2,056 matches
-
cărui stâlpi de susținere sunt independenți de spațiul în care se află. Cu ocazia altor lucrări de reparație, probabil concomitent cu cele de le biserica de lemn alăturată, printr-o proastă inspirație, vechea învelitoare din șiță a fost înlocuită cu țiglă, necesitând întărirea pereților absidei cu stâlpi de susținere. În anii 1995-2000, pridvorul cât și turnul-clopotniță sunt reconstruiți cu zidărie de cărămidă, lucrare care a afectat și mai mult valoarea arhitecturală a monumentului, denaturându-i aspectul general.
Biserica de lemn Sf. Arhangheli din Cuștelnic () [Corola-website/Science/316405_a_317734]
-
a fost terminată abia în anul 1433. Ea este unul dintre monumentele gotice de primă importanță ale Austriei. Domul măsoară 34 metri în lățime și 107 metri în lungime și are patru turnuri. Acoperișul său se constituie din 230.000 țigle colorate. Ambele turnuri ce străjuiesc intrarea principală ( Heidentürme) au o înălțime de 65 de metri și adăpostesc clopotul care la rândul său are o înălțime de trei metri și cântărește 22 de tone. Cel mai înalt turn al domului este
Viena () [Corola-website/Science/296758_a_298087]
-
este o companie producătoare de țigle metalice din România. s-a lansat pe piața de țigle metalice în 1999 sub numele "Final Construct". În martie 2007, firma s-a rebranduit, iar Final Construct a devenit Depaco, care și-a extins totodată aria de activitate. Compania și-
Depaco () [Corola-website/Science/318611_a_319940]
-
este o companie producătoare de țigle metalice din România. s-a lansat pe piața de țigle metalice în 1999 sub numele "Final Construct". În martie 2007, firma s-a rebranduit, iar Final Construct a devenit Depaco, care și-a extins totodată aria de activitate. Compania și-a schimbat acționariatul, cât și strategia de dezvoltare, devenind din
Depaco () [Corola-website/Science/318611_a_319940]
-
sub numele "Final Construct". În martie 2007, firma s-a rebranduit, iar Final Construct a devenit Depaco, care și-a extins totodată aria de activitate. Compania și-a schimbat acționariatul, cât și strategia de dezvoltare, devenind din importator, producător de țigle metalice. Este controlată de omul de afaceri "Dragoș Irimescu". La Băicoi, Depaco deține o fabrică modernă cu cinci linii automate de producție, unde lucrează 45 de angajați. Cifra de afaceri în 2008: 3,5 milioane euro
Depaco () [Corola-website/Science/318611_a_319940]
-
Timișoara, care avea atunci același statut cu Buda și Belgrad, unde conducea un supus direct al sultanului, un beglerbeg. Orașul va fi împărțit în patru districte, iar suburbiile în 10 mahalale. Casele au fost construite din lut și acoperite cu țigle din lemn, străzile fiind pavate cu lemn. Apa folosită pentru spălat și băut provenea din râul Bega (numit din greșeala Timiș), dar tot aici se aruncau și gunoaiele. Orașul avea un caracter policentrat, din cauza condițiilor geografice (foarte multe canale și
Istoria Timișoarei () [Corola-website/Science/301437_a_302766]
-
în pădure, boierul Lupu Răftivanu a construit un han care a dispărut odată cu apariția căii ferate ce face legătura între Pașcani și Suceava. Pe la anul 1850 hanul de aici a fost reconsolidat cu piatră și cu cărămidă și acoperit cu țiglă. De existența lui sunt legate și câteva povestiri care vorbesc de haiduci, potere și locuri de tabere. După Revoluția din decembrie 1989, ultimele ruine ale hanului au dispărut, fiind probabil luate de către țăranii care-și construiau case. Pe lângă han, boierul
Poiana (Dolhasca), Suceava () [Corola-website/Science/301985_a_303314]
-
dar, datorită bugetului mic, nu au fost niciodată create. În trecut, în aripile celor două extremități ale clădirii, aflate la etajul întâi, prefectul și subprefectul aveau asigurate apartamentele de serviciu. La frumusețea aparte a clădirii contribuie și acoperișul abrupt cu țiglele realizate de fabrica Zsolnay (Pécs- Ungaria), de culoare verde închis, din centrul său ridicându-se un turn îngust, care asigură priveliștea. În spatele clădirii se află o curte împrejmuită cu un gard care imită zidul cetății. Grajdul și garajul de odinioară
Palatul Administrativ din Deva () [Corola-website/Science/328980_a_330309]
-
toate acestea, la venirea actualului preot Valentin Funieru, atât acoperișul cât și exteriorul bisericii se găseau într-o stare de îngrijorătoare deteriorare, ploaia și umezeala mucezind și erodând exteriorul turnului, soclul și totodată spălând pe o mare suprafață fațada bisericii. Țigla veche și degradată, cedând în fața ploii, lăsa deseori apa să pătrundă până la frescă, afectând în felul acesta pictura. Datorită acestor considerente s-au impus ample operații de refacere a ansamblului exterior al bisericii, atât a acoperișului cât și a fațadei
Dejani, Brașov () [Corola-website/Science/300940_a_302269]
-
luminată feeric de două puternice proiectoare care-o fac vizibilă din depărtare. A luat naștere după modelul comunelor grănicerești, funcționând la început într-o casă particulară până în 1873 când s-a edificat un local propriu din lemn și acoperit cu țiglă. A avut caracter confesional. În 1910, în intenția de a maghiariza școala, oficiul pretorial din Făgăraș, interzice prin lege a se mai ține cursuri aici, declarând localul necorespunzător.Cu toate acestea la 1 septembrie 1910 s-a ridicat o nouă
Dejani, Brașov () [Corola-website/Science/300940_a_302269]
-
console, mai târziu închis cu scândură, rămânând câte două ferestre pe fiecare latură, închise și cu obloane, iar fleșa înaltă, ascuțită, învelită în prezent cu tablă. Biserica a fost renovată de câteva ori, învelitoarea acoperișului, din șiță cândva, înlocuită cu țiglă, cadrele originale ale ușilor au fost înlocuite, ferestrele acoperite cu obloane, iar, de curând, pe peretele sudic, unde se află una din intrări (cealaltă aflată pe latura de vest), s-a adăugat un fel de șopron larg care adăpostește mese
Biserica de lemn din Basarabasa () [Corola-website/Science/316859_a_318188]
-
iar lungimea de 8,80 m încadrează edificiul în categoria bisericilor de lemn de dimensiuni mici. Inițial biserica a fost acoperită cu șindrilă dar în urma mutării survenite la începutul secolului XX, acoperișul bisericii a fost înlocuit cu unul nou de țiglă fapt ce a determinat sarcini suplimentare pe pereții de lemn. Pentru a fi compensate, au fost montați stâlpi de susținere atât pe latura de sud cât și pe latura de nord a bisericii. Se presupune că tot cu ocazia mutării
Biserica de lemn din Chinciuș () [Corola-website/Science/320596_a_321925]
-
Înălțarea Domnului”. Biserica se află pe noua listă a monumentelor istorice . Biserica parohială din Luncșoara, filia Vojdoci cu hramul „Înălțarea Domnului” a fost construită în anul 1830 din contribuția credincioșilor. A fost construită din lemn de stejar și acoperită cu țiglă iar turnul cu tablă. În anul 1870 s-a făcut o inscripție care se află și în prezent deasupra ușii dintre biserica bărbaților și cea a femeilor, care arată că a fost pictată în ulei de către pictorul Demetrovici, cu contribuția
Biserica de lemn din Luncșoara-Vojdoci () [Corola-website/Science/316789_a_318118]
-
Demetrovici, cu contribuția credincioșilor Luca Gavrilă, Popovici Gheorghe și Arsenie. În anul 1948 s-a reparat podul și s-a acoperit din nou cu șindrilă de către meșterul Gancea Ioan și din contribuția credincioșilor. În anul 1959 s-a acoperit cu țiglă de către același meșter și din contribuția în mare parte a epitropului Ioanăș Nicolae și a celorlalți credincioși. În anul 2004 s-a reparat interiorul și exteriorul, care s-au tencuit și zugrăvit, lucrări care s-au făcut din contribuția credincioșilor
Biserica de lemn din Luncșoara-Vojdoci () [Corola-website/Science/316789_a_318118]
-
anul 1928 a fost renovat turnul construit din lemn de stejar, adus de la Dobra, sub preotul Emil Vladislav, lucrare efectuată de meșterul neamț Zilberweiss. Lăcașul bisericesc a fost pictat de mai multe ori. În anul 1970 a fost acoperită cu țiglă și renovată sub preotul Manta, de maiștrii din sat: Stoica Ioan Naia, Revitea Pavel Lupșa, Stoica Cornel (Necu) și Stoica Lascu Naia. În anul 1971 s-a așezat în vârf crucea actuală, iar in anul 1975 s-a executat și
Livadia, Hunedoara () [Corola-website/Science/300552_a_301881]
-
erau angajați la păzitul vitelor. Casele construite în Livadia aveau pivniță, prispă (târnaț) și parter, nu aveau etaj. Clădirea avea zidurile făcute din piatră, cărămidă sau lemn, iar acoperișul era acoperit la început cu șindrilă și în zilele noastre cu țiglă. Majoritatea caselor aveau două încăperi cu ferestre mai mici, o cameră fiind destinată servirii mesei și locuitului, iar cea de a doua pentru dormitul întregii familii. Cu timpul s-a construit o casă mai mică în curtea gospodăriei unde în timpul
Livadia, Hunedoara () [Corola-website/Science/300552_a_301881]
-
puse uneltele gospodărești sau iarna era afumată carnea de porc și slănina, pentru conservare. Acoperișul casei era din șindrilă sau paie, până la începutul secolului XX, ceea ce favoriza producerea frecventă a incendiilor, iar din secolul XX s-a trecut la folosirea țiglelor pentru acoperirea caselor. Majoritatea caselor aveau două încăperi: - o cameră unde locuiau, mâncau și dormeau, iar în cursul iarnii aici se instala războiul de țesut stofele pentru îmbrăcăminte, - a doua cameră în majoritatea timpului nelocuită, era mai aranjată fiind destinată
Livadia, Hunedoara () [Corola-website/Science/300552_a_301881]
-
ulterior s-a trecut la cele din piatră sau cărămidă, la proprietarii mai bogați. Referitor la acoperișul șurii se știe că acesta a fost la început de paie sau șindrilă, iar în secolul XX s-a trecut la acoperirea cu țiglă. În secolul XIX-XX în curtea gospodăriei a mai apărut o mică clădire, formată din 1-2 camere, în care se făceau o serie de activități gospodărești, ceea ce scutea locuința de murdărie. Anexele respective aveau un cuptor de pâine și plită de
Livadia, Hunedoara () [Corola-website/Science/300552_a_301881]
-
pe bolta altarului. Materialele folosite la construcția bisericii au fost piatra și cărămida: piatra - la fundații, turn și pereții bisericii, iar cărămida - la bolțile din naos. Lemnul a fost utilizat la realizarea acoperișului bisericii, care a fost acoperită inițial cu țiglă și ulterior cu tablă, așa cum este și astăzi. Construcția se desfășoară în lungime pe 22,60 metri, cu 3 încăperi ale bisericii propriu-zise, altarul fiind îndreptat spre est, retras față de corpul bisericii cu aproximativ 0,75 metri, de-o parte
Biserica „Pogorârea Sfântului Duhquot; din Micești () [Corola-website/Science/336010_a_337339]
-
cele două uși diaconești sau prin ușile împărătești. În interiorul bisericii încă se păstrează vechile uși împărătești. Absida altarului este acoperită la rândul său cu o boltă semicilindrică terminată cu un sfert de sferă. Acoperișul bisericii este unitar și este din țiglă. Dacă în partea de răsărit acoperișul urmează forma absidei altarului, în partea de vest acoperișul bisericii se termină drept, prelungind latura de vest a bisericii. Lângă biserică, spre sud-vest este amplasată o mică clopotniță. Pentru tencuirea bisericii s-a utilizat
Biserica de lemn din Broșteni, Sibiu () [Corola-website/Science/320622_a_321951]
-
statului român, care le-a oferit o despăgubire. Biserica "Nașterea Maicii Domnului" din Vatra Dornei a fost construită în anul 1905 ca biserică evanghelică (luterană) de către marele proprietar german Dieb. Acest lăcaș de cult era din cărămidă și acoperit cu țiglă, având formă de corabie și un turn la intrare. După datele Recensământului general al populației României din 29 decembrie 1930, în orașul Vatra Dornei locuiau 369 evanghelici (luterani) (3,75% din populația localității). În anul 1940, etnicii germani au fost
Biserica Nașterea Maicii Domnului din Vatra Dornei () [Corola-website/Science/323545_a_324874]
-
activist și jurnalist comunist de origine maghiara din România și Ungaria. În perioada 1940-1944, Foriș a fost secretarul general al PCR. Părinții săi au fost István Fóris și Anna Kocsis. Familia era înstărită și poseda o fabrică de cărămizi și țigle. Școala elementară a absolvit-o în Tărlungeni, după care a urmat liceul comercial din Brașov. Foriș a fost combatant voluntar în Primul Război Mondial. După război, a aderat la Partidul Comuniștilor din Ungaria și a activat în cadrul regimului Republicii Sovietice
Ștefan Foriș () [Corola-website/Science/306158_a_307487]
-
politețuri, de forma și fără importanță. Este prezentă aici, toata cremă urbei, a orașului din care nu se vede în zare decât vag, turnul centralei electrice, un gigant care se încăpățânează să le dea cu tifla zecilor de acoperișuri din țigla italieneasca, azi la modă în tot pâlcul de vile cu piscină spaniolă și gazon englezesc retezat cu coasă manuală. Ceea ce nu se distinge de la această distanță, este burgul sau ceea ce a mai rămas din fortăreața săseasca de Ev Mediu, casele
Editura Destine Literare by Melania Cuc () [Corola-journal/Journalistic/97_a_208]
-
satului, parte componentă a drumului DJ 105G - Tălmaciu - Racovița - Avrig, drum modernizat care leagă DN7 (E81) de DN1 (E68), noile construcții să aibe trei nivele (P+2), care să respecte arhitectura locală, respectiv construcții din piatră și cărămidă acoperite cu țiglă roșie. În vederea „îndesirii” construcțiilor în perimetrul construibil al satului de 62.5 ha se prevedea apariția unor noi nuclee de construcții în parte pe seama expropierii unor terenuri din grădinile localnicilor precum și prin demolarea unor anexe gospodărești. În acest scop au
Istoria comunei Racovița () [Corola-website/Science/309473_a_310802]
-
cu agricultura. În sat mai funcționează o fermă de creștere a junincilor de rasă pentru fermele din raion și o fermă de producție de ouă. De asemenea, mai există aici o fabrică de cherestea și un atelier de fabricare a țiglei. Satul are 2 oficii poștale: Divizia (cu codul 68150) și Divizia 1 (cu codul 68151) . În timpul alegerilor, în sat au fost înființate 2 secții de votare. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației localității Divizia era vorbitoare de ucraineană (%), existând în
Divizia, Tatarbunar () [Corola-website/Science/318505_a_319834]