2,985 matches
-
foame și nu-i mai pomenim pe cei aflați prin pușcăriile politice). Nu numai mie, ci și multor scriitori și poeți li s-a întîmplat ca punctul de plecare al unei opere să fie îndemnul partidului de a contribui cu condeiul în victoria unei bătălii împotriva dușmanului de clasă, sau a unei bătălii constructive munca pe teren..." Întreaga carte este plină de asemenea "perle" dadaist-comuniste care, publicate într-un ziar oarecare, s-ar fi pierdut în negură, dar autorul a ținut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
arsenalul propagandei comuniste. Criticul, un spirit ca-ntotdeauna treaz, va încondeia fără cruțare această nouă năpastă căzută pe capul dramaturgului român. De altfel, capitolul se intitulează sugestiv Românii deplasați. Nici tracomanul Iosif Constantin Drăgan, nici George Uscătescu nu scapă de condeiul obiectiv al pamfletarului. Exilul numără nu numai refugiați, ci și deplasați. În Semnul mirării (1995), accentul este pus pe ceea ce criticul va numi marginalizații întru asumarea unui destin al adevărului, întemeiat pe o sintaxă etică: responsabilitatea. Criticul declarîndu-se un adept
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
cu autoritate, sau reviste literare de prestigiu se complac în cîte o strategie sau alta, întîrziind, prin acest ocol malign, revenirea în fire a valorilor abătute, surghiunite printr-un fel de trafic al complezenței". Dacă în Dimpotrivă sînt vituperate atîtea condeie neinspirate și aservite unei puteri vremelnice, în Semnul mirării, spiritul critic e un regal al măsurii, în care toate cele cu adevărat valoroase pentru literatura și cultura națională, editate și afirmate în aceiași ani în care proletcultiștii și neoproletculții se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
la cer". În februarie 1950, conducerea U.S., printr-o adresă, comunică Filialei ieșene regretabilul plagiat al unui membru al Filialei din Constanța, "fapt care demonstrează că vechile și putredele năravuri ale literaturii burgheze încă mai persistă printre unii mînuitori ai condeiului. Roși de ambiții nemăsurate și setoși de glorii nemeritate, elemente necinstite își însușesc munca altora, dînd-o drept a lor. / În felul acesta, speră că se vor putea strecura printre creatorii de artă cinstiți care cu generozitate și dragoste față de clasa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
Ce năruie viața-n pămînt") de N. Țațomir, Cu primăvara în suflet ("Cu atîția tovarăși de luptă/ Venisem și eu la Congres,/ Cîntarea din suflete ruptă/ Prinsese un cald înțeles") de N.I. Pintilie, Sentința ("E timpul meu/ să iscălesc apelul.../ Condeiul/ Îl simt armă/ Armă-l vor toți cei ce-or ști dintr-însul să pornească/ spre ucigași/ un glonț ucigător") de Șt. Cazimir, Scrisoare poporului brav coreean ("Fii vultur, tu slovă și sboară departe,/ Fii iute la sbor ca scînteia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
foame să crape,/ Semnez pentru oameni și dîrzul lor crez,/ Semnez pentru viață și pace semnez!// Și fiindcă mi-e dragă cîmpia și teiul/ Și drag viitorul de aur cum e,/ În forțele păcii punîndu-mi temeiul,/ Pe lista măreață purtîndu-mi condeiul/ Semnez: George Lesnea poet R.P.R.", al doilea, Cîntec pentru pace: Cînd tainic pe holde cad umbre-n apus/ Și freamătul muncilor tace,/ Se lasă pe-ntinderi un farmec nespus/ Și holdele cîntă: Vrem pace!// Pe-acasă din fabrici cînd seara
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
au rămas pînă la Revoluție excursiile de documentare prin care scriitorii prezenți în cîmpul muncii își cunoșteau viitorii eroi din poemele, prozele, reportajele pe care se grăbeau să le publice: Sînt nerăbdător, spune Geo Dumitrescu, să dispar într-o zi condei anonim într-o asemenea tabără de regenerare națională și să întreprind acolo marele cînt al muncii și tinereții". Dar nu excursiile de documentare erau marele păcat, ci minciuna textelor rezultate, racordate nu la faptele vieții, ci la "realul" de cuvinte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
să rămînă personală și intimă, nu-și putea face nevoile decît dacă își ascundea fața în zeghe sau pătură. Trăiam în promiscuitatea aceea cam optzeci de pușcăriași". Este fascinantă galeria de personalități colegi de detenție, prezentată de Pavlovici cu un condei de autentic portretist, reușind din cîteva tușe să afirme fibra adînc umană a prizonierului, redînd totodată și "povestea" acestuia. La bolgiile dantești, am putea adăuga pe a zecea. În ierarhia răului, răul cel mai greu de suportat la Jilava (și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
care s-au făcut vreo jumătate de oră. Pe culoare, în pauzele pe care și le îngăduiau după atâta încordare a minții, aud că replicile au fost și mai elevate. Dar acum vorbesc despre confrații noștri, ziariști, publiciști, oameni de condei. Atenție, nu de liderii de opinie. Aceștia, care au lipsit cu desăvârșire de pe toate ecranele, cred că emigraseră deja în Congo la primele ore ale dimineții, sau s-au îndopat cu distonocalm, să nu facă infarct. Așa că am rămas noi
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
figurează Adrian Dinu Rachieru, din redacție făcând parte Marian Drumur, Aurel Gheorghe Ardeleanu, Ildiko Gaboș, Petre Stoica, Radu Theodoru, G. I. Tohăneanu, Mircea Tomuș, iar ulterior și Ion Budescu, Laurențiu Cerneț, Stelian Cinca, Eugen Dorcescu, Deliu Petroiu. Colaboratorilor constanți, majoritatea condeie cunoscute pe plan local, li se alătură treptat nume cu largă circulație în publicațiile culturale. Dezideratul destul de general din articolul-program, potrivit căruia publicația va încerca „să descopere și să sprijine valorile tinere, [...] frustrate până la Revoluție de posibilitățile ieșirii în lume
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288093_a_289422]
-
aproape trei veacuri al publicisticii bănățene. Colaboratori iluștri I-a fost ciudată evoluția în-tr-un sat „plin de ciudățenii”, avea să spună același Traian Galetaru, un sat de la marginea de vest a României, unde s-a înfăptuit un „gest social”, reunind condeie dintre cele mai felurite: țărani și intelectuali deopotrivă, care au mânuit condeiul cu iscusința cu care au stăpânit coasa sau setea de cunoaștere a discipolilor dintr-o sală de clasă. Preț de o sumă de ani de la apariție, publicația s-
Agenda2005-51-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284525_a_285854]
-
evoluția în-tr-un sat „plin de ciudățenii”, avea să spună același Traian Galetaru, un sat de la marginea de vest a României, unde s-a înfăptuit un „gest social”, reunind condeie dintre cele mai felurite: țărani și intelectuali deopotrivă, care au mânuit condeiul cu iscusința cu care au stăpânit coasa sau setea de cunoaștere a discipolilor dintr-o sală de clasă. Preț de o sumă de ani de la apariție, publicația s-a bucurat de colaborarea unor personalități ilustre în lumea culturală românească a
Agenda2005-51-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284525_a_285854]
-
pistilului, și un înțeles sexual, fiind pus în relație cu Venus și cu Satyrii. Regii Franței l-au ales ca simbol al prosperității rasei. Fața senzuală a florii cîntate de poeți precum Baudelaire, Mallarmé, Macedonski a fost astfel fixată sub condeiul lui Huysmans: "parfumul său este contrariul absolut al unui miros cast; este un amestec de miere și piper, de ceva acru și dulceag, de palid și puternic; ține de alimentele conservate ale Levantului și de dulceața erotică a Indiei". Așadar
Misticul rebel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16997_a_18322]
-
numai într-ale textologiei, le revine cronicarilor de ediții. De cele mai multe ori binevoitori fără de voie față de retipăririle unor anteretipăriri necunoscute, acești cronicari își satisfac exigențele dând câteva târcoale culturale ultimelor reeditări ale vechilor reeditări, cu subtilitate ori făr� de - după condeiul și capacitățile enciclopedice ale fiecăruia -, dar fără nici măcar o singură aluzie la valoarea ori nonvaloarea textologică a paginilor comentate sau la priceperea ori nepriceperea profesională a îngrijitorilor de ediții. Din cauzele acestei indiferențe, caracteristice majorității cronicarilor, menționez, deocamdată, doar câteva
Câte ceva despre altceva by G. Pienescu () [Corola-journal/Journalistic/12483_a_13808]
-
politica struțului în preajma acesteia. Discursul anticomunist e desuet, nu interesează, e agasant, clamează ori măcar dau de înțeles unii, iar alții merg pînă acolo încît îl consideră echivalent cu... discursul anticomunist. Am întîlnit cu stupoare o astfel de opinie sub condeiele a vreo doi-trei juni autori, care se pun într-o postură extrem de delicată măcar din două pricini: mai întîi vădesc o impolitețe crasă, recte o lipsă de educație în raport cu nenumărați concetățeni ai noștri care au cunoscut în chip imediat "binefacerile
Din nou despre postbelic by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10101_a_11426]
-
meu „Triumful resentimentului” e dominat (atenție la comparativ!) de „cel mai categoric limbaj stalinisto-mahalagesc”, autorii comit o imprudență ce merită sancționată. Spre deosebire de domnii Katz și Florian, care mă onorează cu epitete gen „editorialist la colțul mesei”, „scutierul dumneavoatră”, „purtăror de condei”, „pamfletaro-periferic”, „înjurături grobiene”, „dezlănțuiri staliniste”, „civism însușit la școala serală”, „umorile unei raționalități viscerale” (în ce limbă o fi asta?!), am fost cât se poate de parcimonios cu adjectivele. Mi-am recitit articolul și sunt uimit, din contră, de cât
Monitorizare sau defăimare? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13275_a_14600]
-
hedonistă a clasicităților, un dușman al pedanteriei și un "antiintelectualist" în numele acestora și astfel un prevestitor sui generis al "trăirismului" febril al generației ce i-a urmat. De prisos a mai insista asupra valorii informative a Memoriilor, potențate de un condei ager, atractiv în caligrafia sa neconcesivă. Constantin Beldie: Memorii, Ed. Albatros, 2000, 378 pag., preț nemenționat.
Memoriile unui hedonist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16697_a_18022]
-
spun, fiindcă mi-e rușine să fiu superlativ în expresiune" - scrie Topîrceanu în aprilie 1918, cînd părea atras de Bucureștiul adolescenței sale. Iar criticul G. Ibrăileanu nu știrbește cu nimic din autoritatea judecăților lui de valoare, considerîndu-l un virtuoz al condeiului care, într-o limbă literară nefixată, "are instinctul infailibil în alegerea cuvintelor", în timp ce "fraza lui este construită din blocuri, fără pietricele intermediare, înșiruire care caracterizează și fraza lui Caragiale". Este evident că, cel puțin pe latura ei umoristică, o istorie
Martie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/10755_a_12080]
-
sânge îmbielșugat în globule (!), și urma lăsată nu se mai șterge niciodată. În orice moment, Creangă poate dispune de dânsa; ea, senzația, i se prezintă înainte cu bogăția ei de culori și lămurirea de contururi, gata să ieie trup supt condei"8). Secvența acesta, de care Iorga se va amuza mai târziu, ca de o aventură de tinerețe, relevă un mod strict cauzal de aplicare a științei la cazul robustului țăran coborât din munții Neamțului, vecină cu întocmirea unei fișe clinice
N. Iorga, primul exeget al lui Ion Creangă by Cristian LIVESCU () [Corola-journal/Journalistic/6626_a_7951]
-
spunea Tita mai spre sfîrșit. Valoare a fost și este și la "România literară", și la "Dilema". Și nu doar. În jurul lui Andrei Pleșu și al lui Augustin Buzura s-au strîns, ca și în jurul lui Manolescu, nu întîmplător, nume, condeie, experiențe. Dacă ar fi să-i pomenesc doar pe Radu Cosașu, Elena Ștefoi, Mircea Vasilescu, Magdalena Boiangiu. Și asta a însemnat Fundația pentru mine. O armonizare a elitei intelectuale, un tip de solidaritate întru diversitate, un tip de conștiință născută
Apel către modele by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11956_a_13281]
-
de lichele. Nu știu cît vor recupera jurnalele și cărțile de sertar din rezistența față de monstruozitățile din jur, dar mă tem că procentul va fi foarte mic, aproape infim, pentru că aberațiile cresc zilnic, într-o proporție amețitoare, cu care nici un condei, oricît de încercat nu poate ține pasul. Și apoi mulți, cred, nici nu se mai referă la ele, așa cum nici o carte nu scrie în mod special despre closete. Trăim, de fapt, o perioadă de absență a literaturii." Să nu se
Un jurnal ca un spectacol literar by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15265_a_16590]
-
al linotipistelor, cu portretul de neuitat al pedantului domn Munteanu care se spăla pe dinți în chiuvetele ciobite după fiecare gustare, Tia Șerbănescu încheie spunînd că nu e la înălțimea stilului Gabrielei Adameșteanu. După ce a creat din cîteva trăsături de condei un personaj literar în cel mai adevărat sens al cuvîntului, bunicul-hoț de cai, autoarea îl sfărîmă la fel de repede, pudică, uitînd însă că de fapt el nu mai poate fi distrus și că tocmai acest tip de construcție-deconstrucție e cel care
Un jurnal ca un spectacol literar by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15265_a_16590]
-
și lui Zamfirescu, căruia nu i-a lipsit decât vreo câțiva ani de viață pentru exprimarea pe toate dimensiunile și deplin a personalității lui. Iubite poet, fă cum e mai bine. Faptele noastre cele mai însemnate nu vin numai de la condei, pensulă și vioară, ci de la inimă și bunătate. Al dumitale cu dragoste veche, mereu întinerită, T. Arghezi [P.S.] După cum se vede mai sus, expeditorul e un prost dactilograf. Notă. Azi numărul telefonului Arghezi a fost, după o întrerupere lungă, schimbat
Însemnări despre epistolograful Tudor Arghez by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/4474_a_5799]
-
publice. Într-o clipă au fost uitate toate meritele pe care le avea Stere. Burghezimea română a înțeles să plătească cu ingratitudine serviciile pe care el le-a adus cauzei naționale. Țărănimea, pentru emanciparea căreia a luptat din răsputeri cu condeiul, cuvântul și fapta, n-a știut să facă zid în jurul celui mai aprig și destoinic susținător al ei. Doar basarabenii au meritul de a fi încercat o rezistență. Cele 36.000 de voturi cu care ei au trimis pe Stere
Constantin Stere () [Corola-website/Science/306554_a_307883]
-
2003, treizeci și cinci de ani de cînd și-a schimbat numele în România literară), spiritul critic și prestigiul colaboratorilor. Încercăm și pe mai departe să ne onorăm tradiția, să nu facem rabat de la spiritul critic și să atragem cele mai importante condeie scriitoricești. Privim în urmă cu nostalgie și în viitor cu încredere. Ne socotim capabili a ține pasul cu lumea și cu epoca. Nici societatea, nici cultura nu stau pe loc. Apar necontenit nevoi spirituale, se preface gustul oamenilor. Se pun
Nou început de drum by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15487_a_16812]