2,740 matches
-
de genunchi. Fiindcă au pe limbă un fel de țepi foarte lungi și ascuțiți: când vor să atace, doboară prada și o calcă cu genunchii vătămând-o apoi cu limba. Au capul asemeni cu cel al mistrețului și îl țin întruna aplecat în pământ; le place mult să se scalde în mocirlă și glod. E un animal hidos la înfățișare; nu e deloc așa cum spunem și povestim despre el în țările noastre: că e o vietate care își așează capul numai
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
lespedea fierbinte, mergem înainte, suntem jnepii. Strâmbi, chirciți, târâș pe brânci, pe coastă, trebuie să biruim genunea; Nu ne temem câte râpi ne-adastă, n-auzim cum mormăie furtuna, știm atât, că mergem sus pe creastă. Suntem jnepii și urcăm întruna. Râd de-mpleticita noastră turmă brazi trufași cu vârful lung de fiere; râsul lor, năvala nu ne curmă și mușcăm din piatră cu putere și-i lăsăm pe povârniș în urmă. Suntem jnepii, mergem în tăcere. Dacă-n calea noastră sar
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
rigori stilistice. Fiindcă, în cadrul aceleiași poezii, pot fi întâlnite imagini de o remarcabilă puritate: „Și tu ești un altar de borangic ușor /sub care se cunună soarele cu luna, /tu ești în fruntea mea de foișor /un uriaș copil, râzând întruna” (Rugăciune către Efemera), alături de incredibile asociații de vocabule, care șochează nu prin insolitul lor (benefic, dacă ar fi fost urmărit efectul estetic), ci prin senzația de delir verbal, combinațiile întâmplătoare, uneori de-a dreptul incompatibile, lăsând impresia că autoarea nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288187_a_289516]
-
de tablă unitatea de tancuri Roman, luna s-a dus, lucrurile pe care le descoperea inutil, Itești somn, Bacău nu urcă nimeni, pancarte succesive cu reclamă la țigări "Sfîntul Gheorghe", nerușinarea pe engleză, întinderile orașului de om explorabil, gunoiul arde întruna și miroase, prezent la fel de depărtat ca orice altceva, constelații suburbane Luizi-Călugăra, cîmp de viteză luminile deplasate. Ora 4,05, Adjud, în sala de așteptare clasa I, cei rămași la clasa a II-a stau în frig, credința înainte ca limbajul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
ceva în plus față de mutrele tuturor bărbaților care rămâneau cu gura căscată la vederea ei. O căldură ciudată pe care nu o întâl- nise niciodată. — Dacă nici acum nu-i spui ceva, Cristi... — E, îi spun... Ne-a auzit șușotind întruna, d-aia s-a-ntors. — Da’ putea să nu-ți zâmbească, nu ? întreabă Mamutu’. — Cui, lui Cristi ? ! întreabă Pribeagu. — Păi, cui ? — Pot să jur că mie mi-a zâmbit. Da, da, știu, tocmai mie, arătarea ciufulită și aparent castrată. Toți izbucnesc într-
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
lui Cristi, pe melodiile lui Fernic și de cele mai multe ori cu versurile lui Pribeagu, viața ți s-ar fi părut minunată, plină de frumusețe și lumină, și n-ai fi înțeles neam larma cu criza economică. Fiindcă toți se plângeau întruna de bani și de sărăcie, dar aveau totuși de unde cheltui seară de seară pentru ei și mai ales pentru doamnele frumoase și elegante pe care le invitau să le amețească și să le deschidă inima. Nu e casă, mică, mare
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
apoi rămânea cu ei până dimineața, dându-le de băut și filosofând despre viață și artă. Poeți, textieri sau compozitori, pe toți îi trata ca pe niște sfinți, de la care încerca să fure secretul succe- sului și al nemuririi. Citea întruna, citea istorie, citea filoso- fie, citea romane și volume de poezie, orice îi cădea pe mână, fie că le găsea în librării, fie că le primea chiar de la autori, la vreun eveniment. Și creștea astfel în fiecare zi în care
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
mai profitabile afaceri ale zonei. — Aaa, placi-vi caleștile mele șukare ? îi întreabă Știrbu pe toți concurenții. Mai că și zboară, să vă prindeți bine de ele, râde, nu dăm asigurări aicia. Toți erau preocupați cu planurile de cursă, forfoteau întruna în jurul trăsurilor negre, le analizau, le verificau, se urcau și probau fiecare loc, să vadă care-i mai bun și mai sigur. Erau trei echipe, cea a lui Fernic, una a unui patron de herghelie, care probabil era în datorii
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
degetele încleștate de frig și tremurau din toate încheieturile, oricât de mult ar fi încercat să-i încălzească maică-sa, acoperindu-i cu tot felul de pături, de haine, suflând slăbită cu aer cald pe cefele lor și frecându-i întruna pe spate. Un frig care-ți îngheață rinichii mai întâi, de nu-ți mai simți spatele, apoi urcă și parcă-ți ține plămânii în loc, nelăsându-te să respiri cum trebuie. Oasele parcă stau să se sfărâme, iar capul te doare
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
un poem de nebune dorinți, Sânii tăi un tezaur sublim. Ești un demon din vis, care tulburi și minți, Dar ai zâmbetul de heruvim. Și cu câteva zile înainte de plecare, iar apoi în tren, Cristi repetase versurile și le intonase întruna, în diferite versiuni, ca să găsească cheia perfectă în care să le cânte. Era de fapt, dincolo de cântat, o recitare a lor, puternică. Apăsa pe ultimele cuvinte din versuri sau pe primele, își făcea tot felul de notițe, apoi o lua
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
murit ! iar în cor. — Uite și tu ce frumos sună, zi și tu, monsieur Ionel. Nici o săptămână nu a durat de când s-au întors în țară, și Zaraza devenise una dintre cele mai iubite piese ale ultimilor ani. Se dădea întruna la radio, era atât de cerută, că o auzeai uneori și de zece ori într-o zi, poate și mai bine. La concerte, la Grand, pe bulevardul aglomerat al Victoriei, lumea venea buluc să audă noua minunăție pe viu. „Bis
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
deja câțiva ani de când nu mai colabora cu al său „Sachi“, și nici că-l mai văzuse la față pe fostul său amic, de care îi era așa dor uneori, însă nu ducea lipsă de textieri talentați, care îi trimiteau întruna versuri, și fără vreo pre- tenție, doar ca să aibă onoarea de a fi compus ceva cântat de Cristian Vasile. Era Pribeagu încetase, dar lăsase în urmă peste douăzeci de piese ale căror cuvinte fuseseră aranjate de el. Dincolo de minunata lui
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
taclale cu cineva. Era trist, ca mai toți în acele zile, și fuma țigară după țigară, fără să se gândească la ceva anume. Mintea i-o lua pe tot felul de drumuri scurte, aiurea, fără nicio concluzie. Dădea din picioare întruna, nerăbdător, așteptând să ajungă și el odată la Cotroceni cu prietenul său, care trebuia să fi aterizat deja la aeroport. Pe ultima sută de metri, Ionel, aflat departe, la școala de pilotaj, prinsese un loc la o cursă de la Varșovia
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
poată mișca, își reamintește tot felul de momente cu Fernic. Câte năzbâtii și aventuri. Câte cuceriri și cântece. Câte visuri împlinite și glume. Câte râsete și pahare de vin. — A dat un vis pe altul, ăsta a fost destinul lui. Întruna altă și altă îndrăzneală. De parcă nu se sătura de viață, de parcă tot timpul mai era ceva grandios de făcut. Se arunca pe val și nu conta unde îl duce acesta, dacă a doua zi murea de foame sau de vreo
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
înainte, citind instrucțiunile, atât de nebun. S-a aruncat până și-a rupt piciorul, nu l-a interesat nici asta. Parcă de când avea baston era și mai glumeț și mai plin de viață. Îți zic, dădea un vis pe altul. Întruna. Nu mă mir, dacă mai trăia, să fi lăsat și avioanele și parașutele și să se fi apucat de vapoare sau trenuri. Sau de pictat, cine știe ? Mâine, poimâine îl făcea pe Brâncuși să pară un copil, pe lângă ce sculpturi
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
cu țigări după țigări, în timp ce căuta un nou cântec care să-l facă nemuritor, începeau să-și spună cuvân- tul. S-a ridicat de la masă și s-a ascuns mai bine de zece minute în toaleta localului, unde a tușit întruna, până i s-au umflat venele pe față, până s-a făcut tot roșu ca un rac, i-au dat lacrimile și mai că era să și verse. Când ai de gând să te duci la un control ? îi șoptește
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
și vârăți-l în nas, dacă nu te ține. Hai, scoate toate paiele, scoate-le mai repede până nu îngheți. Și când e destul loc, bagă-te în saltea prin crăpătura ei. Așa, amice... Mișcă-te ca să te încălzești, mișcă-te întruna și bagă-te în saltea cu totul. Coșmarul de la Jilava nu a durat mai mult de o săptămână, iar lecțiile violente de umilință au încetat de îndată ce fami- lia și câțiva amici au început să-l viziteze, îngrijorați de situația în
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
greutăți ridicole când am încercat să mă cațăr înapoi pe piatră. „Muntele“ e puțin prea abrupt, scobiturile prea strâmte. Valurile molcome mă tachinau, ba înălțându-mă spre suprafața falezei, ba trăgându-mă îndărăt. Degetele mele, bâjbâind după o falie, lunecau întruna. Simțindu-mă obosit, am înotat în jur, căutând alte locuri unde marea se zvârlea neastâmpărată înainte și înapoi, dar încercarea de a mă cățăra s-a dovedit și mai anevoioasă pentru că apa era foarte adâncă și chiar dacă stâncile de pe țărm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ar aștepta o carieră mult mai strălucită în film și la televiziune și au încercat să mă ademenească spre acestea; dar în ciuda a numeroase amuzante excursii în asemenea domenii, nu m-am lăsat niciodată atras de mass-media. M-a stăpânit întruna sentimentul că drama adevărată aparține teatrului viu. Aveam și eu ambițiile mele, mai cu seamă, firește, în legătură cu Shakespeare. Dar m-am lăsat întotdeauna speriat de Lear, cât despre Hamlet, cu cât vorbim mai puțin, cu atât mai bine. Cred că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
-i dea de gândit. Poate că ar fi bine să prelungesc tăcerea. Oricum, trebuie să repet întrebarea perfect legitimă pusă de Lizzie: „Ce vreau?“. Ah, de ce oare femeile iau toate lucrurile în serios și fac atâta tărăboi! De ce oare cer întruna definiții, explicații? De fapt, scrisoarea ei sesizează unele lucruri cu tâlc, și izbucnirea de sentimente înăbușite nu mi-a scăpat. Observațiile ei ocolite și nu total injuste au fost puse de multă vreme la păstrare. Poate că într-adevăr doresc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
luminoși, îmi vorbeau despre etern. Îmi spunea: „Vreau să fiu desăvârșită în relațiile mele cu tine, așa încât să nu suferi când mă vei părăsi“, și această exprimare a iubirii perfecte pur și simplu mă irita. Îmi mai spunea: „Voi aștepta întruna, deși știu... că nu am nimic... de așteptat“. Ce duet de iubire și cât de mult îmi plăcea, deși suferința ei mă făcea și pe mine să sufăr un pic. Desigur, ea își ascundea durerea pe cât îi sta în putință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
teatru, cea a lui Sidney și Rosemary Ashe; dar chiar și ei, cine știe... Oamenii sunt atât de misterioși. Aș mai putea să-i citez pe Will și Adelaide Boase, dar acest menaj supraviețuiește datorită exclusiv faptului că ea face întruna concesii, ceea ce, presupun, e o metodă eficientă. Ce mi se potrivește mie cel mai bine este dramatismul despărțirilor, sau așteptarea impacientată a începuturilor și a întâlnirilor. Nicicând n-aș putea prefera plicticoasa eternă prezență a căsniciei, farmecului întâlnirilor și al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ideea că și armata este, ba încă prin tradiție, o cale spre putere și glorie. După război l-am mai întâlnit rar pe James, în acea emoționantă etapă a reuniunilor supraviețuitorilor, după care, din nou s-a evaporat. Se evapora întruna. Se întorsese din India și fusese trimis în Germania. Apoi s-a reîntors în Anglia, la Academia Militară, după care a fost trimis din nou în India. Cineva mi-a povestit mai târziu că i se încredințase o misiune secretă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ursului zgomotos. Acest rol permanent l-a determinat, în mod stupid, să nu se sinchisească de dușmani. Eu unul gândesc că a-ți face, gratuit, dușmani în teatru, sau chiar în viață, dovedește o lipsă de abilitate profesională. Peregrine face întruna boacăne. Nu deține meticulozitatea adevăratului artist. Era întotdeauna nevoie să-l terorizez pentru a-l face să intre în scenă treaz. Are structura unui bun actor, dar e prea al naibii de îngâmfat și prea delăsător, de o pripeală și o nechibzuință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
intense decât orice altceva din întreaga-mi viață. Nu-mi pot aminti de vreun timp în care n-am cunoscut-o pe Hartley. Eu am frecventat o școală numai pentru băieți, dar școala de fete era alături, așa încât le vedeam întruna. Și cum în zilele acelea erau o sumedenie de Mary, ei i se spunea Hartley, și așa i-a rămas numele. Ne-am apropiat foarte curând unul de celălalt, dar într-un chip vioi, copilăresc, fără să încercăm, în acele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]