1,619 matches
-
a-i descrie Lisei echipa cu care va lucra. — Este Trix, asistenta ta personală, apoi este editorul tău adjunct, o femeie pe care o cheamă Ashling. Pare foarte eficientă. Așa am auzit, spuse Lisa plictisită. Cuvintele exacte ale lui Calvin Carter fuseseră: „Tu doar vii cu ideile, ea va face munca“. —Mai e și Mercedes, care va fi în principal editorul pentru frumusețe și modă, dar va contribui și la editarea generală. Vine de la Ireland on Sunday... —Asta ce e? — Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Exact, lătră Lisa, ar fi o lectură interesantă. —Tu nu știi cum e ea... Vom prezenta colecția ei de iarnă, măcar să ne spună și nouă ce a mâncat la micul dejun. —Dar... —Impresionează-mă, rânji Lisa, parodiindu-l pe Calvin Carter. Ceea ce poate că ar fi amuzat-o pe Mercedes, dacă ar fi avut habar de ce încerca să facă Lisa. Dar nu avea, așa că singura opțiune era să îi arunce o privire malefică. Jack se întoarse către Gerry. — Cum stăm cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
o rețea de cablu din San Francisco - m-am întors în Irlanda exact la începutul miracolului economic, am lucrat la un trust de presă, de unde m-au dat afară, după cum am spus. După care, acum doi ani, dragul de Calvin Carter mi-a oferit ceva aici. —Și cum te relaxezi? Lisa se bucura de imaginea pe care o oferea cămașa strâmtă a lui Jack, mulată pe mușchii spatelui în timp ce el stătea aplecat. —Adică, spuse ea, atașând un zâmbet dulce, care din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
știi ceva, nu e chiar atât de rău. Marcus Valentine, îmbrăcat foarte prost, trecu pe lângă ea. Automat, Lisa îi aruncă un zâmbet sclipitor. Și Jasper Ffrench, chiar și mai rău îmbrăcat, tropăi după el. Și iată-l și pe Calvin Carter, care zburase special de la New York pentru asta. Calvin strângea puternic mâinile tuturor adresându-li-se pe numele mic. —Minunat, Lisa, spuse el, admirând mulțimea superbă. Minunat. Bun, Lisa, hai să ținem niște discursuri. S-a urcat pe scenă și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
vârsta la care are loc prima naștere este similară pentru femeile suedeze și cele imigrante (Anderson, 2004). În SUA, probabilitatea de a avea al doilea copil, printre femeile născute de o mamă mexicană, este similară cu aceea aparținând imigrantelor mexicane (Carter, 2000). În Franța, fertilitatea depinde de vârsta imigrantelor: pentru cele care intră în Franța la o vârstă mai avansată se înregistrează o fertilitate medie ceva mai ridicată (2,5 copii/femeie) decât fertilitatea medie a femeilor franceze (1,7 copii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
de țări în curs de dezvoltare relevă că o creștere cu 10% a nivelului per capita al veniturilor provenind din munca în străinătate a condus la reducerea proporției populației care trăia în sărăcie cu 3,5% (World Bank, 2006). Bibliografie Carter, M. (2000). Fertility of Mexican Immigrant Women in the United States: A Closer Look, Social Science Quarterly. vol. 81, 4, 1073-1086. Deutsche AIDS-Hilfe. (2002). Travel and Residence Regulations for People with HIV and AIDS: Quick Reference, HYPERLINK "http://www.aids
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
întrebe de ce își trimit englezii fii la război, în loc să-și trimită nevestele. De cealaltă parte, maiorul, mult mai introvertit ca soția sa, vânează constant, flegmatic, încuviințând strigătele hăitașilor, „Bine țintit, sahib!“, cu un mormăit și o privire în lateral către Carter de la Hodson, să verifice dacă acesta a observat ultima lui ispravă de arme. Carter a observat, desigur, dar pretinde invariabil că n-a făcut-o. Pentru maior, măcelul acestei zile este un moment de respiro, un moment în care scapă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
parte, maiorul, mult mai introvertit ca soția sa, vânează constant, flegmatic, încuviințând strigătele hăitașilor, „Bine țintit, sahib!“, cu un mormăit și o privire în lateral către Carter de la Hodson, să verifice dacă acesta a observat ultima lui ispravă de arme. Carter a observat, desigur, dar pretinde invariabil că n-a făcut-o. Pentru maior, măcelul acestei zile este un moment de respiro, un moment în care scapă de viața sa, pe care o consideră tot mai dificilă și derutantă. Augustus Privett-Clampe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
el trebuia să facă primul pas, dacă nu voia să rămână doar un simplu comisionar. ― Frumoasă cameră, declară. (Parcă era de la țară, dar vorbea ca un orășan, se gândi Ripley. Bărbatul își apropie ușor scaunul de pat.) Mă numesc Burke. Carter Burke. Lucrez pentru companie, dar, lăsând asta ia o parte, sunt un tip corect. Sunt fericit să aud că te simți mai bine. Cel puțin ultima frază părea sinceră. ― Cine ți-a spus că starea mea se ameliorează? Îl mângâia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
să abordăm astfel de subiecte. Mâna lui Ripley țâșni de sub cearșaf și prinse brațul bărbatului, care fu surprins de iuțeala reacției și de forța degetelor. ― Fără texte. Mi-am revenit și nu mai e cazul să mă cocoloșiți. Cât timp? Carter Burke aruncă o privire meditehnicienei, care ridică din umeri și întoarse spatele, dând atenție activității unei încâlceli de semnalizatoare și tuburi. Bărbatul o privi iar pe femeia din pat. ― De acord. Nu este treaba mea, dar vei suporta. Cincizeci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
simți o dorință puternică de a părăsi stația. Pământul era aproape și era nerăbdătore să afle cerul albastru între ea și negura angoasantă a cosmosului. Două dintre ușile de sticlă se dăduseră în lături pentru a-i face loc lui Carter Burke să intre. Pentru scurt timp, văzu în el un bărbat și nu doar un ajutor de băgător de seamă de la Companie. Poate că asta însemna că devenise normală. Părerea ei despre el era totuși nuanțată de faptul că în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
dacă ar fi să dai crezare inscripției de pe pachet), și se duse să deschidă. Nu se osteni să se mai uite prin vizor. Imobilul era bine supravegheat. Și apoi, după cele prin care trecuse, n-o speriau amenințările orașului pământean. Carter Burke era acolo, cu același zâmbet trist. Alături, stătea un bărbat mai tânăr, grav, îmbrăcat în uniforma neagră, austeră a ofițerilor corpului marinei coloniale. ― Bună seara, Ripley. (Burke i-l arătă pe însoțitorul său.) Locotenentul Gordon de... Ușa, închizându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
său.) Locotenentul Gordon de... Ușa, închizându-se, îi tăie vorba. Ripley se rezemase de ușă dar uită să închidă interfonul și vocea lui Burke ajunse la ea prin membrana unui difuzor invizibil. ― Ripley, trebuie să vorbim. ― Nu. Du-te dracu, Carter. Împreună cu amicul... ― Imposibil. Este important. ― Pentru mine, nu. Pentru mine, nu mai e nimic important. Burke tăcu, dar ea știa că el era tot acolo. Ajunsese să-l cunoască bine și știa că nu era omul care să renunțe cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Ripley. Ea nu-l luă în seamă și-l fulgeră cu privirea pe Burke înainte de a-i arunca pe un ton acuzator: ― Nu mi-ați spus că va fi un android la bord! De ce? N-are rost să mă minți, Carter. I-am văzut tatuajul, la dușuri. Burke părea încurcat. ― Ei, da, mărturisesc că nu mi-a trecut prin cap. Dar de ce te frămânți atâta? De ani de zile Compania plasează un sintet la bordul fiecărui aparat. Ei nu au nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Poți să știi, Burke? Știm atât de puține lucruri despre monștri ăștia. E prea riscant. ― Dar eu te credeam mai inteligentă. Dacă o scoatem la capăt vom fi niște eroi. Viitorul ne va fi asigurat. ― Deci, așa te consideri dumneata? Carter Burke, îmblânzitorul de extratereștri? Ceea ce s-a întâmplat la nivelul C nu ți-a mai redus din entuziasm? ― Infanteriștii nu știau ce-i așteaptă și au păcătuit prin exces de încredere! S-au pomenit blocați într-o sală unde nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
găsi foarte instructiv. "Directive ale Companiei șase doisprezece nouă, din data de cinci treisprezece șaptezeci și nouă. Ordin de explorare a unei zone de emisie de unde magnetice cu coordonatele..." Dar nu afli o noutate, pentru că acest mesaj este semnat "Burke, Carter J." Ripley tremura de furie. Din cauza incompetenței și lăcomiei unora se afla din nou pe această lume de coșmar. ― I-ai trimis acolo fără să-i atenționezi, Burke. Ai asistat la înfățișarea mea în fața comisiei de anchetă. Ai ascultat povestea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
fost autorizat un prospector independent să se ducă până la navă. De ce n-ai spus nimic, Burke? ― Ce să spun? protestă el. Îi preluase vorbele, nu și indignarea. Și asta explica multe. Ripley avea impresia că-l cunoștea mai bine pe Carter J. Burke. ― Nu puteam fi sigur că aceste lucruri existau într-adevăr, recunoaște. Poate că de fapt nu era nimic. Nu dispuneam decât de raportul dumitale, și mi-era greu să-i dau crezare. ― Zău? Cineva a șters câteva pasaje
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
într-un rictus organic. Simți cum ceva o înhăță din mers. Genunchii i se înmuiară și i se tăie respirația și nu mai apucă să urle. Dar mâna era omenească și aparținea unui corp captiv cu chip familiar. Figura lui Carter Burke. Geamătul pe care-l auzi nu mai avea nimic omenesc: ― Ripley. Ajută-mă. Simt ceva în mine. Doamne, mișcă. O, Dumnezeule... Se holba la e. Depășise stadiul ororii. Nimeni nu merita o asemenea pedeapsă. ― Ține. Degetele bărbatului se chirciră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
aceeași oră cu Liiceanu - „un biet intelectual“ a cărui cea mai recentă carte era, după propria părere, „un butoi de pulbere“. Zâmbeam la: „Dacă binele are vreo șansă să învingă, el nu o poate face decât cu armele răului“ și „Carter, un umanist la putere a fost un dezastru pentru America“, apoi Andrei Cornea povestea despre Sofocle și Filoctet, despre Ahile care nu folosea nici un mijloc necinstit, spre deosebire de Odiseu (Prelipceanu asculta și el așezat pe mochetă, în cealaltă laterală a scenei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
poată fi tratate într-un mod mai confidențial, instituțiile discrete de prevenire a violenței vor deveni mai numeroase, după modelul Organizației pentru Securitate și Cooperare în Europa, al Comunității de la Sant’Egidio - organizație catolică discretă și eficientă -, al fundației președintelui Carter, care se achită în mod remarcabil de acest rol de mai bine de douăzeci de ani, sau după modelul mai recentei fundații a președintelui Clinton. Rolul acestor instituții ad-hoc, întreprinderi relativ particulare, va fi de a identifica anticipat sursele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
Însă cât de serios era Barnes, fu bucuros că se abținuse. Și totuși, FVN fusese Într-adevăr o glumă. Tot ce era legat de acest proiect fusese de la bun Început o glumă. În 1979, În zilele de declin ale administrației Carter, Norman Johnson era asistent la California University din San Diego. În particular, cercetările sale erau dedicate dinamicii de grup și anxietății; din când În când activa și În echipele de intervenție la locul accidentelor aviatice. Pe-atunci, problemele esențiale erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
studiului său - invazia extratereștrilor - pe care o considera speculativă dacă nu chiar absurdă. Se simțise destul de jenat să-și prezinte raportul, mai ales după ce-l rescrisese ca să pară mai semnificativ decât știa că este. Așa că se arătase ușurat când Administrația Carter nu fusese Încântată de el. Nici una dintre recomandările sale nu fusese aprobată. Administrația nu era de acord că teama constituia o problemă; membrii ei considerau că emoțiile umane predominante aveau să fie surpriza și o stare de venerație. Mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
teologi, un avocat, un medic, un reprezentant al Departamentului de Stat, unul din Joint Chiefs, un grup selectat din branșa legislativă, un inginer aerospațial, un exobiolog, un fizician nuclear, un antropolog și o personalitate de la televiziune. În tot cazul, președintele Carter nu fusese reales În 1980, iar Norman nu mai auzise nimic despre propunerile sale privind echipa FVN. Nimic, vreme de șase ani. Până acum. Îți amintești echipa FVN propusă de tine? Îl Întrebă Barnes. — Desigur, răspunse Norman. Norman recomandase o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
care reia, În stilul său, tema clasică a obiectului ascuns. Poe Începe seria cu The purloined letter; Lynn Brock Încearcă o variațiune pariziană În The two of diamonds, operă cu contururi prezentabile, dar sluțită de câinele Îmbălsămat; mai puțin inspirat, Carter Dickson recurge la calorifer. Ar fi Întru totul nedrept să trecem cu vederea Previziunile lui Sangiácomo, enigmă a cărei soluție fără cusur Îl va buimăci, parole de gentilhomme, chiar și pe cel mai fudul cititor. Una din misiunile care pun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
al nostru, cam smintit, un comediant. Cum Își petrecuse Întreaga viață printre travestiți, n-a văzut nimic ciudat la ei. Dar farsa sărea În ochii tuturor. Grupul era prea pestriț. Un preot ce-și luase numele din revistele lui Nick Carter, un băiat din Bancalari (În Catamarca), o doamnă care voia să treacă drept baroneasă, pentru că În afacere apare și o prințesă, un bătrân care de seara până dimineața și-a pierdut barba și era În stare să te ia pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]