57,573 matches
-
confuză. Ce fusese vis? Întâlnirile de miercuri sau povestea de la Mall? Miraza își gonise chipul și mă lăsase mofluză, contemplându-mi reflecția învăluită în lașitate și tăcere. Norocul meu salvator fu interfonul. Sună profund și revoltat. Pesemne nu din prima clipă-l băgaseră urechile mele în seamă. -Deschide! A-nceput să plouă și n-am umbrelă! Apăsai Acces fără să verific și poza glasului. Ar fi fost superflu. Era Lixandra. Venise ca să afle ce voiam eu să afle, mă jucai eu
SENECA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1468129488.html [Corola-blog/BlogPost/371340_a_372669]
-
și cu care participam la un concurs. Deci?! Cum să-mi ardă mie să-i deslușesc nelămuritei ăsteia cestiunea? Totuși continuai să-i explicitez cum stăteau lucrurile cu stoicismul, numai să-mi înfrânez pornirile criminale care îmi dădeau ghes în clipa respectivă focusându-se pe colocutoarea nedorită. Și-i înșirai că pentru Seneca și-ai lui viața era aidoma unei povești, nu prea lungi, dar valoroase. Precizarea făcută o captivă pe tinerică. Și reflectă: -Păi da! Că eu, de- am trăit ăști
SENECA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1468129488.html [Corola-blog/BlogPost/371340_a_372669]
-
se despărți de-un hohot de râs, de astă dată nealterat de vreo încercare de stăvilire. Dezavuai în tăcere atitudinea-i, convinsă că ia cunoștință de ea prin talentul său de cititor. Cât despre Lixa?! O admiram că trăia fericită clipa, doar îl condusese în raiul ăsta citadin chiar pe Seneca. Eu? Nu nu mai contam pentru ea! Chiar defel! Mijlocul încăperii alinta un blat de lemn cu design în linii curbe. În el era încrustată o plită electrică pe care
SENECA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1468129488.html [Corola-blog/BlogPost/371340_a_372669]
-
spre ascultare și supunere, spre tăcere umilă. -... îl privisem, neînstare să spun ceva. Bucuros că nu pot sau nu vreau să-i replic, adăugase: -Menirea omului e să-nflorească. Adună-ți sevele și odrăslește azi, căci viața e prezentul. Trăiește clipa! Ajunși în fata garsonierelor noastre, intraserăm fiecare tăcând. Totuși în gândul meu pâlpâia intermitent întrebarea Lixandrei: Cine-i Seneca? Referință Bibliografică: SENECA / Angela Dina : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2018, Anul VI, 10 iulie 2016. Drepturi de Autor: Copyright
SENECA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1468129488.html [Corola-blog/BlogPost/371340_a_372669]
-
tare: Da, tata, îl fac acum. Era în primul an după plecarea dumnealui la Domnul. M-am întors la suport, l-am luat calmă și tot ceea ce nu reușisem să fac într-o oră, am făcut în zece minute. Din clipa în care am simțit brațele lui tata pe umeri, parcă toată oboseala s-a adunat într-un punct din creier, apoi a dispărut fără urmă, lăsând loc unei clarități ciudat de intense în gândire. Parcă vedeam fiecare mișcare pe care
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
petrecea la spital, într-un salon ATI foarte mare în care vedeam undeva, în colțul din dreapta, pe un pat, pe Teodor. Andrei scăpase de toate tuburile care-l legau la aparate, de masca de oxigen pusă aiurea în ultimele lui clipe de viață și stătea în fund la marginea patului, așa cum nu putuse să stea cât a trăit, ca un copil normal. Avea fața albă rozie și zâmbea. M-am așezat lângă el, l-am cuprins în brațe și el m-
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
Teodor schițând o mișcare și cu capul și mi-a spus să am grijă de el până când se vor revedea. Am tresărit când a spus asta, dar n-am comentat. El a simțit întrebarea mea și s-a întristat o clipă. Nu vroiam să stric momentul, așa că l-am întrebat ce face acolo, atât de departe de mine, cum este, cum îi este. Nu a vrut să-mi spună nimic. Știa că știu cum este de când fusesem în comă după nașterea
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
feței îmi spunea că nu este viu. Deodată a întors capul spre mine când am intrat în cameră. Fusesem să-I fac de mâncare, eram cu un castron în mână în vis. A deschis ochii, mi-a zâmbit și o clipă s-a însuflețit, după care a întors capul spre stânga, a mai respirat odată și a plecat iar. Era îmbrăcat tot în alb. Altădată, la un an după plecarea lui Teodor la Domnul, terminasem toate treburile pentru sărbătorile de iarnă
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
a întors capul spre stânga, a mai respirat odată și a plecat iar. Era îmbrăcat tot în alb. Altădată, la un an după plecarea lui Teodor la Domnul, terminasem toate treburile pentru sărbătorile de iarnă și m-am întins o clipă pe pat că eram friptă de oboseală. I-am văzut pe ei venind spre mine pe o alee cu dale din piatră râzând, ținându-se de mână. S-au apropiat și le-am văzut fețele vopsite mai ales în jurul gurii
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
mână. Mai mereu Andrei apărea în stânga imaginii din vis, iar Teodor în dreapta. Le-am spus să-și șteargă chipurile că nu le stă bine așa și că mie îmi este dor de fețele lor curate, luminoase, blânde. Au întors o clipă capul în urmă și a dispărut vopseaua aceea. Teodor era absent mereu din conversație. Vorbea întruna către cer, privea cerul și râdea. Parcă se înstrăinase complet de mine și de fiecare dată când îmi apărea în vis așa îl simțeam
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
eu mai departe singură, în pustiul pământului fără iubirea lor uriașă. Andrei mi-a arătat cerul din acel vis și parcă a deschis un contur al unei inimi uriașe. Inima era albă. Am întins mâna să o ating și în clipa aceea a dispărut și m-am trezit. Tata mi-a apărut într-un vis în care se afla ca într-o curte interioară deschisă cerului, plină de bănci de piatră ca niște paturi, îmbrăcat în alb. Privea spre mine și
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
când a început tata să vorbească, toți au devenit ca niște statui. Numai noi doi eram activi. Am avut impresia că tata era înțeleptul locului, pentru că toți îl priveau plini de respect și foarte prezenți în statica lor din acea clipă. Tata mi-a vorbit despre multe din cele ale vieții. Nu am reținut prea multe lucruri cu partea rațională a ființei mele, dar am simțit profund încărcătura informațiilor, pentru că după acest vis am început să gândesc altfel. Parcă am început
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
într-o altă lume. Mă duceam adesea și cu vitele la păscut și intram în adâncul pădurii singur, având grijă de doi boi și o vacă ce era cam plimbăreață și căreia nu prea-i ardea de păscut. În acele clipe gândurile mele zburau aiurea la fel de fel de fantezii, unele mai năstrușnice decât altele. În pădure mișună fel de fel de vietăți; prin frunzele uscate sunt mușuroaie de furnici, șopârle, șerpi, fel de fel de gândaci, cu coarne, fără coarne, printre
NEBUNUL DIN VIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 660 din 21 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Nebunul_din_vis_ion_ionescu_bucovu_1350800417.html [Corola-blog/BlogPost/359860_a_361189]
-
din sân, își frecă o țigare din ziar, o aprinse și începu să pufăie. -Și acum să-ți citesc o scrisoare de la un camarad al lui care a scăpat din încleștarea de la Cotul Donului: < Dragă domnuleAndrei, eu am trăit ultimele clipe ale vieții lângă feciorul dumneavoastră. Era în ajun de Crăciun, l-am întâlnit cu niște bobine la spinare, întindea firele telefonice să facă legătura cu Comandamentul. Am stat cu el o noapte sub un pod, am împărțit amândoi niște biscuiți
NEBUNUL DIN VIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 660 din 21 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Nebunul_din_vis_ion_ionescu_bucovu_1350800417.html [Corola-blog/BlogPost/359860_a_361189]
-
șaretă drept în capul lui , i-am luat toporul din mână și i l-am înfipt în moalele capului...L-au găsit după o săptămână mâncat de lupi...E pedeapsă de la Dumnezeu ca eu să pătimesc aici în Ierusalim ultimele clipe ale vieții...Și tot pedeapsă de la Dumnezeu este moartea fiilor mei...Și iubita aceea de atunci a lui Baltazar este Păuna, nevasta mea, i-am luat-o și m-am însurat cu ea că era frumoasă, mândră și plină de
NEBUNUL DIN VIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 660 din 21 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Nebunul_din_vis_ion_ionescu_bucovu_1350800417.html [Corola-blog/BlogPost/359860_a_361189]
-
aude Cum doinește un izvor, De pe porțile închise Se sfărâmă un zăvor... Ciocârlia îl ascultă Și mai cântă în duet, Un verset din acatist Îl învață un poet... Freamătul și tânguirea Ce sunt prinse într-un val Au tăcut o clipă totuși Văd lumina la hotar...! Cântă naiul nemurirea Și din cer ne dă un strop, Peste noi curge iubirea Ca o ploaie, ca un foc...! tablou O лer Шyпля k Ucraina Camelia Cristea Referință Bibliografică: Cântă naiul / Camelia Cristea : Confluențe
CÂNTĂ NAIUL de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1567 din 16 aprilie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1429168575.html [Corola-blog/BlogPost/357768_a_359097]
-
fel anume : - Cine ești tu și de unde vii ?, o întrebă el. - Eu sunt o rață din partea locului, răspunse ea ferindu-și privirea. - Ba nu !, nu ești o rață. - Ba da! Ba da!, sunt orață urâtă și proastă. Băiețelul rămase câteva clipe dus pe gânduri, cu privirea țintă asupra ei, nsistând : - Pe mine mă cheamă Bebi. Tu...tu...ai un nume! - Nu, eu nu am nume. Știu că voi oamenii vă dați tot felul de nume și chiar sunteți preocupați de glorie
MĂREŢIA SMERENIEI de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1154 din 27 februarie 2014 by http://confluente.ro/Maretia_smereniei_stefan_popa_1393527389.html [Corola-blog/BlogPost/370152_a_371481]
-
o zi vei pleca departe. - Și frățiorii mei ? - Ei vor rămâne aici, cu viața lor obișnuită, cu grijile, preocupările și neputințele lor. - Bine, bine, dar eu ce trebuie să fac? - Tu...trebuie să ai foarte multă răbdare, și să aștepți clipa cea mare... - Tăcută, nedumerită și îngândurată, pasărea se uită îndelung la băiețel și cu ochii plini de lacrimi se întoarse la ale sale. Timpul trecea pe neașteptate și viața lui Profi devenise tot mai plictisitoare și umilitoare.Trăia un chin
MĂREŢIA SMERENIEI de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1154 din 27 februarie 2014 by http://confluente.ro/Maretia_smereniei_stefan_popa_1393527389.html [Corola-blog/BlogPost/370152_a_371481]
-
pe o altă planetă. Lebăda se numără printre cele mai mari și mai grele păsări capabile de zbor și de aceea are nevoie de suprafețe intinse de apă pentru a-și lua zborul. Lebăda cîntă doar o singură dată: în clipa morții. Ea rămâne pură, misterioasă și maiestoasă. Ea trăiește într-o lume tainică, tăcută, acoperită de o mantie strălucitoare. Lebăda ascunde o mare taină pentru om: măreția smereniei. Ștefan Popa Referință Bibliografică: Măreția smereniei / Ștefan Popa : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
MĂREŢIA SMERENIEI de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1154 din 27 februarie 2014 by http://confluente.ro/Maretia_smereniei_stefan_popa_1393527389.html [Corola-blog/BlogPost/370152_a_371481]
-
Nu versatilitatea, nu inconsistența, nu oportunismul, dar plasticitatea: adică puterea de a reacționa infinit diferențiat la infinita diferențiere a împrejurărilor, puterea de a trăi nu aplicînd criterii gata făcute, ci descoperind criterii. Cu alte cuvinte, puterea de a fi nou clipă de clipă”, închid ghilimele, punând capăt citatului din „Jurnalul de la Tescani”. În virtutea mottoului veșniciei luări de la capăt, după ce am închis cu grijă ușa în urma noastră, ni se deschide o ușă în față, în țările în care suntem întâmpinați la sosire
ROMÂNII ADAPTIVI de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 673 din 03 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_romanii_gabriela_calutiu_sonnenberg_1351983520.html [Corola-blog/BlogPost/351246_a_352575]
-
nu inconsistența, nu oportunismul, dar plasticitatea: adică puterea de a reacționa infinit diferențiat la infinita diferențiere a împrejurărilor, puterea de a trăi nu aplicînd criterii gata făcute, ci descoperind criterii. Cu alte cuvinte, puterea de a fi nou clipă de clipă”, închid ghilimele, punând capăt citatului din „Jurnalul de la Tescani”. În virtutea mottoului veșniciei luări de la capăt, după ce am închis cu grijă ușa în urma noastră, ni se deschide o ușă în față, în țările în care suntem întâmpinați la sosire. La prima
ROMÂNII ADAPTIVI de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 673 din 03 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_romanii_gabriela_calutiu_sonnenberg_1351983520.html [Corola-blog/BlogPost/351246_a_352575]
-
am lăsat în urmă, accentuând defectele de orice natură ale poporului și țării din care provenim. Pe când era tânăr, Emil Cioran spunea: Cum poți fi român! Era o întrebare la care nu puteam răspunde decât printr-o autoflagelare de fiecare clipă (...)” Mai târziu, același Cioran ripostează nervos: „Eu nu-mi iubesc țara? Păi eu îmi iubesc țara așa de mult, că-mi e rușine că sunt român!". Același Emil Cioran, la maturitate, spune răspicat: “Iubesc istoria Romaniei cu o ură grea
ROMÂNII ADAPTIVI de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 673 din 03 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_romanii_gabriela_calutiu_sonnenberg_1351983520.html [Corola-blog/BlogPost/351246_a_352575]
-
Acasa > Poeme > Devotament > RĂMÂI.... Autor: Roberta Sanders Publicat în: Ediția nr. 1538 din 18 martie 2015 Toate Articolele Autorului Rămâi.... Te caut prin gări uitate de timp În rătăciri necuprinse de clipă Te zăresc, ești aproape, te simt Cum mă cuprinzi cu-a ta aripă. Că-mi ești și înger și prieten Nu mai e loc de nicio tăgadă Din depărtare se-apropie un tren Este ultimul rătăcit, într-o gară. Și
RĂMÂI.... de ROBERTA SANDERS în ediţia nr. 1538 din 18 martie 2015 by http://confluente.ro/roberta_sanders_1426670608.html [Corola-blog/BlogPost/374254_a_375583]
-
reaminti, pe Ioan Grigorescu, scriitor și cineast ploieștean. Ne-a fost aproape, fără resentimente, fiul autorului, John Grieg. Am cunoscut, de asemenea, pe fratele vitreg al creatorului „Spectacolului lumii”, ing. Petre Camen, un om minunat, care a dorit să rememoreze clipe din trecut. M-am bucurat să-l am alături pe prozatorul Marius Daniel Popescu, scriitorul de departe și din intimitate, prietenul nevăzut, întremătorul. Îi mulțumesc, de asemenea, lui Cătălin Dorian Florescu, pentru disponibilitate și rigoare. Omagiul meu celorlalți însoțitori, binevoitori
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/bucuria-destainuirilor/ [Corola-blog/BlogPost/93271_a_94563]
-
României spre lume, a lăsat-o mai moale în cazul părintelui Sofian. Cu toate acestea, când acesta și-a exprimat în anul 1970 dorința de a merge la Muntele Athos, a fost de ajuns un denunț calomnios apărut în ultima clipă pentru ca să nu i se acorde viza de plecare, deși până atunci toate verificările făcute conduseseră la rezultate pozitive din punctul de vedere al „siguranței statului“. A trebuit să mai treacă un an și să se facă intervenții masive din afara României
PĂRINTELE ARHIMANDRIT SOFIAN BOGHIU (1912 – 2002) – APOSTOLUL BUCUREŞTILOR, DUHOVNICUL RUGĂTOR, PROPOVĂDUITOR ŞI MĂRTURISITOR PRECUM ŞI ICONARUL SUFLETELOR NOASTRE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 4 by http://confluente.ro/Parintele_arhimandrit_sofian_boghiu_19_stelian_gombos_1336394635.html [Corola-blog/BlogPost/358520_a_359849]