri de spahii și de ieniceri trimise să asigure spatele sultanului, În vreme ce el urca spre Suceava. Prizonierii aveau să fie duși, și ei, la Suceava. Sultanul Îi va interoga personal, În Sala tronului. Până atunci, Însă, urdia avea voie să petreacă vreme de trei zile. Era marea victorie. După optsprezece ani de domnie, Ștefan era Învins. Iar Mahomed Își meritase numele de Fatih. Cuceritorul. Din crâmpeie de discuții, din laude și strigăte, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
rumorile spuneau că participase la uciderea lui Vlad Dracul, tatăl lui Vlad. Nu. Nu fusese o singurătate adevărată nici aceea. Singurătatea adevărată fusese doar În sufletul lui. Singurătatea fusese, atunci, o formă a așteptării. Aștepta ocazia de a lupta pentru tronul Moldovei. Așa cum Vlad aștepta ocazia de a lupta pentru tronul Țării Românești. Vlad avusese primul șansa de a urca pe tron. La doar câteva luni Îl ajutase cu oaste pe el, Ștefan, să treacă munții și să câștige bătăliile de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
lui Vlad. Nu. Nu fusese o singurătate adevărată nici aceea. Singurătatea adevărată fusese doar În sufletul lui. Singurătatea fusese, atunci, o formă a așteptării. Aștepta ocazia de a lupta pentru tronul Moldovei. Așa cum Vlad aștepta ocazia de a lupta pentru tronul Țării Românești. Vlad avusese primul șansa de a urca pe tron. La doar câteva luni Îl ajutase cu oaste pe el, Ștefan, să treacă munții și să câștige bătăliile de pe Valea Siretului. Nu. Unica singurătate adevărată era acum. Când totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
adevărată fusese doar În sufletul lui. Singurătatea fusese, atunci, o formă a așteptării. Aștepta ocazia de a lupta pentru tronul Moldovei. Așa cum Vlad aștepta ocazia de a lupta pentru tronul Țării Românești. Vlad avusese primul șansa de a urca pe tron. La doar câteva luni Îl ajutase cu oaste pe el, Ștefan, să treacă munții și să câștige bătăliile de pe Valea Siretului. Nu. Unica singurătate adevărată era acum. Când totul era pierdut. Unde greșise? Poate greșise atunci când hotărâse că poate păstra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
eliminat de Iancu. Cel pe care Apărătorii nu l-au ajutat cu nimic. - De ce ne-ar ajuta el, acum? - Pe noi nu ne-ar ajuta. Dar pe vărul lui, Ștefan, da. El l-a adus peste munți, ca să-și câștige tronul, acum optsprezece ani. Tot el ar putea să scoată sabia Împotriva lui Mahomed. - Cu ce armată? - Cu ce ar găsi prin Transilvania. Să nu uităm că În Transilvania trăiesc tot români, ca el și ca Ștefan. Și că, pentru transilvăneni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
spună. E prea mândru. Poate că voia ca tu să trăiești două vieți, să fii faimos de două ori, o dată pentru tine și o dată pentru fratele tău... - Măria ta se mai Înseninează, bag eu de seamă. Există viață și În afara tronului, a bătăliilor, a jocurilor de putere. Poate că măria ta va descoperi, acum, această viață. Formele și culorile ei. - Poate. - Poate că nimic nu e Întâmplător. Poate că Valea Albă e o lecție de umilință. ȘI poate că singurătățile astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Voievodul duse cornul la buze. Un sunet prelung, trist, Înfioră pădurile. - E bine. - Pentru Început... completă, Încet, Alexandru. - Acum sună semnalul tău. - Semnalul meu? - Semnalul care trece din cetate În cetate și din deal În deal atunci cînd tu, din tronul tău, poruncești adunarea oastei pentru apărarea țării. - „Ridicați-vă, voievodul vostru vă cheamă la luptă... ” - Acela. Trezește-te. Nu mai sta pe gânduri. Sună. Ștefan duse din nou cornul la gură și suflă, cu putere, cele cinci sunete câte trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]