3,279 matches
-
origine în diferite tipuri celulare, așa cum sunt 1q 21 - 23; 3p 21 - 25; 8q 21 - 24; 11q 22 - 24 și 22q 11 - 12 și care ar putea avea importanță deosebită în procesul transformării maligne. Rolul lor poate fi amplificat de coincidența sau vecinătatea imediată a situsurilor de localizare a protooncogenelor cu punctele de rupere cromozomală. Rolul instabilității cromozomale ca indicator al riscului pentru neoplazie și în definirea populațiilor umane aflate în risc mare pentru aceste somatoeredopatologii, posibilitățile de utilizare a tehnicilor
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
a lumii întregi la cultul adevăratului Dumnezeu. în cultura păgână și îndeosebi în literatura și filosofia grecoromană. găsim o sumă de idei morale și metafizice, care se apropie sensibil de doctrina creștină. Care este explicația teologică a unor astfel de coincidențe, distanțate cu veacuri și venind dintr-o lume atât de streină totuși spiritului creștin ? Scriitorii bisericești ne dau două explicații. Una e presupunerea că filosofii Eladei, care s-au ridicat până la ideca monoteistă, au fost influențați de doctrina Vechiului Testament
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
într-un punct de sprijin imanent, precum finalitatea lor se adună în aspirația către transcendent. Genialitatea e o valoare naturală, sfințenia e o valoare supranaturală; și totuși, amândouă sunt considerate ca îngânându-se în mugurul feciorelnic al copilăriei. Punctul acestei coincidențe firești e de o mare însemnătate pentru noi, care ne-am propus să arătăm că înțelesul cel mai înalt al creațiilor omenești zace în sentimentul fundamental, pe care l-am numit nostalgia paradisului. Ce este oare copilăria decât imaginea vie
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
probleme, în primul rînd importantă problemă a clasificării limbilor după criterii deosebite de cel genealogic.55 Or, clasificarea limbilor după criterii tipologice se interferează, inevitabil, cu cea genealogica. Este drept că între diversele tipuri 56 și diversele "familii" nu există coincidențe perfecte 57; totuși, cele existente sînt adesea atît de masive și atît de izbitoare, încît nu pot fi trecute cu vederea. Referindu-ne la "tipurile" tradiționale, ar fi incorect - din punctul de vedere al unei descrieri științifice riguroase - să neglijam
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
textuale. În privința subordonării, observă Eugeniu Coșeriu, "există deosebiri mari de la o limbă la alta. Multe limbi, cum ar fi persana modernă, de exemplu, nu fac nici o diferență între citat și vorbirea indirectă; ambele sînt introduse simplu prin particulă ke - o coincidență întîmplătoare cu limbile romanice, care încorporează în text vorbirea indirectă cu ajutorul semnului aproape omofon que (che). Despre vorbirea indirectă în germană și în latină am vorbit deja pe scurt [...]. După cum se știe, în germană scrisă, în vorbirea indirectă apare în
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
detaliile vieții cotidiene și totuși acest roman straniu, în care nu se ajunge nicăieri și în care totul e mereu luat de la început, înfățișează aventura esențială a unui suflet pornit în căutarea grației. Această traducere a problemei în act, această coincidență a generalului cu particularul pot fi recunoscute și în măruntele artificii proprii oricărui mare creator. În Procesul, eroul s-ar fi putut numi Schmidt sau Franz Kafka. Dar el se numește Joseph K... Nu e Kafka și totuși este el
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
avut iluzia că într-un mediu pluralist poate asigura toate privilegiile oferite conducătorilor Bisericii Ortodoxe de către fostul regim. Faptul că același lucru s-a întâmplat și cu comunitatea musulmană, după cum arată și cazul Hasan și Chaush c. Bulgaria, constituie o coincidență izbitoare. 8. Cazul Sindicatul "Păstorul cel Bun" c. România a deschis o perspectivă extrem de provocatoare: de ce cererea de a organiza un sindicat care a apărut în interiorul unei Biserici Ortodoxe a fost atât de contestată de acea Biserică și de ce acest
[Corola-publishinghouse/Science/84982_a_85767]
-
cântece din astea patriotice, plăcute". A fost denunțat de finul său din vecini, ceea ce s-a înregistrat ca atare în dosarul procesului, pe care familia l-a putut vedea abia după 1990. Rețeau de cunoștințe și înrudiri dădea uneori greș. Coincidența care a făcut să aibă un părinte din Rusia nu a fost chiar atât de potrivită, pe cât am putea crede, cu noul regim politic. De fapt, abia în 1954 (nu imediat după moartea lui Stalin) și-au putut cunoaște rudele
[Corola-publishinghouse/Science/84992_a_85777]
-
lege, pentru care identifică cel puțin trei sensuri net distincte: legi ale statului, legi ale naturii, legi ale logicii (și matematicii). Deși este evident că legile naturii și ale statului sunt foarte diferite, identitatea de nume nu este o simplă coincidență. Legile naturii sunt descriptive. Ele descriu regularități pe care omul le descoperă și pot fi adevărate sau false. Legile statului sunt prescriptive. Ele reglementează conduita oamenilor și relațiile interumane. Nu au valoare de adevăr, scopul lor fiind influențarea comportamentului 5
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
întreg „folclor”, în care, fără îndoială, anecdotica reală va fi fost împănată de completări fanteziste. Se poate spune însă că existența dezordonată i-a grăbit sfârșitul: scriitorul s-a stins în condiții absurd-tragice, înghețând în zăpadă, la fel ca (tulburătoare coincidență) personajul Șomerul, al uneia dintre cele mai cunoscute nuvele ale sale, Groapa de fumat. A fost distins în 1960 cu Premiul „Ion Creangă” al Academiei Române pentru Poarta și cu Premiul Uniunii Scriitorilor pentru Vorbă-n colțuri și rotundă (1973) și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290480_a_291809]
-
principală. S-a vorbit chiar de o manieră narativă „dislocantă”, care ignoră aproape cu totul desfășurarea obiectivă a evenimentelor, oprindu-se asupra unui gest sau cuvânt ce ar comporta, în viziunea autorului, adânci semnificații psihologice. În Nu uita pasărea ucisă, coincidențele cu romanul lui Faulkner sunt depistabile nu numai în planul epicului, ci și în acela al tipurilor de personaje, al mobilurilor faptelor comise. Schema narativă este aceeași în ambele romane: un om de condiție inferioară (argatul Ion Hristu aici, negrul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287241_a_288570]
-
-l Închideți pe zeu o dată pe lună Într-un trup muritor, acum Îl vom mai și amesteca În orice obiect de marmură și de bronz, ca și cum n-am avea În Soartă și În Întâmplare cauzele suficiente ale unor astfel de coincidențe!” (398 b). Replica e dată În termeni tipic epicureici (tyche, automaton), ceea ce Însă nu trebuie să ne facă să credem că În pasajul citat mai sus ar fi vorba despre o „confruntare” Între stoici și epicurei. Pentru a percepe adevăratul
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Închideți pe Zeu o dată pe lună Într-un trup muritor 3, (B) acum Îl vom mai și amesteca În orice obiect de marmură și de bronz, ca și cum avea În Soartă 4 și În Întâmplare 5 cauzele suficiente ale unorastfel de coincidențe!”. „Așadar- reluai eu -, după părerea ta, fiecare dintre aceste minuni este determinată de Soartă și de Întâmplare? Să fie oare adevărat că Înclinarea, devierea și separarea atomilor nu sunt produse nici mai devreme, nici mai târziu față de clipa precisă În
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Filip a fost și el Învins 2 În războiul cu etolienii și cu romanii și, În fine, din fundul mării, o insulă a răsărit În mijlocul valurilor clocotinde, Înconjurată de limbi de foc. Nu este cu putință să atribui conjunctura și coincidența tuturor acestor evenimente numai jocului de moment al hazardului. Faptul că aceste Întâmplări s-au derulat Întocmai sădește capacitatea premonitorie a oracolului. Și ce să mai spunem despre acea profeție care i-a vestit pe romani cu aproape cinci sute
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
este un cuvânt-cheie în "noul antropocentrism" pe care teologia Părintelui Stăniloae îl opunea tacit opacității lumii din ateismul oficial. La un an de la debutul lui C. D. Zeletin, în 1978, apărea opera capitală, în trei volume, Teologia Dogmatică Ortodoxă. Simplă coincidență? N-aș crede. În lumea-lumen, transparența e semnul dialogului între om și Dumnezeu, căci lumea nu e transparentă în afara acestui dialog, adică în sine. Aceasta, reamintesc zice Părintele Stăniloae este "înălțarea lumii la starea de mediu transparent"375. C. D.
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Pe Tomas l-a cunoscut în cârciuma unde servea la mese bețivi, trăitori doar în mizeria trupului. Tânărul necunoscut avea pe masă o carte deschisă, iar la radio s-a întâmplat să se difuzeze tocmai cvartetul lui Beethoven. Această dublă coincidență în mijlocul bețivilor era diferența în repetiție: "Tot ce se petrece ca o necesitate, tot ce e de așteptat și se repetă zi de zi nu-i decât un lucru mut. Numai întâmplarea ne spune ceva"423. Apariția lui Tomas aducea
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
reîntoarceri. O asemenea lectură a lui Nietzsche (dar de astă dată în deplină cunoștință de cauză) am mai întâlnit-o la Svetlana Paleologu-Matta în Jurnal hermeneutic (1997), carte dedicată, în mare parte, unui comparatism Eminescu-Nietzsche. Kundera transferă repetiția mută în coincidență, care e sporitoare de ființă în sensul lui Noica. Din această clipă el părăsește reducția postmodernistă în simulacre, adică în ceea ce postmodernii au numit parodia infinită a identicului până la limita dispariției lui totale, așa cum se-ntâmplă în filosofia lui Michel
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Din această clipă el părăsește reducția postmodernistă în simulacre, adică în ceea ce postmodernii au numit parodia infinită a identicului până la limita dispariției lui totale, așa cum se-ntâmplă în filosofia lui Michel Foucault. Hazardul părăsește albia simulacrului-diferență și devine destin prin coincidență. Este ceea ce se-ntâmplă cu Tereza și Tomas. Repetiția ușoară (echivalentul repetiției oarbe, ca devenire întru devenire) se transmută în repetiție grea (încercarea eminesciană, devenirea întru ființă), ca în cvartetul lui Beethoven. Coincidența este semnul destinului, cum au intuit cei
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
părăsește albia simulacrului-diferență și devine destin prin coincidență. Este ceea ce se-ntâmplă cu Tereza și Tomas. Repetiția ușoară (echivalentul repetiției oarbe, ca devenire întru devenire) se transmută în repetiție grea (încercarea eminesciană, devenirea întru ființă), ca în cvartetul lui Beethoven. Coincidența este semnul destinului, cum au intuit cei vechi. Asta grăiește extraordinarul mit al lui Oedip, care începe cu întâmplarea copilului găsit plutind în coș. Kundera dă exemplul tolstoian al Annei Karenina. Anna l-a cunoscut pe Vronski în clipa când
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
se culpabilizează mai ales pentru faptul că bunica a murit chiar în ziua în care Alice își serba pentru prima data ziua de naștere printr-o petrecere „boom”. Cu o lună mai devreme, Alice începuse să se teamă de această coincidență: ea oscila între momentele în care dorea ca bunica să moară cât mai repede posibil pentru ca această coincidență să nu aibă loc și, bineînțeles, momentele în care se culpabiliza, își spunea că este o „egoistă mizerabilă” și spera că viața
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
pentru prima data ziua de naștere printr-o petrecere „boom”. Cu o lună mai devreme, Alice începuse să se teamă de această coincidență: ea oscila între momentele în care dorea ca bunica să moară cât mai repede posibil pentru ca această coincidență să nu aibă loc și, bineînțeles, momentele în care se culpabiliza, își spunea că este o „egoistă mizerabilă” și spera că viața bunicii se va prelungi cât mai mult posibil. Încet, încet, s-a instalat un oarecare dezinteres, mai ales
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
Venea mult mai des ca Moș Crăciun și n-aducea niciodată nimic, absolut nimic, afară de un curent de nedumeriri confuze, ca atunci când ușa și fereastra unei camere se deschid simultan și perdele fine se umflă, scoțând contururile obiectelor afară din coincidența lor cu sine. Musafirul infernal își rotea primprejur ochii lui numai cearcăne cu o căutătură ce trăgea lucrurile afară din aparențe, asemeni unei pompe cu vid, și-ar fi fost în stare să le-întoarcă pe dos cu așteptarea-i
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
fără Însă a se cunoaște aceasta. A inventa Înseamnă a da la iveală ceva care nu a existat anterior[...]. Trebuie să observăm că există În invenție un factor deosebit față de ceea ce gândim În noțiunea de descoperire și anume tocmai forțarea coincidenței dintre descoperire și legea naturală. Coincidența aceasta se obține fără Îndoială tot prin intermediul unei legi naturale. Trebuie Însă să apară ceva care să potrivească această nevoie umană cu legea respectivă; trebuie să se producă o contribuție umană care să formeze
CREATIVITATE ŞI PROGRES TEHNIC by GEORGE ŞTEFAN COMAN () [Corola-publishinghouse/Science/711_a_1012]
-
A inventa Înseamnă a da la iveală ceva care nu a existat anterior[...]. Trebuie să observăm că există În invenție un factor deosebit față de ceea ce gândim În noțiunea de descoperire și anume tocmai forțarea coincidenței dintre descoperire și legea naturală. Coincidența aceasta se obține fără Îndoială tot prin intermediul unei legi naturale. Trebuie Însă să apară ceva care să potrivească această nevoie umană cu legea respectivă; trebuie să se producă o contribuție umană care să formeze coincidența și tocmai Împrejurarea aceasta ne
CREATIVITATE ŞI PROGRES TEHNIC by GEORGE ŞTEFAN COMAN () [Corola-publishinghouse/Science/711_a_1012]
-
dintre descoperire și legea naturală. Coincidența aceasta se obține fără Îndoială tot prin intermediul unei legi naturale. Trebuie Însă să apară ceva care să potrivească această nevoie umană cu legea respectivă; trebuie să se producă o contribuție umană care să formeze coincidența și tocmai Împrejurarea aceasta ne dă dreptul de a vorbi de invenție ca de ceva deosebit de descoperire. În sfârșit, În invenție mai există Încă un fapt nou, surprinderea coincidenței posibile Între o nevoie și legea naturii. Adaptarea aceasta nu se
CREATIVITATE ŞI PROGRES TEHNIC by GEORGE ŞTEFAN COMAN () [Corola-publishinghouse/Science/711_a_1012]