6,372 matches
-
cu scandalul operei "Tannhäuser", amplificând probabil resentimentele pe care Wagner oricum le nutrea față de Offenbach. Ajuns pe culmile gloriei, Offenbach n-a mai putut fi refuzat nici de Opera Comică, care i-a reprezentat în seara de Crăciun 1860 opera comică "Barkouf". Aceasta s-a dovedit a fi dezastruoasă pentru renumele compozitorului, care nu pregetase să facă dintr-un câine personajul central al spectacolului și să-i adapteze muzical lătrăturile. Berlioz l-a pus pe Offenbach imediat în aceeași oală cu
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
a caracterizat-o ulterior drept lipsită de originalitate. Prins de nenumărate obligații, trebuind de pildă să dirijeze reprezentarea operei "La Grande-Duchesse de Gérolstein" la Nisa și să facă un turneu la Viena, Offenbach a căzut la pat în timp ce compunea opera comică "Fantasio", probabil din cauza epuizării. Vestea izbucnirii războiului cu Prusia l-a găsit de aceea în Bad Ems, unde spera să-și refacă sănătatea. Întors repede la Étretat, el a fost urmărit până acolo de acuzațiile presei germane de a-și
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
și al unor costume excentrice. Vedeta operei a fost, pe lângă Zulma Bouffar, o nouă descoperire a lui Offenbach, Madame Judic. Muzica operei anunță deja capodopera de bătrânețe a muzicianului, "Povestirile lui Hoffmann". Opera "Fantasio" nu a avut succes la Opera Comică, care nu a mai pus pe scena sa creațiile lui Offenbach. Deasemeni, alte noi piese create de Offenbach au eșuat, de exemplu "Corsarul negru" la Viena. După moartea lui Boulet, Offenbach a devenit, pe 1 iulie 1873, director la "Le
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
măsură care i-a permis lui Offenbach să-și prezinte opera fragmentar, într-un concert particular ținut pe data de 18 mai. Această premieră a făcut senzație în lumea muzicală. Deoarece a primit oferte foarte bune atât de la directorul Operei Comice din Paris cât și de la reprezentantul teatrului vienez "Ringtheater", Offenbach a decis să susțină premiere ale operei în ambele orașe. El a murit în timp ce pregătea premiera noii sale opere la Paris, asfixiat probabil în timpul somnului în noaptea din 4 pe
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
Arabă: Rafiq Shukri, Yevett Feghli, Anwar el Baba. Producția de film se dezvoltă după proclamarea Independenței, mai ales in anii ‘50. Se realizează producții originale, ca cele care au ca protagoniști pe Doreid Lahham și Nuhad al-Qala’i, un duo comic cu mare succes de casă, care aduce un profit substanțial, pentru prima dată, în condițiile vitrege ale unui spațiu de difuzare închis și unei rețele de distribuție primitive. Filmele duo-ului Lahham - al-Qala’i , "„Aqd al-Lulu” (Colierul de perle)", 1965
Cinematografia siriană () [Corola-website/Science/330941_a_332270]
-
Eisner, pentru a premia realizările din fiecare an din domeniul benzilor desenate. Eisner a participat cu entuziasm la ceremonia de premiere, felicitând fiecare câștigător. În 1987, împreună cu Carl Barks și Jack Kirby a fost unul dintre cei care au inaugurat Comic Book Hall of Fame. Eisner s-a născut în Brooklyn, New York City, fiu de imigranți evrei din România și Austria. Părinții săi i-au oferit o viață modestă. Mama lui a fost din România și a servit ca mamă mai
Will Eisner () [Corola-website/Science/322276_a_323605]
-
încercând să evite necazurile sau ieșind în cele mai ciudate moduri din situații extrem de complicate.Alături de el, în căutarea de comori ascunse este Snuk, un șobolan naiv, optimist din născare și foarte loial. Trecând de la un port la altul, în comica lor navă, Puiul de Mare, Jack și Snuk dau peste tot felul de împrejurimi bizare, cu climate periculoase și locuitori neobișnuiți. Dragoni de mare care explodează și vrăjitori nebuni, un crab fals numit Chuck și bulgări de zăpadă care tânjesc
Piratul Jack cel Teribil () [Corola-website/Science/327611_a_328940]
-
abundența grosimii liniilor. Anime tinde de asemenea să împrumute multe elemente din manga, inclusiv text în fundal și panouri. De exemplu, un opening poate folosi panouri manga pentru a spune povestea sau pentru a dramatiza un lucru pentru un efect comic, lucru întâlnit în animeul "Kare Kano". Proporțiile corpului în anime provin de la cele ale corpului uman. Înălțimea capului este considerată baza proporției. Acestea pot varia, cât timp restul corpului rămâne proporțional. Cele mai multe personaje au o înălțime de 7-8 capete, în timp ce
Anime () [Corola-website/Science/303317_a_304646]
-
de expresii ale feței sunt folosite de personaje pentru a exprima stări emoționale și gânduri. Anime utilizează un set diferit de expresii faciale comparativ cu cel al animației vestice. Alte elemente stilistice sunt de asemenea comune; deseori în anime-urile comice, personajele șocate sau surprinse vor interpreta o „lovitură frontală”, prin care vor indica o expresie exagerată. Personajele mânioase pot avea un efect al unei „vene” sau „stressmark”, unde liniile pulsatorii reprezentând venele vor apărea pe frunte. Femeile nervoase pot lua
Anime () [Corola-website/Science/303317_a_304646]
-
Gelu Negrea învederează, de asemenea, o viziune aparte asupra unei cărți esențiale a lui Marin Preda și a literaturii contemporane, "Moromeții" vol. I, în care criticul - delimitându-se de poncifele interpretărilor în cheie sociologistă, dominante până la el - vede „marele roman comic al literaturii române”, legat prin multe fire subterane de opera lui I.L. Caragiale. O mutație fundamentală aduce și în privința protagonistului romanului, Ilie Moromete, considerat nu efigia, excesiv spiritualizată, a țăranului român, ci „un Mitică rural”. În romanul de acțiune, mister
Gelu Negrea () [Corola-website/Science/334916_a_336245]
-
nad Labem, Řevnice, Žatec și Plzeň. El este, de asemenea, subiectul principal a două piese de teatru (ambele numite ""). Prima dintre ele este o comedie, scrisă în anul 1841 de către Václav Alois Svoboda. Cea de-a doua este o operă comică, inspirată din piesa de teatru a lui Svoboda, scrisă în anul 1883 de către Karel Bendl după un libret de Eliška Krásnohorská. Deși arta lui joacă un oarecare rol în poveste (mai ales în punctul culminant), piesele de teatru prezintă intrigi
Karel Škréta () [Corola-website/Science/336187_a_337516]
-
dezinvoltură și umor de la burlesc la tragi-comic și de la farsă la melodramă. Discursul său vivace și pitoresc rămâne în permanență la suprafața lucrurilor, potențând caracterul lor bizar prin alăturări aleatorii. El creează un univers carnavalesc prin strategii diverse, de la explorarea comicului de situație și de nume (Grămescu, Pelinel, Calapod, Brusturoasa, Băicoi), la utilizarea clișeelor „panseatice” paradoxale ale lui Dimitrie, care cristalizează o filozofie „populară” de viață în gloriosul vid românesc. Pentru personaj, derizoriul nu este doar o atitudine relativizantă, ci devine
Val Mănescu () [Corola-website/Science/337550_a_338879]
-
manifestă o neistovită plăcere hermeneutică, iar mecanismul lui de interpretare este asemănător perspectivei discursive carnavalești; el găsește explicații insolite pentru orice, asociind spontan și irațional, printr-un simplu „declic analogic”, fapte fără legătură, iar incongruența, și dislocarea lor, pe lângă efectul comic, generează, prin entropie, o simultaneitate fantastă și o cauzalitate ocultă a întâmplărilor, devenite expresii ale purei subiectivități dezarticulate și incoerente. În proliferarea plăcerii ludice, a fanteziei combinatorii și a libertății lingvistice neîngrădite, naratorul adaugă și ingredientele comediei negre; sentimentul angoasant
Val Mănescu () [Corola-website/Science/337550_a_338879]
-
referință se numără: “I Walk the Line”, “Folsom Prison Blues”, “Ring of Fire”, “Get Rhythm”, “That Old Wheel” (un duet cu Hank Williams Jr.), “Cocaine Blues” și “Man in Black”. El a înregistrat de asemenea și câteva piese cu conținut comic precum: “One Piece at a Time”, “The One on the Right Is on the Left”, “Dirty Old Egg-Sucking Dog”, “A Boy Named Sue”, un duet cu June Carter intitulat “Jackson”, precum și diferite piese “de tren” cum ar fi “Rock Island
Johnny Cash () [Corola-website/Science/300130_a_301459]
-
pe 25 noiembrie, 2011 pe Cartoon Network, durând o oră. Ca invitați speciali Yuri Lowenthal îl joacă pe Ben Tennyson și Michael Emerson îl joacă pe personajul principal negativ, Alpha Nanite. Ca un eveniment special, a avut premiera la New York Comic Con 2011. "Ajutoare neașteptate" a fost aclamat universal de fani ale amândouă seriale, și a lovit topul 100 pe iTunes. Specialul este a doua încrucișare Cartoon Network după cea din 2007: "Negrele aventuri ale lui KND". Premiera în România a
Ben 10/Generator Rex: Ajutoare neașteptate () [Corola-website/Science/327677_a_329006]
-
a interpretat melodia „Take a Chance on Me”. În 2013 Aston a apărut la Children In Need pentru ultima oară în calitatea de membru al JLS, pe atunci în concert la EastEnders. JLS a ajutat la strângerea de fonduri a Comic Relief, apărând în mai multe scheciuri de comedie cu Miranda Hart și James Corden. În 2012 membrii formației au călătorit până în Uganda pentru Sport Relief, unde au filmat în timpul nopții. În același an JLS a lansat spotul publicitar oficial al
JLS () [Corola-website/Science/317479_a_318808]
-
acest turneu. În finală, deși învins de Neeskens, după penalty-ul obținut de Johan Cruijff, Maier a reușit câteva parade de efect care au adus al doilea succes al Germaniei la Campionatul Mondial. Un moment memorabil rămâne însă una dintre ispravele comice realizate de Maier, destul de dese în timpul carierei sale. Într-un meci disputat pe Olympiastadion, Sepp Maier s-a plictisit în poartă, într-un moment în care echipa sa ataca încontinuu. Deoarece în teren a intrat o rață, Sepp nu a
Sepp Maier () [Corola-website/Science/316533_a_317862]
-
și inventează o adresă a lui Jacqueline pentru a scăpa de funcționar. Martin pleacă. În acest timp, Oscar se întoarce la casa familiei Barnier spre bucuria Colettei, dar masorul, care era acum gelos, îl bate. După o serie de erori comice, Barnier găsește iarăși valiza cu haine a Bernadettei. După o discuție telefonică cu baronul, noul soț al Bernadettei, Barnier își recuperează valiza cu bijuterii de la Martin care descoperise că adresa lui Jacqueline pe care i-o dăduse patronul era a
Oscar (film din 1967) () [Corola-website/Science/325830_a_327159]
-
este o operă comică într-un act a cărei muzică a fost compusă de Giacomo Puccini pe un libret scris de G. Forzano. Premiera operei a avut loc la Metropolitan Opera din New-York, la 14 decembrie 1918, în cadrul celor trei opere într-un act
Gianni Schicchi () [Corola-website/Science/332203_a_333532]
-
Schicchi, întâmplarea aceasta este relatată în Divina Commedia a ilustrului poet italian Dante Alighieri (1265 - 1321) și anume în cîntul XXX din Infernul. Acolo găsim ideea de bază a acțiunii din care s-a inspirat auorul libretului. Pe lîngă efectele comice, opera Gianni Schicchi ne prezintă și o satiră reușită a moravurilor claselor avute din Florența, în perioada de la începutul Renașterii. În aviditatea lor, bogătașii nu se dădeau în lături de la falsuri și înșelăciuni. Muzica lui Puccini reflectă atît atmosfera specifică
Gianni Schicchi () [Corola-website/Science/332203_a_333532]
-
încercat al operei bufe italiene, el a reînviat în forme muzicale moderne claritatea de stil și inspirația melodică naturală, specifică acesteia. Scenele de ansamblu sînt realizate cu o mare măiestrie printr-un recitativ melodic și o orchestrație plină de efecte comice. Amintim astfel scena cînd rudele vin pe rînd să-l roage pe Gianni Schicchi și acesta promite la fiecare obiectele cele mai valoroase ale moștenirii, sau scena cînd, la protestele rudelor înșelate, Schicchi le amintește pedeapsa ce-i așteaptă pe
Gianni Schicchi () [Corola-website/Science/332203_a_333532]
-
este o schiță scrisă de Ion Luca Caragiale în 1899. Numele străzilor din opera „Caldură Mare” de Ion Luca Caragiale,și anume: „Pacienții” și „Sapienții”, reprezintă răbdare și înțelepciune; o nota comica deoarece „Domnul” nu este deloc înțelept și nu are răbdare deloc fiindcă e grăbit, nu dă dovadă deoarece nu știe pe cine caută și s-a angajat într-o afacere pe care nu poate să o ducă pană la sfârșit
Căldură mare () [Corola-website/Science/300013_a_301342]
-
acuzat că a copiat textul din revista de benzi desenate britanică cuvânt cu cuvânt (vezi secțiunea "Campaniile de publicitate și sloganurile McDonald's). Cazul a fost închis în afara tribunalului după ce McDonald's a donat o sumă necunoscută către inițiativa filantropică Comic Relief. După apariția fimului Super Size Me, câteva persoane au declarat că nu au experimentat nici un fel de creștere în greutate și nici nu au suferit în vreun fel în urma faptului că au mâncat doar de la McDonald's timp de
McDonald's () [Corola-website/Science/307448_a_308777]
-
direct pe locul 1 în UK Albums Chart și a oferit discurile single „Something Kinda Ooooh” și „I Think We're Alone Now”. În martie 2006 a colaborat cu Sugababes la melodia „Walk This Way”, o înregistrare caritabilă destinată fundației Comic Relief. Grupul a mai lansat două albume de studio, "Tangled Up" (2007) și "Ouț Of Control" (2008) în paralel cu două materiale alternative, "Mixed Up" (album de remixuri) și "Girls A Live" (album cu interpretări live). Primul disc a obținut
Discografia formației Girls Aloud () [Corola-website/Science/312452_a_313781]
-
Baia Mare (2000-2002), „Jurnalul de Sighet" (1993-1999), „Astra vișeuană", Vișeu de Sus (1996-1998). Redactor-șef al cotidianului „Opinia" — subredacția Vișeu (1996-1998). Colaborator la revistele „Echinox" (1974-1978), „Viața studențească", „Amfiteatru", „Dialog", „Astra", „Tribuna", „Orizont", „Cronica", „Urzica" și almanahul „Urzica", „Luceafărul", „Steaua", „Perpetuum comic", „Familia", „Târgoviștea", „Ziua literară", „Curierul ucrainean", „Helvetica", „Archeus", „Poesis", „Nord literar", „Poezia", „Mișcarea literară", „Oglinda literară", ,Plumb", ,Ramuri", ,Citadela", ,Nord literar", ,Bucovina literară", cotidianul „Graiul Maramureșului" și ,Informația zilei de Maramureș" la hebdomadarele băimărene „Jurnalul de vineri", „Nord magazin", „Hora
Lucian Perța () [Corola-website/Science/317585_a_318914]